Chapter 7

LUDWIG:

"Shit!" napapukpok siya sa kanyang manibela ng kapain ang kanyang bulsa. Ang wallet na pinaglalagyan niya ng ID ay naiwan sa opisina niya, at iyon ay nasa 8th floor pa!

Inasikaso niya ang maintenance ng elevator, dahil nagkaroon ng malfunction. Hindi ito nagsasara. Ayaw niyang abalahin ang ibang tauhan, kaya personal niya itong pinuntahan. Subalit hindi pa ito tapos, at mayroon siyang meeting. Wala siyang ibang choice, kundi dumaan sa hagdan.

"Damn!" daing niya matapos marating ang ikatlong palapag, "daig ko pa ang nag cardio work out dito," pinupunasan niya ng panyo ang bumubukal na pawis sa kanyang mukha. Hinubad niya ang suot na polo, at isinabit iyon sa gilid ng hagdan sa fire exit, "babalikan na lang kita mamaya."

Hubad na hubad siya, habang paakyat, ng may maulinigang tinig ng isang babae na parang humihingi ng tulong. Pinakinggan niya iyong mabuti, wala iyon sa ikaapat na palapag.

Habang tumataas ang kanyang nararating, lumalakas ang tinig na iyon. Nakakaawa, nagmamakaawa, humihingi ng saklolo!

Kumakabog ang kanyang dibdib, at naaalala ang bali-balitang may white lady sa lugar na iyon, na nagpapakita at nagpaparamdam sa mga kalalakihan. Ngunit lumalakas ang tinig na iyon. Kung white lady iyon, hindi sana iyon ganoon kavisible o kalakas.

Pagdating niya sa 6th floor, ang marketing department, parang may mga upuang natutumba sa loob, at doon niya napagtanto, na hindi iyon multo, totoo iyon. Pinihit niya ang seradura, ngunit iyon ay nakakandado. Ginamit niya ang buong lakas, upang sipain ang pinto.

Tumambad sa kanya ang isang babaeng wala ng pang-itaas at umiiyak, hawak hawak ng isang lalaking hubad na rin, at nakakapatong ito sa nagmamakaawang babae.

Nagulat ang lalaki pagkakita sa kanya. Agad niya itong sinipa sa dibdib. Tumalsik ang lalaki. Nagmamadali niyang inalalayan ang babaeng sabog na sabog ang buhok at namumugto ang mata kakaiyak.

"Bwesit kang manyak ka! anong ginagawa mo?" itinayo niya ang lalaki mula sa balikat nito,"anong kalokohan ang ginagawa mo, at sa opisinang ito mo pa dinala ang kahayupan mo?"

"Sa-sandali sir.. girlfriend--aaagh!" napaupo ito sa sahig matapos niyang suntukin sa panga. Umagos ang dugo, mula sa gilid ng labi nito.

"Miss, okay ka lang ba?" pinuntahan niya ang babaeng nakaupo sa tabi, at hindi malaman kung paano tatakpan ang sarili. Hinanap ng kanyang mata ang damit ng babae. Nakapatong iyon may lamesa. Wala na iyong mga butones. Nagkalat na sa sahig. Pati ang panloob ng babae ay sira na. Bakat sa balikat nito ang gasgas na dulot ng paghaklit sa suot nitong bra. Itinakip niya sa harapan nito ang nakuhang damit.

"Si-sir.. hindi ko po siya boyfriend," umiiyak na sumbong ng babae sa kanya, "sa-sabi po ni sir may ipapatrabaho po sa akin, ngunit hindi ko po alam na may balak po siyang masama sa akin," umiiyak ito habang nakatungo.

"Sir, maniwala kayo sa akin, karelasyon ko ang babaeng iyan!" sigaw ng baboy na lalaking iyon sa kanila, "siya ang nagyaya sa akin dito."

Kinuha niya ang kanyang cellphone, at nagdial, "tumawag kayo ng pulis, at umakyat dito sa six floor. Meron ditong sexual offender."

KAAGAD dumating ang mga pulis sa lugar na iyon at hinuli si Mr. Lee. Madami na pala iyong blotter ngunit natatakasan nito dahil binabayaran ang mga nagagahasa. Sa lugar ding iyon nito ginagawa ang mga kabalbalan, kapalit ang recommendations para maregular at increase of salary.

Hindi siya makapaniwalang nangyayari iyon sa mismong kanyang kumpanya. Kailangang managot din ang manager niya sa department na iyon. Hindi siya naniniwala na wala itong nalalaman sa nangyayari.

"Maswerte ka miss, at pumunta ang boss niyo doon. Kung hindi, nabiktima ka rin niyang si Mr. Lee bog na yan!" wika ng pulis sa dalagang kasama niya. May balabal na itong tuwalya na ipinabili niya sa guard. "Anong pangalan mo?"

"Maristella po, Maristella Amorez," sagot nito. Nangangatal pa ang boses nito, at halatang takot na takot oa rin dahil sa pagkakapilipit nito ng botr ng mineral water.

Nanlaki ang kanyang mga mata sa narinig na pangalan. Maristella Amorez! pangalan iyon ng babaeng hinahanap niya. Hindi pa niya masyadong nakikita ang mukha nito dahil ang kamay nito ay laging nakalagay sa parteng mata.

Nakinig lang siya sa interview dito. Nagsasalita lang siya kapag may tanong ang kapulisan sa kanya. Nakatagilid pa si Estella, kaya hindi niya masabi, kung ito ang babaeng ilang buwan na niyang hinahanap.

Pagkatapos ng interview, sinabihan sila ng pulia na pwede na silang umuwi.

"Salamat ho chief," nakipagkamay siya sa mga pulis na naroroon.

"Sasabihan na lang namin kayo sir, kapag may iba pang nagreklamo. Saka yung mga biktima nitong manyakis na ito sa opisina ninyo, sabihin niyo, kumanta na rin, para lalong madiin ito at hindi na makalabas pa." paalala ng pulis sa kanila.

Kasabay na niyang lumabas si Estella. Pagdating nila sa harapan, humarap ito sa kanya at bahagya pang yumukod.

"Marami hong salamat sir," sabi nito sa kanya.

Doon niya napansin, ang mukha ng babaeng hinahanap niya. Lalo na ng hawiin nito ang kanyang buhok, gamit ang isang kamay. Hindi niya malilimutan ang maamong mukhang iyon, lalo na ang mga singkitin nitong mata na nagbibigay dito ng korean vibes.

Ang dimples sa pisngi nito at ang ngiting iyon, ang isang bagay na hindi niya makalimutan sa hitsura ng babae.

Nagiguilty pa rin siya hanggang ngayon, na pinag-isipan niya ito ng masama. Na akala niya, nagkukunwari lang ito, na gaya ito ng iba ng professional p****k din. Nangunot ang noo niya habang nakatitig ako sa kanya.

"Ba-bakit ho?" tanong nito sa kanya. Marahil, hindi siya nakilala ni Estella, dahil hindi na siya balbas sarado, tulad noong una nilang pagkikita.

"Ang tagal kitang hinanap, Estella. Dito lang pala kita matatagpuan.." sabi niya kay Estella. Nababanaag niya sa mga mata nito ang labis na pagtataka. Iniisip siguro nito kung nagbibiro ba siya o hindi.

"Te-teka ho mister.." awat ni Estella sa sinasabi niya. Bigla itong dumistansiya sa kanya. "Alam ko hong utang na loob ko na iniligtas ninyo ako sa manyakis na yun, pe-pero sana naman ho, wag niyong iisipin na isa akong pakawalang babae." halos hindi na niya marinig ang sinasabi nito dahil lumayo ito ng todo sa kanya.

"Hindi iyan ang nais kong sabihin sayo, Estella. Nagkakamali ka," napataas pa ang kanyang kamay. "Nagkita na tayo-- mga isang buwan na ang nakakaraan," paliwanag niya dito. Naglakad siya palapit dito, ngunit ito naman ay patuloy na umaatras, kaya minabuti niyang hindi na dikitan ang babae.

May dumating na isang pulang innova sa tapat nila at bumaba mula doon ang isang babaeng nakapantalon at t-shirt. May dala itong kumot na agad ibinalot kay Estella.

"Kumusta ka na? nag-alala ako sayo. Dinala ko na ang kotse para hindi ka na maglalakad," napatingin ito sa kanya, "sino siya?"

"Siya yung nagligtas sakin.." sagot ni Estella sa kasamang babae.

"Salamat ho sir," ngumiti pa ang babae sa kanya, pero saglit lang iyon. "Hindi ko na sisilipin yung hayop na yun. Baka kung ano lang ang magawa ko."

"Si-sige po sir, uuna na po kami," Inakay na ito ng kasama upang makasakay sa sasakyan. Pinanood lang niya ang pag-alis ng mga ito.

"Babae ang karelasyon ni Estella?" napahawak siya sa kanyang buhok,"sayang naman ang ganda niya kung doon lang siya mapupunta." Napataltak na lang siya, at bumaba ng hagdan. "Anong gagawin nila? magkiskisan ng tahong? magfingeran ng kipay? Kaya nga ginawa ni Lord na babae at lalaki ang tao sa mundo kasi iyon ang match." Hindi pa rin siya makapaniwalang papatulan ni Estella ang mukhang tomboy na iyon.

"Shit!" napukpok niya ang manibela ng kanyang sasakyan,"ang wallet ko pala!"