PASIMPLENG UMIRAP si Yanna nang makita ang dalawa na pumasok sa restaurant. Gusto niyang isipin na sinundan siya ng mga ito para magpapansin sa kanila pero alam niyang naka-reserve din ang upuan nila gaya ng kanila ni Kristoff kaya naman alam niyang nagkataon lang."Ayos ka lang?" tanong ni Kristoff nang mapansin ang pag-iiba ng kanyang mood. "Let's just finish our food and we'll leave, okay?"Tumango siya at ngumuso. "Bakit ba naman kasi ang lakas ng pang-amoy ng mga aso na iyan."Napatawa si Kristoff sa sinabi ni Yanna at umiling-iling. Sa gilid ng mata ni Yanna ay ramdam niya ang titig ng dalawang pares ng mga mata. "Buti nalang nauna tayo, baka isipin na naman ng bruhang iyan na sinusundan natin sila," sambit ni Yanna bago sumubo ng pagkain.Kung kanina ay excited ito habang kumakain, ngayon ay tila nawawalan na siya ng gana."Don't mind them."Itinuon na lamang ni Yanna ang buong atensyon sa pagkain at kay Kristoff. Maliban sa paminsa-minsang nararamdaman niya na lumilingon si D
NGUMITI NA PARANG walang nangyari si Yanna kay Kristoff nang masalubong niya ito sa pintuan ng restaurant."Natagalan ka," ani Kristoff bago siya inalalayan palabas.Ramdam ni Yanna na may nakatitig sa kanya sa kanyang likod at hindi na niya kailangan pang lingunin dahil alam niya na agad na si David iyon subalit nagpatay malisya na lamang siya at dire-diretsong naglakad paalis."May tao kasi sa loob kanina," pagsisinungaling niya.Nakaramdam siya ng guilt na hindi magsabi ng totoo kay Kristoff pero ayaw niya ring lumaki pa ang gulo. Pagkatapos ng araw na iyon ay hinatid lang siya ng lalaki at umalis na rin rito agad.Sa loob ng kanyang kwarto, habang nakahiga sa malaki at malambot niyang kama, ay nakatitig si Yanna sa ceiling. Ramdam niya ang lungkot sa pag-alis ni Nate, wala ng nangungulit sa kanya pag-uwi. Wala na ring maingay habang naglalaro o nanonood. The whole house is quiet and... sad.Sa sobrang katahimikan ng bahay ay napaigtad si Yanna sa gulat nang mag-ring ang phone nit
"WAG MONG IDAMAY si Kristoff sa usapan natin, David. Kung ano man ang kailangan mong sabihin, sabihin mo na. 'Wag mo ng pahabain pa ito."Matagal bago sumagot si David. Nag-iwas ito ng tingin kay Yanna at lumunok ng ilang beses bago magsalita."Lahat ng nangyari noon, lahat ng hindi ko alam, at lahat ng alam ko na kasinungalingan... pwede mo bang sabihin sa akin lahat? I will listen. I will try to understand."Kumurap-kurap si Yanna at tumingin sa itaas upang mapawi ang mga luhang namumuo sa mga mata niya pagkatapos ay malamig na tinignan ang lalaki. Nakakuyom ang isang kamay niya sa suot na blouse habang pilit kinakalma ang sarili."Too late." Inikot niya ang dila sa loob ng kanyang bibig at pagkatapos ay nagbuga ng malalim na hininga. "Matagal ng tapos lahat 'yan, David. At matagal ko na ring binaon sa limot lahat.""Kaya nga ako nandito ngayon. I want to listen and know everything--""Gago. Gago ka talaga, eh noh? Nagpunta ka rito para sabihin iyan? Ano'ng karapatan mong tanungin s
TATLONG ARAW NG HINDI nagpupunta ng opisina si Yanna mula noong araw na nagtalo sila ni David. Hindi niya sinabi sa kahit na sino ang nangyari at wala na rin namang nagtangkang magtanong pa sa mga staff niyang nakasaksi sa pagpunta ni David doon.Isang ordinaryong umaga lang ang araw na ito kay Yanna. Nakapag-grocery na siya kahapon kaya naman balak niya nalang magluto ngayong araw habang naka-open ang laptop niya in case na kailanganin siya ng mga empleyado niya.Ngunit isang text ang nagpabago sa plano niyang gawin.Nakatanggap siya ng tawag mula kay Elizabeth Smith. Hindi na niya kailangan hulaan ang numero dahil naka-save na ang mga number nila sa phone niya. Nagyayaya ito na mag-lunch at para makapag-usap sila. Wala masyadong laman ang mensahe kaya sinagot na lamang niya iyon ng 'okay'.Simpleng mint green midi dress lang ang sinuot niya. Ayaw niya naman maging masyadong pormal o masyadong ordinaryo sa pagharap sa pamilyang iyon. Kinakabahan siya at naisip niyang tawagin si Krist
"KUMUSTA KA NAMAN, HIJA?" tanong ni Elizabeth Smith sa kalagitnaan ng pagkain nila. "Sobrang nabibilib kami sa ginawa mong pagtatayo ng ganitong klase ng restaurant."Pilit ang ngiti na sinagot ni Yanna ang tanong na iyon."Ayos lang naman po. I should do great in my second life," aniya na may bahagyang patama sa kanila.Bumakas ang lungkot sa mata ng ginang at humigpit ang hawak ni Yanna sa tinidor. Mas lalo siyang kinabahan nang mahuli si Wilson Smith na matamang pinapanood ang bawat galaw niya.Lumunok siya ng isang beses bago ngumiti sa matandang lalaki."So, pwede ba naming malaman kung saan at paano kayo nagkakilala ni Kristoff?" sabi ulit ng babae.Gusto na niyang umalis at nasusuka na siya sa paraan ng pagkausap nito sa kanya. Mas gusto niya pa na galit ito kaysa nagbabait-baitan."Ahh, sorry, hindi po ako komportableng pag-usapan. But Kristoff helped me a lot in building my business. Doon kami naging malapit sa isa't isa talaga..."Tumango-tango ang ginang at pinuna ang suot
WALA SA TAMANG HUWISYO si Yanna kinabukasan. Mugto ang mga mata niya at halatang hindi nakatulog.Lumabas ito ng kwarto at naabutan si Kristoff na naghahanda ng agahan. Napangiti ang dalaga bago tuluyang lumapit sa lalaki. "Good morning," magaan at tila nananantiyang sabi ni Kristoff habang nagtitimpla ng kape.Umupo si Yanna at tinanggap ang binigay ni Kristoff na kape sa kanya. Ang mabangong aroma ng kape ay tila nagpagaan kahit papaano ng nararamdaman niya. "May trabaho ka ba ngayon? Sorry," nahihiyang sabi ni Yanna. "Seriously, kaya ko naman, Kristoff. Kung may lakad ka or may meeting, you can go. Hindi ako lalabas ng bahay ngayong araw.""Yanna, fiance mo ako. Bukod doon magkaibigan tayo, we're partners. To hell with other things, I'm staying here with you, alright?"Ngumuso ang babae bago nagpakawala ng maikling ngiti. Pagkatapos ay napatitig siya sa lalaking nasa harapan. Umupo naman si Kristoff sa katapat na upuan ni Yanna."Alam mo, akala ko ayos na ako, na kaya ko na silan
MAGKAHAWAK-KAMAY sina Kristoff at Yanna habang naglalakad sa dalampasigan. Nakasuot ng puting mahabang dress si Yanna at naka-shirt at shorts naman si Kristoff. Hindi maaraw pero hindi rin naman makulimlim. Isang magandang araw para maglakad-lakad at magpahangin."Alam mo, isa sa pinaka-na-miss ko dito ang dagat... it feels different here than abroad," pahayag ni Yanna.Huminto sila sa paglakad at naupo sa magkatabing sun-lounger. Napangiti si Kristoff nang may maalala."Alam mo, ganyang-ganyan din reaksyon ni Nate noong sinama ko siya sa dagat. Akala mo first time makakita ng dagat, eh.""I told you, beaches here is really different. May kakaibang ambiance siya..."Kristoff chuckled. "Alam ko na ngayon."Ngumuso si Yanna. "Puro ka kasi trabaho, dalasan mo nga ang pamamasyal.""I already travelled most of the countries in the world, Yanna...""Wow? Yabang yarn?"Napahalakhak ang lalaki. "I grew up moving from one place to the other."Nagkibit ng balikat ang babae. Sa isip niya ay na
"SIGURADO KA DITO KA MUNA?" tanong ni Kristoff kay Yanna."Yup. Magpapahangin lang muna ako rito," sabi ng babae. "Sa'n tayo magdi-dinner? Doon nalang tayo magkita?""Sure, sure. I'll call you."Kumakaway na nagpaalam si Yanna kay Kristoff. May meeting kasi ang lalaki online at kailangan nito mag-stay sa kwarto ng ilang oras. Wala namang gagawin si Yanna roon kaya nagpaiwan nalang siya sa may maliit na cottage-style na tambayan.Inayos niya ang see-through na dress dahil medyo gusot iyon at niyakap ang sarili dahil sa malamig na hanging bumalot sa kanyang katawan.Malakas ang tibok ng puso niya dahil sa kaba. Hindi niya sigurado kung namamalik-mata ba siya o talagang nakita niya si David kani-kanina lang.Pumikit siya ng mariin at napalunok ng ilang beses. Pagkatapos ay tumayo na siya at nagpasya na bumili na lamang ng orange juice para may mainom siya habang tumatambay roon.Papalayo na sana siya nang biglang may humatak sa kamay niya at napabalik siyang muli sa cottage. Dumagundong