Natulala ako ng ilang sandali bago ako natauhan. Wala na sa opisina si Analise at naiwan kami ni Alaric. I heard him take a deep sigh.“Anong ibig niyang sabihin? What's wrong with being Ferrer and Salazar?” tanong ko dahil hindi ko maintindihan. Tumatak sa utak ko ang mga sinabi ni Analise. Na CEO si Alaric pero mahuhulog lang sa isang Salazar. Sa akin?“Don't mind her.” Natunugan ko ang irita sa boses ni Alaric. I know I should shut up. Hindi maganda ang mood niya at hindi siya magandang kausap kapag galit. But I really want to know what that means. What does Analise mean with her last statement. “No, tell me. Bakit siya galit sa akin? Bakit galit siya na isa akong Salazar!” I could hear the desperation in my voice. “Seraphina!” mataas na boses niyang tawag sa pangalan ko. It was cold and commanding. Parang nagpapahiwatig na tumigil ako sa kakatanong. Natuptup ko ang labi ko. Alam ko naman na ganito siya kapag galit. Hindi lang ako sanay. Hindi ako masanay sanay kahit maraming b
Kinaumagahan ay maaga akong gumising. Weekend at kadalasan mga alas dyes pa gumigising sina Serenity. Minsan gumigising ng maaga si Mama pero minsan din ay late na. Nagkape lang ako at nagtext kay mama na dadalaw ako kina Tita Isabella. Hindi ako nakatulog ng maayos kakaisip kung ang kalaban ba ng pamilya ko ay ang mga Ferrer kaya hito at magbabakasakali ako na malaman yon. Susubukan kong tanungin sina Tita.Pagdating ko sa bahay nila ay gulat na gulat si Tita dahil ang aga kong bumisita. “Seraphina, anong problema?” gulat na tanong sa akin ni Tita Isabella habang pinapapasok ako sa bahay nila.Tumawa ako. “Wala naman tita. Naisipan ko lang na bumisita. Ang tagal na nong huli kong punta sa inyo eh.” Nag beso ako kay Tita.Tumawa din si Tita. “Nag agahan kana ba?”“Opo. Nagkape ako bago pumunta dito.” Nilibot ko nang mata ang buong bahay nila. Kumpara sa bahay namin, medyo maliit ang bahay nina Tita. We have two storey house pero isang palapag lang sila. Dalawang kwarto ang makikita
Grabi ang gulat ko sa mga nalaman ko. I never think this is how they view their life. Noong una naman ay okay lang ang lahat. Oo at malaking tulong sa amin sina Magnus at ang parents niya pero hindi naman inggit sina Tita dati. Alam nilang malaking tulong ang mga Zarceno sa amin at never silang nagpakita ng inggit. Ngayon lang. Well, I don’t want to see it that way. Baka gusto lang din nilang mapalapit sa mga Zarceno para may nalalapitan sila kapag may problema. Kahit hindi ako komportable sa mga nalaman ay hindi ko maiwan iwan si Jessica. This is the first time she cried in front of me and I can’t seem to say goodbye to her. Kaya sinamahan ko nalang siya sa trabaho niya habang ipinapaliwanag na hindi naman maganda ang buhay ko. “You can’t say that. Tuluyan lang naman kayong naghirap noong bigla kayong nag break ni Magnus. And after almost a year nakakuha ka nang trabaho. Ngayon ay nagtatrabaho na din ang papa mo.”Natuptup ko ang labi ko. I can’t seem to argue with her because at
Sabay sabay kaming bumaba ng dumating kami sa bahay nina Magnus. It was still the same but I noticed a little change. Papasok kami sa bahay nila ng maramdaman kong nag-vibrate ang cellphone ko. Natigilan ako sa paglalakad. Hindi ako napasin nina Magnus at Jessica kaya nahuli ako. Pagkuha ko ng cellphone ko ay nakita kong tumatawag si Alaric. Damn! I completely forgot about my mission. Inaalam ko pala kung ang mga Ferrer ba ang kalaban ng pamilya ko! And I am here in Magnus house! Ayaw niya akong nakikipagkita kay Magnus!Sinagot ko ang tawag ng makita kong pumasok sa loob sina Magnus. “Hello…” bati ko. Ramdam ko ang paglakas ng kalabog ng dibdib ko dahil sa kaba. “Where are you? You are not texting me back,” mababang boses na tanong niya. I shifted. “Nasa kina Tita ako. Buong araw kong sinamahan ang pinsan ko sa trabaho niya kaya hindi ko nache-check ang cellphone ko.”He sighed and I noticed the annoyance on it. “But that shouldn't be the reason why you're forgetting about your
Madaling araw na kaming nakauwi ni Jessica. Nag-dinner pa kami bago kami pinayagang umalis ni Tita Margaux. I feel like everything happened so fast. Ang bilis nagkasundo si Jessica at Tita. I'm not seeing it as bad. I just hope she is doing this with pure intention. Kasi mabait talaga sa lahat si Tita Margaux.Masayang kumakaway sa akin si Jessica nang bumaba siya ng pedicab. Kumaway din ako bago sinabihan ang driver na tumulak na sa amin. Dapat sana ay ihahatid kami ni Magnus pero agad siyang umalis ng may emergency ang papa niya. He has to go to his dad faster kaya nag commute kami pauwi. Pagdating ko sa bahay ay pagod ako kaya agad din akong nakatulog. Kaya kinabukasan ko nang nakita ang mga missed call galing kay Alaric. May tatlong text galing siya. [It's alright.] Reply niya sa text ko kung saan sinabi kong hindi ako pwede ng ayain niya akong susunduin.[Answer my call.] Ito naman ang text niya ng inignora ko lang ang tawag niya dahil nasa loob na ako ng bahay nina Magnus.[
Umatras ako ng umabanti ang isa sa hindi ko kilalang babae. “You sure she's a Salazar?” maarteng tanong ng babaeng lumalapit sa akin. She looked me head to foot at kumunot ang noo niya.“Daphne, I know what I'm saying,” sagot ni Analise sa babaeng lumalapit sa akin. “Si Alaric na ang nagsabi na Salazar ang babaeng yan.”Tumawa ang tinawag ni Analise na Daphne. “If Alaric knows she's a Salazar, don't you think she didn't suffer from him?” she said, raising a brow at me. “Sa tingin mo, Analise?”Huminto si Daphne sa harap ko at saka bahagyang tinampal ng dalawang beses ang mukha ko. “You have a pretty face for a Salazar.” Tumawa ang isang babae, ang katabi ni Analise. Si Analise ay matalim ang titig sa akin. “Probably… but that doesn't mean we can't be mean to her. Afterall… She is a Salazar. Pagkakataon na natin para may magawa,” sinabi ng babaeng katabi ni Analise.Iniwas ko ang mukha ko ng tinampal ulit ito ni Daphne. Tumawa yong isang babae sa ginawa ni Daphne at pati siya ay lum
Ilang minuto akong natulala sa restroom habang si Serenity ay panay ang tanong sa akin kung kilala ko ba daw ang mga ‘yon o kung anong dahilan kung bakit nila ako sinaktan.I just stared at her, unable to answer. Kasi anong sasabihin ko? Dahil nalaman nilang Salazar ako kaya ako sinabunutan? That will only make her think this is something to do with what happened in the past. At hindi ako sigurado kung tungkol nga ito doon. I want to be sure first before I tell them… or I don't know if I will ever tell them. Mas lalo lang matatakot ang pamilya ko. We are starting to be okay. I don't want to be the cause why we get to be miserable again. Umuwi kami ni Serenity matapos ng nangyari. Hindi na kami bumalik sa table namin at nag-text nalang ako kay Sara na umuwi kami dahil may emergency. “Serenity, I don't know, okay! Hindi ko sila kilala at hindi ko alam kung bakit nila ako sinaktan!” Huminto ako sa sasabihin at pumikit ng mariin. “Wala akong ginawang masama sa kanila. They just did it
“Alaric, you shouldn't be here,” kabado kong sinabi sa kanya. Pero parang wala siyang narinig. Isinara niya ang pintuan ng kwarto ko at saka naglakad patungo sa kinaroroonan ko.Huminga ako ng malalim. Kinakapos ako ng hininga dahil sa sobrang kabang nararamdaman. Hindi ko alam. Wala naman siyang ginawa sa akin. Natatakot lang ako na baka kagaya ng nangyari sa akin kahapon ay baka mangyari din ngayon. Na baka saktan din niya ako dahil isa akong Salazar.Nahinto ako ng tumama ang likod ng paa ko sa kama. Kaya hindi rin nagtagal ay nasa tapat ko na si Alaric. He was scowling and had bloodshot eyes. Matatakot ka talaga dahil alam mong galit siya.“Why didn't you answer your phone?” malamig niyang tanong. Tumama ang hininga niya sa mukha ko kaya agad akong tumungo para maiwasan ang mata niya.“I was busy… sorry.” Nanginig ang boses ko. Huminga ulit ako ng malalim, kinakapos na naman ako ng hininga.“And you're busy now too?” Rinig ko ang galit sa boses niya. “Saan?” He chuckled darkly. “W
Lumabas ako matapos kong samaan ng tingin si Ryker. Dumiretso ako sa sun lounge at padabog na umupo roon. Nakakuyom ang kamay ko dahil sa inis. Hindi ko talaga alam kung ano ba ang gusto niyang gawin ko? Bakit siya nagagalit sa akin kapag ipinapaintindi ko sa mga batang iyon na hindi ako ang Mommy nila?Akala ko ay magiging payapa na ako dahil nakalayo ako sa mga bisita, pero hindi pala. Laking gulat ko nang sinundan ako ni Ryker. I glared at him as I watched him walk towards me. Hindi pa siya nakuntinto at sa tabi ko pa umupo! Hindi niya ako pinansin. Hindi niya inaalintana ang mga matatalim kong tingin sa kanya!“Why did you go out?” Sarcastic akong tumawa. “Because you were looking at me as if I'm sort of evil! Anong ginawa ko?” irita kong tanong. He sighed heavily. “You were harsh to the children.” I face him to make him understand my point. “Kasi ang kulit nila!” Tumingin din siya, tumatalim ang mata sa akin. “Serenity, if you had children, would you scold them the way you'r
Dalawang araw akong nasa bahay at walang ginagawa. Nakaramdam ako ng boredom nang mapagtanto kong ako lang ang naiiwan sa bahay. Si Papa ay busy sa trabaho niya. Si Scarlet ay ganon din…busy sa trabaho, si mama ay maraming amega. Kung wala siyang lakad, nakay papa para tumulong sa business. Ako, wala. Nasa bahay lang!I wanted to contact my friends, especially Elena, pero hindi ko mahanap sa cellphone ko ang contact number niya. Hindi rin iyon ang natatandaan kong cellphone ko kaya wala na akong contact sa kaniya. Pati si Sofia at Ruby ay wala. Kaya bored na bored ako habang nakasalampak sa kama ko. I don't have a memory of five years? Anong nangyari sa five years na yon? Am I still friends with my friends? Nang medyo sumakit ang ulo ko sa kakaisip, pumikit ako ng mariin at tumigil sa pag-iisip. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa sobrang boredom. Hindi ko alam kung ilang oras akong tulog. Naalimpungatan lang ako nang marinig kong tinatawag ako ni mama. Pagdilat ko, nasa ta
Serenity Saldivar Matapos ng apat na araw nang pananatili ko sa hospital, sa wakas ay makakalabas na rin ako. Dapat ay kahapon pa. Kaya lang ay naantala nang kausapin ako ni Scarlet at biglang sumakit ang ulo ko. “Wala ka ng condo. Five years ago pa ang huli mong punta roon,” casual niyang sinasabi. Nagulantang ako doon. Five years? The last thing I remember, nasa condo ako! What is she saying? Kita niya ang gulat sa mukha ko kaya nagpatuloy siya. “You don't remember because you have amnesia. Kakasabi lang sa amin ng asawa mo.” Pinilig ko ang ulo ko. I felt a sudden pain on my head pero binaliwala ko. I was too concerned about what she said. “Scarlet? What are you saying? I can't understand you? Asawa ko? Sino?” gulong gulo kong tanong. She sighed heavily. She even raised a brow at me. “Hindi mo nga maalala dahil may amnesia ka! Kasal kayo ni Ryker. Asawa mo siya.” Hinanap ko sa utak ko ang sinabi niya, pero blangko ang utak ko! Lalong lumala ang sakit habang iniisip ko ito.
Ryker Saldivar We were so shocked when Serenity didn’t recognize our children! Tumalim ang mata ko sa kanya ng marinig ko kung paano niya kinasuap ang anak namin! Akal ako noong tinanong siya ng doctor kung naaalala niya ako, akala ko ay okay na ang lahat. Hindi ko na pinansin ang mga matatalim niyang tingin sa akin. Buong akala ko ay galit siya sa akin dahil sa kamag-anak ko ang dahilan kung bakit siya nagkaganito. Akala ko ay may sinabi si Tito sa kanya o si Natalie kaya siya galit sa akin. I didn’t expect it to be this bad! “I’m not your mommy!” guluhan niyang sinabi kay Ryka. She looked at our daughter coldly.Lahat kami ay natahimik sa narinig. Sinasabi sa akin ni Alaric ang nangyari kina Tito Arnold. Sinabi niyang nakulong na si Tito. May mga injured din dahil sa barilan pero mananagot parin sila sa ginawa nila. Lahat ng iyon ay nawala sa isip ko nang marinig ko ang sinabi ni serenity! Hindi rin nag isang minuto nang makita kong namutla siya at nawalan ng malay. Lahat kami a
It's been two days simula nang magising ako. Wala paring nagsasabi kung bakit ako nasa hospital. Ryker wouldn’t tell me. Hindi ko rin maalala kay feel ko nakalimutan ko kung ano ang nangyari sa akin. The last thing I remember was I was eating in my condo. Tapos paggising ko ay nandito na ako! Masama ang tingin ko kay Ryker dahil hawak niya ang kutsara na kanina ko pa gustong kunin sa kanya. “I can eat on my own!” inis kong sabi. Hindi ko ma-enjoy ang kinakain ko dahil sinusubuan niya ako at ayaw ko ng ganon! May kamay naman ako para kumain mag-isa! He also glared at me when I refused to eat. “What is your problem if I want to do this, huh?” he snapped, pissed off. “May kamay ako! I can perfectly do it on my own!” sigaw ko sa frustration. Sinubukan ko ulit na agawin ang kutsara pero iniwas niya. “Do not test my patient. Serenity!” His voice boomed. He was beyond piseed off! Kita kong humigpit ang hawak niya sa kutsara! “Hindi kita kailangan, okay! I can take care of myself!” Umil
Hindi ko maintindihan kung bakit gulat na gulat sila dito sa kwarto ngayong sinabi kong hindi ko kilala ang batang tumawag sa akin na Mommy! Rinig na rinig ko ang mga pinakawalan nilang singhap as if they couldn’t believe what I had just said. Kita kong nanlalaki ang mata sa akin ni Scarlet na lumalapit sa akin. “Serenity,” hindi makapaniwalang tawag ni mama sa akin. The disbelief in her tone is evident. Kumunot ang noo ko. “What is it, mama? Why are you looking at me like I just committed a crime?” naguguluhang tanong ko. The little girl cried when I told her that I'm not her mommy! Agad nangilid ang luha sa pisngi niya. “Mommy?” gulat at bigong bigo na tawag ng bata. Nagtiim bagang ako. I feel uncomfortable seeing her cry. Hindi ko naman siya anak pero nagu-guilty akong nakikita ko siyang umiiyak! Who wouldn’t though? She's too pretty to cry. Her mother must be so lucky to have this pretty daughter! Hindi ko nga lang alam kung bakit ako pa ang ginagambala niya. Hinilot ko ang
Serenity Isla SaldivarWhy do I feel like I've been trapped into darkness? I’m not sure if this happened, but in my deep slumber of unconsciousness, I'll hear a faint beeping of a machine. It lasted for a few seconds before it fading away. I don’t know what disappears first—the sound or my awareness. It has happened to me several times. Sometimes, alongside the beeping, I hear faint voices, distant and unclear, as if they’re just out of reach.I feel like my soul is hovering in darkness and it doesn't want to enter my body! Ganun ang feeling ko sa mumunting segundo na nagkakamalay ako. I braced myself when I started to hear the sound of a machine again! At first, it was so faint until it was loud for my ears. It will be like that for only a few seconds until it turns faint again. Iyon ang palaging nangyayari! Kaya nang tumagal ang tunog ng machine ay nagtaka ako. Medyo kumunot ang noo ko dahil sa ingay non!One…two…three….four…five…six…Hindi parin nawawala! Seven…eight…nine….ten!I
Scarlet Ruby Salazar Our supposed happy and celebrating days turn into sour when a kidnapping incident happened. Dapat ay masaya kami kasi ikakasal si Ate Serenity kay Kuya Ryker. I have the guts that there was something between them. Noon sa party nina Ate Seraphina, nakita ko siyang may pinagtataguan. I was alone when the person she introduced left. Hinanap ko siya at nakita kong umalis sila ni kuya Ryker! Kaka-start lang ng party at umalis sila! I gave her the benefits of the doubt. Baka nagkataon lang. Hindi rin naman naulit ‘yon. Hanggang noong nasa Tennessee ako. Tinawagan ako ni Mama at pinapauwi. She was involved with Ryker and her supposed fiancee! I was so shocked when I got to know it! Nagulat ako na tama ang hinala ko na may something nga sa kanila ni Kuya Ryker. Pero mas nagulat ako na may ka-engage pala si Kuya Ryker. Kasi kung meron pala bakit hindi niya sinabi ng maaga? Matagal na silang may something ni Ate pero pinaabot niya pa nang ilang months? Tapos hindi pa sa
Someone’s POVAng hideout kung saan itinago ni Arnold ang mga bata ay natuntun ni Alaric at Ryker. The man who smashed Serenity on the head is now dead. Tinamaan siya ng bala sa ulo. Nang marinig ni Natalie ang putukan ng baril ay tatakas na sana siya. Kaso ay nabaril siya ng isang tauhan. Sumalampak siya sa sahig nang tinamaan ang hita niya. Napahiyaw siya sa sakit. Ang isang pang kasama nilang lalaki sa kwartong iyon ay nabaril din. Hindi sila tinamaan sa critical na bahagi ng katawan nila, it was only enough to disable then from running away. Sa labas ng kwartong iyon, nakikipag barilan din ang iba. Kararating lang nina Arnold at ang anak niya sa isang pagtitipon at ito ang dinatnan nila. Kaya nga sila umattend sa isang party ay para hindi sila pagbintangan ni Ryker at Alaric na kumidnap sa anak nila dahil alam nilang kumikilos na sila sa paghahanap, pero hindi nila maintindihan kung bakit natuntun parin sila! “Tang-ina! Paano tayo natuntun?” sigaw ni Arnold habang nagtatago sa g