Umatras ako ng umabanti ang isa sa hindi ko kilalang babae. “You sure she's a Salazar?” maarteng tanong ng babaeng lumalapit sa akin. She looked me head to foot at kumunot ang noo niya.“Daphne, I know what I'm saying,” sagot ni Analise sa babaeng lumalapit sa akin. “Si Alaric na ang nagsabi na Salazar ang babaeng yan.”Tumawa ang tinawag ni Analise na Daphne. “If Alaric knows she's a Salazar, don't you think she didn't suffer from him?” she said, raising a brow at me. “Sa tingin mo, Analise?”Huminto si Daphne sa harap ko at saka bahagyang tinampal ng dalawang beses ang mukha ko. “You have a pretty face for a Salazar.” Tumawa ang isang babae, ang katabi ni Analise. Si Analise ay matalim ang titig sa akin. “Probably… but that doesn't mean we can't be mean to her. Afterall… She is a Salazar. Pagkakataon na natin para may magawa,” sinabi ng babaeng katabi ni Analise.Iniwas ko ang mukha ko ng tinampal ulit ito ni Daphne. Tumawa yong isang babae sa ginawa ni Daphne at pati siya ay lum
Ilang minuto akong natulala sa restroom habang si Serenity ay panay ang tanong sa akin kung kilala ko ba daw ang mga ‘yon o kung anong dahilan kung bakit nila ako sinaktan.I just stared at her, unable to answer. Kasi anong sasabihin ko? Dahil nalaman nilang Salazar ako kaya ako sinabunutan? That will only make her think this is something to do with what happened in the past. At hindi ako sigurado kung tungkol nga ito doon. I want to be sure first before I tell them… or I don't know if I will ever tell them. Mas lalo lang matatakot ang pamilya ko. We are starting to be okay. I don't want to be the cause why we get to be miserable again. Umuwi kami ni Serenity matapos ng nangyari. Hindi na kami bumalik sa table namin at nag-text nalang ako kay Sara na umuwi kami dahil may emergency. “Serenity, I don't know, okay! Hindi ko sila kilala at hindi ko alam kung bakit nila ako sinaktan!” Huminto ako sa sasabihin at pumikit ng mariin. “Wala akong ginawang masama sa kanila. They just did it
“Alaric, you shouldn't be here,” kabado kong sinabi sa kanya. Pero parang wala siyang narinig. Isinara niya ang pintuan ng kwarto ko at saka naglakad patungo sa kinaroroonan ko.Huminga ako ng malalim. Kinakapos ako ng hininga dahil sa sobrang kabang nararamdaman. Hindi ko alam. Wala naman siyang ginawa sa akin. Natatakot lang ako na baka kagaya ng nangyari sa akin kahapon ay baka mangyari din ngayon. Na baka saktan din niya ako dahil isa akong Salazar.Nahinto ako ng tumama ang likod ng paa ko sa kama. Kaya hindi rin nagtagal ay nasa tapat ko na si Alaric. He was scowling and had bloodshot eyes. Matatakot ka talaga dahil alam mong galit siya.“Why didn't you answer your phone?” malamig niyang tanong. Tumama ang hininga niya sa mukha ko kaya agad akong tumungo para maiwasan ang mata niya.“I was busy… sorry.” Nanginig ang boses ko. Huminga ulit ako ng malalim, kinakapos na naman ako ng hininga.“And you're busy now too?” Rinig ko ang galit sa boses niya. “Saan?” He chuckled darkly. “W
Natulala ako ng sabihin niyang ang lolo ko ang nanguna kung bakit nagulo ang pamilya niya at ang pamilya ko. Nakakandong parin ako sa kanya pero hindi ko mapigilan na mag-isip. Kaya ba ganun na lamang ang galit nina Analise sa akin nang malaman nilang isa akong Salazar? Noong sinasabunutan ako ni Daphne at Chesca ay parang justified ang tingin nila sa ginawa nila. Dahil ba ito sa ang lolo ko naman ang may kasalanan? Ganon kalala? Napatingin ako kay Alaric ng hawakan niya ang baba ko at itininaas para magtama ang mata namin. “What is it?” marahan niyang tanong. May naisip ako. Ayaw ko lang pabulaan dahil parang hindi ko matanggap. Pero kung kasalanan pala namin ang nangyari? Does that mean itong ginagawa ni Alaric sa akin ay parte ng paghihiganti niya? He didn’t deny it. Sinabi niya lang na mahirap akong pahirapan. Does that mean he still wants to avenge pero hindi niya lang ginagawa kagaya ng dati? Baka gusto niyang ma-fall ako sa kanya at kalaunan ay iiwan niya ako sa ere? Nag-i
“Stop crying. It might be bad to our child,” natatawang sinabi ni Alaric.Nanlalaking mata akong lumayo sa kanya. “I'm not pregnant!” Mas lalo lang siyang tumawa. “You might. I didn't use protection.” He licked his lips as his stare went down to my lips. “Are you on pills?”Umawang ang labi ko. I'm not on pills! But I don't think I would be pregnant that easily. I mean… I could not be pregnant just because we did it, right?Kung kanina ay inaalala ko ay kung naghihiganti ba si Alaric, biglang inaalala ko na ngayon ay baka mabuntis nga ako. The heck! Itatakwil ako ni Mama kapag nalaman niya ito!Danm! I can't be pregnant, right? I don't think it's that easy. Noong si mama nga ay pahirapan ang pagco-conceive niya sa amin. Kailangan pa niyang magpabalik balik sa hospital to be pregnant. I glared at Alaric when I felt his hand on my tummy. Agad kong tinampal ang kamay niya. “Stop it! I'm not pregnant!” irita kong sinabi. He smirked. “What if you are?” hamon niya.Sunod sunod ang pag-i
Hindi ko alam ang drama ni Serenity. Matapos siyang kumpromtahin ni Scarlet tungkol doon sa mansion ay bigla siyang nag walk out at nagkulong sa kwarto niya. Hindi ko na pinansin dahil may sarili din akong inaalala. I was still so into the information that I knew to the point I had a hard time sleeping at night. Alaric told me to go to work tomorrow kaya kinabukasan ay ganun nga ang ginawa ko. Maaga akong dumating sa opisina. Halos wala pang dumating sa mga kasamahan ko. Nagkakape ako ng dumating ng sabay si Sara at Lina. Malaki ang ngisi nila sa akin ng makita nilang nandoon ako sa table ko. “Konti nalang Seraphina, iisipin kong gusto ka ni Sir Ferrer,” tukso ni Lina ng nakaupo siya. Muntik ko nang maibuga ang kape ko dahil sa narinig. Nanlalaking matang binalingan ko siya. Tinawanan nila akong dalawa. “Girl, ang sama ng atmosphere dito sa opisina kapag absent ka. Para kaming sumasabak sa gera sa sobrang kaba,” ani Sara. “What do you mean?” kabado kong tanong. “Para kasing gali
It was so awkward when I was walking out of Alaric's office. Tinawag pa ako ni Alaric pero hindi na ako lumingon at dire-diretsong lumabas. Sa lahat ng pwedeng makita ko ang CEO ng kumpanya, ngayon pa! Tapos nakaupo pa sa swivel chair ni Alaric! Halos sabunutan ko ang sarili ko pagkaupo ko sa desk ko. Hindi nga ako nabuko nina Sara, ang CEO naman ang nakabuko! Iniisip niya kaya kung bakit ako nandoon sa opisina ni Alaric?Ilang minuto akong stress sa sarili ng dumating sina Sara. Nakita niyang sinasabunutan ko ang sarili ko kaya agad siyang nagtanong.“Ano? Kumain kaba?” Umupo ako ng tuwid. “Yeah. Sa pantry. Light lang ang kinain ko kasi tinapos ko pa ang ipinapagawa ni Sir.”“Naipasama mo na sa kanya?” “Oo, kanina lang bago kayo dumating,” palusot ko. Sara looks at me weirdly. Tinigilan ko ang pagsabunot sa sarili dahil baka kung ano pa ang itanong nila. Baka itanong nila kung bakit ako nanabunot ng sarili!Kaso, pinapakalma ko pa ang sarili para sa kahihiyang nangyari ng may du
Matapos ang pag-uusap ko sa mga kamag-anak ni Alaric ay bumalik ako ng department namin na tulala. Panay ang tanong sa akin ni Sara at Lina kung sino ang bisita ko at sinabi ko nalang na kakilala lang. HIndi na sila nag-usisa pa ng makita nilang wala ako sa mood makipag-usap. The next day, na-busy ako sa pag-aasikaso ng event at buong araw akong wala sa opisina. And then I was busy for the remaining weeks of the month kaya halos nakalimutan ko din ang mga sinabi sa akin nina Daphne. Sa paglapit ng event ay siya din ang pagkaabala ko na halos palagi na akong nalilipasan ng gutom. Walang magawa si Alaric kahit gusto niya akong makita dahil busy din siya sa headquarter ng building nila. Hindi na siya palagi pumupunta sa opisina niya sa building namin. Time flew fast and the next thing I know, bukas na gaganapin ang event. Nasa Imperial hotel ako at minamanduhan ang mga staff para sa gagawin nila. “Na-destribute na ba ang mga invitation?” tanong ko sa taga marketing staff. Sila kasi an
Lumabas ako matapos kong samaan ng tingin si Ryker. Dumiretso ako sa sun lounge at padabog na umupo roon. Nakakuyom ang kamay ko dahil sa inis. Hindi ko talaga alam kung ano ba ang gusto niyang gawin ko? Bakit siya nagagalit sa akin kapag ipinapaintindi ko sa mga batang iyon na hindi ako ang Mommy nila?Akala ko ay magiging payapa na ako dahil nakalayo ako sa mga bisita, pero hindi pala. Laking gulat ko nang sinundan ako ni Ryker. I glared at him as I watched him walk towards me. Hindi pa siya nakuntinto at sa tabi ko pa umupo! Hindi niya ako pinansin. Hindi niya inaalintana ang mga matatalim kong tingin sa kanya!“Why did you go out?” Sarcastic akong tumawa. “Because you were looking at me as if I'm sort of evil! Anong ginawa ko?” irita kong tanong. He sighed heavily. “You were harsh to the children.” I face him to make him understand my point. “Kasi ang kulit nila!” Tumingin din siya, tumatalim ang mata sa akin. “Serenity, if you had children, would you scold them the way you'r
Dalawang araw akong nasa bahay at walang ginagawa. Nakaramdam ako ng boredom nang mapagtanto kong ako lang ang naiiwan sa bahay. Si Papa ay busy sa trabaho niya. Si Scarlet ay ganon din…busy sa trabaho, si mama ay maraming amega. Kung wala siyang lakad, nakay papa para tumulong sa business. Ako, wala. Nasa bahay lang!I wanted to contact my friends, especially Elena, pero hindi ko mahanap sa cellphone ko ang contact number niya. Hindi rin iyon ang natatandaan kong cellphone ko kaya wala na akong contact sa kaniya. Pati si Sofia at Ruby ay wala. Kaya bored na bored ako habang nakasalampak sa kama ko. I don't have a memory of five years? Anong nangyari sa five years na yon? Am I still friends with my friends? Nang medyo sumakit ang ulo ko sa kakaisip, pumikit ako ng mariin at tumigil sa pag-iisip. Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako sa sobrang boredom. Hindi ko alam kung ilang oras akong tulog. Naalimpungatan lang ako nang marinig kong tinatawag ako ni mama. Pagdilat ko, nasa ta
Serenity Saldivar Matapos ng apat na araw nang pananatili ko sa hospital, sa wakas ay makakalabas na rin ako. Dapat ay kahapon pa. Kaya lang ay naantala nang kausapin ako ni Scarlet at biglang sumakit ang ulo ko. “Wala ka ng condo. Five years ago pa ang huli mong punta roon,” casual niyang sinasabi. Nagulantang ako doon. Five years? The last thing I remember, nasa condo ako! What is she saying? Kita niya ang gulat sa mukha ko kaya nagpatuloy siya. “You don't remember because you have amnesia. Kakasabi lang sa amin ng asawa mo.” Pinilig ko ang ulo ko. I felt a sudden pain on my head pero binaliwala ko. I was too concerned about what she said. “Scarlet? What are you saying? I can't understand you? Asawa ko? Sino?” gulong gulo kong tanong. She sighed heavily. She even raised a brow at me. “Hindi mo nga maalala dahil may amnesia ka! Kasal kayo ni Ryker. Asawa mo siya.” Hinanap ko sa utak ko ang sinabi niya, pero blangko ang utak ko! Lalong lumala ang sakit habang iniisip ko ito.
Ryker Saldivar We were so shocked when Serenity didn’t recognize our children! Tumalim ang mata ko sa kanya ng marinig ko kung paano niya kinasuap ang anak namin! Akal ako noong tinanong siya ng doctor kung naaalala niya ako, akala ko ay okay na ang lahat. Hindi ko na pinansin ang mga matatalim niyang tingin sa akin. Buong akala ko ay galit siya sa akin dahil sa kamag-anak ko ang dahilan kung bakit siya nagkaganito. Akala ko ay may sinabi si Tito sa kanya o si Natalie kaya siya galit sa akin. I didn’t expect it to be this bad! “I’m not your mommy!” guluhan niyang sinabi kay Ryka. She looked at our daughter coldly.Lahat kami ay natahimik sa narinig. Sinasabi sa akin ni Alaric ang nangyari kina Tito Arnold. Sinabi niyang nakulong na si Tito. May mga injured din dahil sa barilan pero mananagot parin sila sa ginawa nila. Lahat ng iyon ay nawala sa isip ko nang marinig ko ang sinabi ni serenity! Hindi rin nag isang minuto nang makita kong namutla siya at nawalan ng malay. Lahat kami a
It's been two days simula nang magising ako. Wala paring nagsasabi kung bakit ako nasa hospital. Ryker wouldn’t tell me. Hindi ko rin maalala kay feel ko nakalimutan ko kung ano ang nangyari sa akin. The last thing I remember was I was eating in my condo. Tapos paggising ko ay nandito na ako! Masama ang tingin ko kay Ryker dahil hawak niya ang kutsara na kanina ko pa gustong kunin sa kanya. “I can eat on my own!” inis kong sabi. Hindi ko ma-enjoy ang kinakain ko dahil sinusubuan niya ako at ayaw ko ng ganon! May kamay naman ako para kumain mag-isa! He also glared at me when I refused to eat. “What is your problem if I want to do this, huh?” he snapped, pissed off. “May kamay ako! I can perfectly do it on my own!” sigaw ko sa frustration. Sinubukan ko ulit na agawin ang kutsara pero iniwas niya. “Do not test my patient. Serenity!” His voice boomed. He was beyond piseed off! Kita kong humigpit ang hawak niya sa kutsara! “Hindi kita kailangan, okay! I can take care of myself!” Umil
Hindi ko maintindihan kung bakit gulat na gulat sila dito sa kwarto ngayong sinabi kong hindi ko kilala ang batang tumawag sa akin na Mommy! Rinig na rinig ko ang mga pinakawalan nilang singhap as if they couldn’t believe what I had just said. Kita kong nanlalaki ang mata sa akin ni Scarlet na lumalapit sa akin. “Serenity,” hindi makapaniwalang tawag ni mama sa akin. The disbelief in her tone is evident. Kumunot ang noo ko. “What is it, mama? Why are you looking at me like I just committed a crime?” naguguluhang tanong ko. The little girl cried when I told her that I'm not her mommy! Agad nangilid ang luha sa pisngi niya. “Mommy?” gulat at bigong bigo na tawag ng bata. Nagtiim bagang ako. I feel uncomfortable seeing her cry. Hindi ko naman siya anak pero nagu-guilty akong nakikita ko siyang umiiyak! Who wouldn’t though? She's too pretty to cry. Her mother must be so lucky to have this pretty daughter! Hindi ko nga lang alam kung bakit ako pa ang ginagambala niya. Hinilot ko ang
Serenity Isla SaldivarWhy do I feel like I've been trapped into darkness? I’m not sure if this happened, but in my deep slumber of unconsciousness, I'll hear a faint beeping of a machine. It lasted for a few seconds before it fading away. I don’t know what disappears first—the sound or my awareness. It has happened to me several times. Sometimes, alongside the beeping, I hear faint voices, distant and unclear, as if they’re just out of reach.I feel like my soul is hovering in darkness and it doesn't want to enter my body! Ganun ang feeling ko sa mumunting segundo na nagkakamalay ako. I braced myself when I started to hear the sound of a machine again! At first, it was so faint until it was loud for my ears. It will be like that for only a few seconds until it turns faint again. Iyon ang palaging nangyayari! Kaya nang tumagal ang tunog ng machine ay nagtaka ako. Medyo kumunot ang noo ko dahil sa ingay non!One…two…three….four…five…six…Hindi parin nawawala! Seven…eight…nine….ten!I
Scarlet Ruby Salazar Our supposed happy and celebrating days turn into sour when a kidnapping incident happened. Dapat ay masaya kami kasi ikakasal si Ate Serenity kay Kuya Ryker. I have the guts that there was something between them. Noon sa party nina Ate Seraphina, nakita ko siyang may pinagtataguan. I was alone when the person she introduced left. Hinanap ko siya at nakita kong umalis sila ni kuya Ryker! Kaka-start lang ng party at umalis sila! I gave her the benefits of the doubt. Baka nagkataon lang. Hindi rin naman naulit ‘yon. Hanggang noong nasa Tennessee ako. Tinawagan ako ni Mama at pinapauwi. She was involved with Ryker and her supposed fiancee! I was so shocked when I got to know it! Nagulat ako na tama ang hinala ko na may something nga sa kanila ni Kuya Ryker. Pero mas nagulat ako na may ka-engage pala si Kuya Ryker. Kasi kung meron pala bakit hindi niya sinabi ng maaga? Matagal na silang may something ni Ate pero pinaabot niya pa nang ilang months? Tapos hindi pa sa
Someone’s POVAng hideout kung saan itinago ni Arnold ang mga bata ay natuntun ni Alaric at Ryker. The man who smashed Serenity on the head is now dead. Tinamaan siya ng bala sa ulo. Nang marinig ni Natalie ang putukan ng baril ay tatakas na sana siya. Kaso ay nabaril siya ng isang tauhan. Sumalampak siya sa sahig nang tinamaan ang hita niya. Napahiyaw siya sa sakit. Ang isang pang kasama nilang lalaki sa kwartong iyon ay nabaril din. Hindi sila tinamaan sa critical na bahagi ng katawan nila, it was only enough to disable then from running away. Sa labas ng kwartong iyon, nakikipag barilan din ang iba. Kararating lang nina Arnold at ang anak niya sa isang pagtitipon at ito ang dinatnan nila. Kaya nga sila umattend sa isang party ay para hindi sila pagbintangan ni Ryker at Alaric na kumidnap sa anak nila dahil alam nilang kumikilos na sila sa paghahanap, pero hindi nila maintindihan kung bakit natuntun parin sila! “Tang-ina! Paano tayo natuntun?” sigaw ni Arnold habang nagtatago sa g