Hindi ko alam ang drama ni Serenity. Matapos siyang kumpromtahin ni Scarlet tungkol doon sa mansion ay bigla siyang nag walk out at nagkulong sa kwarto niya. Hindi ko na pinansin dahil may sarili din akong inaalala. I was still so into the information that I knew to the point I had a hard time sleeping at night. Alaric told me to go to work tomorrow kaya kinabukasan ay ganun nga ang ginawa ko. Maaga akong dumating sa opisina. Halos wala pang dumating sa mga kasamahan ko. Nagkakape ako ng dumating ng sabay si Sara at Lina. Malaki ang ngisi nila sa akin ng makita nilang nandoon ako sa table ko. “Konti nalang Seraphina, iisipin kong gusto ka ni Sir Ferrer,” tukso ni Lina ng nakaupo siya. Muntik ko nang maibuga ang kape ko dahil sa narinig. Nanlalaking matang binalingan ko siya. Tinawanan nila akong dalawa. “Girl, ang sama ng atmosphere dito sa opisina kapag absent ka. Para kaming sumasabak sa gera sa sobrang kaba,” ani Sara. “What do you mean?” kabado kong tanong. “Para kasing gali
It was so awkward when I was walking out of Alaric's office. Tinawag pa ako ni Alaric pero hindi na ako lumingon at dire-diretsong lumabas. Sa lahat ng pwedeng makita ko ang CEO ng kumpanya, ngayon pa! Tapos nakaupo pa sa swivel chair ni Alaric! Halos sabunutan ko ang sarili ko pagkaupo ko sa desk ko. Hindi nga ako nabuko nina Sara, ang CEO naman ang nakabuko! Iniisip niya kaya kung bakit ako nandoon sa opisina ni Alaric?Ilang minuto akong stress sa sarili ng dumating sina Sara. Nakita niyang sinasabunutan ko ang sarili ko kaya agad siyang nagtanong.“Ano? Kumain kaba?” Umupo ako ng tuwid. “Yeah. Sa pantry. Light lang ang kinain ko kasi tinapos ko pa ang ipinapagawa ni Sir.”“Naipasama mo na sa kanya?” “Oo, kanina lang bago kayo dumating,” palusot ko. Sara looks at me weirdly. Tinigilan ko ang pagsabunot sa sarili dahil baka kung ano pa ang itanong nila. Baka itanong nila kung bakit ako nanabunot ng sarili!Kaso, pinapakalma ko pa ang sarili para sa kahihiyang nangyari ng may du
Matapos ang pag-uusap ko sa mga kamag-anak ni Alaric ay bumalik ako ng department namin na tulala. Panay ang tanong sa akin ni Sara at Lina kung sino ang bisita ko at sinabi ko nalang na kakilala lang. HIndi na sila nag-usisa pa ng makita nilang wala ako sa mood makipag-usap. The next day, na-busy ako sa pag-aasikaso ng event at buong araw akong wala sa opisina. And then I was busy for the remaining weeks of the month kaya halos nakalimutan ko din ang mga sinabi sa akin nina Daphne. Sa paglapit ng event ay siya din ang pagkaabala ko na halos palagi na akong nalilipasan ng gutom. Walang magawa si Alaric kahit gusto niya akong makita dahil busy din siya sa headquarter ng building nila. Hindi na siya palagi pumupunta sa opisina niya sa building namin. Time flew fast and the next thing I know, bukas na gaganapin ang event. Nasa Imperial hotel ako at minamanduhan ang mga staff para sa gagawin nila. “Na-destribute na ba ang mga invitation?” tanong ko sa taga marketing staff. Sila kasi an
Umiyak ako matapos kong magsuka. Hindi ko gusto na naririnig kong buntis ako. Hindi naman! Bakit ba ganon ang una niyang naiisip? “Alright, baby. Calm down.” Pinunasan ni Alaric ang mga luha ko. Nagmomog ako sa sink ng masiguro kong tapos na akong magsuka. Kaso ay nanghihina naman ako dahil sa nangyari.May pumasok na babae sa loob. Dalawa sila pero ng makita nilang may lalaki sa restroom ay natigilan sila. Umalis din sila ng wala man lang pakialam sa kanila si Alaric. Good thing at nakatalikod siya sa kanila kaya hindi nila nakilala. “Umalis kana dito. Pang babaeng restroom to,” mahinahon kong sinabi sa kanya.Tinaasan niya ako ng kilay. “We are going out of here. Iuuwi na kita sa inyo.”Humawak ako sa sink ng maramdaman kong medyo nahilo ako. “May trabaho pa ako matapos tong event. I can't go home yet.”Hindi napansin ni Alaric ang pagkapit ko sa sink kaya hindi niya alam na nakakaramdam ako ng hilo. Kung malaman pa niyang nahihilo ako ay baka sa hospital na niya ako dalhin. At ba
Pinasalamatan ko si Magnus ng dumating kami sa bahay. Inimbita ko siya kung gusto niyang pumasok pero may emergency pala siyang pupuntahan. Nahiya ako dahil inuna pa niya akong ihatid bago siya tumuloy sa pupuntahan niya. “I’m sorry. Hindi ko alam na may pupuntahan ka pala. Kung alam ko lang ay dapat hindi na ako nagpahatid sayo,” nahihiya at medyo nanghihina kong sinabi.Magnus chuckled. “Seraphina, even if I have urgent things to do, uunahin parin kita kung alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.”I licked my lips. Tumingala ako sa mata niya na kanina pa nakatingin sa akin. “Pero we are not the same anymore… we parted ways, Magnus.” He nodded. May nakita akong pagsisi na sumilay sa mata niya. “Doesn’t matter. I’ll still prioritize you over a thing.”I smiled at him genuinely. Even though we parted ways, he is still Magnus that I know. Nang mawala sa mata ko ang kotse ni Magnus ay saka lang ako pumasok. Gabi na din. Around 9 in the evening. Pagpasok ko ay nasa baba si Scarlet a
Nagsinungaling ako kay Mama. Sinabi ko na ngayon ko ginamit ang vacation leave ko kahit ang totoo ay hindi ako naka-leave. Hindi naaproba ang leave ko kaya pang apat na araw na itong absent ko. Walang tao sa bahay ngayon. Maagang umalis si Mama dahil may meeting sila. Pati ang mga kapatid ko ay may pasok din. Gusto kong mag-isa sa bahay. I couldn’t let my emotions out when they were here. Parang nasasakal ako kapag may tao sa bahay. Hindi ko magawang umiiyak kahit na gustong gusto kong umiyak. Mama will be worried at ayaw kong mapansin pa niyang hindi ako okay. Kasi alam kong kapag napansin niya, malalaman niya ang sikreto ko. Humihikbi ako ng marinig kong tumunog ang cellphone ko. Simula ng malaman kong buntis ako, iniiwasan ko nang sumagot ng tawag o text. Sina Sara, Lina at Alaric naman palagi ang kumo-contact sa akin. Tinanggal ko ang kumot na nakataklob sa ulo ko at tinignan ang tumatawag. Mas lalo lang lumala ang iyak ko nang makita kong si Alaric ang tumatawag. Humiga ulit
Galit si Alaric pero kinalma niya ang sarili niya. I saw him take a breath and calm his nerves. Ilang minuto siyang tumahimik at tumalikod sa akin. Kalaunan ay umupo siya sa paanan ko. Namumungay na ang mata niyang nakatingin sa akin.He sighed. “Please calm down,” pag-alu niya sa akin. Tumango ako. Sinubukan kong tumigil na umiyak. Itinaas niya ang kamay niya at pinunasan ang luha sa pisngi ko.“Since when did you know you were pregnant?” mahinahon na niyang tanong. “Apat na araw na.”Tumango siya. “I was mad at you for not waiting for me at the charity event. And then I saw you with that man again… do you know how badly I want to punch that man? Hmm?” kalmado niyang sinabi. Hindi ako sumagot at nag-iwas lang ng mata.He sighed defeatedly. “But that didn’t matter now.” Inayos niya ang buhok ko para ilagay sa tenga ko. “Anong ginawa mo sa apat na araw na nalaman mong buntis ka?” he asked with his calm and soothing voice. Nakapatong ang dalawang kamay niya sa gilid ko. Nakatingala
Alaric POV Nasa opisina ako, nagtatrabaho ng bumukas ang pintuan. Pumasok ang kaibigan kong si Cole. Mainit ang ulo dahil sa problema siguro sa babae.I smirked. “What brought you here? Wala ka bang trabaho?” “Tsss!” iritado niyang sagot bago umupo sa sofa sa unahan ko. Ginulo niya ang buhok niya dahil sa init ng ulo.Itinigil ko ang ginagawa at ibinigay ang attention sa kaibigan. I smirked and raised a brow at him. “You know we shouldn't let any women control our emotions. Mabilis lang naman silang palitan kapag nagiging sakit na sila ng ulo.” He glared at me. He then loosen his tie and sighed defeatly. He once played with girls. Once he noticed the girl develops an attachment, itatapon niya lang ito at magpapalit ng bagong babae. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi nalang niya iwan ang fiance niyang palaging sakit ng ulo niya. “Speaking of, I was informed na may nag-aaply na Salazar sa kumpanya ko,” sabi niya, ayaw ng pabulaan ang payo ko tungkol sa babae niya. Agad na
“Hello,” bati niya sa akin kahit nakita niyang irita ako sa presensya niya. Is she this dense na hindi niya makaramdam ang inis ko? Hindi ako nagsalita. Itinuun ko lang ang mata ko sa TV screen kaya tumalikod siya at sa kitchen nalang pumunta. Mariin ang titig ko sa TV at hanggang ngayon ay wala pa akong napipiling papanoorin. “I told Tita not to disturb you if you're busy but she insists you are not. Ibinigay niya sa akin ang address mo at pinapunta niya ako.” Si Eliza. Tumawa siya ng mahina.Bumaling ako sa kanila ng wala akong marinig na response ni Alaric. Kita kong umiinom siya ng tubig. Kumuha din ng baso si Eliza at nagsalin din ng tubig niya. “Kung hindi ka busy, pwedeng samahan mo ako? Hindi ko talaga kabisado ang pasikot sikot dito. Ang tagal na noong huli kong bisita dito,” parang nahihiya niyang kwento.Umirap ako sa kawalan. Putang ina mo!“I'm not busy but I'm also not available.” Ibinaba ni Alaric ang baso niya bago siya nagpawala ng hininga. “I'll just tell you wha
Gabi bago kami natulog ni Alaric ay tinawagan ako ni mama. Gusto kong sagutin pero sinabi ni Alaric na huwag daw muna. Ilang beses tumawag si mama. Nang mapagod siya ay nag-text nalang siya.[Come back home, Seraphina.]Kinaumagahan, alas syete pa lang ng magising ako dahil sa cellphone ko. Mahigpit ang yakap sa akin ni Alaric at nakaulon ang ulo ko sa balikat niya. Bahagya akong gumalaw para sagutin sana ang tawag ng hinila niya ako pabalik sa kanya.“It's too early. Mamaya mo na yan sagutin,” he whispered with his hoarse and deep voice. “Baka si mama?” “Call her after. Matulog muna tayo,” utos niya. Mabilis din akong nakatulog ulit. Nang magising ako ay alas dyes na. Wala na si Alaric sa tabi ko. Matapos kong lumabas galing sa bathroom ay dumeretso ako sa cellphone ko ng maalala kong may tumatawag nga pala sa akin kaninang umaga. And true enough, it was my mother. Naka 15 missed call siya. Hindi pa ako nagdadamit at naka bathrobe lang ako nang tumawag ako sa kanya. It didn't eve
Agaran ang pagtayo ni mama. Sina Scarlet at Serenity ay hindi alam ang gagawin.“What? Pregnant?” gulat na gulat na sambit ni Serenity. She looked at me with wide eyes. Ganon din si Scarlet.“What have you done with my daughter!” sigaw ni mama.Nanlamig ako. Hindi na ako makapagsalita. Hinawakan ni Alaric ang kamay ko at pilit na pinapakalma. “Ate, what is this? Is this true?” ani Scarlet. Mahina ang boses niya at halatang ayaw niyang paniwalaan ang mga naririnig.“Kung gusto niyong maghiganti, huwag niyong isali ang mga anak ko!” bayolenteng sigaw ni mama. Her eyes are bloodshot. “Anong maghiganti?” guluhang binanggit ni Serenity.“I don't plan to anger you, Mrs. Salazar. Perhaps we could talk about this calmly,” seryosong suhestiyon ni Alaric. Hindi ko man lang natunugan na takot siya sa mga nangyayari. Parang normal na ito sa kanya at hindi ito katakot takot. “Seraphina, how could you allow this to happen?” baling sa akin ni mama. “You are better than this. Why did you let this
Isang linggo bago ako nakakuha ng tyempo para sabihin sa parents ko ang tungkol sa pagbubuntis ko. Linggo ngayon at lahat kami ay nasa bahay. Dahil wala naman si Papa ay kay mama ko unang sasabihin. Hindi ko pa nasabi kay Alaric na ngayon namin sasabihin. Kakausapin ko muna si mama at sasabihin kong may boyfriend ako. Kasi magugulat siya kung agad kong sasabihin na buntis ako na wala naman siyang kilalang boyfriend ko. Nasa sala kaming lahat. Nanonood si Scarlet. Si Serenity ay panay ang text niya sa cellphone. Si Mama ay may binabasang libro. Nakatitig lang ako sa TV pero lutang ang isipan ko. Pinaplano ko sa utak ko kung paano ko sasabihin sa kanila.I shifted my weight when I finally decided to tell mama. “Mama…” tawag ko sa kanya. “Hmmm?” Hindi niya ako binalingan ng tingin. She just acknowledged me from her humming.Lumunok ako. “May sasabihin ako.”Tunog nini-nerbyos ang boses ko kaya lahat sila ay natigilan sa mga ginagawa. Ibinaba ni mama ang librong hawak niya at saka tumi
Seraphina POVI changed my mind. Iyong kaisipan na gusto kong ipa-abort ang baby ay nawala na sa plano ko. Alaric made me believe that everything will be alright. That I shouldn’t be scared of things dahil siya na ang bahala sa lahat. It made me feel at ease. Kung alam ko lang na siya lang pala ang magpapakalma sa marami kong iniisip ay sana pala sa unang araw matapos kong malaman na buntis ako ay sinabi ko na sa kanya. But then, I was so denial kaya ayaw kong ipaalam sa kahit kanino dahil baka may paraan pa. Baka may milagrong mangyari at bigla nalang na hindi pala ako buntis. But who am I kidding!Plano ni Alaric na kausapin ang parents ko matapos namin sa hospiital pero pinigilan ko siya. “Huwag muna ngayon. Sasabihan lang kita kung kailan,” mahinahon kong sinabi habang nagmamaniho siya. “Why not now huh?” Natunugan kong hindi siya sang-ayon sa sinabi ko. His voice restrained. “Because I am still shocked by this. Titingin din ako ng tempo kung saan maganda ang mood ni Mama.” Il
Alaric POV Nasa opisina ako, nagtatrabaho ng bumukas ang pintuan. Pumasok ang kaibigan kong si Cole. Mainit ang ulo dahil sa problema siguro sa babae.I smirked. “What brought you here? Wala ka bang trabaho?” “Tsss!” iritado niyang sagot bago umupo sa sofa sa unahan ko. Ginulo niya ang buhok niya dahil sa init ng ulo.Itinigil ko ang ginagawa at ibinigay ang attention sa kaibigan. I smirked and raised a brow at him. “You know we shouldn't let any women control our emotions. Mabilis lang naman silang palitan kapag nagiging sakit na sila ng ulo.” He glared at me. He then loosen his tie and sighed defeatly. He once played with girls. Once he noticed the girl develops an attachment, itatapon niya lang ito at magpapalit ng bagong babae. Kaya hindi ko maintindihan kung bakit hindi nalang niya iwan ang fiance niyang palaging sakit ng ulo niya. “Speaking of, I was informed na may nag-aaply na Salazar sa kumpanya ko,” sabi niya, ayaw ng pabulaan ang payo ko tungkol sa babae niya. Agad na
Galit si Alaric pero kinalma niya ang sarili niya. I saw him take a breath and calm his nerves. Ilang minuto siyang tumahimik at tumalikod sa akin. Kalaunan ay umupo siya sa paanan ko. Namumungay na ang mata niyang nakatingin sa akin.He sighed. “Please calm down,” pag-alu niya sa akin. Tumango ako. Sinubukan kong tumigil na umiyak. Itinaas niya ang kamay niya at pinunasan ang luha sa pisngi ko.“Since when did you know you were pregnant?” mahinahon na niyang tanong. “Apat na araw na.”Tumango siya. “I was mad at you for not waiting for me at the charity event. And then I saw you with that man again… do you know how badly I want to punch that man? Hmm?” kalmado niyang sinabi. Hindi ako sumagot at nag-iwas lang ng mata.He sighed defeatedly. “But that didn’t matter now.” Inayos niya ang buhok ko para ilagay sa tenga ko. “Anong ginawa mo sa apat na araw na nalaman mong buntis ka?” he asked with his calm and soothing voice. Nakapatong ang dalawang kamay niya sa gilid ko. Nakatingala
Nagsinungaling ako kay Mama. Sinabi ko na ngayon ko ginamit ang vacation leave ko kahit ang totoo ay hindi ako naka-leave. Hindi naaproba ang leave ko kaya pang apat na araw na itong absent ko. Walang tao sa bahay ngayon. Maagang umalis si Mama dahil may meeting sila. Pati ang mga kapatid ko ay may pasok din. Gusto kong mag-isa sa bahay. I couldn’t let my emotions out when they were here. Parang nasasakal ako kapag may tao sa bahay. Hindi ko magawang umiiyak kahit na gustong gusto kong umiyak. Mama will be worried at ayaw kong mapansin pa niyang hindi ako okay. Kasi alam kong kapag napansin niya, malalaman niya ang sikreto ko. Humihikbi ako ng marinig kong tumunog ang cellphone ko. Simula ng malaman kong buntis ako, iniiwasan ko nang sumagot ng tawag o text. Sina Sara, Lina at Alaric naman palagi ang kumo-contact sa akin. Tinanggal ko ang kumot na nakataklob sa ulo ko at tinignan ang tumatawag. Mas lalo lang lumala ang iyak ko nang makita kong si Alaric ang tumatawag. Humiga ulit
Pinasalamatan ko si Magnus ng dumating kami sa bahay. Inimbita ko siya kung gusto niyang pumasok pero may emergency pala siyang pupuntahan. Nahiya ako dahil inuna pa niya akong ihatid bago siya tumuloy sa pupuntahan niya. “I’m sorry. Hindi ko alam na may pupuntahan ka pala. Kung alam ko lang ay dapat hindi na ako nagpahatid sayo,” nahihiya at medyo nanghihina kong sinabi.Magnus chuckled. “Seraphina, even if I have urgent things to do, uunahin parin kita kung alam kong hindi maganda ang pakiramdam mo.”I licked my lips. Tumingala ako sa mata niya na kanina pa nakatingin sa akin. “Pero we are not the same anymore… we parted ways, Magnus.” He nodded. May nakita akong pagsisi na sumilay sa mata niya. “Doesn’t matter. I’ll still prioritize you over a thing.”I smiled at him genuinely. Even though we parted ways, he is still Magnus that I know. Nang mawala sa mata ko ang kotse ni Magnus ay saka lang ako pumasok. Gabi na din. Around 9 in the evening. Pagpasok ko ay nasa baba si Scarlet a