Sabay sabay kaming bumaba ng dumating kami sa bahay nina Magnus. It was still the same but I noticed a little change. Papasok kami sa bahay nila ng maramdaman kong nag-vibrate ang cellphone ko. Natigilan ako sa paglalakad. Hindi ako napasin nina Magnus at Jessica kaya nahuli ako. Pagkuha ko ng cellphone ko ay nakita kong tumatawag si Alaric. Damn! I completely forgot about my mission. Inaalam ko pala kung ang mga Ferrer ba ang kalaban ng pamilya ko! And I am here in Magnus house! Ayaw niya akong nakikipagkita kay Magnus!Sinagot ko ang tawag ng makita kong pumasok sa loob sina Magnus. “Hello…” bati ko. Ramdam ko ang paglakas ng kalabog ng dibdib ko dahil sa kaba. “Where are you? You are not texting me back,” mababang boses na tanong niya. I shifted. “Nasa kina Tita ako. Buong araw kong sinamahan ang pinsan ko sa trabaho niya kaya hindi ko nache-check ang cellphone ko.”He sighed and I noticed the annoyance on it. “But that shouldn't be the reason why you're forgetting about your
Madaling araw na kaming nakauwi ni Jessica. Nag-dinner pa kami bago kami pinayagang umalis ni Tita Margaux. I feel like everything happened so fast. Ang bilis nagkasundo si Jessica at Tita. I'm not seeing it as bad. I just hope she is doing this with pure intention. Kasi mabait talaga sa lahat si Tita Margaux.Masayang kumakaway sa akin si Jessica nang bumaba siya ng pedicab. Kumaway din ako bago sinabihan ang driver na tumulak na sa amin. Dapat sana ay ihahatid kami ni Magnus pero agad siyang umalis ng may emergency ang papa niya. He has to go to his dad faster kaya nag commute kami pauwi. Pagdating ko sa bahay ay pagod ako kaya agad din akong nakatulog. Kaya kinabukasan ko nang nakita ang mga missed call galing kay Alaric. May tatlong text galing siya. [It's alright.] Reply niya sa text ko kung saan sinabi kong hindi ako pwede ng ayain niya akong susunduin.[Answer my call.] Ito naman ang text niya ng inignora ko lang ang tawag niya dahil nasa loob na ako ng bahay nina Magnus.[
Umatras ako ng umabanti ang isa sa hindi ko kilalang babae. “You sure she's a Salazar?” maarteng tanong ng babaeng lumalapit sa akin. She looked me head to foot at kumunot ang noo niya.“Daphne, I know what I'm saying,” sagot ni Analise sa babaeng lumalapit sa akin. “Si Alaric na ang nagsabi na Salazar ang babaeng yan.”Tumawa ang tinawag ni Analise na Daphne. “If Alaric knows she's a Salazar, don't you think she didn't suffer from him?” she said, raising a brow at me. “Sa tingin mo, Analise?”Huminto si Daphne sa harap ko at saka bahagyang tinampal ng dalawang beses ang mukha ko. “You have a pretty face for a Salazar.” Tumawa ang isang babae, ang katabi ni Analise. Si Analise ay matalim ang titig sa akin. “Probably… but that doesn't mean we can't be mean to her. Afterall… She is a Salazar. Pagkakataon na natin para may magawa,” sinabi ng babaeng katabi ni Analise.Iniwas ko ang mukha ko ng tinampal ulit ito ni Daphne. Tumawa yong isang babae sa ginawa ni Daphne at pati siya ay lum
Ilang minuto akong natulala sa restroom habang si Serenity ay panay ang tanong sa akin kung kilala ko ba daw ang mga ‘yon o kung anong dahilan kung bakit nila ako sinaktan.I just stared at her, unable to answer. Kasi anong sasabihin ko? Dahil nalaman nilang Salazar ako kaya ako sinabunutan? That will only make her think this is something to do with what happened in the past. At hindi ako sigurado kung tungkol nga ito doon. I want to be sure first before I tell them… or I don't know if I will ever tell them. Mas lalo lang matatakot ang pamilya ko. We are starting to be okay. I don't want to be the cause why we get to be miserable again. Umuwi kami ni Serenity matapos ng nangyari. Hindi na kami bumalik sa table namin at nag-text nalang ako kay Sara na umuwi kami dahil may emergency. “Serenity, I don't know, okay! Hindi ko sila kilala at hindi ko alam kung bakit nila ako sinaktan!” Huminto ako sa sasabihin at pumikit ng mariin. “Wala akong ginawang masama sa kanila. They just did it
“Alaric, you shouldn't be here,” kabado kong sinabi sa kanya. Pero parang wala siyang narinig. Isinara niya ang pintuan ng kwarto ko at saka naglakad patungo sa kinaroroonan ko.Huminga ako ng malalim. Kinakapos ako ng hininga dahil sa sobrang kabang nararamdaman. Hindi ko alam. Wala naman siyang ginawa sa akin. Natatakot lang ako na baka kagaya ng nangyari sa akin kahapon ay baka mangyari din ngayon. Na baka saktan din niya ako dahil isa akong Salazar.Nahinto ako ng tumama ang likod ng paa ko sa kama. Kaya hindi rin nagtagal ay nasa tapat ko na si Alaric. He was scowling and had bloodshot eyes. Matatakot ka talaga dahil alam mong galit siya.“Why didn't you answer your phone?” malamig niyang tanong. Tumama ang hininga niya sa mukha ko kaya agad akong tumungo para maiwasan ang mata niya.“I was busy… sorry.” Nanginig ang boses ko. Huminga ulit ako ng malalim, kinakapos na naman ako ng hininga.“And you're busy now too?” Rinig ko ang galit sa boses niya. “Saan?” He chuckled darkly. “W
Natulala ako ng sabihin niyang ang lolo ko ang nanguna kung bakit nagulo ang pamilya niya at ang pamilya ko. Nakakandong parin ako sa kanya pero hindi ko mapigilan na mag-isip. Kaya ba ganun na lamang ang galit nina Analise sa akin nang malaman nilang isa akong Salazar? Noong sinasabunutan ako ni Daphne at Chesca ay parang justified ang tingin nila sa ginawa nila. Dahil ba ito sa ang lolo ko naman ang may kasalanan? Ganon kalala? Napatingin ako kay Alaric ng hawakan niya ang baba ko at itininaas para magtama ang mata namin. “What is it?” marahan niyang tanong. May naisip ako. Ayaw ko lang pabulaan dahil parang hindi ko matanggap. Pero kung kasalanan pala namin ang nangyari? Does that mean itong ginagawa ni Alaric sa akin ay parte ng paghihiganti niya? He didn’t deny it. Sinabi niya lang na mahirap akong pahirapan. Does that mean he still wants to avenge pero hindi niya lang ginagawa kagaya ng dati? Baka gusto niyang ma-fall ako sa kanya at kalaunan ay iiwan niya ako sa ere? Nag-i
“Stop crying. It might be bad to our child,” natatawang sinabi ni Alaric.Nanlalaking mata akong lumayo sa kanya. “I'm not pregnant!” Mas lalo lang siyang tumawa. “You might. I didn't use protection.” He licked his lips as his stare went down to my lips. “Are you on pills?”Umawang ang labi ko. I'm not on pills! But I don't think I would be pregnant that easily. I mean… I could not be pregnant just because we did it, right?Kung kanina ay inaalala ko ay kung naghihiganti ba si Alaric, biglang inaalala ko na ngayon ay baka mabuntis nga ako. The heck! Itatakwil ako ni Mama kapag nalaman niya ito!Danm! I can't be pregnant, right? I don't think it's that easy. Noong si mama nga ay pahirapan ang pagco-conceive niya sa amin. Kailangan pa niyang magpabalik balik sa hospital to be pregnant. I glared at Alaric when I felt his hand on my tummy. Agad kong tinampal ang kamay niya. “Stop it! I'm not pregnant!” irita kong sinabi. He smirked. “What if you are?” hamon niya.Sunod sunod ang pag-i
Hindi ko alam ang drama ni Serenity. Matapos siyang kumpromtahin ni Scarlet tungkol doon sa mansion ay bigla siyang nag walk out at nagkulong sa kwarto niya. Hindi ko na pinansin dahil may sarili din akong inaalala. I was still so into the information that I knew to the point I had a hard time sleeping at night. Alaric told me to go to work tomorrow kaya kinabukasan ay ganun nga ang ginawa ko. Maaga akong dumating sa opisina. Halos wala pang dumating sa mga kasamahan ko. Nagkakape ako ng dumating ng sabay si Sara at Lina. Malaki ang ngisi nila sa akin ng makita nilang nandoon ako sa table ko. “Konti nalang Seraphina, iisipin kong gusto ka ni Sir Ferrer,” tukso ni Lina ng nakaupo siya. Muntik ko nang maibuga ang kape ko dahil sa narinig. Nanlalaking matang binalingan ko siya. Tinawanan nila akong dalawa. “Girl, ang sama ng atmosphere dito sa opisina kapag absent ka. Para kaming sumasabak sa gera sa sobrang kaba,” ani Sara. “What do you mean?” kabado kong tanong. “Para kasing gali
Ryker Knoxx Saldivar After we went back to the Philippines, sunod sunod na ang meeting na kailangan kong puntahan. My son wanted to buy his playstation and damn those meetings if I failed to get him one. We have already postponed it because of Alaric's visit. Ngayon ay kailangan kong siguraduhin na makakabili kami.“Make sure I don't have a meeting this afternoon. I have important things to do,” sabi ko sa sekretarya ko. “Yes, sir.” Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago binasa ang kailangan kong permahan na mga documents. Iyon ang ginawa ko habang hinihintay ang meeting na kailangan kong puntahan. Natigil lang ako sa pagbabasa nang tawagan ako ng secretary ko para ipaalam sa akin ang meeting ko. Hinilot ko ang sintido ko bago tumayo. Matapos ay dumiretso ako sa left wing para sa meeting ko sa araw na ito. Natahimik ang mga empleyado nang pumasok ako sa loob. Kita kong nagsiupuan sila ng maayos at natuun ang attention nilang lahat sa akin. Tension suddenly surrounds the room.
Kita ko ang gulat kay Ate. Hindi ko alam kung ilang minuto siyang natulala kay Ryka bago siya nakapagsalita. “Serenity, what is the meaning of this?” gulat na gulat niyang baling sa akin. “Did I hear it right? Tinawag ka niyang Mommy?” Napalunok ako. Hindi pa tumutulong na bumababa si Ryker galing sa taas. Natigilan siya nang makita niyang naroon sina Kuya Alaric. Matalim na ang tingin ni Kuya Alaric kay Ryker. Parang inaakusahan niya ito. “Daddy, we have a visitor. It’s Mommy’s friends,” ani Ryka. Kita ko ang pagtayo ni Soren at naglakad papalapit kay sa Daddy niya. “Are we going, Daddy?”Walang pakialam si Soren sa mga nangyayari kanina at patuloy lang siyang nanonood kaya hindi siya napagtuunan ng pansin ni Ate. Ngayon na lumapit si Soren kay Ryker ay napaawang ulit ang labi niya. Ryker licked his lips. “Can we postpone it tomorrow? Your Mommy has a visitor.” Ngayon sana sila bibilli ng playstation niya dahil baka hindi matuloy bukas dahil sa maraming meeting pero mauudlot pa
Kinabukasan, maaga akong nagising. Hindi ako nakapag impake kagabi dahil mabilis akong natulog kaya ngayon ko sana gagawin. Matapos kong maligo at mag-ayos, lumabas ako ng kwarto namin para ipag-imapake ang mga anak ko. Kaya lang, nang bumaba ako para magkape, nakita ko ang maraming luggage sa baba. Ilang segundo akong natigilan sa hagdanan bago ako nagpatuloy sa pagbaba. Nakita ko ang isang kasambahay na dinagdagan niya ang maraming luggage na nakalinya. “Whose things are those?” Bumaling sa akin ang kasambahay. “It’s Soren and Ryka, ma’am. Ma’am Diana instructed us to pack for them." Napahinga ako ng malalim. Akala ko ay ngayon ko pa sila ipag-iimpake. At sa dami ng gamit nila, baka gabihin ako! “Can you also pack my things?” utos ko sa kasambahay. Mabilis siyang tumango. “Don’t mind my husband. He will not get mad,” dagdag ko dahil mukha siyang nag-aalinlangan. Nasa kusina ako dumating si Soren sa akin. Nagtetempla pa ako ng kape ko. “Good morning, Mom.” Nag
Kinaumagahan, tinanghali ako ng gising. Kung hindi pa ako ginising ni Ryker ay hindi pa ako babangon. Naramdaman kong hinahalikan niya ako sa sa pisngi habang bahagyang inaalog. “Wake up, hinahanap kana ng mga anak mo.” I groaned. “Pagod ako, Ryker. Masakit ang katawan ko!” Mabilis siyang natawa. “Sino kasing naghamon ng maraming rounds huh?” panunuya niya. Sumimangot ako. Imulat ko ang mata ko at tumambad sa akin ang nakangising si Ryker. “Wake up. We should go out with the kids,” aniya. We did three rounds. Hindi ko alam kung bakit sabik na sabik ako sa kanya. Maybe it's because it's been so long since I got intimate? Pero kanino naman kasi ako magpapaligaya diba? Kaya siguro naipon at ngayon sumabog. Hindi niya ako tinantanan hanggang sa hindi ako bumabangon kaya wala akong nagawa. Bumangon ako at mabilis na naligo at nag-ayos. May plano pala sila na mag-mall kaya nila ako binulabog. Kaya matapos kong kumain, mabilis kaming umalisl. Nasa likod si Ryka at Soren. Si Ryker a
Buong araw na hindi ako pinapansin ni Ryker dahil natuun ang attention niya sa mga anak niya. Kahit nong kumain kami ng dinner ay hindi man lang ako tinanong kung anong gusto ko. Mas inuuna pa ang mga anak namin. Not that it's his fault pero pinapabayaan na niya ako! Tapos na akong maligo at nagbihis na pampatulog. Alas dyes bago siya pumasok sa kwarto. Umirap ako sa kawalan. Bakit pa siya pumasok. Doon siya sa kwarto ng mga anak niya!Nang marinig kong naglalakad siya palapit, mabilis akong pumunta sa kama para makatulog na. “Matutulog kana?” tanong niya. “Oo. Goodnight!” Humiga ako at mabilis na ipinikit ang mata. Gumilid ako para hindi ko siya nakikita. Bakit pa kasi pumasok! “Is there something wrong?” biglang tanong niya, nananatya ang boses. Umirap ako. “Is there something wrong, Ryker?” tanong ko pabalik. I heard him chuckle. “That is why I'm asking. I don't know what's wrong.” “Wala naman pala. Bakit ka pa nagtatanong?” tunog sarkastik na sabi ko. “Matutulog na ako. G
Nasa ganon kaming posisyon nang dumating si Ryker kasama si Ryka. Mabilis na kumalas sa pagkakayakap si Soren pero napigilan ko siya. Halatang tatakbo siya palayo. “I told you to give your daddy a chance. You agree to me,” paalala ko sa kanya. Napilitan siyang tumango. Bumaling siya kay Ryker ng may pag-aalinlangan. Bumaling din ako kay Ryker. “He wants to talk to you.”Kita ko ang pagsilay ng gulat sa mata niya. Pero mabilis lang iyong nawala at napalitan ng pagkamangha. “Ryka, come with me. We have to talk,” baling ko kay Ryka na ayaw pang sundin ang utos ko. Nagtago siya sa likod ng daddy niya para hindi ako makita. Unti-unting lumapit si Ryker kay Soren. Lumayo ako sa kanila at saka hinawakan si Ryka para hindi siya maka-istorbo sa usapan nila. Not that she will ruin their moment. Natatakot lang ako na baka kung ano na naman ang lumabas sa bibig niya habang nag-uusap sila. Hinawakan ko ang kamay ni Ryka at saka kami lumayo sa kanila. Nakatanaw kami habang nag-uusap sila. “M
Nangingilid ang luha kong bumaling kay Ryker. He sighed defeatedly. Mabilis siyang lumapit sa akin at saka ako niyakap. “He doesn't want to come?” namamaos niyang tanong. Hindi ko nagawang sumagot. I feel like if I tried to speak, it would hurt Ryker. Niyakap ko nalang siya ng mahigpit. I feel so sorry for him. He really wants to be close with Soren. I could see it in his eyes. Hindi ko lang alam kung bakit masyadong nagtatampo si Soren na kahit ang pagbigyan siyang kausapin ay wala. “Don't worry, I will talk to him. He's just new to this,” pag-assure ko kahit ako ay hindi sigurado. Kumalas ako ng yakap nang marinig kong papalapit sa amin si Ryka. She was holding a cupcake and was happily walking near us. Mabilis akong umupo sa tapat niya nang makalapit siya.“Why did you tell Soren that I would hate him if he didn't come with us?” medyo galit kong tanong. Mabilis nawala ang ngiti niya. Natahimik siya at naibaba ang kamay kung saan dapat ay susubo siya ng cupcake. “Serenity,” b
Paggising ko kinaumagahan, wala na si Ryker sa tabi ko. Binalingan ko ang digital clock sa side table at nakitang alas dyes na. Napilitan akong bumangon nang maramdaman kong nangalam ang sikmura ko. Mabilis akong pumasok sa banyo at saka naligo. Matapos kong mag-ayus, nagmadali akong bumaba. Sa hagdanan, nakita ko si Ryka na may sinasabi sa Daddy niya. Nakatayo siya sa harap ni Ryker at nagsasalita habang kumakampay pa ang mga kamay. Ryker is smiling at her with adoration in his eyes. Hinanap ko ng mata si Soren pero hindi ko siya mahanap. Nagpatuloy akong bumaba. Nang makita ako ni Ryker na pababa, tumayo siya at saka ako hinintay sa baba ng hagdanan. He smirked at me when I was on the last step. “Good morning,” he greeted huskily. Hinapit niya ako sa kanya at saka ako hinalikan sa noo. “How about me, Daddy? You didn't kiss me!” ani Ryka. Nakatitig siya sa amin at medyo tumatalim ang mata kay Ryker. Tumawa ako. “Paano ba yan? Dalawa na ang hahalikan mo tuwing umaga? Gusto ko pa
Simula ng nag walk-out si Soren, kahit sa akin ay hindi na siya lumapit. Malala ang pagtatampo niya sa akin. Si Diana na lang ang nakakalapit sa kanya. “Mom! I don't want to go. I will stay with Tita Diana,” umiiyak niyang sigaw nang pilitin ko siya na sumama sa amin. Huminga ako ng malalim. “Soren, I will not leave you here,” sabi ko, pilit na ipinapaintindi sa kanya na hindi siya pwedeng maiwan. Umiling siya, rumaragasa ang luha sa mata niya. “No! I don't want to go. I'll stay!” Lumalapit ako sa kanya pero tumatakbo siya palayo. Napasapo ako sa ulo dahil sa problema. “Serenity, hayaan mo muna siya,” awat sa akin ni Diana. Wala akong nagawa. Soren would cry whenever I'm forcing him to come with us. Kaya hindi kami nakabalik sa Pilipinas. Walang nagawa si Ryker. Napilitan kaming e postpone ang uwi namin sa Pilipinas. Hindi rin naman ako sasama kung maiiwan si Soren. Sa gabi ring yong, maraming tinawagan si Ryker. Marami siyang meeting sa susunod na araw pero dahil hindi pa