Mabilis akong pumunta sa restroom para ikabit ang hook ng bra ko. Nag-iinit ang ulo ko kapag naiisip ko ang ngisi ni Ryker! Paano ko kaya siya ibibigay kay Zephyra? He's a damn problem that needs to be gotten rid off! Paglabas ko ng restroom ay nakita kong hinihintay niya ako sa labas. Mas lalo pang nag-init ang ulo ko. “Tangina mo talaga! Anong problema mo?” inis kong tanong. He laughed at me. “I just love seeing you, irritated.” Pumikit ako ng mariin at saka siya nilampasan. Dali-dali akong bumalik sa table namin pero pagdating ko ay wala na sila sa table. Hinagilap ko sila sa paligid at natanaw kong nasa dance floor sila. Umupo ako at saka kumuha ng shot. Nilagok ko yon ng isang beses. “Are you planning to drown yourself, hmmm?” biglang sinabi ni Ryker. Hindi ko alam kung bakit siya sunod ng sunod! “Zephyra is on the dance floor. Sinabi niya na bodyguard ka raw niya,” iritado kong sinabi. “Wala rito ang alaga mo!” He shook his head. “I'm not her damn bodyguard, Sere
Nakatulog ulit ako matapos kong maalala ang mga nangyari sa amin ni Ryker kagabi. Pagod pa ako at nananakit ang katawan ko kaya rin mabilis lang akong nakatulog ulit. Paggising ko, wala na sa kwarto si Ryker. Mabilis akong pumunta sa bathroom niya dahil hubad pa ako. Hindi man lang nagkusa na damitan ako! He probably wants me naked on his bed! Mabilis akong naligo. Matapos ay nag apply ako ng mga product na nakikita ko sa bathroom niya. I'm only wearing bathrobe ng lumabas ako. Pumasok ako sa walk-in-closet niya at nakita ko sa gilid ng naka-hanger niyang mga damit ang mga kinuha niyang damit ko. Mga bago ring damit na pambabae, may mga tag pa. Nakita ko rin ang dress na suot ko noon sa party. Binuksan ko ang isang drawer at nakita kong mga underwear doon. Some are mine and some are new. Pati sa mga bra. Hindi pa ako nakakabihis ng biglang pumasok si Ryker. Nakita niyang pinagbubuksan ko ang mga drawer niya. “Do you have plans for today?” tanong niya. Dumeritso siya sa akin at sa
“Hindi ka pa magla-lunch?” tanong sa akin ni Eloisa. Nag-aayos na siya pababa sa cafeteria. Umiling ako. “Wala akong ganang kumain. Sa pantry ulit ako mamaya.”“Okay. Sige mauuna na ako sayo,” paalam niya. Tumango ako. Hindi naman sa wala akong gana. Sinabi kasi ni Ryker sa samahan ko siya kumain ngayon sa opisina niya kaya doon ako kakain. Nang makita kong nakababa na si Eloisa ay saka ako tumayo para pumunta sa opisina ni Ryker. Mabuti nalang at wala akong nakasabay habang papunta ako. Not that it matters pero baka magtaka sila kung bakit lunchtime at sa taas ako pumupunta instead na sa baba para kumain. Pagdating ko sa tamang palapag, nakita ko ang secretary niya. Agad siyang tumayo nang makita niya ako. “Mr. Saldivar is not around. Nasa meeting pa po siya.” “Okay. I'll just wait for him.” Papasok na sana ako sa loob nang magsalita ulit ang secretary niya. “Miss Esperanza is also inside waiting for him,” pormal niyang sinabi. Nahinto ako saglit. “What for?” “She didn't te
“Kailan ba yan?” tanong ko kay Eloisa. Binabalita niya sa akin na may get together daw ang finance department at gusto niyang sumama kami. Naisip ko na okay naman na sumama ako para makilala ko pa ang ibang employees. “Next week pa. Two days outing lang sa Palawan. Sa weekend pa yon kaya walang matatamaan na schedule.” “Sige sige. Sasama ako. Para naman maiba ang view minsan. Hindi puro computer lang,” tumatawa kong sabi. Agad nga lang kaming natigil sa pag-uusapl nang biglang may kumatok sa opisina namin. Matapos ay unti unti niyang binuksan ang glass door. “Hello, ma'am,” nahihiyang sinabi ng babae. Pumasok siya sa loob at sa akin dumitetso. “Ma’am pinapatawag ka po ng CEO.” Medyo nanlaki ang mata ko sa kanya. “Why?” “Hindi po niya nasabi.” Awkward siyang ngumiti sa akin. “Iyon lang po ma'am. Alis na po ako.” Matapos lumabas nong babae ay agad akong sumunod. I wonder why he called me. The last time na ipinatawag niya ako sa isang employee, yon ay dahil ipapakulong niy
Nakatayo ako ngayon sa opisina ko habang pinagmamasda si Zephyra na nagpapasok ng mga gamit niya. Akala ko, mga one week pa bago siya magsisimulang magtrabaho. Pero hindi! Kinabukasan matapos kong pumayag na ma-assign as financial manager, ngayon ay narito na siya. Kasama pa ang mga kaibigan ko. “Bakit naman ang bilis mong magsimula?” medyo iritang tanong ko sa kanya. Ibinaba niya ang box na dala niya sa table ko at saka ngumiti sa akin. “Wala na kasi akong magawa. Kaya gusto kong magtrabaho na.” Bumaling ako kay Eloisa at gulat na gulat siya dahil makakasama niya sa iisang opisina si Zephyra. Halos hindi siya makapagsalita dahil nandito din ang mga kaibigan ko na kaibigan na rin ni Zephyra. “Saan ito, Zephyra?” tanong ni Sofia. May dala siyang box. Sinilip ko ang laman at nakitang mga picture frame yon! Is this girl serious?“Dyan lang muna sa lapag. Hindi pa kasi nakakapag ligpit si Serenity. Wala pa akong mapaglagyan ng mga gamit ko.” Sikreto akong umirap at saka naglakad s
Nakaupo ako ngayon sa bagong desk ko, kasama ang mga team ko. Medyo may kalayuan lang ang table ko sa kanila for privacy reason. Nonetheless, I don't have a private office now. Pwede naman akong mag request kasi yong dati daw na manager ay may sariling opisina pero hindi ko na ginawa. Maganda na rin to para mabilis lang ang usapan namin ng mga ka-team ko. Nag-unat ako nang matapos ko ang ginagawa kong report. Kanina pa ako nakaupo kaya medyo nananakit na ang likod ko. Matapos kong e-print ang ginawa ko at nailagay sa folder, tumulak na ako para kay Zephyra. It's been two weeks. I kinda miss my old job. Medyo hindi hectic ang gawain doon. Ito kasi, ang dami dami kong inaasikaso kaya wala akong time sa ibang bagay. Nang dumating ako sa dati kong opisina, nadatnan ko lang ay si Eloisa. Biglang kumunot ang noo ko dahil hindi ko makita si Zephyra. “Serenity!” natutuwang tawag ni Eloisa. Natawa ako sa kanya. “I miss you too girl!” biro ko. “Where's Zephyra?” tanong ko. Eloisa shrugged
Nangilabot ako sa bulong niya sa akin. Yong iniiisip ko na pansit ay bigla nalang nawala sa utak ko at napalitan ng ibang bagay. His both hands travel down from my shoulder to my elbow. Bumaling ako sa gilid para makita kung saang palapag na kami. We're near to his floor pero hindi na makapag-antay itong lalaking to. Naramdaman kong hinawakan niya ang baba ko at saka pinatakan ng halik ang labi ko. “I missed you,” he whispered huskily after kissing me.At magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko siya na miss. I did miss him too. It's just that I got demoted into lower position kaya hindi na ako basta basta nakakapunta sa opisina niya. Wala akong dahilan kasi hindi naman ako sa kanya nagre-report. Nang bumukas ang elevator ay nagmadali siyang lumabas. Deri-deritso siya sa opisina niya. Sumunod lang ako sa kanya, medyo nagtatagal maglakad. Tumango pa ako sa sekretarya niya bago ako pumasok. Pagpasok ko, nasa table na siya. Tanggal na ang coat niya at tinatanggal na niya ang
“Bukas kana bumalik sa trabaho. You're tired.”Nakaupo ako sa sofa niya at medyo basa pa ang buhok. Kakatapos lang namin maligo. Pinapatuyo ko ng towel dahil wala siyang hair dryer dito sa opisina niya. “Okay. So, pwede na akong umuwi?” tanong ko. He chuckled. “No. You're not going home. Sa condo kita iuuwi ngayon. I'll just finish this and we'll go.”“Dala ko ang kotse ko. Hindi pwedeng iwan dito.” Hindi niya ako sinagot. Kalaunan ay may sinabi siya sa intercom.“Can you bring some food inside?” rinig kong sabi niya sa sekretarya niya. Hindi rin nagtagal ay pumasok ang sekretarya niya na may dalang cake at inumin. Ngumuso ako ng bigla kong naalala ang lasa nong pansit sa baba! Sayang yon! Nagparinig pa ako sa wala!Nang lumabas ang sekretarya niya, bumaling ako sa kanya.“Marunong kang gumawa ng pansit?” tanong ko. “I want pansit.” Pero kita kong seryoso siya sa binabasa niya sa laptop niya. Isang segundo lang siyang tumingin sa akin bago niya ibinalik ulit ang mata sa monitor.
Sabay kaming bumaba ni Lucian sa bulwagan nila. Pilit kong kinakalimutan ang ginawa ko dahil kung patuloy akong kabado, baka magtaka siya. Masyado pa naman siyang tutuk sa akin minsan. Konting bagay ay napapansin niya. Marami silang bisita. I recognized some of them. May mga senador at iilang mga nasa pwesto pa! May mga iilan naman na mga businessman. I know because we were now exposed to the business world. Palagi na kaming uma-attend sa mga party at doon ko nakikita ang mga iilan dito. I sighed heavily. Walang duda, mga bigatin itong mga bisita nila! Hindi basta basta nakakasalamuha ang iilan dito! The moment we went down, maraming lumapit kay Lucian para kausapin. He has to go with them kaya naiwan akong mag-isa. Everyone has someone to talk to. Ako lang siguro ang walang kausap at nakatunganga lang. I roamed my eyes around the area. Wala akong nakikitang makakapansin sa akin dahil lahat ay ukupado sa mga kausap nila. Hinanap ko ng mata ang magulang ni Lucian. They were all oc
Matagal bago dumating si Lucian. By the time he arrived, nakaupo na ako sa sofa at kinakalma na ang sarili. Nakuhanan ko ng picture ang lahat ng kailangan kong picturan. Kahit nanginginig ang kamay ko ay mabuti at hindi naman blur ang mga kuha ko. I was breathing steady now when he entered the room. Pansin ko parin ang galit sa kanya dahil palaging madilim ang mga mata niya sa akin kapag galit. Medyo kunot din ang noo at parang isa akong malaking disappointment kung paano niya ako tignan! Hindi niya ako pinansin at sa table niya siya dumiretso. Kita kong may kinuha siya sa table niya, his wrist watch. Sinuot niya iyon. But then, he saw the folder I just took pictures of. Medyo tumagal ang mata niya roon bago niya itinago sa isang kabinet. Doon lang niya ako tinignan nang maitago niya iyon. Kita kong may sasabihin siya. Bumukas ang bibig niya para magsalita pero nang makita niya ako, natigilan siya. Ang madilim niyang mata kanina ay mas lalo pang dumilim. His eyes roamed around my bo
Kabadong kabado ako dahil sa pagdating ni Lucian! Hindi ko alam na magpapatawag siya ng doctor at lalong hindi ko alam na may nagre-report pala sa kanyang tauhan niya tungkol sa mga ginagawa ko! I thought it was only when I was with him and he had to attend something na maiiwan ako. Hindi ko inaasahan na pati pala kapag nasa bahay ako ay may nakamasid sa akin! Tahimik ako habang patapos na ang ginagawa ng bading sa ulo ko. Dapat sana ay masaya ako sa bagong hair makeover pero nakasimangot ako nang matapos iyon. “How much?” tanong ni Lucian sa bading. I insisted to pay it myself pero hindi niya ako pinapansin. Siya na ang nagbayad. He put his hand on my waist when we went outside. Ayaw ko pa sanang umalis pero may magagawa pa ba ako? “May dala akong kotse,” sabi ko nang sa kotse niya ako dinadala. “And so?” sarkastik niyang sinabi. Natameme tuloy ako. “Give me your key,” utos niya. Binigay ko sa kanya ang susi ko. Binigay niya rin ito sa isang tauhan niya. I badly wanted to ask
Walang wala ako sa mood nang pauwi na kami. Umiirap ako habang nakatitig sa kotse kong nauuna sa amin. Gusto ko sanang ako ang magmaheho roon pero hindi pumayag si Lucian. Pagdating na raw sa labas ng subdivision namin. Wala akong nagawa. Buong byahe ay tahimik ako. Naiinis dahil sa nangyari sa dinner. “I’ve known Luca for years, miss. He doesn’t drink from a glass that’s already been used. Nasa tabi mo lang naman ang baso mo. Bakit iyong sa kanya pa ang ginamit mo?” tanong sa akin ni Samantha na halatang inis. At hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. Nakatingin sa akin ang parents niya. Hindi man lang sinuway na inaaway ako. “It’s alright, Samantha,” tanging sinabi ni Lucian bago siya bumaling ulit sa dating gobernor. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ginawa ni Samantha. She was glaring at me the whole dinner. Hindi na siya sumasali sa usapan at ibinaling ng tuluyan ang attention sa akin. Hindi ko alam kung ilang beses niyang nasipa ang paa ko sa ibabang lamesa. She was
I can’t believe Lucian! I haven’t met an obsessive person in my entire life. Just now! Hindi ko alam kung totoo ang mga pinagsasabi niya pero base naman sa mga inaasta niya, parang hindi siya nagbibiro! Who would sacrifice his important appointments just so he could be with a girl? No other than freaking Lucian Vergara! And I don’t even know how he got to know me. Sa court ko lang naman siya nakita. He then hated me for ruining his reputation and the next thing I know he is connected to my boss and now he is obsessed! It seems like now, I couldn't have a day free of Lucian! “I am invited to a dinner with the former governor. That's our last agenda for today,” sabi ni Lucian habang magmamaneho siya papunta kung saan niya kikitain ang dating governor. I sighed. “It’s too late. Pwede naman siguro na ikaw lang ang makipagkita sa kanya? Wala naman akong maiaambag dyan,’ medyo inis kong sinasabi. Gabi na at kaninang umaga pa kami magkasama! Kung hindi ako nakakandong sa kanya, nakasakay
Maaga akong nagising the next day. At kahit pa hindi ako nagising sa alarm clock ko, magigising parin ako dahil five minutes nang patayin ko ang alarm clock ko ay tumawag si Lucian. “What?” bungad ko sa kanya. He chuckled. “Just making sure you are awake. I’ll see you today. Good morning.”Umirap ako at saka pinatay ang tawag. Mabilis akong pumunta sa banyo para maligo at nang makapag-ayos na. Kailangan ko pang mag-almusal bago umalis. It was seven in the morning when I left the house. Medyo kita kong late ako pero binabagalan ko ang pagmamaneho ko. Bakit ba ako magmamadali, diba? Kaya nang dumating ako sa parking lot ng kumpanya, kita kong maka-park na roon ang kotse ni Lucian. Umiirap akong lumapit sa kotse niya. Binuksan ko ang passenger seat at saka pumasok. Pansin kong may ibang kotseng nakasunod lang sa kotse niya. Nilagay ko ang dala kong bag sa second seat kaya bahagya akong nakalapit at nakaharap sa kanya. He took that opportunity to peck me on the lips. Natuun ang mari
Pag-uwi ko sa bahay, akala ko ay tatanungin ako ni mama kung saan ako natulog kagabi pero hindi. She thought I slept with Andrea at hindi ko alam kung bakit iyon ang iniisip niya, hindi ko na inusisa. She just blurted out that she knew I slept in my friend’s condo! Napatango nalang ako at pilit na ngumiti. Dahil kumain na ako sa kotse ni Lucian ay dumiretso ako sa kwarto ko at saka naghanda sa pagtulog. I still feel so tired. Kinabukasan, naalimpungatan ako sa ingay ng cellphone ko. Kanina ko pa ito naririnig na nagri-ring pero kapag nawawala ay nakakabalik ako sa tulog. Pang ilang gising ko na ito dahil sa hindi tumitigil ang tumatawag. I groaned in annoyance when I couldn’t take it anymore. “Tangina! Isturbo!” Inis kong kinuha ang phone ko. Saktong natapos ang ring kaya kita kong may 17 missed call galing sa new number. May mga message din galing sa number. [ Pick my call! ]Tumaas ang kilay ko. [ This is Lucian. ]Hindi ko nagawang basahin ang ibang message niya dahil nag-
I rolled my eyes at Lucian and left him inside the bathroom. Magc-cr pala siya kaya siya pumasok. Dumiretso ako sa kama at hinanap ang mga suot kong damit kahapon pero hindi ko na iyon makita. The bed is clean too. Hindi ko alam kung pinalitan ba ito habang tulog ako o ano. Ilang minuto ang lumipas nang lumabas si Lucian. I realized he was wearing a white t-shirt kaya kita ko ang hubog ng katawan niya. His biceps were too firm. Mabilis akong nag-iwas ng tingin nang ma-remember ang nangyari kahapon. Mabilis akong umupo sa kama at pilit na kinakalimutan ang naisip. Dammit! Those hands did wonders to my body!“Your hair is wet, let me dry it,” aniya. I could hear amusement on his tone.Tumaas ang kilay ko sa kanya. He will dry it? As if alam niya kung paano?Dumiretso siya sa gilid ko at doon ko lang nakitang may nakalagay na blow dryer doon at isang paper bag! The dyer was portable kaya hindi na kailangang isaksak. Umupo siya sa tabi ko at saka hinawakan ang buhok ko. Nanliliit ang
“Ughhhh! Luciannn!” I screamed.Ilang beses na akong nilabsan! Pero siya hindi agad nilalabasan. I don’t know why! Sinasadya niya o hindi. Nakatatlong palit na siya ng condom. He took me on the back. Ngayon ay nasa balikat niya ang dalawang bente ko habang marahas siyang bumabayo. Sagad at ramdam na randamn ko ang bawat pagbaon niya. When I felt him nearing to cum, hiniling kong sana ay napagod na siya. Kasi hindi ko na kaya kung may isang round pa. Tuyo na siguro ako. Wala na akong mailalabas pa!Pero dahil sa sobrang pagod ko, kung gusto pa niyang isang round, wala na ako. The moment he come, nawalan na ako ng malay. I had a dreamless sleep. Dahil siguro sa pagod ay tuloy tuloy ang tulog ko. Naalimpungatan lang ako nang may marinig akong nagtatalo. “Hindi ako pupunta! Pagod si Scarlet. I need to check her when she woke up!” galit na sinabi ni Lucian. Bahagya akong dumaing nang maramdaman kong masakit ang katawan ko. And I’m even sore down there!Gumilid lang ako at saka natulog u