Nakaupo ako ngayon sa bagong desk ko, kasama ang mga team ko. Medyo may kalayuan lang ang table ko sa kanila for privacy reason. Nonetheless, I don't have a private office now. Pwede naman akong mag request kasi yong dati daw na manager ay may sariling opisina pero hindi ko na ginawa. Maganda na rin to para mabilis lang ang usapan namin ng mga ka-team ko. Nag-unat ako nang matapos ko ang ginagawa kong report. Kanina pa ako nakaupo kaya medyo nananakit na ang likod ko. Matapos kong e-print ang ginawa ko at nailagay sa folder, tumulak na ako para kay Zephyra. It's been two weeks. I kinda miss my old job. Medyo hindi hectic ang gawain doon. Ito kasi, ang dami dami kong inaasikaso kaya wala akong time sa ibang bagay. Nang dumating ako sa dati kong opisina, nadatnan ko lang ay si Eloisa. Biglang kumunot ang noo ko dahil hindi ko makita si Zephyra. “Serenity!” natutuwang tawag ni Eloisa. Natawa ako sa kanya. “I miss you too girl!” biro ko. “Where's Zephyra?” tanong ko. Eloisa shrugged
Nangilabot ako sa bulong niya sa akin. Yong iniiisip ko na pansit ay bigla nalang nawala sa utak ko at napalitan ng ibang bagay. His both hands travel down from my shoulder to my elbow. Bumaling ako sa gilid para makita kung saang palapag na kami. We're near to his floor pero hindi na makapag-antay itong lalaking to. Naramdaman kong hinawakan niya ang baba ko at saka pinatakan ng halik ang labi ko. “I missed you,” he whispered huskily after kissing me.At magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko siya na miss. I did miss him too. It's just that I got demoted into lower position kaya hindi na ako basta basta nakakapunta sa opisina niya. Wala akong dahilan kasi hindi naman ako sa kanya nagre-report. Nang bumukas ang elevator ay nagmadali siyang lumabas. Deri-deritso siya sa opisina niya. Sumunod lang ako sa kanya, medyo nagtatagal maglakad. Tumango pa ako sa sekretarya niya bago ako pumasok. Pagpasok ko, nasa table na siya. Tanggal na ang coat niya at tinatanggal na niya ang
“Bukas kana bumalik sa trabaho. You're tired.”Nakaupo ako sa sofa niya at medyo basa pa ang buhok. Kakatapos lang namin maligo. Pinapatuyo ko ng towel dahil wala siyang hair dryer dito sa opisina niya. “Okay. So, pwede na akong umuwi?” tanong ko. He chuckled. “No. You're not going home. Sa condo kita iuuwi ngayon. I'll just finish this and we'll go.”“Dala ko ang kotse ko. Hindi pwedeng iwan dito.” Hindi niya ako sinagot. Kalaunan ay may sinabi siya sa intercom.“Can you bring some food inside?” rinig kong sabi niya sa sekretarya niya. Hindi rin nagtagal ay pumasok ang sekretarya niya na may dalang cake at inumin. Ngumuso ako ng bigla kong naalala ang lasa nong pansit sa baba! Sayang yon! Nagparinig pa ako sa wala!Nang lumabas ang sekretarya niya, bumaling ako sa kanya.“Marunong kang gumawa ng pansit?” tanong ko. “I want pansit.” Pero kita kong seryoso siya sa binabasa niya sa laptop niya. Isang segundo lang siyang tumingin sa akin bago niya ibinalik ulit ang mata sa monitor.
Agad nanlaki ang mata ko. Agad kong naisip ang kalagayan ng condo ko. Shit! “Huwag na sa condo ko!” napalakas na sabi ko. Pero dere-deretso lang ang takbo ng kotse niya. “Ryker!” tawag ko. “Sa condo mo na. Hintayin nalang natin na umalis yong friend mo!” He laughed at me. “Why? What's wrong with your condo?” Makalat! Hindi ako nakapaglinis ng umalis ako dahil late na akong nagising! Wala akong nagawa nang dumeritso siya sa tower ng condo ko. Nakasimangot ako at nakakunot ang noo ng pagbuksan niya ako ng pintuan. “Come on, Serenity. Is there corpse in your flat?” tanong niya. Tumataas ng kilay sa akin.“Of course not!” inis kong sinabi. “Then let's go,” tumatawa niyang sinabi. Hindi ako lumabas ng kotse niya kaya hinawakan niya ako sa braso. Sapilitan niya akong pinaalis doon.“I'm sure umuwi na ang friend mo. Bumalik na tayo sa condo mo?” pilit ko sa kanya. I smiled at him to convince him further. He shook his head. “Nandito na tayo.” Pilit niya akong pinapaglakad habang ha
I was so busy typing the things I'm inputting in the data when someone suddenly stopped me.“Ma'am, ipinapatawag ka po ni Ms. Esperanza,” magalang na sinabi ng isang employee. Agad akong nagulat sa sinabi niya. Not that it's bad. I'm just not used to this. Palagi kasing si Chief at ang CEO lang ang tumatawag sa akin. Ngayon pati si Zephyra na?“Sige sige,” wala sa sariling sagot ko. I’m so busy with this tapos kailangan ko pang pumunta? Naibigay ko naman na ang kailangan niya ah! I'm still professional despite feeling annoyed by her. Hirap na hirap akong iniwan ang trabaho ko. I don't really like stopping my work lalo pag dere-deretso ang tintrabaho ko kasi yong momentum masisira!Mabilis ang bawat lakad ko. Hinahabol na baka pagbalik ko nandoon pa rin ang momentum. Pero nang dumating ako sa opisina ni Zephyra ay parang naglaho lahat ng momentum na sinasabi ko. “Where's the report I'm asking?” unang bungad niya sa akin. Not the typical Zephyra na mahihiya pa bago ka tatanungin. Ngi
“Ma’am Serenity, hindi ka pa po uuwi?” biro sa akin ni Mela, ang isang accountant na ka-team ko. Tumatawa siya dahil halos kaming dalawa lang ang nandito sa opisina namin. Tumawa rin ako. “Mamaya na. Wala naman akong uuwian na asawa. Baka ikaw meron?” biro ko rin. Humagalpak siya ng tawa. Kanina pa dapat kami nag-out. Pero hindi muna ako nag-out para matapos na itong trabaho na ginagawa ko. Nasasayangan ako na e-stop kasi malapit na akong matapos. “Samahan na kita ma’am. Wala rin naman akong inuuwian.” I smirked at her. Kaya lang, nang malapit na malapit na akong matapos sa work ko ay biglang tumunog ang cellphone ko. Hirap na hirap kong hinanap pa yon dahil wala akong interest na sagutin. Pero ng mahanap ko ang cellphone ko, tumaas ang kilay ko nang makitang new number ang tumatawag. Kahit ayaw kong sagutin, napilitan ako.“Hello?” bungad ko sa kabilang linya.“Hello ma'am, delivery po.” Nilayo ko ang cellphone ko sa tenga ko bago tinignan ulit ang number na tumatawag. Baka kas
Alas syete ng umaga ng umalis kami ni Ryker sa condo ko. Hindi pa kami nag diretsong lakad dahil dumaan pa kami sa condo niya. Kumuha pa kami ng mga damit niya para sa pupuntahan naming event. Matapos ng pag-iimpake ay saka pa kami tumuloy. Hindi siya ang nagmamaneho dahil medyo malayo ang Batanggas kaya nagpahatid kami sa driver niya. Malayo ang byahe kaya pagod ako ng dumating kami sa venue ng pangyayarihan ng event. Masyado sigurong formal ang party kasi hindi pa kami nakakalabas ng kotse ay pinagbuksan kami ng mga staff at iminuwestra kami sa loob. The place is a private villa. Habang sumusunod kami sa mga staff ay pansin kong marami na ang tao sa venue. Marami akong nakitang mga negosyante at mga politician. All are wearing their best clothes. “Uhm…what party is this?” baling ko kay Ryker. Hindi ko kasi inaasahan na mga kilalang tao pala ang mga bisita! Bigla akong na-conscious!He chuckled. “Some businessman’s birthday.”Tumango ako kasabay non ay may tumawag kay Ryker. “Mr
I gritted my teeth when Zephyra left me. Gusto ko siyang kumpromtahin kung bakit hindi niya itinanggi na hindi si Ryker ang kasama niya pero nagmadali siyang umalis! Damn! It also didn't set me well how she made me question things! Ano ang ibig niyang sabihin na baka may rason kung bakit palagi silang nali-link? Am I missing something?Kunwari akong nag-retouch bago umalis ng restroom. Bumalik ako sa kung saan ko iniwan si Ryker pero hindi ko na siya makita. Nagpalinga-linga ako sa paligid. Tumaas nga lang ang kilay ko nang makita kong may kausap siya. May mag-asawa siyang kausap at kasama sa grupo ay si Zephyra at ang parents niya! Ngumingiti si Zephyra sa mag-asawa habang tumitingin kay Ryker. Tumatawa din ang parents ni Zephyra sa mag-asawa! May humalo sa kanilang lalaki kaya nabaling sa bagong dating ang attention nila. That's when Ryker saw me. Agad siyang nagpaalam sa mga kausap at saka lumapit sa akin. “Where did you?” tanong niya. Hindi nga lang ako nakatingin sa kanya. Na
Sabay kaming bumaba ni Lucian sa bulwagan nila. Pilit kong kinakalimutan ang ginawa ko dahil kung patuloy akong kabado, baka magtaka siya. Masyado pa naman siyang tutuk sa akin minsan. Konting bagay ay napapansin niya. Marami silang bisita. I recognized some of them. May mga senador at iilang mga nasa pwesto pa! May mga iilan naman na mga businessman. I know because we were now exposed to the business world. Palagi na kaming uma-attend sa mga party at doon ko nakikita ang mga iilan dito. I sighed heavily. Walang duda, mga bigatin itong mga bisita nila! Hindi basta basta nakakasalamuha ang iilan dito! The moment we went down, maraming lumapit kay Lucian para kausapin. He has to go with them kaya naiwan akong mag-isa. Everyone has someone to talk to. Ako lang siguro ang walang kausap at nakatunganga lang. I roamed my eyes around the area. Wala akong nakikitang makakapansin sa akin dahil lahat ay ukupado sa mga kausap nila. Hinanap ko ng mata ang magulang ni Lucian. They were all oc
Matagal bago dumating si Lucian. By the time he arrived, nakaupo na ako sa sofa at kinakalma na ang sarili. Nakuhanan ko ng picture ang lahat ng kailangan kong picturan. Kahit nanginginig ang kamay ko ay mabuti at hindi naman blur ang mga kuha ko. I was breathing steady now when he entered the room. Pansin ko parin ang galit sa kanya dahil palaging madilim ang mga mata niya sa akin kapag galit. Medyo kunot din ang noo at parang isa akong malaking disappointment kung paano niya ako tignan! Hindi niya ako pinansin at sa table niya siya dumiretso. Kita kong may kinuha siya sa table niya, his wrist watch. Sinuot niya iyon. But then, he saw the folder I just took pictures of. Medyo tumagal ang mata niya roon bago niya itinago sa isang kabinet. Doon lang niya ako tinignan nang maitago niya iyon. Kita kong may sasabihin siya. Bumukas ang bibig niya para magsalita pero nang makita niya ako, natigilan siya. Ang madilim niyang mata kanina ay mas lalo pang dumilim. His eyes roamed around my bo
Kabadong kabado ako dahil sa pagdating ni Lucian! Hindi ko alam na magpapatawag siya ng doctor at lalong hindi ko alam na may nagre-report pala sa kanyang tauhan niya tungkol sa mga ginagawa ko! I thought it was only when I was with him and he had to attend something na maiiwan ako. Hindi ko inaasahan na pati pala kapag nasa bahay ako ay may nakamasid sa akin! Tahimik ako habang patapos na ang ginagawa ng bading sa ulo ko. Dapat sana ay masaya ako sa bagong hair makeover pero nakasimangot ako nang matapos iyon. “How much?” tanong ni Lucian sa bading. I insisted to pay it myself pero hindi niya ako pinapansin. Siya na ang nagbayad. He put his hand on my waist when we went outside. Ayaw ko pa sanang umalis pero may magagawa pa ba ako? “May dala akong kotse,” sabi ko nang sa kotse niya ako dinadala. “And so?” sarkastik niyang sinabi. Natameme tuloy ako. “Give me your key,” utos niya. Binigay ko sa kanya ang susi ko. Binigay niya rin ito sa isang tauhan niya. I badly wanted to ask
Walang wala ako sa mood nang pauwi na kami. Umiirap ako habang nakatitig sa kotse kong nauuna sa amin. Gusto ko sanang ako ang magmaheho roon pero hindi pumayag si Lucian. Pagdating na raw sa labas ng subdivision namin. Wala akong nagawa. Buong byahe ay tahimik ako. Naiinis dahil sa nangyari sa dinner. “I’ve known Luca for years, miss. He doesn’t drink from a glass that’s already been used. Nasa tabi mo lang naman ang baso mo. Bakit iyong sa kanya pa ang ginamit mo?” tanong sa akin ni Samantha na halatang inis. At hindi ko alam kung paano ko siya sasagutin. Nakatingin sa akin ang parents niya. Hindi man lang sinuway na inaaway ako. “It’s alright, Samantha,” tanging sinabi ni Lucian bago siya bumaling ulit sa dating gobernor. Hindi niya tuloy alam kung ano ang ginawa ni Samantha. She was glaring at me the whole dinner. Hindi na siya sumasali sa usapan at ibinaling ng tuluyan ang attention sa akin. Hindi ko alam kung ilang beses niyang nasipa ang paa ko sa ibabang lamesa. She was
I can’t believe Lucian! I haven’t met an obsessive person in my entire life. Just now! Hindi ko alam kung totoo ang mga pinagsasabi niya pero base naman sa mga inaasta niya, parang hindi siya nagbibiro! Who would sacrifice his important appointments just so he could be with a girl? No other than freaking Lucian Vergara! And I don’t even know how he got to know me. Sa court ko lang naman siya nakita. He then hated me for ruining his reputation and the next thing I know he is connected to my boss and now he is obsessed! It seems like now, I couldn't have a day free of Lucian! “I am invited to a dinner with the former governor. That's our last agenda for today,” sabi ni Lucian habang magmamaneho siya papunta kung saan niya kikitain ang dating governor. I sighed. “It’s too late. Pwede naman siguro na ikaw lang ang makipagkita sa kanya? Wala naman akong maiaambag dyan,’ medyo inis kong sinasabi. Gabi na at kaninang umaga pa kami magkasama! Kung hindi ako nakakandong sa kanya, nakasakay
Maaga akong nagising the next day. At kahit pa hindi ako nagising sa alarm clock ko, magigising parin ako dahil five minutes nang patayin ko ang alarm clock ko ay tumawag si Lucian. “What?” bungad ko sa kanya. He chuckled. “Just making sure you are awake. I’ll see you today. Good morning.”Umirap ako at saka pinatay ang tawag. Mabilis akong pumunta sa banyo para maligo at nang makapag-ayos na. Kailangan ko pang mag-almusal bago umalis. It was seven in the morning when I left the house. Medyo kita kong late ako pero binabagalan ko ang pagmamaneho ko. Bakit ba ako magmamadali, diba? Kaya nang dumating ako sa parking lot ng kumpanya, kita kong maka-park na roon ang kotse ni Lucian. Umiirap akong lumapit sa kotse niya. Binuksan ko ang passenger seat at saka pumasok. Pansin kong may ibang kotseng nakasunod lang sa kotse niya. Nilagay ko ang dala kong bag sa second seat kaya bahagya akong nakalapit at nakaharap sa kanya. He took that opportunity to peck me on the lips. Natuun ang mari
Pag-uwi ko sa bahay, akala ko ay tatanungin ako ni mama kung saan ako natulog kagabi pero hindi. She thought I slept with Andrea at hindi ko alam kung bakit iyon ang iniisip niya, hindi ko na inusisa. She just blurted out that she knew I slept in my friend’s condo! Napatango nalang ako at pilit na ngumiti. Dahil kumain na ako sa kotse ni Lucian ay dumiretso ako sa kwarto ko at saka naghanda sa pagtulog. I still feel so tired. Kinabukasan, naalimpungatan ako sa ingay ng cellphone ko. Kanina ko pa ito naririnig na nagri-ring pero kapag nawawala ay nakakabalik ako sa tulog. Pang ilang gising ko na ito dahil sa hindi tumitigil ang tumatawag. I groaned in annoyance when I couldn’t take it anymore. “Tangina! Isturbo!” Inis kong kinuha ang phone ko. Saktong natapos ang ring kaya kita kong may 17 missed call galing sa new number. May mga message din galing sa number. [ Pick my call! ]Tumaas ang kilay ko. [ This is Lucian. ]Hindi ko nagawang basahin ang ibang message niya dahil nag-
I rolled my eyes at Lucian and left him inside the bathroom. Magc-cr pala siya kaya siya pumasok. Dumiretso ako sa kama at hinanap ang mga suot kong damit kahapon pero hindi ko na iyon makita. The bed is clean too. Hindi ko alam kung pinalitan ba ito habang tulog ako o ano. Ilang minuto ang lumipas nang lumabas si Lucian. I realized he was wearing a white t-shirt kaya kita ko ang hubog ng katawan niya. His biceps were too firm. Mabilis akong nag-iwas ng tingin nang ma-remember ang nangyari kahapon. Mabilis akong umupo sa kama at pilit na kinakalimutan ang naisip. Dammit! Those hands did wonders to my body!“Your hair is wet, let me dry it,” aniya. I could hear amusement on his tone.Tumaas ang kilay ko sa kanya. He will dry it? As if alam niya kung paano?Dumiretso siya sa gilid ko at doon ko lang nakitang may nakalagay na blow dryer doon at isang paper bag! The dyer was portable kaya hindi na kailangang isaksak. Umupo siya sa tabi ko at saka hinawakan ang buhok ko. Nanliliit ang
“Ughhhh! Luciannn!” I screamed.Ilang beses na akong nilabsan! Pero siya hindi agad nilalabasan. I don’t know why! Sinasadya niya o hindi. Nakatatlong palit na siya ng condom. He took me on the back. Ngayon ay nasa balikat niya ang dalawang bente ko habang marahas siyang bumabayo. Sagad at ramdam na randamn ko ang bawat pagbaon niya. When I felt him nearing to cum, hiniling kong sana ay napagod na siya. Kasi hindi ko na kaya kung may isang round pa. Tuyo na siguro ako. Wala na akong mailalabas pa!Pero dahil sa sobrang pagod ko, kung gusto pa niyang isang round, wala na ako. The moment he come, nawalan na ako ng malay. I had a dreamless sleep. Dahil siguro sa pagod ay tuloy tuloy ang tulog ko. Naalimpungatan lang ako nang may marinig akong nagtatalo. “Hindi ako pupunta! Pagod si Scarlet. I need to check her when she woke up!” galit na sinabi ni Lucian. Bahagya akong dumaing nang maramdaman kong masakit ang katawan ko. And I’m even sore down there!Gumilid lang ako at saka natulog u