Mag-log inShare
Kabanata 22
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Dahil sa lumalalim nang samahan namin ni Corazon hindi maiwasang tuksuhin kami ng mga kaklase at kaibigan namin.
Gusto ko ang paraan ng pagtukso nila sa amin, kasi sa paraang iyon iniisip ko na sana mahulog din ang loob niya sa akin. Ngunit sa madalas na panunukso ng ilan ay tinatawanan niya lang iyon at doon nalulungkot akong isipin na ako lang ang natutuwa sa mga nangyayari at nagbibigay kahulugan sa mga bagay na isang biro lang para sa kaniya.
Napakahirap pala ng ganito, palihim ko siyang minamahal at sa lihim na pagmamahal na iyon palihim din akong nasasaktan.
"Ben, ano na? Wala na sila ng kuya mo bakit hindi ka pa rin umaamin kay Cora?" tanong ni Owen. Mabilis kong naiiwas ang paningin ko na kasalukuyang nakatingin ngayon kay Corazon.
Nandito kami ngayon sa music room upang mag meeting para sa mga magiging bagong officers sa club ngayong school year.
Bukod kay Corazon ay na
Kaugnay na kabanata
My Beloved Corazon Kabanata 23
Hindi natuloy ang dapat na meeting namin sa music club kahapon ng dahil sa pag-amin ko ay nag walk out ang president namin kaya wala kaming napag-usapan.Sa kahihiyang iyon mas minabuti kong 'wag munang makipag-usap sa lahat. Kasabay noon ay umiwas na rin sa akin si Corazon dahil simula pa nang makapasok kami ng silid ay hindi manlang ito nakatingin sa akin ng diretso at hindi pa ito tumabi sa akin sa upuan na dating p'westo niya. Sa bandang likod ito umupo.Mabuti na lang at kaming tatlo lang nina Owen ang member ng music club sa section na ito kaya hindi alam ng ibang kaklase namin ang nangyari, buti na lang din at hindi sinumpong ng kadaldalan si Owen kaya hindi nagagawang mag-kwento sa lahat. Siguro na kunsinsiya na rin ito dahil isa siya sa nagpilit sa akin kaya humantong sa ganito."Ben, anong balita kinausap ka na ba?" Sinabayan ako ni Owen papalabas ng room matapos ang klase namin. Alam kong tinutukoy nito ay si
My Beloved Corazon Kabanata 24
"Sorry nga pala," mayamaya ay humingi ito ng tawad sa akin.Pahero na kaming nakaupo sa may gilid nang kalsada habang ilang tao naman ang dumaraan, dito muna namin naisipang mag palipas ng oras matapos namin bumili ng fishball kanina."Sorry saan?" pagtataka ko. Hindi ko akalaing kakausapin na agad niya ako ngayon matapos ang pag-amin ko sa kaniya kahapon at pag-iwas niya sa akin sa maghapong ito."Nasaktan yata kita sa pagtanggi ko sa'yo kahapon kaya sorry napahiya kita," saad nito."Tanggap ko naman 'yon, at saka hindi ko rin naman sinasadyang umamin sa 'yo sadyang ang kukulit lang ng mga kasamahan natin.""Buti nga inamin mo nang mas maaga eh, para malaman mo na hindi mo kailangan umasa sa akin. Alam mo ang sitwasyon Ben at alam mo ring ex ako ng kuya mo."Haha ouch. Mas masakit pa pala ito sa inaasahan ko punyeta."Hindi mo ako mapipigilan na umasa
My Beloved Corazon Kabanata 25
"Oh," nahihiyang inilahad ko ang supot ng gummy bear na iyon sa harapan niya, tinapunan pa nito ng tingin ang inabot ko at napipilitan man ay tinanggap pa rin niya."Sabi ko namang tigilan mo na 'yang pagbigay sa akin ng ganito, please lang," napapairap pang saad niya ni hindi manlang nagpasalamat muna."Ganoon talaga, 'wag ka na umangal gusto mo naman.""Anong gusto? Tinatanggap ko na nga lang kasi nakakahiya naman sa'yo," mataray na saad niya."Eh 'yong feelings ko baka naman p'wedeng mahiya ka at tanggapin mo na," pilyong ngiti ang sunod na umukit sa labi ko ngunit pinandilatan lang ako nito ng mata."Sa tingin mo nakakatawa 'yon?" nauubusang pasensyang saad nito ngunit tanging tawa na lang ang naisagot ko.Natahimik na lang kami nang dumating na ang guro namin para sa unang subject sa umaga.Araw na ang lumipas ay hindi
My Beloved Corazon Kabanata 26
"Hindi ako tututol na ligawan mo ang anak ko iho, pero sana ayaw kong maging dahilan ang anak ko upang mag-away kayo ng kuya mo alam mo na ang sitwasyon at sana ay naiintindihan mo iyon."Muling bumalik sa isip ko ang mga sinabing iyon ni Mrs. Tan sa akin kanina, alam ko naman na ang tungkol sa bagay na iyon dahil nangyari na nga dahilan para magbangayan kami ni kuya. Ngunit bago pa man umalis si kuya sinabi ko na sa kaniya na kung sakaling umalis siya wala na siyang babalikan.Wala na rin naman magagawa pa siya kapag nalaman niyang nililigawan ko ang ex niya, hindi na niya iyon mapipigilan lalo pa at nasa ibang bansa na siya.Matapos kong makapagpalit ng uniporme ko ay muli na akong lumabas ng silid ko upang maghanap sana ng makakain sa kusina, ngunit naagaw ng atensiyon ko ang ingay dala ng pag-uusap nina mom at lola sa isang kwarto, ayaw ko mang pakinggan iyon ay ginawa ko pa rin dahil mapapansin sa tono
My Beloved Corazon Kabanata 27
Walang kapaguran akong magpapatuloy hanggang sa dumating ang sandali na isa na ako sa dahilan sa bawat araw na gigising niya sa umaga, nasabi ko sa sarili ko na kapag may isang tao akong mamahalin sisiguraduhin ko na siya na rin ang huli at siya ang napili ko at nakikita kong makakasama ko hanggang sa pagtanda."Good morning Azon," masiglang bati ko rito nang mag-isa ko itong naratnan sa silid namin.Nakasanayan ko na rin ang pagpasok ng maaga kasi alam kong lagi rin itong pumapasok ng maaga kasabay ang mama niya, hindi ko gawain dati ang ganito mas madalas pa nga ay absent ako sa klase kasi ang pag-aaral ay isang walang kwentang gawain lang sa akin noon, pero ngayon nagkaroon ako ng dahilan para magsumikap hindi lang para sa sarili ko kung hindi para may mapatunayan ako sa kanya."Huh?" pagtataka ang tugon nito sa akin."Anong huh?" pagtataka ko rin."Bakit mo ako tinawag ng ganoon?" muling t
My Beloved Corazon Kabanata 28
Natapos ang ikalawang markahan namin, nakapasa ako sa lahat ng subjects ko ngunit hindi iyon kasing taas sa mga markang nakuha ni Azon. Masaya na akong kahit papaaano ay sinubukan ko sa abot ng aking makakaya, unti-unting binabalik ko ang sarili ko at gagawin ko ito hindi na para sa mga magulang ko kundi para sa babaeng gusto ko dahil gusto ko na may patutunguhan naman ang buhay ko na kaya niyang ipagmalaki.Buwan ang lumipas na hindi ako tumigil sa panunuyo kay Azon, sapat na ang simpleng effort at pagpapansin ko rito upang iparamdam sa kaniya ang pagmamahal ko, hindi na ako ulit sumubok magtanong pa sa kaniya kung p'wede akong manligaw dahil sapat na iyong tatlong beses na tinanggihan niya ako, hahayaan ko na lang na kusa na rin siyang pumayag kapag napatunayan ko na ang sarili ko sa kaniya at hanggang sa dumating na ang araw na hindi na si kuya ang laman ng puso niya.Sa buwan na lumipas na iyon ay ilang beses ko na rin na nadalaw si Azon
My Beloved Corazon Kabanata 29
Kasalukuyan akong napapikit nang dahil sa pagka-inip ko, naisandal ko ang ulo ko sa pader na iyon sa loob ng music room habang nakaupo sa sahig at ang siko ko ay nakapatong sa isa kong tuhod, sa paraang iyon ay nakaramdam ako ng pahinga.Kakatapos lang namin mag-insayo ng kanta para sa gaganaping event sa susunod na buwan, nang dahil sa pagkakasandal ko sa pader ay unti-unti akong nakaramdam ng antok dahil na rin nakapikit ang mata ko.Ngunit bigla kong naramdaman na tila may mga matang nakatitig sa akin, iilan na lang kami sa loob ng music room dahil na rin naglabasan na ang iba at oras na rin para umuwi. Hindi ko alam kong sino ba ang nakatingin sa akin ngunit nararamdaman kong malapit lang iyon sa akin, pinanatili ko ang mata kong nakapikit at nakunwaring hindi ko siya napapansin."Cora mauuna na kami, sabay ba kayo uuwi ni Ben?" tanong ni Owen.Mabilis na kumabog ang puso ko nang marinig si Owen na
My Beloved Corazon Kabanata 30
Kaya naman pala subrang bigat ng pakiramdam ko nang gumising ako dahil sa araw na ito ay kaarawan ko pala, at sa araw na ito alam kong hindi ako magiging masaya."Hindi niyo na po kailangan mag-abala para ipagdiwang ang araw na 'to, sanay na po akong walang nakakaalala sa araw na sinilang ako. Laging kayo na lang po ang nagpapaalala sa akin." malungkot kong binitawan ang mga salitang iyon kay lola."Apo naman 'wag mong isipin 'yan," malungkot na rin na saad nito saka lumapit sa akin."Bye la, papasok na po ako salamat sa luto mo pero hindi po ako gutom," nagpaalam na ako rito saka agad nang umalis, aaminin kong nagsinungaling ako rito na hindi ako gutom ayaw ko lang kasing makita si lola na naaawa sa akin na tanging siya na naman ang nakaalala sa birthday ko, kaya mas mabuting umiwas kasi alam ko kahit hindi niya sabihin subra rin siyang nalulungkot at naaawa para sa akin.Ang araw na i
Pinakabagong kabanata
My Beloved Corazon Wakas
MAHIGPIT ang mga kamay ni Mom na nakahawak sa braso ko habang tinatahak namin ang daan patungo sa visiting area ng kulungan para puntahan ang nais naming makita. Dama ko ang kaba sa mga kamay niyang iyon na tila ba takot rin siya sa posibleng mangyari kapag nakita na niya ang mga taong naging dahilan at muntik nang masira ang buhay niya pati na ang pamilya niya noon.Pinanatili ko ang pagiging kalmado ko dahil ayaw ko na mag-alala pa si Mom sa akin kahit ang totoo ay kahit ako mismo ay kinakabahan rin.Kasama namin si Dad na pumunta ngayon sa kulungan dahil sa kahilingan ko kagabi.Makalipas ang saglit na paglalakad ay narating namin ang lugar kung saan p'wedeng bisitahin ang mga priso, walang ibang tao sa lugar maliban lang sa isang lalaki na nakasuot ng orange na t-shirt na siyang kausuotan ng mga bilanggo.Hindi ko na napigilan ang sarili ko na mapatitig sa mukha ng lalaking iyon na masasabi
My Beloved Corazon Kabanata 60
Hindi na umimik pa si Kuya hanggang sa tuluyan kaming makauwi ng bahay, alam na nito na kapag sa mga usapang move on agad na siyang tumitigil sa pang-aasar sa akin dahil alam niya na kahit isang taon na ang lumipas hindi ko pa rin matanggap-tanggap ang katutuhanan.Ang katutuhanan na ang mga mata na lang niya ang tanging naiwan sa akin, wala na siya."Mga Apo naka-uwi na pala kayo," saad ni Lola nang maratnan namin ito sa sala ng bahay."Good evening La," bati naman ni Kuya na nauuna maglakad sa akin."Tamang-tama kakatapos ko lang magluto at pauwi na rin sina Teresa sabay-sabay na tayong maghapunan."Nagtuloy ako sa paglalakad hanggang makalapit kay Lola. Natapon ang tingin ko sa hawak nitong brown envelope kaya natanong ko ito kung ano iyon."Ah itong envelope sa Daddy mo 'to may nagpadala lang nito kanina, nakalimutan ko dito sa sala kaya dadalhin ko na sa
My Beloved Corazon Kabanata 59
After 1 YearAng kirot sa puso ko ay walang pinagbago kung paano ito paulit-ulit na nangungulila kay Corazon, kahit isang taon na ang nakalilipas ay tila ba kahapon lang nangyari ang lahat ng iyon. Nangungulila ako sa mga yakap niya sa akin. At pinakananais kong marinig muli ang mga pangaral niya sa akin, mga payo niya sa kung ano ba ang tama at kailangan kong gawin.Ngunit ngayon kahit maghintay pa siguro ako buong buhay ko para lang bumalik siya ay sadyang napakalabo na dahil tuluyan na siyang naroon sa lugar kung saan matatagpuan ang totoong pahinga.Isang taon na ang lumipas at hindi ko sasayangin ang mga susunod pa dahil si Azon ang dahilan kung bakit nagkaroon ako ng pagasa sa ikalawang pagkakataon noong ibigay niya sa akin ang mga mata niya. Hindi ko sasayangin ang ibinigay niya sa akin at kahit wala na siya magpapatuloy ako na tanging siya ang inspirasyon.Nag-aral ako ulit at kinuha ang cour
My Beloved Corazon Kabanata 58
Sadyang napakadaya ng tadhana, wala ba akong karapatan para maranasan ang sayang nais ko, bakit ganito katindi ang sakit matapos ang pansamantalang saya."Aking pinakamamahal, paano ko ngayon tutuparin ang mga pangarap natin kung mag-isa na lang ako, napakadaya mo Azon, sana kung gusto mong umalis tinanong mo manlang ako kung gusto kong sumama," umiyak kong sambit habang pinapanood ko ang puting kabaong niyang unti-unti nang pumapailamin sa lupa."Hindi ko na kinakaya ang sakit, paano kita kalilimutan? Bigyan mo ako ng lakas upang magpatuloy dahil hindi ko na kaya mahal." halos bulong sa hangin ko nang sinambit iyon sa kabila pa rin ng pag-iyak.Nagsimula nang manlambot ang tuhod ko kaya hirap na hirap man akong gawin ay pilit kong binitawan ang tangkay ng puting rosas na hawak ko para itapon sa ibabaw ng kabaong niya. Kasabay ng pagbagsak ng rosas na iyon sa kabaong ay siya ring tuluyang pagbagsak ko sa lu
My Beloved Corazon Kabanata 57
"Si Azon kumusta siya, asan siya Mom?" magkasunod kong tanong kay Mom dahil hindi naman nito sinagot ang tanong ko kanina."Kailangan ko siyang makita matagal kong hinintay na makakitang muli, Kuya dalhin mo'ko sa kaniya." Sunod na pakiusap ko kay Kuya, ngunit ang ipinagtataka ko ay bigla na lamang nawala ang saya ng mga ito.Pinanood ko silang tatlo nina Mom at Dad na magpalitan ng tingin na tila ba sa paraang iyon nagagawa nilang makapag-usap.Tuluyang lumabas ang doctor at iniwan kami kasabay noon at binalot ang silid ng nakabibinging katahimikan ng wala isa man sa mga ito ang nakasagot sa tanong ko.Gusto ko pa sanang muling tanungin sila ngunit hindi ko na naituloy nang biglang may bumukas ng pinto ng silid dahilan para mapalingon kaming apat sa pumasok.Si Mrs. Tan iyon na labis kong ikinagulat kung bakit naririto siya.Ngunit bago pa man ako matuwa na makita ang dati kong g
My Beloved Corazon Kabanata 56
Marahan kong minulat ang mga mata ko at labis na pagkamangha ang namuhay sa loob ko ng mga sandaling ito dahil unti-unting sumisilay sa akin ang liwanag na labis kung ipinagtaka.'Bumalik na ba ang paningin ko?' pagtataka kong naitanong sa aking sarili.Natagpuan ko ang sarili ko na nakatayo sa hindi ko malamang lugar, napakaliwanag ng paligid ngunit wala manlang akong makita na kahit ano.Walang gamit o kahit ano pa man pawang liwanag lang ang nakikita ko.Pilit kong inuunawa kung nasaan kaya akong lugar, bakit ganoon kadaling bumalik ang paningin ko?Bakit nawala bigla iyong sakit sa ulo ko?Bakit nasa ganitong lugar ako at walang makita isa man sa pamilya ko.Sa kabila ng pagtataka kong iyon ay bigla akong nagkaroon ng lakas ng loob at labis na natuwa dahil hindi lang pala ako mag-isa sa lugar na ito.Hindi kalayuan ay natanaw ko si Azon na n
My Beloved Corazon Kabanata 55
Marahan ang andar ng taxi na sinasakyan namin pauwi, sa mga sandaling ito hinihiling kong sana mas bumagal pa ang takbo ng oras at manatili kami sa sandaling ito na magkasama.Hindi ko maunawaan kung bakit ganoon na lamang kahigpit ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko, ang higpit noon ay tila ba ipinaparamdam sa akin na ayaw niya na akong bitawan.Nanatili siyang nakahawak sa kamay ko habang nasa byahe pa rin kami at isinawalang bahala ko na lang iyon marahil mamimiss niya talaga ako kapag tuluyan na nga akong naka-alis sa susunod na linggo."Kahit anong mangyari lagi mong tatandaan na nasa tabi mo lang ako palagi, labis kong ikatutuwa kapag nakakita kang muli Gummy Bear," aniya at sunod na naramdaman ko na lang ang ulo niyang marahang sumandal sa balikat ko.May tila kung ano akong naramdaman matapos ang mga sinabi niyang iyon, hindi ko maunawaan kung ikatutuwa ko nga ba iyon o ikalulungkot lubha
My Beloved Corazon Kabanata 54
Matapos ng outing na ginawa ng buo naming pamilya ay tuluyan kong naranasan ang maging masaya, ganoon pala 'yung pakiramdam na totoo kang masaya. Unang beses ko iyong naranasan dahil na rin sa pagpapaunawa sa akin ni Azon na hindi ko kailangan maging matigas na lang buong buhay, sinubukan kong gawin ang sinasabi ng puso ko at iyon ay ang bigyan ng pagkakataon ang mga magulang ko para bumawi sa akin.At alam kong ginagawa nga nila ang lahat ng makakaya nila para mailaan ang mga sandaling nasayang nila sa pagbabalewala sa akin noon.Gusto ko na lang ng ganitong pakiramdam, iyong wala na akong iniisip na dahilan para magpabigat sa loob ko, sa ngayon pinaghahandaan ko lang ang araw ng pag-alis namin patungong America, hindi na ako makapaghintay na makakitang muli at muling didilat sa umaga na mayroon nang payapang isipan, hindi pa man nangyayari ay pinananabikan ko nang mangyari ang araw na iyon....&nb
My Beloved Corazon Kabanata 53
Nakadalawang hakbang na ako sa palapag ng hagdan paakyat nang maramdaman ko na naman ang mga matang tila nakamasid sa akin, sigurado na akong si Mom iyon dahil siya lang naman ang madalas na nagmamasid sa akin lalo pa kapag pababa at paakyat ako ng hagdan.Wala si Azon para tulungan ako sa pag-akyat ngayon dahil nag-prisenta ito kanina na sumama sa katulong na mamalengke at ngayon ay hindi pa nakababalik."Mom?" pagtawag ko kay Mom dahil nasisigurado kong nasa malapit lang siya."W-wala siya may nilakad ang Mom mo," tinig ni Dad ang sumagot.Hindi ko inasahang si Dad iyon, alam ko naman kasing si Mom lang ang madalas na nagmamasid sa akin."Kailangan mo ba ng tulong anak?" Nanlambot ang mga tuhod ko ng marinig ang sinabi niyang iyon.Tama ba ako ng dinig at tinawag niya akong anak.Matagal na panahon kong pinakaaasam na maramdaman na ituring niya rin akong anak.Pilit kong binabalanse ang mga paa ko sa pagkakatayo dahil sa pa
