"POV- Szarina.
Nakilala ko ang mga bago kong kaibigan na sina Isadora Ajaziah, Aria Zelle, Marian, Rasselle at Chyrll. Sa Tuwing may gimik ang mga kaibigan ko ay hindi ako nawawala kung nasaan sila ay naandon din ako. Sa aming magkakaibigan ay si Isadora ang naunang nagkaroon ng kasintahan at ito ay si Anthony na ka klase namin. May manliligaw itong gwapo at sikat na negosyante pero sa hindi namin alam na dahilan ay si Anthony ang mas pinili nito. Si kuya Eutanes at Jeran ay magkaibigan na matalik. Hindi ko na hinintay pa ang dalawa kong kaibigan na kasama ko sa dorm, Nauna na ako sa kanila pumasok. Habang naglalakad ako papasok sa university na pinapasukan namin ng aming kaibigan ay nakasalubong ko ang kapitbahay namin sa probinsya na si ate Marie. "Oh Bunso, kumusta kana. Tama nga ang usap usapan sa Kubo ng Barangay natin na dito kana nag aaral sa Manila." Wika ni Ate Marie ng makilala n'ya ako. "Ikaw po pala ate Marie.. Okay lang po ako... Ikaw po kumusta?" Balik tanong ko sa kanya. "Ito tsesmosa parin. Ang swerte mo, Ito lang ang maipapayo ko sayo dahil hindi kana rin iba sa akin sana makapagtapos ka ng pag aaral at h'wag mong gayahin yong ibang kapitbahay natin na kapag nakakaluwas ng alta syudad at makakilala ng gwapong mayaman ay bumubukaka kaagad hindi na iniisip kung bakit sila pumunta dito. H'wag mo sanang masamain Szarina ang mga sinabe ko saiyo dahil gusto kong umangat ang buhay ninyo at hindi habang buhay na nahihirapan sa pang araw araw. "Salamat po ate Marie. Napakabait n'yo po talaga, hayaan po ninyo hindi ko po kayo bibiguin katulad nila nanay at tatay at ang dalawa ko pang kuya na nasa Probinsya. Makakapagtapos po ako ng pag aaral at matutupad ko ang aking pangarap na hindi bumubukaka sa mga mayayamang gwapong lalaki dito sa Manila." Nakangiti kong sagot kay ate Marie. "Mabute naman kung ganun. Nabalitaan mona ba ang nangyare sa mama at tiyahin mo tungkol sa lupa na nakasanla?" Tanong nito sa akin. "Hindi po. Ano po iyong tungkol kina mama tiyang at sa lupang nakasanla. "Pumunta don ang magaling mong tiya Beth mo... Nag eskandalo don sa labas ng bakuran ninyo na kapag hindi pa natubos ang lupang nakasanla sa tiyang Beth mo ay hindi na nila ito makukuha pa sa kanila kaya ang nanay mo ay sinugod sa hospital dahil inatake ito sa puso..." Pagbabalita sa akin ni ate Marie. Nakaramdam ako ng awa sa aking nanay at pagkasuklam sa tiyahin ko. Gusto kong umiyak sa nalaman ko. "Kumusta naman po ang nanay? Wala po sa akin nasasabe ang mga kuya ko kapag sila ay tumatawag sa akin.. "Naku! Ang daldal ko talaga, h'wag mona lang sabihin sa kanila na sinabe ko saiyo kung anong nangyare sa nanay mo at h'wag kana rin mag alala dahil okay na ang nanay mo, ako na ang nagbayad ng lahat ng bill sa hospital... Hayaan mo kapag malaki ang padala ng asawa ko pahiramin ko kayo ng pantubos sa lupa kahit hulog hulogan n'yo na lang kaysa naman nakasanla sa tiyang Beth mo na matapobre." Mahabang saad ni ate Marie. "Maraming salamat ate Marie, Utang na loob ko po sainyong mag asawa ang pagtulong po ninyo sa amin... Nakakahiya naman po kong pati iyong lupa namin ay ihihiram pa namin ng pera sainyo. Magtatrabaho na lang po ako dito habang nag aaral para makapag ipon at maitubos ng lupang nakasanla namin. "Naku hija! Ano pa't naging magkapitbahay tayo, pag aaral na lang ang unahin mo.... Wala naman na akong pinag aaral na anak kaya may naiipon narin naman kami kaya kapag malaki ang ipapadala ng asawa ko ay ipapahiram ko mona sainyo para hindi na kayo nahihirapan magsaka sa tiyang Beth mo.... Nayakap ko na lamang si Ate Marie ng mahigpit, hindi ko alam ang sasabihin ko para magpasalamat sa kanya. Sobra sobra na ang naitutulong niya sa amin. "Pumasok kana, baka magkaiyakan pa tayo dito. Basta magtapos ka ng pag aaral mo dito ha, h'wag magboboyfriend para hindi mabuntis...." Nakangiting wika sa akin ni ate Marie. "Maraming salamat ate Marie... Hinding hindi po ako magboboyfriend promised ko po yan saiyo." Pagkatapos namin mag usap ni Ate Marie ay pumasok na ako sa gate ng university namin. Iniisip ko parin ang nangyare kay nanay, Nagkaroon na ako ng phobia ng mahospital si tatay kaya pinapangako ko sa aking sarili na makakapagtapos ako ng pag aaral bilang isang magaling na doctor.. Naupo ako sa upuan ko... Habang naghihintay ng oras nag iisip ako ng trabaho na pwede kong gawing part time job. Nakakahiya naman sa asawa ni Ate Marie, nagpapakahirap ito sa ibang bansa para makapag ipon ng pera tapos ipapahiram lang sa amin para matubos ang lupa na nakasanla. Hindi ko na namalayan na nasa harapan kona pala ang mga kaibigan ko... "Hoy! Bansot...yohooo.." Pagpitik sa ilong kong matangos ni Marian... "Aw!... Bakit mo pinitik ang ilong ko?" Reklamo ko. "Girl, kanina pa kami dito at kanina kapa namin kinakausap hindi mo kami pinapansin." Saad ni Issa. "Oo nga naman, sino ba iniisip mo?" Tanong naman ni Rasselle. "Eh sino pa ba? eh di si President Jeran na sinusungita nya." Wika naman ni Aria. "Wow naman, ang swerte mo don Szai, biruin mo kahit bansot ka may isang Prisedente ng Pilipinas ang nagkagusto saiyo. Bihira lang ang ganyan ha.. Kaya kung ako saiyo h'wag mo ng sungitan bumukaka ka agad para boom..." Ani naman ni Chyrll na may pamwestra pa ng kanyang kamay... "Magsitigil nga kayo, tigilan n'yo ako kakatawag ng bansot sa akin, hiyang hiya naman ako sa height nyo na 4'11... Paano ba kayo napunta sa harapan ko, ang dami n'yo agad nasabe, hindi ako makasingit sainyo." Pagsusungit ko sa kanila. "Bahala kayo diyan.... Basta ako crush ko si Rage." Kinikilig na wika ni Rasselle. Nakatikim naman ito sa amin ng tig iisang batok... "Aray naman! Kung makabatok kayo parang hindi n'yo din crush yong mga nag guess dito ng Intramurals natin. Lalo kana Marian tumulo pa nga laway mo kay Quinn at ikaw Chyrll isa kapa na kinikilig din naman kay Red. Si Isadora kunwaring hindi gusto si Eutanes pero lihim na may gusto naman, at itong si Aria kunwari din na hindi tipo si Fucklers pero ang panty n'ya basang basa na marinig lang ang pangalan ni Fucklers at ikaw na bansot ka bubukaka ka din kay Jeran kakainin mo din yang sinasabe mo na kailanman ay hindi mo s'ya magugustuhan.... Kapag dumating ang araw na iyon, di lang batok ang gagawin ko sainyong lima." Napipikon na ani ni Rasselle sa amin... Napuno ng tawanan ang classroom namin dahil sa kulitan naming magkakaibigan.... Natapos ang maghapon ng aming klase. Nagpaalam ako sa kanila na mauuna na ako sa kanilang umuwi dahil marami akong labahin na damit. Hindi na ako sumama sa kanila sa paborito naming tambayan pagkatapos ng klase ang Chysselle coffee shop nila Rasselle at Chyrll. Si Aria ay ganun din nagmamadali itong umuwi ng bahay nila. Kailangan kong makahanap ng trabaho.... Hindi pwedeng wala akong gagawin.. Ayaw kong mawala sakahan na pinaghirapan ng aking magulang. Hindi na ako umuwi sa bahay naglakad lakad ako at naghahanap ng bakanteng trabaho na pwede kong aplayan. Habang naglalakad ako ay may namataan akong nakapaskil na job vacancy, secretary. Nag aalangan ako na magtanong kung anong kompanya ito, baka hindi pwede ang college student.. Tatalikod na sana ako ng bumukas ang sliding door ng isang agency na nakapaskil ang job vacancy. "Miss, naghahanap kaba ng trabaho?" Tanong sa akin ng isang ginang. "O-Opo sana, kaso hindi po yata ako pwede.... Studyante po kase ako...." Putol putol kong sagot sa ginang. "Hindi problema kung studyante ka palang, makakatulong pa nga ito sa pag aaral mo... Hindi naman buong oras mo ang ilalaan mo sa kanya.." Saad ng ginang. "Talaga po.. Sege po balik po ako dito mamaya gagawa lang po ako ng resume para may maibigay po ako saiyo. "H'wag na hija, may biodata dito, iyon na lang ang sagotan mo. Magbigay kana lang ng 1x1 at 2x2 na picture baka kase hindi kana bumalik." Paninigurado ng ginang sa akin. Napangiti naman ako sa sinabe ng ginang. "Hindi naman po sa ganun.. Sege po sa biodata ko nalang po isusulat lahat ng pagkatao ko." Sagot ko sa ginang. "Halika dito sa loob para makapag sulat kana... Hindi mahirap ang trabaho mo bilang isang sekretarya..Mga schedule lang ng mga appointment nya ang gagawin mo... Pwede mong gawin pagkatapos ng iyong klase.. Pagkatapos mong isulat lahat sa biodata ay tatawagan ko ang sekretarya nito na papalitan mo.."Saad ng ginang ako naman ay tango lang ng tango.. Pagkatapos kong magsulat sa biodata at ibigay sa kanya ang hinihingi niyang picture ay nagpaalam na ako. "Tawagan na lang kita kong kailan ka magsisimula ng trabaho mo." Wika ng ginang. "Sege po, salamat." wika ko at lumabas na ng Agency. Naglakad ulit ako pauwi. Masayang masaya ako na nakahanap ako ng trabaho na fit sa pag aaral ko. Hindi na ako mag iisip kong paano ko matutulongan sina nanay at tatay sa Problema. Pagkarating ko sa dorm ay agad akong nagbihis ng damit pambahay.. Nilabhan ko ang iilang damit ko na marurumi na. Habang nag lalaba ako ay nag salang ako ng sinaing magprito na lang ako mamaya ng itlog yon na lang ang iulam ko. Kahit may nabalitaan ako ng masama ay may magandang nangyari naman sa akin ngayon araw ding ito. Mamaya na ako tatawag kina nanay pagkatapos kong maglaba at kumain. Mabilis akong natapos sa paglalaba ko, nagluto na ako ng pritong itlog na ulam ko..POV- Szarina Tatlong araw na akong secretary ng hindi ko pa nakikilalang Boss ko. Nasa kontrata na aking pinermahan ang nakasulat na, pagkatapos ng isang buwan bilang secretary na part time job ko ay nakasaad don na hindi ko mona makikilala kung sino talaga ang pinaka boss ko, dahil kailangan nilang makaseguro na magtatagal nga ba ako sa part time job ko. Wala naman sa akin problema iyon, mabuti na nga rin na huwag ko ng makita ang boss ko baka matakot lang ako sa kanya. Gusto ko sanang itanong don sa ginang na nag interview sa akin na ano bang itsura ng magiging boss ko, nahiya lang ako baka masisante na agad ako hindi pa ako nakakapagsimula. "Ano ba yan, na curious naman ako sa hitsura nya. Mukha kaya itong adik sa kanto, bungi bungi ang ngipin tapos nabubulok pa. Mabaho ang hininga, maraming an-an at buni sa mukha. Tigyawatin at balbas sarado pa. Grrr.. Ano ba yan naiimagine ko sa mukha ng boss ko, nakakakilabot naman. Huwag naman sana ganun ang mukha nya, baka hindi na ako pumas
POV Szarina Lunes ngayon, maaga akong nagising kahit napuyat kami sa 1st monthsary nila Isadora at Anthony. Sabay sabay na kaming pumasok na tatlo. Masaya ang buong maghapon na naganap sa room namin kahit na inaasar ako ng mga kaibigan naming lalaki na si Ryan. "Bye, my Princess." Pang aasar sa akin ni Ryan habang palabas kami ng Campus na ginantihan ko lang ng isang matamis na ngiti. Akala ko wala ng magkakamali na magka gusto sa akin, pag uwi ko agad mamaya ipagtitirik ko ng pulang kandila itong si Ryan na sana tuloy tuloy na ang pagpapahiwatig ng nararamdaman nya sa akin. "Ayieh, magkakaroon na naman ng ikatlong loveteam sa atin, sino naman kaya ang susunod sa atin?" Kinikilig na saad ni Chyrll na pinandilatan ng mata ni Aria. Si Aria kase ay nililigawan ni Bernard na binasted naman ng kaibigan namin. "Tayo na ang susunod babe." Saad ni Jayson sabay akbay nito kay Chyrll na agad naman inalis nito. "Sorry, strict ang parent ko. No ligaw ligaw mona ako hanggat hindi ako nak
POV- SZARINA. Nag ngingitngit ako sa inis habang nag abang ako ng taxi sa labas ng building. May nakita akong botle ng mineral water, dahil sa wala akong mapaglalabasan ng inis ay ang bottle mineral water na walang kalaban laban ang pinagdiskitahan kong sipain. "Aray naman Miss, kung may galit ka sa mundo o iniwan ka ng boyfriend mo ay hwag ka ng mandamay ng ibang tao na walang alam sa problema mo sa buhay." Ani ng isang baklang mataray na natamaan ko sa pagsipa ko ng mineral water. "Sorry po sir, diko po sinasad-... "Anong tinawag mo sa akin? Hindi mo ba nakikita ang suot ko para tawagin mong sir!" Pagputol sa aking sinasabi ng baklang kaharap ko, lalo syang nagalit sa akin ng tawagin kong sir. "Sorry talaga, hindi ko napansin ang suot mo." Paghingi ko ng tawad. "Paano kase, pandak kana bulag kapa kaya dimo nakikita kung ano ang suot ko. Tumabi ka nga dyan, naghihintay ang booking ko ngayon sa loob ng hotel na yan oh.." Pagtataray ulit sa akin ng bakla, kaya nainis na ako. "Sor
Szarina POV Binabasa ko ang libro tungkol sa kardiyolohiya at pagiging doktor, mga artikulo tungkol sa mga pinakabagong teknolohiya sa operasyon ng puso. Mga dokumentaryo tungkol sa buhay ng mga doktor, ito ang kursong kinuha ko at ang pangarap ko. May activities kami mamaya pagkatapos ng exam namin. Kahit hindi tunay na tao ang ooperahan namin ay kinakabahan ako. "Hindi kana nakahakbang diyan sa pwesto mo Szarina.?" Mataray na puna sa akin ni Marian na may pag irap pa ng kanyang mata at naka cross arm pa. Mabuti na lang mabait ako ngayon at walang nambwisit sa akin kahapon di tulad ng nakaraang araw buong maghapon at hanggang gabi ay sira ang mood ko. Kung may sapak lang ako ngayon natadyakan kona ito para mahulog sa kanal. "May exam kase kami ngayon kaya pinag aaralan kong mabuti ito, baka bumagsak ako. Tsaka kinakabahan ako pagkatapos naming mag exam ay may ooperahan kami, kahit hindi tunay na tao ay kinakabahan ako." Paliwanag ko kay Marian na kinagulat nya. "Sorry naman kapati
POV SZARINA. Nanginginig ang aking mga kamay na kami na ng aking mga ka grupo ang tinawag ni Mrs. Tuazon. "Kaya ko ito, kaya ko ito." Kausap ko sa aking sarili. Dahil dito nakasalalay ang grades namin.. Magsisimula na kaming operahan ang isang manikin na kurting tao. Dahil ako ang leader sa aming grupo ako ang mag oopera. "Kim, kaya mo ba?" Bulong na tanong sa akin ni Jenny na ka grupo ko, dahil napansin nito ang hindi ko pagkilos. "Baka makita ka ni Mrs. Menopausal, masermonan ka na nanaman non." Bulong din sa akin ni Gilbert na lalaking ka grupo namin, ang tatlo ko pang ka grupo ay lihim na tumatawa dahil sa pagtawag ni Gilbert sa Prof. namin na menopausal. "Hindi kayo matatapos kung tutunganga ka lang at pagmamasdan ang manikin na yan, Miss Eusebio. Naghihintay ang mga ka grupo mo kung kikilos kapa ba o hindi na!" Mataray na puna sa akin ng Prof. naming mataray na si Mrs. Tuazon. Hindi nga nagkamali ang mga ka grupo ng sitahin ako. Tumayo ako ng tuwid at pikit mata akong n
POV - Szarina Kinabukasan sabay-sabay ulit kami pumasok ng aking mga kaibigan, pagkatapos ko maglaba ng aking maruruming damit ay pumasok na ako sa aking part time job. Katulad ng mga naunang araw ay mga exchedule lang ang ginagawa ko at pinapaalalahanan ko lang si Mr. President na may apointment siya sa isang tao kinabukasan. "Bilisan ninyong tatlo maglakad, nabalitaan ninyo ba na ipapatawag daw tayo sa Dean's office ngayon?" Bungad sa amin ni Chyrll. Hindi naman kami nagtataka dahil alam namin na may nagsumbong na kahapon pa. "Huwag ka ngang Oa Chy. Hindi naman tayo ipapatapon ni Sir. Ramos sa Iraq kung sakaling bigyan tayo ng parusa. Huminga ka ng malalim, mag relax ka. Hindi kapa ba sanay na napapagalitan tayo." Mataray na sita ni Marian kay Chy. Napailing na lang kami ng ulo ni Issa, tinapik ko na lamang ang balikat ni Chyrll para hindi na sya mag alala. "Nasaan nga pala si Rasselle? Bakit hindi mo sya kasabay yata ngayon?" Takang tanong ni Issa kay Chy, kami naman ni Mari
POV SZARINA. "Nandito pala ang mga mukhang higad na palaka, ang lakas ng loob magsumbong kahit sila naman ang nagsimula ng gulo." Pagpaparinig ni Aria sa mga ka grupo nila Marialyn at Theressa na nakatingin sa aming anim na papasok sa garden. "Tama na nga yan Aria, inaaway mo pa ang mga walang utak na yan, huwag kana mag-aksaya pa ng oras sa mga yan." Saway ni Issa sa kaibigan naming si Aria. "Ang aga-aga kase ng nakikita ko ang pagmumukha nilang sinuka ng langit dahil sa kapangitan ng pag uugali nila." Katwiran ni Aria. "Nagsalita ang santi santita. Pasalamat kayo, nakiusap sa amin si sir John Lloyd na huwag na kayong ipatawag sa dean's Office- "Hoy! Babaeng mukhang espasol na nasobrahan sa sobsob sa harina. Ang aga aga gumagawa ka ng kasinungaligan, alam namin na napagalitan din kayo, kaya kayo nandito." Pagputol ni Aria sa sinasabi ni Theressa. Natahimik naman ang babae dahil wala na itong maipanglaban pa kay Aria. "Ano natameme ka," Ani ko naman. "Hindi yan totoo, naandito
SZARINA POINT OF VIEW Uwian na, kaming lahat ng aking mga kaibigan ay pauwi na sana ng maisipan naming kumain ng paborito naming street food, sa mga kwek-kwek at kikiam, squidballs, fishball kami pumunta, dito lang sa tapat ng Campus namin. Sumama na rin sa amin ang mga kaibigan naming mga lalaki na sina, Jovy, Arhielle, Jayson, Ryan, Wilmar, Gian Allan, Bernard, Archillesn at si Anthony na boyfriend ni Isadora. "Akala ko talaga magsusumbong nanaman ang Marialyn Maxipeel na yon kay Sir." Kinakabahan parin na sabi ni Chyrll habang nagtutusok ng kwek-kwek sa kawali. "Takot lang non sa atin, ipagkakalat ko naman talaga ang lihim niyang relasyon kay sir Ramos, iwan ko lang kung hindi yan itakwil ng kanyang mga magulang, pagkakaalam ko masyadong strikto ang magulang ng baliw na yon." Pangisi ngisi na sabi ni Aria habang nagtutusok tusok ng kwek-kwek din sa kawali. Natawa na lamang din kami sa sinabi nito habang ngumunguya ng kwek-kwek, mahilig talaga itong babae na to mag blackmail ka
Jeran Point of view Walang pagsidlan ang aking nadaramang katuwaan ng pagbigyan akong muli ng isa pang pagkakataon na itama ang aking pagkakamali ng aking pinakamamahal na asawa. Lahat ginawa ko mapatawad lang niya ako. Ngayon ay ganap na mag-asawa na kami. Masasabi ko ng akin ng tuloyan ang nag-iisang babae na pinangarap ko. Isang linggo lang ang aming honeymoon sa Isla Rosana, kaya sinulit ko ang isang linggo na 'yon. Ngayon ay nandito kami sa Angels Mental Hospital, dinalaw namin ang pinsan ko na si Trish. Hindi parin ako makapaniwala naka takas ito, nakita na lamang daw ito sa isang parke na nakaupo sa bench habang pinapasuso ang isang kuting sa kanyang dede. Pinabayaan na ito ng tuloyan nila dahil nakakahiya daw ito sa pamilya nila. Ang katwiran pa ay wala silang anak na baliw, kaya ako na lang ang nagmamalasakit sa pinsan ko. Nakatanaw lamang kami sa kanya, habang mahimbing siyang natutulog. Kailangan itong patulogin upang hindi ito magwala, awang-awa na ako sa kalagayan
Szarina Point of view. "Walang salitang sapat para maipahayag ko kung gaano ako ka swerteng tao dahil pinagbigyan mo ako ng pangalawang pakakataon na mapatunayan saiyo na sobra kitang mahal. Hindi sapat ang salitang sorry sa mga nagawa kong pang-aabuso sa'yo bilang isang babae, tama lang ang ginawa mo na pinahirapan mo ako bago ko nakamtan ang pagpapatawad at pagtanggap mo sa akin diyan sa puso mo at bilang isang ama sa mga anak natin. Pinagsisisihan ko ang mga bagay na nagawa ko saiyo sa nakalipas na limang taon. Sa harap nila at sa harap ng Panginoon, pinangako ko sa kanilang lahat na hindi ko sasayangin ang binigay mong pangalawang pagkakataon sa akin, bagkus pahahalagahan ko ito at iingatan na mas higit pa sa diamante ang puso mo, hindi ko ito hahayaan na mahulog sa sahig at magkapira-piraso. Iingatan ko ang puso mo gaya ng kung paano mo iniingatan ngayon at minamahal ang akin. Sabihin na nilang madamot ako, wala akong pakialam. Ang gusto ko, akin ka lang at ako'y sayo, hindi lan
Szarina. Matapos ang pagpropose ko kay Jeran nong umuwi ako buhat sa Isla Rosana ay nandito kami ngayon sa MalacaĆang. Sunod sunod ang kislapan ng camera ba kumukuha sa amin ng mga anak ko, marami ang mga katanungan sa amin. "Ms. Doctora Orpesa, balita ko po kayo daw po ang nag propose kay Mr. President?" Tanong sa akin ng nagngangalang Agane Chaves na Reporter ng Lireo Station. 101.2 Napangiti naman ako bago sumagot. "Oo, tama ka sa nakalap mong balita Miss. Agane. Inunhan ko na, baka maunahan pa ako ng iba." Nakangiti kong sagot. "At totoo rin po ba na tinutukan mo pa ito ng laruang baril?" Habol pa nitong tanong. Natawa na ako ng maalala kong muli ang pagtutok ng baril kay Jeran. "Oo, tama ka ulit. Tinutukan ko na para hindi na makatanggi pa. Natawa naman ang mga tao na nandito sa harapan namin. Hindi naman nagtagal ang pag-uusap ay natapos din kami, mabuti na lamang ay hindi nagpasaway ang mga anak ko. Marami ang natuwa na nagkaroob kami ng tatlong anak na mababait. M
Szarina. Asaran at tuksuan ang naganap sa maghapon sa trabaho ko, paano ba naman itong si Jeran simula ng maging maayos kami ay wala ng ginawa kundi ang bumuntot sa akin. Si Doc. Jack lang ang nakakaalam na may anak kami ni Jeran, nakita niya kase isang beses na magkakausap kami sa video call, at alam narin niya na ako ang babaeng tinutukoy ng Presidente ng bansa na may anak sa akin. Mabuti na lamang ay mapagkakatiwalaan ito. Pero napag-usapan narin namin ni Jeran na pagkatapos ng medical mission namin dito ay bago matapod ang kanyang termino bilang isang pangulo ng bansa ay ipapakilala na niya kami sa mamamayan na nag-aabang sa amin. Ngayong gabi ay babalik na ulit sila ng Manila dahil nagkaroon daw ng kaunting problema sa MalacaĆang. Hindi naman palagi na nandito si Jeran, mas lamang parin na nasa MalacaĆang siya. Pupunta lang siya dito kapag susuyuin at kukulitin ako. Pero nong maging okay na kami, isang beses na lamang siya pumupunta dito sa Isla Rosana, kapag maaga naman siyan
Szarina. Kinaumagahan na nga kami nakabalik dito sa camp namin. Simula ng makita kami ni Jeran sa gubat nila Eutanes at Red ay inaasar kami ng dalawa. Sa tuwing dadaanan nila ako ay pasipol sipol ang mga to sa akin. "Hindi nyo ba ako titigilan na dalawa." Sita ko kina Red at Eutanes, hindi na ako makatiis dahil pinagtitinginan narin kami ng aking mga kasamahan. "Uhm... May sinasabi kaba doc. sa amin?" Pagkakaila pa nito sa akin kahit alam naman niya kung bakit ko sila sinisita. "Ehem. Napalingon ako sa taong nasa likuran ko ng tumikhim ito. Si Jeran na may hawak na isang halamang gubat na kung tawagin ay yellow lollipop plant. "Para saiyo," nahihiya pa na sabi nito sa akin na iniaabitbsa akin ang bulaklak. Tumingin naman ako sa paligid ko, lahat sila ay may mapanuksong tingin sa akin. Namumula ang mukha ko na tinanggap ko ito, kaya ang mga siraulong kaibigan ni Jeran ay inaasar nanaman ako, lalo na ang dalawa. "Salamat pero saan mo ito pinitas?" Tanong ko kay Jer
Szarina_ "Anong ginagawa mo, Jeran? Lubayan mo nga ako. Kanina kapa panay ang sunod sa akin." Naiinis na sita ko dito, ki aga-aga pinapainit ang ulo ko. "Kausapin mo muna ako," sagot nito sa akin. Hindi ko ito pinansin, nagpatuloy lang ako sa aking paglalakad. "Sorry na hindi na mauulit. Nagawa ko lang naman yon dahil hindi mo ako pinapansin." Sabi pa ulit nito sa akin. habang nakasunod sa aking likuran. Hindi ko parin ito pinansin. Tatlong araw na mula ng gumawa ito ng kadramahan sa akin na masakit ang kanyang dibdib kaya hindi ko ito pinapansin ng ilang araw. "Szarina. "Bakit ba ang kulit mo? Bumalik kana don sa Camp, o kaya ay bumalik kana don sa pinang galingan mo, isama mona rin yang mga kaibigan mo, at lubayan ninyo ako! Hindi na ako natutuwa sainyo, lalo na saiyo! Nakakairita na kayo!" Sunod-sunod na sabi ko sa kanya na halos hapuin ako. "Hindi mo ba talaga ako kayang patawarin, tatalon ako sa bangin na 'to." Pananakot ni Jeran sa akin ng pumunta ito sa may bahagi
Szarina Point of view Iniwan ko ang mga bata kina tatay. Lumuwas ako pabalik ng Rizal kung nasaan ang unang pinatayo ng ama ni papa na private hospital. Nagkaroon ng pagpupulong kinabukasan ng pumasok ako sa hospital ni papa, pinag-usapan kung ano ang mga dapat naming gagawin pagpunta namin don. Iilan lang ang nakakakilala na anak ako ng may-ari ng hospital ni papa, ang may matataas na katungkulan lamang, dahil kailangan ko munang magsimula sa mababa, bago ako ilagay sa mataas na posisyon. "Doc. Szarina, naghihintay na po ang iba sa atin sa roof top tayo na lamang pong dalawa ang hinihintay nila." Tawag sa akin ni Doc. Jack Sawyer na may lahing americano. "Um, okay, susunod na ako, ligpitin ko lamg itong gamit ko." Sagot ko. Niligpit ko na nga ang lahat ng gamit ko, at sumunod kay Doc. Jack. Ngayon ay nandito na kami sa rooftop pasakay ng helecopter na magdadala sa amin sa Isla Rosana. *** Isang oras lang ang nilakbay namin. Nakarating kami sa Isla Rosana. Lumanding a
Szarina Tinawagan ko muna si Nurse Megan na pumunta dito sa bahay ni Tiya Beth, at magpasama kay kuya Franco. "Tiya Beth, uuwi po muna ako sa bahay, nandito naman po si Nurse Megan at si Kuya na makakasama mo." Paalam ko kay tiya Beth. Nakatingin lang ito, sa akin. Lumabas na rin ako ng silid nito. "Segurado kaba, sa ginawa mo Bunso? Hindi naging mabuti ang pakikitungo niya sayo simula't sapol." Tanong sa akin ni Kuya Franco. "Kuya, kung ano man ang nakaraan namin ni Tiya Beth, ay tapos na yon sa akin, kinalimotan ko na at nakaraan na lamang 'yon.) sa amin. Hindi na sa aking mahalaga Kung naging mabuti ba siya sa akin o hindi, ang importante ay itong ngayon, at ipamulat na lang natin sa kanya na ang lahat ng taong masasama ay may hangganan, pwede silang maging mabuti pa rin, gabayan natin sila kung maaari... Hindi sila palaging ang nasa taas, darating din ang araw na manghihina din sila at mangangailangan din ng tulong galing sa iba, sa atin. Hindi pa naman huli ang lahat eh
Szarina. Kinaumagahan ay maaga ako nagising, upang magluto ng almusal ng mga anak ko. Hindi ko na inutusan pa sina Nurse Pia at Nurse Megan. Habang nagluluto ako ng hotdog ay naalala ko ang pagharana sa akin ni Jeran at ng mga kaibigan nito, hindi ko akalain na susundan ako ng siraulong ama ng mga anak ko. Naiiling na lang ako ng aking habang binabaligtad ko ang hotdog, kapag naalala ko ang mga dinala nila sa akin, rose na may bulaklak ng aswang sa gitna, at ginataang itik na hindi ko kinakain. Bumabaligtad ang sikmura ko kapag nakakaamoy ako nito na hindi ko alam kung bakit eh simpleng ulam lang naman ito. Hinango ko na ang hotdog at nilagay ko na ito sa maliit na pinggan. Ano ba ang dapat kong gawin? g Gusto ko naman ng kumpletong pamilya at masaya, dapat ko na bang tanggapin ang pag-ibig ni Jeran sa akin para sa mga anak namin. Pero natatakot ako, paano kung pakulo lang niya ulit ito, upang gantihan ako dahil sa pagtatago ko sa mga anak namin sa kanya?Mas gugustuhin ko pa