Tumutulong na siya sa kaniya, dapat ay masaya ito. O baka ang pagmamataas na naman nito ang naglalaro, at naramdaman nitong siya ang bumanggit sa bagay na ito, kaya napahiya ito.Inilipat ni Noah ang tingin nito mula sa kaniya at sinabi nang malamig, "Oras na, pumunta ka na sa trabaho." Tumingin si Solene sa oras. Eksaktong alas-nuebe na. Oras na para magtrabaho. Hindi niya mapigilan na matawa. Talagang nasa oras ito at hindi siya hinahayaan na magkaroon ng kahit isang segundo para magpahinga. Habang tinitingnan ang likod ni Noah na paalis, naglalabas ito ng malamig na aura mula ulo hanggang paa, at ang pagitan sa kanilang dalawa ay kagaya lamang ng isang superiyor at subordinate lang. Hindi na siya nakipagtalo at naglakad nalang paalis. Naghihintay sa kaniya si Adam sa labas ng pinto. "Secretary Sol, ito ang dokumento na ipinapagawa sa iyo ni Mr. McClinton." Isang bundok ng mga dokumento ang nagpabigat sa kaniyang mga kamay. Ang alikabok ay lumipad patungo sa kaniyang
Hindi iyon masyadong naintindihan ni Franciss. May sakit ba si Kuya Noah? Nagpa-physical check up na ito kamakailan lang at parang normal naman ang lahat. Si Solene ang kasama nito sa kama, kaya kung may problema, pwede tungkol iyon... Sa sandaling makapasok si Franciss sa opisina, sumigaw siya, ang mga mata ay nakatuon sa pantalon ni Noah. Nang makita ang kakaibang tingin nito, kumunot ang noo ni Noah at sinabi, "Sinabi kong suriin mo si Solene, bakit ako ang tinitingnan?" Binawi ni Franciss ang kaniyang tingin at awkward na ngumiti. "Wala naman, nakasalubong ko si Solene sa entrance ng elevator. Paalis na siya at parang mukhang hindi masaya." Sinabi ni Noah, "Babalik din iyon sa huli." "Nag-away ba kayo ng hipag?" "Normal lang sa mga babae na magalit." Hindi alam ni Franciss kung ano ang sasabihin, kaya pinili niyang umupo sa sofa malapit doon. Nang makita na hindi ito umalis, sinabi ulit ni Noah, "Kung umalis siya, pwede ka nang bumalik. Hindi kita kailangan dito
Sumulyap pabalik si Solene at sinabi, "Nag-iimpake ako ng mga kahon." "Saan ka pupunta?" Sabi ni Solene, "Uuwi na ako." "Hindi ba't ito ang tahanan mo?" Mas naging malamig ang tono ni Noah. Masakit pa rin ang puso ni Solene, at nag-angat siya ng tingin rito. "Naisip mo ba na ang tahanang ito ay kailanman naging belong sa akin? I’m making room for you." Biglang hinaklit ni Noah ang kaniyang kamay at pinigilan siyang mag-impake ng kaniyang maleta. Ang malamig na boses nito’y galing sa itaas. "Hanggang kailan mo gustong magdulot ng gulo sa akin?" Hindi naglakas-loob si Solene na mag-angat ng tingin, natatakot siyang baka maramdaman niyang na-aapi at umiyak kapag nakita niya ito. Ito ang unang pagkakataon na itinulak siya nito nang ganoon kalakas. "Ayaw kong makaabala, seryoso ako. Mr. McClinton, pakiusap, iwanan mo na ako. Kailangan pang mag-impake ng mga gamit ko." Sobrang tigas ng kaniyang ulo at nais nang hiwalayan ito. Mas naging madilim ang mukha ni Noah at ibinagsak ni
Mainit ang katawan nito, na may matinding amoy ng alak, at ang mainit nitong hininga ay nasa tabi ng kaniyang tainga. Uminom ba siya? Sumigaw si Solene, "Noah." Hinawakan siya ni Noah sa baywang, ibinaon ang ulo nito sa kaniyang buhok, at sinabi sa mababang boses,"Huwag kang gumalaw, hayaan mo akong yakapin ka sandali." Ngayon ay hindi na gumalaw si Solene. Hindi niya gaanong maintindihan kung bakit uminom ito ng labis. Matagal na nahiga si Solene sa ilalim ng kubrekama, halos manigas ang kaniyang katawan, at nagtaka kung kailan ito babangon. Ngunit wala itong balak na bumangon, sabik na sinipsip siya. Nagtataka siya kung napagkamalan na naman siya ulit nito bilang si Iris. Tumawag ni Solene ulit, "Noah..." "Gusto kong humiga rito sandali, Solene." Nang marinig iyon, natahimik na muli si Solene. Tinawag siya nito sa kaniyang pangalan, na nagpapakita na hindi siya itinuturing nitong ibang babae. Bihira niya itong makita sa ganitong estado at medyo naguguluhan s
Ang babae ay ang patnugot ng isang magasin. "Narinig ko lang na mayroon kang boyfriend, pero hindi ko siya nakita. Talagang naging curious ako." Itinaas ni Iris ang kaniyang buhok at maingat na sinabi, "Ayaw ko siyang lumabas sa publiko, kaya hindi ko siya pinapayagang samahan ako sa mga events. Kapag nagpakasal kami balang araw, tiyak na iimbitahan kita." "Napaka-misteryoso, kaya't abangan mo na lang." Lumiko ang patnugot at nakita si Solene sa tabi niya. Magalang itong tumango sa kaniya. "Miss Sol, nagkita na naman tayo." Kilala rin ito ni Solene. Nagkita sila noong nakaraang pagkakataon nang nais nitong gumawa ng eksklusibong panayam kay Noah.Sa pamamagitan lamang niya ay magtatagumpay ito.Tumugon siya nang kalmado, "Editor-in-Chief Claire." "Kilalang mo rin ba siya?" Tumingin si Chief Editor Claire sa kanilang dalawa. Sabi ni Iris, "Kilalang-kilala ko siya, pero hindi ako gaanong pamilyar sa kaniya." Sadyang inilayo niya ang kaniyang sarili kay Solene. Nagpatulo
Agad na namula ang mukha ni Iris. Binitiwan niya ang kaniyang mga kamay at tinakpan ang kaniyang mukha, muling tumulo ang mga luha, nagmukhang kawawa at kagiliw-giliw.Tunay na bagay talaga ito sa screen, seryoso ang kaniyang pag-akto para magmukhang kaawa-awa.Kung hindi niya nakita ang malupit nitong anyo kanina, malamang ay maniniwala siya na kawawa ito."Maging mas magalang ka!" Nagsalita si Solene nang mas marahas.Mapait na umiyak si Iris, at marahan na sinabi, "Solene, mayroon din akong dignidad. Paano mo ako nagagawang tratuhin ng ganito? Hindi ko inagaw ang lalaki mo. Pakiusap huwag mo sana akong masamain..." "Solene!"Narinig ni Solene ang boses ni Noah mula sa hindi kalayuan.Nagulat siya, bakit narito ito?Pagkatapos ay naisip niya na maaaring ito ay isang palabas na plinano ni Iris.Nag-angat siya ng tingin nakita si Noah na may malamig na mukha at matatalim na mga mata, na para bang may ginawa siyang napakalaking pagkakamali.Mabilis na lumakad si Noah at hini
Natahimik si Iris.Nasa event pa si Solene at nagulat na makatanggap ng tawag galing kay Noah. Akala niya ay maglalaan ito ng oras kasama si Iris sa ilalim ng liwanag ng buwan. Wala na siyang oras para ilaan sa kanila.Kumalma si Solene at umakto na parang walang nangyari. "Nandito ako sa exhibition." Sabi ni Noah, "Bumalik ka sa kompanya kasama ko pagkatapos nito." Ibig sabihin, hindi siya bibigyan ng bakasyon, kung hindi kinakailangang bumalik na sa trabaho. Wala nang pagpipilian si Solene kung hindi sumang-ayon. Matapos ibaba ang telepono, pumihit muli si Noah at nakita si Iris na nasa tabi pa rin niya. "Ano ang sinabi mo kanina?" Nais ni Iris ng pagkakataong magpag-isa sila, ngunit pagkatapos marinig ang kanilang pag-uusap, alam niyang walang pagkakataon. Kinuha niya ang kamay at sabi, "Babalik na ako upang magpahinga. Magkita tayo bukas." "Oo." Tumugon si Noah. Ayaw pang bumitaw ni Iris. "May panahon ka ba bukas ng gabi?" "Depende." "Kung may oras ka bukas ng
Ipinasok ng lalaki ang mga kamay nito sa bulsa at tiningnan si Solene gamit ang magiliw na mga mata bago ito nagsalita, "Shun Gonzales, sabay tayong nag-aral sa elementarya at junior high school."Nanatili ang mga isipin ni Solene sa kaniyang isipan nang matagal.Sa kaniyang alaala, hindi ganito si Shun.Noong mga panahong iyon, siya ay isang medyo matabang bata na palaging nakaupo sa likod na hilera at hindi napapansin tuwing semestre.Hindi siya gaanong nagkaroon ng interaksyon rito.Palaging nasa pinakamataas ang kaniyang academic performance at siya ang study committee member ng klase. Sa mga pagkakataong nagbigay siya ng takdang-aralin, madalas ay ilan lamang ang kaniyang nasasabi.Hindi niya inasahang magiging napaka-ayos nito pagkatapos ng ganitong pagbabago."Shun?" Bahagyang kumurba ang mga labi ni Solene. "Paano ka nagbago nang ganito? Hindi na kita makilala.""Oo, talagang nagbago ako nang labis na normal na hindi mo ako makilala." Tiningnan siya ni Shun gamit ang
Dumating ang doktor at nars at binuhat si Iris palayo. Malaki ang sama ng loob ni Athena kay Solene, ngunit kailangan niyang tumigil. Mas nag-aalala siya sa pinsala ni Iris. Sa sandaling isinakay si Iris sa troli, inihatid siya ni Athena sa buong daan. Sa pintuan ng emergency room, nag-aalala rin siya habang nakahalukipkip ang mga kamay. Ang doktor ay nakikipag-usap kay Noah tungkol sa kalagayan ni Iris at walang oras upang bigyang pansin si Solene. Tumayo si Solene at pinanood silang nagsusumikap para kay Iris. Siya ay mas tulad ng isang taga labas.Matapos itulak palabas si Iris, sinamahan niya ito pabalik. Hindi pumasok si Noah, ngunit napansin niya si Solene na naglalakad sa likuran niya. Lumingon siya at sinabi sa kaniya, "Si Iris ay hindi mapapasigla ngayon. Huwag kang mapag-isa kasama siya." Nabulunan ang puso ni Solene. Sinisisi niya ba siya? Sinisisi siya sa pagpapagalit kay Iris at paghiling sa kaniya na huwag guluhin si Iris sa hinaharap. Nang makitang nakayuko si
Ang kaniyang mga salita ay nagpatigil kay Solene. Ginagamit siya? Ano ang magagamit sa kaniya? Para sa isang taong kasing talino ni Noah, imposibleng gamitin siya. Nang makitang nag-aalangan siya, tila gustong malaman ni Iris.Itinaas niya ang kaniyang baba at masiglang sinabi, “Hindi mo ba gustong malaman kung para saan ka niya ginagamit?" Gamitin, ito ay masyadong hindi makatotohanan. Ngunit natitiyak niyang mag-iisip si Iris ng iba't ibang paraan para maghiwalay sila. Lumingon siya at nakita si Iris na nakangiti pa rin sa gilid ng labi nito, umaasang hihingi siya ng paglilinaw. Ayaw niyang gawin ang gusto niya, kaya't sumunod siya sa gusto niya. "Gusto mong malaman ko ang higit pa kaysa sa akin." Nanlamig ang mukha ni Iris. Inis na inis siya kay Solene, na hindi naglaro ng rules. Tiningnan siya ni Solene ng diretso sa mata, at malamig na sinabi, "Ang layunin mo ay hiwalayan ko si Noah para natural kang makasal sa pamilyang McClinton? Mayroon ka bang nararamdamang krisis n
"Sakto ang dating mo. Nilagasan din kita ng tonic." Sinabi ni Athena sa tagapaglingkod, "Pumunta ka at dalhin ang gamot na pampalakas para kay Solene." Naisip ni Solene na medyo kakaiba ito. Nakatutok siya kay Iris, kaya bakit siya bibigyan ng tonic? Ang mga mata ni Athena ay nakatutok sa tiyan ni Solene."Nakuha ko ang gamot na ito mula sa isang matandang doktor na Tsino. Sinabi niya na mabubuntis ka pagkatapos uminom nito. Kung inumin mo ito, baka mabuntis ka." Dinala ng katulong ang gamot. Naamoy ito ni Solene at agad na nakaramdam ng pagkahilo. Tinatanggihan niya ito sa buong katawan at hiniling sa alipin na alisin ito."Alisin mo ito, hindi ko ito maiinom." Nang makitang hindi niya ito tinanggap, ang mukha ni Athena ay hindi masyadong maganda."Soleneene, ano ang nangyayari sa iyo? Ito ang gamot na pinaghirapan kong gawin para sa iyo, at hindi mo ito iinumin. Kung ang iyong tiyan ay hindi maganda, kailangan mong uminom ng gamot para ma-regulate ito ng mabilis." Dina
Napahawak siya sa dingding, nakaramdam ng sobrang hindi komportable, napakaputla ng kaniyang mukha, at patuloy siyang nagsusuka. Pero wala siyang maisuka. Nang makita ito, kinakabahang humakbang si Noah para hawakan siya."Ano ang nangyayari sa iyo? Saan ka ba hindi komportable?" Itinulak ni Solene ang kaniyang kamay, basa ang kaniyang mga mata sa luha."Hindi mo man lang sinabi na gusto mo ng hiwalayan? Bakit sinasabi mo pa rin ang lahat ng ito?" Nang makita ang kaniyang maputlang mukha, malamang na hindi komportable si Noah, at pinalambot ang kaniyang tono."Umuwi ka muna, at huwag mo nang pag-usapan pa ito." Hinawakan niya ang baywang niya at inakay palabas. Hindi naman tumanggi si Solene. Ayaw niyang makipagtalo kay Noah sa gate. Kung nakita ito ng kaniyang mga magulang, mag-aalala sila sa kaniya. Ang kaniyang kasal ay hindi masaya, ngunit hindi niya maaaring hayaan ang kaniyang mga magulang na mag-alala ng labis. Habang naglalakad papunta sa harapan ng kotse, tiniti
Hindi na kailangang sabihin, nakilala niya ito sa paglipas ng panahon. Napanatili niya ang kaniyang maginoong pag-uugali at hindi masyadong nagpaliwanag.“Wala lang, kumain ka na.”Medyo nahihiya si Solene. Para sa kaniya, matandang kaklase lang si Shun, hindi man lang kaibigan, ngunit napakaasikaso nito sa kaniya. Kinuha ni Solene ang chopsticks at kinuha ang karne sa bowl. Sa ilang kadahilanan, nakaamoy siya ng hindi kasiya-siyang amoy ng malansa at medyo naduduwal. Nawalan siya ng gana."Anong? Hindi ka na makakain?" tanong ni Shun.Ibinaba ni Solene ang kaniyang mga chopstick. Mahirap sabihin na hindi siya makakain, kaya sinabi niya, "Ang aking tiyan ay napakaliit at ako ay busog na."Tumayo si Noah, “Dahil busog ka na, huwag ka nang kumain."Ramdam ni Solene ang kaniyang sama ng loob mula sa kaniyang mga salita. Itinaas niya ang kaniyang mga mata at sumulyap kay Noah, para lamang makita na siya ay napakalamig.Si Stella ang nag-aalaga kay Gabriel. Nakikita ni Shun na hind
Ang kaniyang mga salita ay mapagpasyahan at nagtataglay. Paanong hindi niya nakikita na ang lalaking ito na nagngangalang Shun ay may gusto kay Solene at palaging lumalabas sa kaniyang harapan. Pagkatapos ay dapat niyang ipaalam sa kaniya na wala siyang pagkakataon. Tumingin ng diretso si Shun kay Noah. Naging solemne ang kanilang mga mata sa hangin. Pagkatapos ng mahabang pagkapatas, sinabi ni Shun, "Noah, laging masyadong maaga para sabihin ito."Siya ay napaka disente at hindi galit. Sa halip, humigop siya ng tubig at makahulugang sinabi, "Walang makakahula kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Kapag dumating ang tadhana, ano ang mangyayari? Hindi ito mapigilan."Nang marinig ito, labis na nalungkot si Noah, ngunit sinasadya niyang hinawakan ang kamay ni Sol. Naramdaman din ni Solene ang kaniyang emosyon. Simula nang dumating si Shun, may mali sa kaniya at pinupuntirya niya siya kung saan-saan.Ngunit si Solene ay makatuwiran at hindi mayabang. Inalis niya ang kaniyang kamay at
Nagulat si Shun at nagtanong, "Nandito rin si Mr. McClinton?"Napatingin silang lahat kay Noah.Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong na ito nang ilang sandali.Agad na sinabi ni Solene, "Si Noah ay bumibisita sa aming bahay ngayon. Shun, maaari ka ring umupo."Pagkatapos ay sinabi ni Stella, "Shun, nagluluto ako, at kumakain ka rin sa aming bahay. Bawal kang umalis.""Sige po, salamat po Tita." Magalang na sabi ni ShunButi na lang at malaki ang sofa para sa iilan sa kanila. Umupo si Shun nang pahilis sa tapat ni Noah. Nag-uusap sina Gabriel at Shun tungkol sa kanilang nakaraan. Noon lang nalaman ni Solene na si Shun ay nakatira sa hindi kalayuan sa kanila noong siya ay nag-aaral, at pamilyar na pamilyar siya sa kaniyang mga magulang. Paanong hindi niya alam. Ang kakaibang relasyon na ito.Nang marinig ito ni Noah, agad na nanlamig ang kaniyang mukha at hindi siya masyadong natuwa. Nakaupo dito, nakikinig sa usapan nila tungkol sa nakaraan, para siyang outsider.Sa hap
Hinimok sila ni Stella na bigyan sila ng pagkakataong mapag-isa. Tinulak niya si Solene papunta sa kusina. Sa oras na ito, hindi tumigil si Noah sa kaniyang ginagawa at nilinis ang lahat ng sangkap. Sa kaniyang impresyon, hindi gagawin ni Noah ang mga bagay na ito."Bakit ka nandito?”Sinabi ni Noah, "Kung hindi mo sasagutin ang aking tawag, siyempre pupunta ka at tatanungin si Nanay kung saan ka nanggaling."Naghugas ng gulay si Solene kasama niya."Naaalala ko na hindi mo ginawa ito dati."Nilingon ni Noah ang kaniyang ulo at nang-aasar na sinabi, "Pakiusap ang aking biyenan." "Halika kaunti.""Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?" tanong muli ni Noah.Tumigil sandali si Solene."Natatakot akong maistorbo ko kayo ni Iris.”Tumawa ng malakas si Noah.Tanong ni Solene, "Bakit ka tumatawa?""Nagseselos?""Hindi, hindi isang beses o dalawang beses. Kung kakainin ko ito sa bawat oras, hindi ako mamamatay sa sakit.” Tanggi ni Solene.Napaka-focus at napakaamo niya sa sand
Pagkatapos ng graduation, naging abala ako sa trabaho at nagkaroon ng sariling pamilya. Ayaw siyang abalahin ng mga magulang niya at bihira siyang tawagan. Naging abala siya sa ibang bagay at napabayaan ang kaniyang mga magulang. Pag-uwi niya, si Gabriel ang nagbukas ng pinto para sa kaniya. May hawak siyang dyaryo at nakasuot ng reading glasses. Nang makita niya si Solene, ang kaniyang walang ngiti na mukha ay agad na humagalpak ng tawa."Nakabalik na si Sol, pumasok ka kaagad." Pumasok si Solene, at sinuot ni Gabriel ang kaniyang tsinelas."Alam ng nanay mo na nakabalik ka na at pinaghahandaan ka na ng pagkain. Paborito mo silang lahat. Ngayon, handa ka na. Ikaw ay nasa para sa isang treat. ""Sige, gusto kong kainin ang matamis at maasim na tadyang ng baboy na ginawa ni nanay." Hinawakan ni Solene ang braso ni Gabriel. "Gusto ko ring kainin ang ligaw na isda na nahuli ni tatay."Ngumiti si Gabriel at sinabing, "Ikaw ay isang matakaw na babae."Hinubad ni Solene ang kani