Kabanata 17

Ipinasok ng lalaki ang mga kamay nito sa bulsa at tiningnan si Solene gamit ang magiliw na mga mata bago ito nagsalita, "Shun Gonzales, sabay tayong nag-aral sa elementarya at junior high school."

Nanatili ang mga isipin ni Solene sa kaniyang isipan nang matagal.

Sa kaniyang alaala, hindi ganito si Shun.

Noong mga panahong iyon, siya ay isang medyo matabang bata na palaging nakaupo sa likod na hilera at hindi napapansin tuwing semestre.

Hindi siya gaanong nagkaroon ng interaksyon rito.

Palaging nasa pinakamataas ang kaniyang academic performance at siya ang study committee member ng klase. Sa mga pagkakataong nagbigay siya ng takdang-aralin, madalas ay ilan lamang ang kaniyang nasasabi.

Hindi niya inasahang magiging napaka-ayos nito pagkatapos ng ganitong pagbabago.

"Shun?" Bahagyang kumurba ang mga labi ni Solene. "Paano ka nagbago nang ganito? Hindi na kita makilala."

"Oo, talagang nagbago ako nang labis na normal na hindi mo ako makilala."

Tiningnan siya ni Shun gamit ang