Ipinasok ng lalaki ang mga kamay nito sa bulsa at tiningnan si Solene gamit ang magiliw na mga mata bago ito nagsalita, "Shun Gonzales, sabay tayong nag-aral sa elementarya at junior high school."Nanatili ang mga isipin ni Solene sa kaniyang isipan nang matagal.Sa kaniyang alaala, hindi ganito si Shun.Noong mga panahong iyon, siya ay isang medyo matabang bata na palaging nakaupo sa likod na hilera at hindi napapansin tuwing semestre.Hindi siya gaanong nagkaroon ng interaksyon rito.Palaging nasa pinakamataas ang kaniyang academic performance at siya ang study committee member ng klase. Sa mga pagkakataong nagbigay siya ng takdang-aralin, madalas ay ilan lamang ang kaniyang nasasabi.Hindi niya inasahang magiging napaka-ayos nito pagkatapos ng ganitong pagbabago."Shun?" Bahagyang kumurba ang mga labi ni Solene. "Paano ka nagbago nang ganito? Hindi na kita makilala.""Oo, talagang nagbago ako nang labis na normal na hindi mo ako makilala." Tiningnan siya ni Shun gamit ang
Nakita ni Solene na nasa tabi nila si Shun at natakot na baka marinig sila nito, sobrang nakakahiya iyon, kaya sinabi niya kay Kate na tumigil na sa pagsasalita ng walang kabuluhan. Wala nang nagawa si Kate kung hindi sundin siya at hindi na nagsalita pa. Nakipagpalitan ng ilang magagalang na salita si Shun sa iba at pagkatapos ay bumalik kay Solene. Sumigaw si Kate, "Mr. Gonzales, bihira ka naming bisita." Sumagot si Shun, "Ang exhibition ni Ms. Jacinto ay napaka-successful, tiyak na malaki ang impluwensya nito." "Ang mga libangan ng mga iskolar at literati ay hindi kasing ganda ng mga negosyante tulad ni President Gonzales." Tinulak ni Kate si Solene at sinabi, "Narinig ko lang na kayong dalawa ay dating magkaklase. Paano kung tulungan mo akong ihatid si Solene paalis? Kailangan niyang bumalik sa kompanya ngayong hapon." Biglang itinulak si Solene at medyo nagulat siya. Bago pa siya makapagsalita, agad na sinabi ni Shun, "Okay, wala naman akong gagawin. Maaari ko siyang d
Ngunit nakita si Solene na nakasandal sa mga bisig ng ibang lalaki. Ang dalawa ay tila umaaktong malapit masyado, napatitig sa mga mata ng bawat isa na mayroong malalim na damdamin. Agad na nag-balikuko ang mga kilay ni Noah, ang kaniyang orihinal na malamig na mukha ay biglang nagdilim, at ang kaniyang mga mata ay matalim na tumingin sa dalawang taong nagyayakapan. Sa alaala ni Noah, tila hindi maraming kaibigang lalaki si Solene. Sa kahit anong pagkakataon, hindi niya ito nakita. Ang biglaang paglitaw ng isang lalaki ay nagbigay sa kaniyang ng pakiramdam na parang may nakaharang na bato sa kaniyang puso at ramdam niyang hindi siya komportable. Hindi niya mapigilang pabilisin ang kaniyang mga hakbang at lumapit. Natakot si Solene at nagulat sa sandaling iyon, pagkatapos ay napagtanto na ang distansya sa pagitan nila ay masyadong malapit at hindi ito angkop, kaya mabilis siyang umalis sa bisig nito."Ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?" Tanong ni Shun nang may pag-aalala.
Nagulat si Solene nang sabihin niya ito.Ito ang pinaka-pribadong lihim sa pagitan niya at ni Noah. Paano niya ito nasabi?Nanatili siyang alerto. Si Shun ay labis na nagulat at natigilan ng ilang sandali bago ito kalmadong nagtanong, "Paano nalaman ni Mr. McClinton?" Bumuka ang bibig ni Noah, ngunit inunahan na ito ni Solene. "Nagbibiro lang si Boss McClinton." Direkta niyang pinutol si Noah. Lumabas siya mula sa mga bisig nito na may ngiti sa kaniyang mukha. "Matagal na akong abala sa trabaho, paano ako magkakaroon ng asawa? Huwag mo iyon masyadong isipin." Sabi niya kay Shun. Nang marinig ito, ang mukha ni Noah ay umigting, tumingin siya kay Solene nang seryoso, itinikom ang kaniyang mga labi, at mukhang hindi natutuwa. "Ah, ganoon ba."Huminga si Shun ng maluwag. "Mabuti na lang, nagtataka ako kung bakit hindi ko alam ang tungkol sa iyong kasal." Kung ikinasal ito, naisip niya, tiyak na may balita siya. Agad na binago ni Solene ang paksa, hindi binigyan si Noah
Mabilis na inilabas ni Hannah ang suit mula sa bag. "Natatakot akong masyadong abala si Solene para dalhin pa ito, at dahil nasa daan lang ito, pinakuha ko na muna." Nang tumingin sa suit na hindi sa kaniya, naging matalim ang mga mata ni Noah. Suit ng lalaki. Bigla siyang napaisip kay Shun. Mukhang nakilala ni Solene si Shun sa exhibition at dala-dala niya ang bag na ito. Noong panahong iyon, hindi niya naisip kung ano ang nasa loob.Ang resulta ay ang suit nito. Wala sa sariling naikuyom niya ang mga kamao. Napansin ni Hannah na hindi masyadong nagbago ang ekspresyon nito, ngunit alam din niyang ayaw ni Noah na ipakita ang kaniyang emosyon, kaya siguro ay medyo nahihiya ito sa puso nito. Muli siyang nagtanong, "Boss McClinton, ilalagay ko ba ito dito?" Itinikom ni Noah ang kaniyang mga labi at biglang malamig na sinabi, "Iwanan mo na lang diyan." Bahagyang umangat ang mga sulok ng labi ni Hannah. "Sige, aalis na ako." Nang maisakatuparan na ang serye ng operasyon
Nang maglakad ako patungo sa pinto ng kahon, natanto ko na ang kapaligiran sa ikalawang palapag ay talagang mas elegante at hindi kasing dami ng tao sa baba.Bumukas ang pinto, at ang taong nasa loob ay sumigaw nang masigla. "Mr. Gonzales! Si Mr. Gonzales ay narito na!""Shun, ang laki na talaga ng pinagbago mo! Ang guwapo-guwapo mo, mayaman at napakaayos tingnan. Siguradong mahaba ang pila ng mga babaeng nagkakagusto sa iyo."Magpagbirong sumagot si Shun, "Hindi ko lang alam, pumasok na tayo at tingnan nating kung mayroon dito.""Kung ganoon single ka pa rin. Makinig, ladies here, si Shun ay isang golden bachelor, dapat lang na sunggaban niyo ang oportunidad!"Nakipag-usap sila kay Shun nang ilang saglit bago nila makita si Solene sa likod nito. Bigla’y napagtanto nilang may kakaiba at sinabi nang nakangiti, "We have a rare guest today. Narito rin si Solene."Sabi ni Solene, "Pasensya na, nahuli ako.""Solene, you’re not very nice. Bihira ka lang dumalo sa mga nakaraang pagtitipo
Ang lahat ay kuryuso sa kaniyang sagot.Matagal na tumigil si Shun, habang pinapanood ng lahat, at iginalaw ang kaniyang mga labi nang marahan. "Wala siya rito, hindi niyo siya kilala."Ang interes ng lahat ay naglaho sa isang iglap."Oh, akala ko si Solene iyon, pero nangyaring hindi pala siya. Mukhang masyado nating iniisip iyon."Si Solene ay hindi kailanman naisip na siya iyon.Ang kanilang relasyon ay mas pamilyar ngayon kaysa noon.Ito ay dahil ang lahat ay mahilig na magbakasakali ng sobra. Pagkatapos niyan, ang pokus ay hindi na siya, kaya nakaramdam siya ng ginhawa at hindi na kailangan makilahok sa kanilang usapan.Sa isang class reunion, ang mga lalaki ang nagsisimula ng usapan tungkol sa trabaho at negosyo habang hawak-hawak ang kani-kanilang mga baso ng alak.Si Solene ay uminom ng kaonting wine, ngunit marahil dahil hindi siya uminom sa mahabang panahon, agad siyang nakaramdaman ng pagkahilo at bahagyang nalasing.Bahagya niyang narinig ang isang tao na nagsasa
Kahit ang taong gustong saktan si Solene ay kinailangan na lamang na takpan ang kaniyang mukha at pigilin ang kaniyang hinanakit. Tiningnan sila ni Noah nang malamig. "Hindi niyo ba naiintindihan ang sitwasyon? Kanino kayo dapat humingi ng tawad!" Kanilang naunawaan agad, at nagmadali sila kay Solene, mapagpakumbabang sinabi, "Pasensya na, Solene, hindi kami dapat gumawa ng ganyang mga palagay. Alam naming mali kami, at hindi na namin ito uulitin sa susunod." Alam nila kung gaano makapangyarihan si Noah. Dito, kahit gaano pa sila makapangyarihan, hindi sila makakalaban sa pamilyang McClinton. Kung galitin mo ito, huwag ka nang mag-isip na manatili pa sa kompanya.May mga pamilya sila, mga anak, at mga magulang, at hindi sila magtatangkang isugal ang kanilang mga trabaho.Natural na hindi makikipagbangayan si Solene sa kanila, ngunit hindi niya maunawaan pa. Tumitig siya kay Noah nang blangko at nagtanong, "Bakit ka narito?" Inilingon ni Noah ang kaniyang ulo at tumingin kay
Dumating ang doktor at nars at binuhat si Iris palayo. Malaki ang sama ng loob ni Athena kay Solene, ngunit kailangan niyang tumigil. Mas nag-aalala siya sa pinsala ni Iris. Sa sandaling isinakay si Iris sa troli, inihatid siya ni Athena sa buong daan. Sa pintuan ng emergency room, nag-aalala rin siya habang nakahalukipkip ang mga kamay. Ang doktor ay nakikipag-usap kay Noah tungkol sa kalagayan ni Iris at walang oras upang bigyang pansin si Solene. Tumayo si Solene at pinanood silang nagsusumikap para kay Iris. Siya ay mas tulad ng isang taga labas.Matapos itulak palabas si Iris, sinamahan niya ito pabalik. Hindi pumasok si Noah, ngunit napansin niya si Solene na naglalakad sa likuran niya. Lumingon siya at sinabi sa kaniya, "Si Iris ay hindi mapapasigla ngayon. Huwag kang mapag-isa kasama siya." Nabulunan ang puso ni Solene. Sinisisi niya ba siya? Sinisisi siya sa pagpapagalit kay Iris at paghiling sa kaniya na huwag guluhin si Iris sa hinaharap. Nang makitang nakayuko si
Ang kaniyang mga salita ay nagpatigil kay Solene. Ginagamit siya? Ano ang magagamit sa kaniya? Para sa isang taong kasing talino ni Noah, imposibleng gamitin siya. Nang makitang nag-aalangan siya, tila gustong malaman ni Iris.Itinaas niya ang kaniyang baba at masiglang sinabi, “Hindi mo ba gustong malaman kung para saan ka niya ginagamit?" Gamitin, ito ay masyadong hindi makatotohanan. Ngunit natitiyak niyang mag-iisip si Iris ng iba't ibang paraan para maghiwalay sila. Lumingon siya at nakita si Iris na nakangiti pa rin sa gilid ng labi nito, umaasang hihingi siya ng paglilinaw. Ayaw niyang gawin ang gusto niya, kaya't sumunod siya sa gusto niya. "Gusto mong malaman ko ang higit pa kaysa sa akin." Nanlamig ang mukha ni Iris. Inis na inis siya kay Solene, na hindi naglaro ng rules. Tiningnan siya ni Solene ng diretso sa mata, at malamig na sinabi, "Ang layunin mo ay hiwalayan ko si Noah para natural kang makasal sa pamilyang McClinton? Mayroon ka bang nararamdamang krisis n
"Sakto ang dating mo. Nilagasan din kita ng tonic." Sinabi ni Athena sa tagapaglingkod, "Pumunta ka at dalhin ang gamot na pampalakas para kay Solene." Naisip ni Solene na medyo kakaiba ito. Nakatutok siya kay Iris, kaya bakit siya bibigyan ng tonic? Ang mga mata ni Athena ay nakatutok sa tiyan ni Solene."Nakuha ko ang gamot na ito mula sa isang matandang doktor na Tsino. Sinabi niya na mabubuntis ka pagkatapos uminom nito. Kung inumin mo ito, baka mabuntis ka." Dinala ng katulong ang gamot. Naamoy ito ni Solene at agad na nakaramdam ng pagkahilo. Tinatanggihan niya ito sa buong katawan at hiniling sa alipin na alisin ito."Alisin mo ito, hindi ko ito maiinom." Nang makitang hindi niya ito tinanggap, ang mukha ni Athena ay hindi masyadong maganda."Soleneene, ano ang nangyayari sa iyo? Ito ang gamot na pinaghirapan kong gawin para sa iyo, at hindi mo ito iinumin. Kung ang iyong tiyan ay hindi maganda, kailangan mong uminom ng gamot para ma-regulate ito ng mabilis." Dina
Napahawak siya sa dingding, nakaramdam ng sobrang hindi komportable, napakaputla ng kaniyang mukha, at patuloy siyang nagsusuka. Pero wala siyang maisuka. Nang makita ito, kinakabahang humakbang si Noah para hawakan siya."Ano ang nangyayari sa iyo? Saan ka ba hindi komportable?" Itinulak ni Solene ang kaniyang kamay, basa ang kaniyang mga mata sa luha."Hindi mo man lang sinabi na gusto mo ng hiwalayan? Bakit sinasabi mo pa rin ang lahat ng ito?" Nang makita ang kaniyang maputlang mukha, malamang na hindi komportable si Noah, at pinalambot ang kaniyang tono."Umuwi ka muna, at huwag mo nang pag-usapan pa ito." Hinawakan niya ang baywang niya at inakay palabas. Hindi naman tumanggi si Solene. Ayaw niyang makipagtalo kay Noah sa gate. Kung nakita ito ng kaniyang mga magulang, mag-aalala sila sa kaniya. Ang kaniyang kasal ay hindi masaya, ngunit hindi niya maaaring hayaan ang kaniyang mga magulang na mag-alala ng labis. Habang naglalakad papunta sa harapan ng kotse, tiniti
Hindi na kailangang sabihin, nakilala niya ito sa paglipas ng panahon. Napanatili niya ang kaniyang maginoong pag-uugali at hindi masyadong nagpaliwanag.“Wala lang, kumain ka na.”Medyo nahihiya si Solene. Para sa kaniya, matandang kaklase lang si Shun, hindi man lang kaibigan, ngunit napakaasikaso nito sa kaniya. Kinuha ni Solene ang chopsticks at kinuha ang karne sa bowl. Sa ilang kadahilanan, nakaamoy siya ng hindi kasiya-siyang amoy ng malansa at medyo naduduwal. Nawalan siya ng gana."Anong? Hindi ka na makakain?" tanong ni Shun.Ibinaba ni Solene ang kaniyang mga chopstick. Mahirap sabihin na hindi siya makakain, kaya sinabi niya, "Ang aking tiyan ay napakaliit at ako ay busog na."Tumayo si Noah, “Dahil busog ka na, huwag ka nang kumain."Ramdam ni Solene ang kaniyang sama ng loob mula sa kaniyang mga salita. Itinaas niya ang kaniyang mga mata at sumulyap kay Noah, para lamang makita na siya ay napakalamig.Si Stella ang nag-aalaga kay Gabriel. Nakikita ni Shun na hind
Ang kaniyang mga salita ay mapagpasyahan at nagtataglay. Paanong hindi niya nakikita na ang lalaking ito na nagngangalang Shun ay may gusto kay Solene at palaging lumalabas sa kaniyang harapan. Pagkatapos ay dapat niyang ipaalam sa kaniya na wala siyang pagkakataon. Tumingin ng diretso si Shun kay Noah. Naging solemne ang kanilang mga mata sa hangin. Pagkatapos ng mahabang pagkapatas, sinabi ni Shun, "Noah, laging masyadong maaga para sabihin ito."Siya ay napaka disente at hindi galit. Sa halip, humigop siya ng tubig at makahulugang sinabi, "Walang makakahula kung ano ang mangyayari sa hinaharap. Kapag dumating ang tadhana, ano ang mangyayari? Hindi ito mapigilan."Nang marinig ito, labis na nalungkot si Noah, ngunit sinasadya niyang hinawakan ang kamay ni Sol. Naramdaman din ni Solene ang kaniyang emosyon. Simula nang dumating si Shun, may mali sa kaniya at pinupuntirya niya siya kung saan-saan.Ngunit si Solene ay makatuwiran at hindi mayabang. Inalis niya ang kaniyang kamay at
Nagulat si Shun at nagtanong, "Nandito rin si Mr. McClinton?"Napatingin silang lahat kay Noah.Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong na ito nang ilang sandali.Agad na sinabi ni Solene, "Si Noah ay bumibisita sa aming bahay ngayon. Shun, maaari ka ring umupo."Pagkatapos ay sinabi ni Stella, "Shun, nagluluto ako, at kumakain ka rin sa aming bahay. Bawal kang umalis.""Sige po, salamat po Tita." Magalang na sabi ni ShunButi na lang at malaki ang sofa para sa iilan sa kanila. Umupo si Shun nang pahilis sa tapat ni Noah. Nag-uusap sina Gabriel at Shun tungkol sa kanilang nakaraan. Noon lang nalaman ni Solene na si Shun ay nakatira sa hindi kalayuan sa kanila noong siya ay nag-aaral, at pamilyar na pamilyar siya sa kaniyang mga magulang. Paanong hindi niya alam. Ang kakaibang relasyon na ito.Nang marinig ito ni Noah, agad na nanlamig ang kaniyang mukha at hindi siya masyadong natuwa. Nakaupo dito, nakikinig sa usapan nila tungkol sa nakaraan, para siyang outsider.Sa hap
Hinimok sila ni Stella na bigyan sila ng pagkakataong mapag-isa. Tinulak niya si Solene papunta sa kusina. Sa oras na ito, hindi tumigil si Noah sa kaniyang ginagawa at nilinis ang lahat ng sangkap. Sa kaniyang impresyon, hindi gagawin ni Noah ang mga bagay na ito."Bakit ka nandito?”Sinabi ni Noah, "Kung hindi mo sasagutin ang aking tawag, siyempre pupunta ka at tatanungin si Nanay kung saan ka nanggaling."Naghugas ng gulay si Solene kasama niya."Naaalala ko na hindi mo ginawa ito dati."Nilingon ni Noah ang kaniyang ulo at nang-aasar na sinabi, "Pakiusap ang aking biyenan." "Halika kaunti.""Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?" tanong muli ni Noah.Tumigil sandali si Solene."Natatakot akong maistorbo ko kayo ni Iris.”Tumawa ng malakas si Noah.Tanong ni Solene, "Bakit ka tumatawa?""Nagseselos?""Hindi, hindi isang beses o dalawang beses. Kung kakainin ko ito sa bawat oras, hindi ako mamamatay sa sakit.” Tanggi ni Solene.Napaka-focus at napakaamo niya sa sand
Pagkatapos ng graduation, naging abala ako sa trabaho at nagkaroon ng sariling pamilya. Ayaw siyang abalahin ng mga magulang niya at bihira siyang tawagan. Naging abala siya sa ibang bagay at napabayaan ang kaniyang mga magulang. Pag-uwi niya, si Gabriel ang nagbukas ng pinto para sa kaniya. May hawak siyang dyaryo at nakasuot ng reading glasses. Nang makita niya si Solene, ang kaniyang walang ngiti na mukha ay agad na humagalpak ng tawa."Nakabalik na si Sol, pumasok ka kaagad." Pumasok si Solene, at sinuot ni Gabriel ang kaniyang tsinelas."Alam ng nanay mo na nakabalik ka na at pinaghahandaan ka na ng pagkain. Paborito mo silang lahat. Ngayon, handa ka na. Ikaw ay nasa para sa isang treat. ""Sige, gusto kong kainin ang matamis at maasim na tadyang ng baboy na ginawa ni nanay." Hinawakan ni Solene ang braso ni Gabriel. "Gusto ko ring kainin ang ligaw na isda na nahuli ni tatay."Ngumiti si Gabriel at sinabing, "Ikaw ay isang matakaw na babae."Hinubad ni Solene ang kani