Kabanata 46

Hindi na kailangang sabihin, nakilala niya ito sa paglipas ng panahon. Napanatili niya ang kaniyang maginoong pag-uugali at hindi masyadong nagpaliwanag.

“Wala lang, kumain ka na.”

Medyo nahihiya si Solene. Para sa kaniya, matandang kaklase lang si Shun, hindi man lang kaibigan, ngunit napakaasikaso nito sa kaniya. Kinuha ni Solene ang chopsticks at kinuha ang karne sa bowl. Sa ilang kadahilanan, nakaamoy siya ng hindi kasiya-siyang amoy ng malansa at medyo naduduwal. Nawalan siya ng gana.

"Anong? Hindi ka na makakain?" tanong ni Shun.

Ibinaba ni Solene ang kaniyang mga chopstick. Mahirap sabihin na hindi siya makakain, kaya sinabi niya, "Ang aking tiyan ay napakaliit at ako ay busog na."

Tumayo si Noah, “Dahil busog ka na, huwag ka nang kumain."

Ramdam ni Solene ang kaniyang sama ng loob mula sa kaniyang mga salita. Itinaas niya ang kaniyang mga mata at sumulyap kay Noah, para lamang makita na siya ay napakalamig.

Si Stella ang nag-aalaga kay Gabriel.

Nakikita ni Shun na hind