Dumating ang doktor at nars at binuhat si Iris palayo. Malaki ang sama ng loob ni Athena kay Solene, ngunit kailangan niyang tumigil. Mas nag-aalala siya sa pinsala ni Iris. Sa sandaling isinakay si Iris sa troli, inihatid siya ni Athena sa buong daan. Sa pintuan ng emergency room, nag-aalala rin siya habang nakahalukipkip ang mga kamay. Ang doktor ay nakikipag-usap kay Noah tungkol sa kalagayan ni Iris at walang oras upang bigyang pansin si Solene. Tumayo si Solene at pinanood silang nagsusumikap para kay Iris. Siya ay mas tulad ng isang taga labas.Matapos itulak palabas si Iris, sinamahan niya ito pabalik. Hindi pumasok si Noah, ngunit napansin niya si Solene na naglalakad sa likuran niya. Lumingon siya at sinabi sa kaniya, "Si Iris ay hindi mapapasigla ngayon. Huwag kang mapag-isa kasama siya." Nabulunan ang puso ni Solene. Sinisisi niya ba siya? Sinisisi siya sa pagpapagalit kay Iris at paghiling sa kaniya na huwag guluhin si Iris sa hinaharap. Nang makitang nakayuko si
Sobrang gulo ng kwarto.At nang magising si Solene ay ramdam niya ang matinding pananakit ng buo niyang katawan.Marahan niyang kinusot ang mga mata, balak na sanang bumangon nang mapatingin siya sa matangkad na lalaking nakahiga sa kaniyang tabi.Ubod ng kagwapuhan ang mukha nitong may angkop na hulma. Bumagay rin ang makapal na kilay.Mahimbing pa rin ang pagkakatulog nito at walang senyales na magigising na ang lalaki.Napaupo si Solene at dumaosdos sa kaniyang katawan ang kumot, napansin niya agad ang ilang marka sa maputi niyang balikat.Mabagal siyang bumaba sa kama, at napansin ang mantsa ng dugo sa kubre-kama.Nang makita niya ang oras, napagtanto niyang malapit na siyang mahuli sa pagpasok sa trabaho.Pinulot niya ang nagkalat na mga damit at isinuot iyon.Pinunit ng lalaki ang kaniyang stockings kaya hindi na niya iyon magagamit.Kaya pahugis bola niya iyong ikinidkid at itinapon sa basurahan, saka pa lamang niya isinuot ang kaniyang high heels.Narinig niya ang pa
Dahil sa sinabi nito ay natigilan si Solene at muntik nang matalisod.Hindi niya maibalanse ang katawan kaya't bahagya siyang humilig papunta kay Noah.Nang maramdaman nitong nawawalan na siya ng balanse ay sinuportahan siya nito at inilagay ang mga kamay sa kaniyang bewang.Dahil sa nangyari'y agad na gumapang ang pamilyar na init sa kaniyang katawan kagaya ng kaniyang naramdaman kagabi.Sinubukan niyang kalmahin ang sarili, nagtaas siya ng noo at sinalubong ang malalalim nitong mga mata.Seryoso ang mga mata nito, bahagyang may pagtatanong at bakas ang pagdududa, na tila nakikita nito ang totoo niyang nararamdaman kahit sa isang sulyap lang.Mas lalo lamang na bumilis ang tibok ng kaniyang puso.Hindi niya kayang tagalan ang tingin nito kaya unti-unti rin siyang nagbaba ng tingin.Nagalit ito nang maisip na ang babae kanina ang nakasama nito, kaya ano ang kaibahan kung sasabihin niya ang totoo sa lalaki?Hindi niya kayang aminin kay Noah ang totoo.Kung malalaman ba nito na
Nag-angat siya ng tingin at nakita si Iris na nakasuot ng apron at may hawak na kutsara sa sopas sa kaniyang kamay. Nang makita niya si Solene, ang kaniyang ngiti ay tumigil sandali, at siya ay bumati sa kaniya ng malumanay, "Ikaw ba ay bisita ng aking Tita? Kakagawa ko lang ng mas maraming sopas. Pumasok ka at umupo." Ang kaniyang postura ay kalmado at siya ay tila may aura ng isang hostes. Parang si Solene ang bisitang galing sa malayo. Tama, sa lalong madaling panahon siya ay magiging isang estranghero. Si Solene ay nagkunot ng noo, nakakaramdam ng labis na hindi pagiging-komportable. Nang siya ay magpakasal kay Noah, ang buong lungsod ay nasabihan at si Iris ay nagpadala rin ng liham ng pagbati. Imposible para sa kaniya na hindi malaman na siya ay asawa ni Noah. Nang makita siyang nakatayo pa rin sa may pintuan, si Iris ay nagmadaling lumapit at hinawakan ang kaniyang kamay. "Ang bisita ay malugod na tinatanggap, huwag kang mahiya, pumasok ka." Nang siya ay mas naka
"Mukhang hindi maganda ang mood ngayon ni Solene. Ayaw niyang siya ang magdala ng mga dokumento kaya ako na lang ang gumawa." Inilagay ni Iris ang kaniyang napaso na kamay sa harap nito. "Noah, huwag mong sisihin si Solene. Hindi ko naman iniisip na sinadya niya ito. Hindi naman siya na-delay."Ang mga dokumento ng kompanya ay napunta sa kamay ng ibang tao. Ito ang unang pagkakataon na nagawa ito ni Solene.Mukhang nagalit si Noah, pero pinigilan niya ang sarili sa harap ni Iris. Hinila niya ang kaniyang kurbata at kalmadong sinabi, "Ayos lang."Para maiba ang usapan, sinabi niya, "Ngayon na narito ka na rin lang, maupo ka muna."Nang marinig niya ang sinabi nito, palihim na nagdiwang si Iris. Kahit paano ay tinanggap siya nito at hindi siya kinaiinisan."Don't you have a meeting? Baka maka-isturbo ako sa’yo."Tumawag si Noah. "Ipagpaliban ang meeting ng kalahating oras."Umangat ang sulok ng labi ni Iris. Bago siya pumunta rito, nag-alala na siya kung magagalit ba ito sa kani
Si Solene ay tumigil sa paglalakad. Sa halip na maayos ang relasyon sa pagitan nila, sila ay higit na kagaya ng superiors at subordinates. "Boss McClinton, may gusto ka bang sabihin pa?" Umikot paharap si Noah, tumitig sa mailap na mukha ni Solene, at nagsalita sa isang commanding na tono, "Umupo ka." Biglang hindi naintindihan ni Solene kung ano ang nais nitong gawin. Lumapit si Noah. Pinanood ni Solene siyang papalapit nang papalapit. Sa sandaling iyon, parang may kakaiba, na nagbigay sa kaniya ng pakiramdam na tila manipis ang hangin. Nababalisa at medyo kakaiba. Hindi siya gumalaw, ngunit sinadya ni Noah na hawakan ang kaniyang kamay. Nang ang kaniyang mainit na palad ay humipo sa kaniya, naramdaman niyang parang siya ay nasunog ng isang bagay at nais na bawiin ito, ngunit mahigpit na hinawakan ito ni Noah at hindi siya binigyan ng pagkakataong bawiin. Direkta siyang hinila sa tabi at nagtanong na may kunot na noo, "Nasugatan ang iyong kamay, hindi mo ba ito napansin?
Nahilo siya at parang may mga bituin sa kaniyang ulo. Narinig lang niya ang isang tao na nag-aalala, "Ano’ng nangyari sa iyo? Bakit ka nagkamali? Ate Sol, Ate Sol..." Habang lumalabo ang tinig, nawalan ng malay si Solene. Nang magising si Solene, nasa ospital na siya, nakatingin sa puting kisame. Nahihilo pa rin siya at sobrang sakit ng kaniyang ulo. "Ate Sol, gising ka na!" Tumayo si Cheskah mula sa upuan na namumula ang mga mata at nagtanong nang may pag-aalala tungkol sa kaniyang kalagayan. "May nararamdaman ka bang hindi maganda? Gusto mo bang tawagin ko ang doktor?" Tumingin sa kaniya si Solene. Kahit na nanghihina pa rin siya, hindi sinasadyang umupo siya at sinabi, "Ayos lang ako. Kumusta na ang sitwasyon sa construction site? May iba pa bang nasugatan?" Sabi ni Cheskah, "Huwag ka nang mag-alala sa construction site ngayon. May concussion ka. Halos mamatay ako sa takot. Akala ko hindi ka na magigising." Habang sinasabi niya ito ay nagsimula na naman itong umiyak. S
Pagkatapos ng pananatili sa ospital nang ilang saglit, umalis siya nang may pagkadismaya at mga sugat.Nang tanggapin ni Kate si Solene, nakita niyang namumutla ito at may sugat sa ulo, kaya mabilis niya itong sinalo at sinabi, "Oh my God, saan ka nasaktan?"Walang anumang sinabi si Solene."Nasa trabaho ka nang mga oras na ito. Work-related injury ito." Tanong ni Kate, "Nasaan si Noah?" "Hindi ko alam." Nakita ni Kate na mukhang hindi siya masaya at hindi lang iyon simpleng injury. Umismid ito at sinabi, "Sobrang sipag mong magtrabaho para sa kaniya na ang ulo mo nasugatan na kagaya nito. Asawa mo siya pero hindi mo siya mahanap. Wala itong pinagkaiba sa pagkakaroon ng asawang patay na." "Hindi pa sa ngayon." "Ano? Gusto ka rin niyang hiwalayan?" Nagbago ang mukha ni Kate. "Gusto ko siyang hiwalayan." Nagbago ulit ang ugali ni Kate. "Humiwalay ka kung gusto mo, hiwalayan na ngayon!" Binalaan din siya nito, "Tandaan mong hatiin ang ari-arian sa dalawa. Ang unang hakbang p