Chapter 2.2

"ARE you saying we should exterminate Calista and her parents?"

"You want the throne, right? Ang paraan lang para makuha mo 'yon ay kung mawawala sila," wika ni Henry na ikinagalit ni Althaia.

Mabilis na umiling si Althaia sa pagkadisgusto sa ideya nito. "I am not a murderer!"

"You just killed Ina, remember?"

Dahil sa sinabi ni Henry ay tuluyan nang naubos ang pasensya ni Althaia. Mula sa sofang kinauupuan ay sinunggaban niya si Henry na nakatayo sa kabilang panig ng sala. Pareho silang bumagsak sa kahoy na sahig. Gamit ang maliit subalit malakas niyang kamay, sinakal niya ito.

"Yes, you are my mate pero huwag mong kakalimutan, I am still your alpha," gigil niyang sabi bago nilubayan si Henry na ngayon ay habol na ang paghinga at ubo pa nang ubo.

*****

"HINDI pa rin ako makapaniwala na hindi man lang nagpakita si Althaia sa burol ni Ina," nakasimangot na sabi ni Hera habang ninanamnam ang ice cream na binili nila nina Calista at ng kanyang kasintahan na si Marcus na isang tao.

Nakatambay ngayon ang magkakaibigan sa ilalim ng isang puno sa kagubatan, malayo sa teritoryo ng mga taong-lobo. Pinili nilang doon tumambay para sa kaligtasan ni Marcus na patagong nakikipagrelasyon kay Hera na katulad ni Calista ay isa ring taong-lobo.

Hindi pa rin mawala sa isip ni Calista ang mga nasaksihan nang gabing iyon. Bukod sa pagkamatay ng Inang Reyna, inaalala niya rin ang pinsang si Althaia. Ano ba ang ginagawa nito roon nang gabing iyon?

Malapit sa isa't isa sina Calista at Althaia at parang magkapatid na ang turingan sa isa't isa. Subalit nitong mga nakaraan, napansin niya ang pagiging mailap nito sa kanya at ang pagiging sensitibo sa lahat ng bagay.

"Ano sa tingin mo, Calista?"

Napalingon si Calista sa katabing si Hera nang marahan siyang siniko nito sa tagiliran.

"H-ha?"

"Ang sabi ko, bakit kaya hindi dumating si Althaia kanina sa libing ni Ina?" ulit ni Hera.

"She's probably heartbroken from what happened," si Marcus ang sumagot.

Tiningnan ni Calista ang hawak na ice cream na ngayon ay tunaw na.

Napairap si Hera. "Kami ba hindi?"

"Ngayong wala na ang reyna niyo, ano'ng plano mo? Ikaw na ba ang mamumuno sa inyo?" tanong ni Marcus kay Calista.

Napabuntong-hininga si Calista. "How can I? Ni wala nga akong alam sa pagiging leader."

Matamlay niyang iniabot kay Hera ang apa ng ice cream na hawak.

Parehong napalingon sina Calista at Hera sa direksyon papuntang batis nang maramdaman nila ang presensya ni Althaia malapit doon.

Iniwan ni Calista ang mga kasama at agad na nagtungo sa batis, doon ay nasalubong niya si Althaia na tila balisa at may kinagagalitan.

Napahinto ito nang makita siya.

"Where have you been? Ilang araw ka na naming hinahanap," kalmadong sabi ni Calista bago naupo sa malaking bato, sa tabi ng batis.

Tila diyamanteng nagniningning ang ilog dahil sa tama ng liwanag na nagmumula sa sikat ng araw. Mapapakinggan din sa paligid ang daloy ng ilog at ang mga huni ng ibon. Tumingala si Calista at dinama ang pagdampi ng preskong hangin sa kanyang mukha.

Nanatiling nakapako sa kinatatayuan si Althaia habang tinitingnan ang pinsan. Naalala niya ang sinabi sa kanya ni Henry. Kaya niya nga bang gawin ang sinasabi nito?

Unti-unti siyang humakbang palapit sa nakatalikod na si Calista. Nakapikit ito at prenteng nakaupo. Bahagya niyang iniangat ang kanyang nanginginig na mga kamay papunta sa leeg nito subalit mabilis niya ring binawi iyon at pabagsak na naupo sa likuran ni Calista. Umiiyak na niyakap niya ang pinsan mula sa likuran nito.

Marahang hinaplos ni Calista ang kanyang braso nakapulupot sa baywang nito. "Shhhh... It's okay... We're going to be okay."

*****

MATAPOS mapatahan ni Calista si Althaia, wala nang nagsalita pa sa kanila. Ilang minuto pa ang lumipas bago nagpasya si Calista na basagin ang nakakailang na katahimikan sa pagitan nila.

"Where were you that night?" she awkwardly asked.

"K-kailan?" Tila may bumara sa lalamunan ni Althaia sa tanong ng pinsan.

"Nang gabing namatay si Ina... Nagising ako no'n at nakita kong wala ka sa kwarto."

Ikininuyom ni Althaia ang kamay at pilit na pinakalma ang sarili. "Kina Henry," tugon niya habang nakatuon ang mga mata sa ilog.

Nakaramdam ng pangamba si Calista dahil sa pagsisinungaling ni Althaia, bukod do'n, she can also hear her wild heart beats. "Why are you lying, Althaia?" sabi niya sa mahinang tinig. "I-I saw you."

Tila binuhusan ng malamig na tubig si Althaia sa kanyang kinauupuan. Unti-unti niyang hinarap si Calista. "Wala akong kasalanan. Hindi ko siya pinatay."

Hindi kaagad nakaimik si Calista. Tiningnan niya nang maigi ang pinsan. "I... I never said you killed her. Althaia... D-did you?"

Tuluyan ng bumagsak ang mga luha ni Althaia. Bahagyang napaatras si Calista at tinutop ang bibig. Naluluha niyang tinitigan ang humahagulgol nang si Althaia.

"Hindi ko sinasadya. Calista, ano'ng gagawin ko?! Tulungan mo ako!" Hahawakan sana ni Althaia ang kamay ni Calista subalit natigilan siya nang iniiwas nito ang kamay at unti-unting umatras palayo sa kan'ya. "Calista?"

Umiiyak na umiling-iling si Calista. "H-how could you do that? How..." Napasabunot siya sa sarili at tinitigan si Althaia na para bang isa itong malaking kabiguan sa buhay.

Sinubukang lapitan ni Althaia si Calista subalit mabilis itong tumayo at tumakbo palayo sa kan'ya.

Parang pinagpira-piraso ang puso ni Althaia habang pinanonood ang papalayo nang si Calista. Iniwan na siya ng taong pinaka pinagkakatiwalaan niya.

"Still you won't reconsider my plan?" Biglang sumulpot si Henry na kanina pa pala nakikinig sa pag-uusap ng dalawa. "Ngayong alam niya na ang sikreto mo, sigurado akong isusumbong ka niya sa mga ka-tribo natin. Paniguradong itatakwil ka nila."

Hindi umiimik si Althaia at patuloy lamang na lumuha.

"Tinalikuran ka na ng pinsan mo, Althaia_."

"Shut up, Henry!" Marahas na pinunas ni Althaia ang mga luha sa pisngi. Dahil sa ginawa ng pinsan ay unti-unting namuo ang galit at hinanakit sa kanyang damdamin. "Let's do it tonight."

Lingid sa kaalaman nina Althaia at Henry, naroon din sina Hera at Marcus, nagtatago sa malaking bato sa tabi ng ilog. Kararating lamang ng mga ito at narinig ang pag-uusap nina Henry at Althaia.

*****

PAPALUBOG na ang araw, ang lahat ay abala sa pag-aayos sa bakuran ng namayapang Reyna. May mga nagsisiga sa gitna ng bakuran habang ang ilan naman ay inilalabas ang mga personal na gamit ng reyna na isasama sa mga susunugin.

Tradisyon ng mga taong-lobo na sunugin ang mga gamit ng namayapa nilang mahal sa buhay. Naniniwala sila na kapag ginawa nila iyon ay mapupunta ang mga kagamitang iyon sa mga ito doon sa paraisong kanilang pupuntahan matapos nilang mamatay.

Habang abala ang iba sa gagawing ritwal, wala namang tigil si Hera sa paghahanap kay Calista. Halos lahat ng nasalubong niya ay tinanong niya na subalit ni isa sa mga ito ay walang nakaaalam kung nasaan si Calista. Nakita niya ang ama ni Calista na mukhang patungo rin sa bahay ng Inang Reyna dahil sa mga bitbit nitong kahoy na gagamitin sa pagsiga. Mabilis niyang nilapitan ito.

"O Hera," nakangiting bati ng Ginoo sa kanya.

"Sir! your family is in danger!" hinihingal niyang sabi.

Kasabay ng mga paputok na sumabog sa kalangitan, agad na naglaho ang ngiti ng matanda.

Ipinaliwanag ni Hera sa ama ni Calista ang mga narinig sa pag-uusap nina Althaia at Henry habang papunta sila sa bahay nito. Halos hindi sila magkarinigan dahil sa mga paputok at sa mga musikerong tumutugtog sa bahay ng Inang Reyna. Halos wala na rin silang masalubong na taong-lobo sa daan dahil halos lahat ng mga ito ay nagtungo na sa bahay ng Inang Reyna.

"Hindi ko maintindihan. Bakit naman gugustuhin ni Althaia na saktan si Calista? Para ng magkapatid ang dalawang iyon," wika ng ama ni Calista na hindi pa rin kayang paniwalaan ang mga sinasabi ni Hera. Pagbukas niya ng pinto sa kanilang bahay ay bumungad sa kan'ya ang mga nagkalat at basag na muwebles.

Parang binayo ang kanilang mga dibdib dahil sa nasaksihan. Agad na hinanap ng Ginoo ang asawa at natagpuan ito sa kusina na duguan at wala nang buhay. May nakatarak sa kaliwang dibdib nito na isang punyal at tiyak niyang yari iyon sa pilak. Ang anumang bagay na gawa sa pilak ay isa sa mga maaaring gamitin upang mapatay silang mga taong-lobo.

Habang nasa mga bisig ang asawa, humahangos na pumasok sa kusina si Hera na katatapos lang libutin ang buong bahay.

"She's not here," wika ni Hera. Saglit na pumikit si Hera at pinakiramdaman ang paligid. Sa pamamagitan ng matalas na pang-amoy, naamoy niya ang amoy ni Henry at ng mga iba pang taong-lobo. Alam niyang ito ay ang pack ni Althaia.

Labag man sa loob na iwanan ang asawa, napilitang tumayo ang ama ni Calista upang iligtas ang anak.

*****

PAGKATAPOS magpalipas ng oras sa isang tagong lugar sa kagubatan, nagpasya ng bumalik si Calista sa kanila para samahan ang mga ka-tribo sa gagawing ritwal sa bahay ng kanilang Inang Reyna. Sa kabila ng pagmamahal niya kay Althaia, alam niyang mas tama na sabihin niya na sa mga nakatatanda ang ginawa nito. Kailangan nitong pagbayaran iyon upang mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng kanilang reyna.

Malapit na si Calista sa maliit na daan patungo sa kanilang teritoryo nang matanaw niya ang kanyang ama na kumakaripas ng takbo patungo sa kan'yang direksyon. Laking gulat niya nang makitang duguan ito at iika-ika na sa pagtakbo.

"Takbo!" sigaw nito.