Kabanata 42

"Apple, huy! Bakit ka tulala, d'yan!"

Naningkit ang mga mata kong hinarap si Nylen. Masakit kasi ang pagkakahampas nito sa aking balikat. Pinangunutan ko rin siya ng noo nang makita itong may bitbit na sigarilyo sa kaliwang kamay.

”I thought you quit smoking?" I asked. Hinayaan ko na lang ang ginawa nitong paghampas sa akin.

Natawa ito. Sumayaw-sayaw pa na parang hindi makapaniwala sa aking sinabi. "Huy, Apple. Hindi porke't nagka-amnesia ka, eh, magiging Santa ka na rin." Umiling ito. Napabuntonghininga. "Anyway, malaki na investment ko sa bisyo kong ito kaya sayang kung ngayon pa ako titigil. Kung mamamatay, 'di mamatay. Problema ba 'yun?" sarkastiko nitong wika.

Napailing na lamang ako sa logic ni Nylen. How could she say those words? Hindi ba siya nag-aalala sa maaaring mangyari sa kaniya? How about her family? Alam ko, patay na rin ang nanay niya pero buhay pa ang karelasyon niya ngayon. Hindi ba siya nalulungkot kung maiiwan niya ito?

"Masama ang sigarilyo sa katawan." Nasabi