Kabanata 45

Tulad ng inaasahan ko, malaki ang mansion ng mga Trinidad sa Forbes Park. Umaga pa lang ay sinundo na ako ng driver dahil na rin sa gusto ni Marcus na sabay kaming kumain ng breakfast ng araw na iyon. Nagtampo kasi ito sa akin dahil hindi ako nagpakita nang lumabas ito ng hospital. At hindi rin ito dinalaw nang sumunod na araw.

Ang totoo, gusto kong mapag-isa sa mga nakalipas na araw. I wanted to console myself from the things I have been experiencing. And to be ready for what would come to me after.

Hindi naman ako nabigo.

Habang iniisip ko ang bagong responsibilidad kay Marcus, pagbibigay ng pagkakataon sa sarili na makakilala ng ibang tao, at pakikipagsalamuha sa iba, napagtanto ko na ang dating sarili kong malayo at takot ay nawala at unti-unting nagbabago. Matagal ko ring ikinulong ang sarili ko at ngayon ko lang naramdaman ang pagiging malaya. Not that it was because of Marcus, but because of my choices.

"Good morning, ma'am." I snapped my thoughts when someone greeted me. Na