LOGINShare
บทที่ 18
Last Updated:
2025-01-13 07:37:25
Related chapters
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 19
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จกาตาก็นำทางวชิรันมายังห้องครัวขนาดใหญ่ที่มีจอสมาร์ทแทปเลตเท่าทีวีขนาด 50 นิ้วจอแบนบนฝาผนังที่ติดตั้งอยู่ตรงกลางของห้อง “ตรงนี้ค่ะนายท่าน” หัวหน้าแม่บ้านยิ้มแป้นภูมิใจนำเสนอ “ที่นายท่านถามว่าเราจะเลือกของสดได้อย่างไรก็คลิกตรงรูปรายการสินค้าแบบนี้ค่ะๆ” กาตาจิ้มบนจอสัมผัสยักษ์ใหญ่อย่างคล่องแคล่ว “ตัวกล้องสามารถหมุนได้ 360 องศาพร้อมปลายทางจะมีระบบหุ่นยนตร์รองรับยกให้เราดูหรือพลิกซ้ายขวาได้หมดตามแต่เราต้องการตรวจสอบแถมจะขึ้นวันเดือนปีที่ผลิตสถานที่ที่ผลิตอย่างละเอียดเพียงแค่กดปุ่มนี้ค่ะ” หัวหน้าแม่บ้านอธิบายอย่างใจเย็นแต่คนต่างโลกอย่างวชิรันรู้สึกทึ่งและตาแตกในนวัตกรรมและเทคโนโลยีที่ทันสมัยของโลกยุคนี้ไม่ได้ที่ได้ยินมาว่านักบินสามารถบังคับเครื่องบินให้ไปตามจุดหมายปลายทางได้โดยที่นักบินไม่ต้องประจำการอยู่บนเครื่องบินสามารถสั่งการและบังคับเครื่องบินอยู่มุมไหนของโลกใบนี้ก็ได้เพียงแค่มีอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง AI พัฒนาไปไวมากจนน่าตกใจและไม่คาดคิดว่าตัวเองจะทันได้เห็นโลกยุคอนาคตที่ AI เข้ามามีบทบาทในการเอื้ออำนวยความสะดวกให้กับมนุษย์ขนาดนี้มาก่อนวชิรันจ้องมองห
Last Updated : 2025-01-14Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 20
วชิรันตื่นเกือบ 9 โมงเช้า อาการคล้ายแฮ้งค์จากการดื่มเหล้า แต่พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนบนโต๊ะมีเพียงแก้วไวน์แก้วเดียวที่ซานนาห์ถือและดื่มอยู่ ส่วนตัวเขาก็กินแต่ผลไม้ หรือว่า…พอมายืนที่เค้าเตอร์อ่างล้างหน้าก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจตรงหน้าผากปูนโปนเหมือนมีลูกมะนาวฝังอยู่อย่างงั้นหนอยแน่แสบนักตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เห็นตำตาว่าเขาหยิบกินแต่ก็ไม่ปริปากบอกสักคำว่าเจ้าผลไม้นั่นกินแล้วจะเป็นแบบนี้ใบหน้าสวยๆของยัยคุณหนูนี่ถ้าทำหลายล้านเลยนะโมโห! อันดารันรีบแต่งตัวก่อนจะลงไปทานอาหารเช้าดูเวลายังไงก็คงไม่ทันเจ้าของบ้านที่ต้องออกไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้าคิดว่าตอนเย็นจะดักรออีกฝ่ายแถมจะต้องพูดให้เสร็จสรรพไม่แตะต้องอาหารอะไรทั้งนั้นจนกว่าจะพูดจบ กาตาที่รออยู่ที่โต๊ะอาหารอยู่แล้วกุลีกุจอมาตั้งโต๊ะให้เป็นผู้นาย “นายท่านหน้าผาก?” เห็นใบหน้าสวยบึ้งตึงก็หุบปากฉับ “ผลไม้เมื่อวานชื่ออะไรทำไมถึงเมาได้พอจะรู้ไหมกาตา”“เอ่อ…มารูล่าค่ะเป็นผลไม้ป่ามีฤทธิ์คล้ายแอลกอฮอล์นายท่านใหญ่มักจะกิน 1-2 ลูกหลังอาหารเย็นแทนดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ค่ะ”“มิน่าล่ะนายท่านใหญ่ของคุณร้ายมากเลยนะกาตาคุณดูหน้าผากผม” ได้ทีก็ฟ้องหัวหน้าแ
Last Updated : 2025-01-15Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 21
ALFONSO CLUBวันนี้นักธุรกิจใหญ่อย่างซานนาห์ไม่มีธุระอะไรมากมายเพียงแค่หาเรื่องไม่กลับบ้านแวะมาดื่มสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนฝูงที่นานๆจะนัดเจอกันที“วันนี้นายท่านว่างแล้วหรือไงถึงนัดรวมพล” เจ้าของผับอย่างอัลเฟรดพูดเย้าแหย่ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบน้ำสีอำพันสีสวยพลางปรายตามองอีกฝ่ายที่เอาแต่นั่งสูบซิการ์นิ่งไม่พูดไม่จาตั้งแต่เข้าห้องมา“ช่วงนี้มันช่วงข้าวใหม่ปลามันไม่ใช่เหรอไงพวกทำไมนายท่านถึงมานั่งแกร่วอยู่ที่นี่ล่ะหรือว่าเสื่อม…” สเตนพูดเสริมขึ้นมาบ้างพลางหัวเราะในลำคออย่างขบขันพวกเขาสามคนเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กเพราะแวดวงธุรกิจรวมถึงเป็นพาร์ทเนอร์ในการทำธรุกิจต่างๆอีกด้วย “แกว่าฉันคงจะมีอารมณ์ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ล่ะนะได้คนแบบนั้นเป็นเมีย” ซานนาห์ตอบเสียงเรียบสองตามองออกไปยังด้านล่างที่ผู้คนต่างโยกย้ายเต้นรำกันอย่างสนุกสนานแต่ตอนนี้ตัวเขาไม่มีอารมณ์ร่วมเลยสักอย่าง “ฮ่าๆ” สองเพื่อนซี้หัวเราะร่วนอย่างสะใจ“เออ…ก็ยัยคนสวยเค้าวีรกรรมเยอะจริงช่วงหลายเดือนก่อนก็มาตามตบโอเมก้าผมสีชมพูวงแตกจนคนทั้งคลับแตกฮือบอดี้การ์ดอัลฟ่าของฉันยังไม่กล้าเข้าไปห้ามเหลือเชื่อเลย” อัลเฟรดพูดพลางเล่าเหตุการณ์ที่อัน
Last Updated : 2025-01-16Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 22
“สวัสดีครับผมอัลเฟรดและนี่ก็สเตนคุณคงคุ้นหน้าค่าตาผมเป็นอย่างดี”“สวัสดีครับผมอันดารันยินดีที่ได้รู้จักครับ” ต่างฝ่ายต่างแนะนำตัวกันอย่างคร่าวๆก่อนอัลเฟรดจะผายมือเชื้อเชิญให้แขกผู้มาใหม่นั่งร่วมโต๊ะกันอย่างเป็นกันเอง“นั่งดื่มด้วยกันก่อนไหมครับคุณอันดารัน” อัลเฟรดเอ่ยชวนอย่างจริงใจไหนๆก็กลายมาเป็นภรรยาเพื่อนรักแล้วรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหาย “จะดีเหรอครับ” วชิรันพลางจ้องมองไปที่ว่างข้างๆซานนาห์แต่อัลฟ่าร่างสูงกลับแยกขากว้างขึ้นจนกินพื้นที่ข้างๆไปเกือบครึ่ง“ถ้าไม่รังเกียจนั่งข้างๆผมก็ได้นะครับ” สเตนหนุ่มคาสโนว่าตาสีฟ้าเอ่ยตอบโอเมก้าหน้าสวยอย่างตื่นเต้นแม้จะได้เห็นและได้ยินกิตติศัพท์เจ้าตัวมาไม่น้อยแต่การที่จะเข้าใกล้โอเมก้าอย่างอันดารันนั้นไม่ง่ายเลย “ขอบคุณมากครับแต่ไม่ดีกว่า” ก่อนจะเดินไปนั่งทิ้งบั้นท้ายอันอวบอั๋นลงบนตักข้างซ้ายของสามีพร้อมกับกอดคอแน่นกัดฟันพูดหน้าตาย“คุณสามีคงไม่ใจดำผลักผมจนตกหรอกใช่ไหมครับ” ใบหน้าคนทั้งสองห่างกันไม่กี่คืบจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดหน้าของกันและกันต่างก็จ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร อัลเฟรดและสเตนมองหน้ากันเลิ่กลั่กก่อนจะกระแอมไอแก้เก้อ
Last Updated : 2025-01-17Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 23
กาตาที่ยืนเป็นหนูติดจั่นรอคอยนายท่านกลับบ้านอย่างกังวล ก็คุณอันดารันออกไปข้างนอกตั้งแต่ตอนหัวค่ำ จนตอนนี้จะตี 1 ยังไม่กลับมาแถมกำชับไม่ให้โทรแจ้งนายท่านใหญ่อีก ตาย ตาย แน่ ๆ ถึงแม้จะมีบอดี้การ์ดติดตามไปด้วยแต่กาตาก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี เพราะเห็นว่าคดีอุบัติเหตุยังหาข้อสรุปไม่แน่ชัดว่าเป็นการวางแผนฆาตรกรรมหรือไม่ ส่วนอีธานนั้นก็กังวลไม่แพ้กัน ก่อนจะได้ยินเสียงเครื่องยนตร์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านก็กุลีกุจอไปต้อนรับ ภาพที่เห็นทำเอาทั้งคู่พูดไม่ออกก่อนจะเอ่ย“นายท่านนายท่านเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”“ไม่มีอะไรห้ามใครขึ้นไปรบกวน”“ปล่อยผมลงเดินเองได้”ก่อนที่นายท่านใหญ่จะอุ้มนายท่านอีกคนขึ้นข้างบนบ้านด้วยท่วงท่าหมิ่นเหม่“ไปพักเถอะกาตาพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” อีธานเอ่ยเตือนหัวหน้าแม่บ้านที่เหมือนจะช็อกกับภาพเมื่อครู่เมื่อตั้งสติได้คนทั้งคู่ก็กลับไปพักผ่อนเสียทีหลังจากยืนรอนายท่านมาเกือบค่อนคืน“คุณซานนาห์ห้องผมอยู่ทางนี้” วชิรันทั้งจิกทั้งข่วนกำปั้นน้อยๆทุบอกกว้างเพื่อหาทางเอาตัวรอดแต่ก็สู้แรงอัลฟ่าตัวโตไม่ได้ ตุ๊บอ๊ะ! วชิรันจุกตรงท้องอย่างแรง“คนนะไม่ใช่ตุ๊กตาโยนมาได้—” บ่นได้ไม่กี่คำร่างสูงใหญ่ก็ทาบ
Last Updated : 2025-01-18Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 24
“อย่ามาลักไก่ไล่กัดตรงหลังคอชาวบ้านด้วย นี่เป็นอีกเรื่องที่ผมจะขอ” ก่อนนิ้วชี้ยาวสวยจะชี้ตรงหลังคอตัวเองให้คนข้าง ๆ ดู“และข้อสามข้อสุดท้าย : ผมอยากจะถามคุณว่าผมมีสิทธิ์จะทำอะไรไปไหนมาไหนได้บ้างแล้วเงินเดือนผมมีไหมอะไรยังไงหรือคุณจะให้ผมนั่งๆนอนๆทั้งวันแบบนี้ไม่ไหวหรอกนะน่าเบื่อจะตายจะไปไหนต้องรายงานคุณหรือเปล่า” วชิรันโยนคำถามให้อีกฝ่าย“จะไปไหนทำอะไรก็บอกอีธานหรือกาตาจะออกไปข้างนอกต้องได้รับอนุญาตจากฉันก่อนเท่านั้น”“ฮะ! ผมไม่ใช่นกน้อยในกรงทองของคุณนะ”“ไม่ใช่ก็เหมือนใช่เพราะฉันจ่ายเงินซื้อเธอมาแถมยังไม่ได้ใช้งานไม่คุ้มกับเงินที่เสียไปเลยสักนิด”วชิรันกำหมัดแน่นเลวทรามแค่ไหนถึงตีราคาและด้อยค่ามนุษย์คนอื่นแบบนี้ “เพราะผมเป็นโอเมก้าเลยไม่มีหัวจิตหัวใจซิน่ะครับจะขายจะตีราคายังไงก็ได้ใช่สิ! ขอบคุณที่บอกให้รู้บางทีผมก็ไม่เห็นประโยชน์การจับคู่ของรัฐบาลเลยสักนิดคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าเราต่างคู่ต่างก็ทรมานไม่ต่างกันคุณเกลียดขี้หน้าผมจะตายหน้าผมยังไม่อยากจะมองแต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้ผมเป็นเพียงคนเดียวที่ไข่เข้ากับคุณมันน่าเหลือเชื่อจริงๆ” วชิรันพูดพลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆระงับโทสะก่อนจะลุกไปชกป
Last Updated : 2025-01-19Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 25
3 วันต่อมา… “นายท่านครับเอ่อ…ขอโทษที่ผมต้องโทรมารบกวนเหมือนว่าที่คฤหาสน์จะมีปัญหา” พ่อบ้านอีธานเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก“หืม?”เป็นอีกวันที่ซานนาห์กลับบ้านตั้งแต่หัวค่ำตั้งแต่แต่งงานแพลนการทำงานก็หลายๆอย่างก็ถูกตัดทอนลงในแต่ละวันไม่ให้อัดกันแน่นจนเกินไปอย่างน้อยก็ต้องทันกลับไปฟังคำรายงานของพ่อบ้านในแต่ละวันซึ่งก็มักจะเป็นเรื่องที่เขาคาดไม่ถึงจนต้องกลับมาฟังทุกวันโดยรู้ตัวรถหลายคันแล่นเข้ามาจอดที่คฤหาสน์แต่สถานการณ์แตกต่างไปจากทุกวันไม่ว่าจะบอดี้การ์ดหรือแม่บ้านคนสวนต่างก็ออกมายืนออกันข้างนอกจนหมดจนซานนาห์อดสงสัยไม่ได้“เกิดอะไรขึ้น”ประมุขของบ้านเอ่ยถามเสียงเรียบอีธานกุลีกุจอมาต้อนรับอย่างเฉกเช่นทุกวันแต่สีหน้าของพ่อบ้านกลับย่ำแย่“กลิ่นอะไร” “ไม่ทราบเหมือนกันครับคงต้องถามนายท่านเอาเองละครับ”“อันดารันทำอะไร?”วชิรันผิวปากอารมณ์ดีคั่วน้ำพริกอ่องอยู่ในครัวน้ำพริกถ้วยนี้กว่าเครื่องจะครบแต่ละอย่างมาจากคนละมุมโลกไหนจะครกแกรนิตที่ดีไซน์ได้มาอย่างลงตัวเหมาะเจาะแต่อย่างน้อยโลกนี้ก็ยังมีกะปิกว่าเขาจะดั้นด้นเสาะหามาได้เลือดตาแทบกระเด็นกะปิหนึ่งกะปุกแพงกว่าไข่ปลาคาเวียร์เสียอีกการันตีรสชาติดั้งเดิ
Last Updated : 2025-01-20Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 26
ชีวิตประจำวันของวชิรันไม่มีอะไรมาก นอนจากทำสวนในกรีนเฮ้า สรรหาอาหารแปลก ๆ มาทำจนคนรับใช้เริ่มคุ้นเคยกับกลิ่นแปลกปลอม แต่ก็ต้องมาแตกฮืออีกครั้งเมื่อนายท่านสั่งลูกอะไรสักอย่างที่มีหนามทั้งลูก จนอีธานคิดว่าแก๊สรั่วจึงแจ้งทางบริษัทแก๊สให้มาตรวจสอบกันยกใหญ่ แผงกั้นสีเหลืองถูกกางกันไม่ให้คนนอกเข้าไปยุ่มย่ามเกรงว่าจะเป็นอันตรายจนทั้งคฤหาสน์โกลาหล ซานนาห์นักธุรกิจช่วงนี้มีเหตุให้เขาต้องกลับบ้านมาเร็วจนเพื่อนฝูงคิดว่าเขาติดภรรยาตามประสาข้าวใหม่ปลามัน แต่ที่ไหนได้อันดารันขยันสร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน วันนี้ก็เช่นกัน ผลไม้หน้าตาประหลาดที่ถูกสั่งเข้ามาหลายสิบลูกนอนเรียงรายอยู่ในครัว ส่งกลิ่นเหม็นฉุนคล้ายแก๊สจนเหล่าคนรับใช้ตกอกตกใจไปตาม ๆ กัน“นี่อะไร?” ซานนาห์ถามเสียงแข็งจะมีสักวันไหมที่คฤหาสน์จะสงบสุข“เอ่อ…ทุเรียนครับ” วชิรันตอบเสียงเบาไม่คาดคิดว่าราชาผลไม้ในโลกก่อนจะคล้ายระเบิดปรมาณูทำเอาคนโลกนี้แตกตื่นกันแทบตายพร้อมกับความรู้สึกผิดที่ตีตื้นขึ้นมาในอก“ทุเรียน? ทำไมเธอถึงชอบทานอาหารแปลกๆพิสดารแบบนั้น” “คุณก็เหมือนกันไม่มีใครเขาทานผลไม้ที่หน้าตาแปลกประหลาดแถมยังมีฤทธิ์ทำให้เมาอีก” วชิรันเถียง
Last Updated : 2025-01-21
Latest chapter
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 39
วชิรันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศนอกห้องนอนนั้นท้องฟ้ากลายเป็นสีสมตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อไม่แปลกที่เขาเองหลับเป็นตายขนาดนั้นก็ตาแก่ซานนาห์นั้นมันหมาป่าหุ้มหนังแกะชัดๆไม่รู้ว่าพวกเขาทำกันไปกี่รอบแล้วเจ้าตัวตื่นออกไปตอนไหนวชิรันไม่คาดคิดว่าโอเมก้าสามารถฮีทได้น่ากลัวขนาดนี้ดูจากความฮอร์นนี่เมื่อคืนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีไม่รู้ว่าอีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะสรรหาคำไหนมาค่อนแคะเขาอีกหรือเปล่าเพราะเขาเป็นคนยื่นคำขาดเองว่าเวลาฮีทอย่ามาใกล้ในระยะ 2 เมตร กลายเป็นตัวเองที่ทำไม่ได้!! แถมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นแต่ก็สุดยอดเหมือนกันอุ้ย! วชิรันหยิกแขนตัวเองเพื่อเรียกสติเมื่อเผลอไผลคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนในร่างเก่าเขาเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ที่ช่องทางหลังมาก่อนเหมือนกันไม่เหมือนที่จินตนาการหรือได้ฟังจากบรรดาเพื่อนสาวเม้ามอยให้ฟังนี่แหละที่เขาว่า ‘สิบปากว่าไม่เท่าสัมผัสเอง’ คุณพระ! ลำท่อนเขื่องมโหฬารเข้าไปช่องทางหลังเขาได้แม้ช่วงแรกจะฝืดเคืองและคับแน่นเพราะความใหญ่โตไปสักหน่อยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าสุขสมสุขสมมากกอไก่ล้านตัวววววของคุณเขาอลังการงานสร้างซานนาห์หรือซานต้าฟ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 38
แกนกายของเขาปูดโปนจนแข็งขืนแข็งจนปวดหนึบก่อนตั้งใจจะผละออกเมื่ออีกฝ่ายสุขสมเขาไม่อยากแตะต้องวชิรันทั้งๆที่ความสัมพันธ์เริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่แถมยังมีเรื่องประหลาดมากมายที่ซานนาห์ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมวชิรันถึงได้มาอยู่ในร่างของอันดารันอีกทั้งตัวเองยังระลึกไว้เสมอเรื่องคำถาม 3 ข้อเกี่ยวกับลูกที่วชิรันเคยถามเขาเอาไว้แต่มือเล็กกลับหยุดยื้อร่างสูงด้วยความกลัวกลัวว่าความสุขสมตรงหน้าจะหายไปจนลืมอาย“คุณซานนาห์” วชิรันเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงแหบพร่าความฮอร์นนี่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดอีกทั้งร่างกายเหมือนยังร้อนรุ่นไม่หายเขาต้องการต้องการมากกว่านี้ว่าแล้วก็ผลักร่างสูงที่ชะงักขืนตัวเมื่อเอ่ยเรียกชื่อเมื่อครู่อีกทั้งยังไม่ได้ตั้งตัวก็ถูกโอเมก้าผลักลงให้นอนหงายไปกับเตียงสองมือขาวไม่รอช้าฉีกทึ้งเสื้อผ้าที่เกะกะอย่างหื่นกระหายโดยซานนาห์ก็ยอมเป็นผู้ตามที่ดีนอนหงายปล่อยให้โอเมก้าที่กำลังฮีทได้ทำตามอำเภอใจซานนาห์ปรนเปรอแบบไหนร่างบางที่สุขสมก่อนหน้าก็ปรนเปรอกลับไปเหมือนอย่างก่อนหน้าแถมยังทำได้ดีจนซานนาห์ครางต่ำในลำคออย่างสุขสมอ๊าซี้ด!กลิ่นอายบุรุษเพศกระตุ้นความกำหนัดของโอเมก้าให้ลุกหืออีกครั้งแกนกายใหญ่โตท
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 37
อาการฮอร์นนี่หรือฮีทของโอเมก้านั้นช่างน่ากลัวก่อนหน้านี้วชิรันประกาศเสียงดังฟังชัดกับอัลฟ่าอย่างซานนาห์ช่วงที่โอเมก้าฮีทหากถูกอัลฟ่าแตะตัวจะต้องถูกปรับเงินแต่ทว่าวาจาที่ลั่นไว้ก่อนหน้าเหมือนจะไม่เคยพูดมาก่อน “คุณผมร้อนร้อนมาก” โอเมก้าตัวขาวถูกสภาวะฮีทเล่นงานสติสัมปชัญญะเหลือน้อยนิดเหลือเพียงสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ที่ค่อยๆกลืนกินสติความนึกคิดและข้อตกลงก่อนหน้าก่อนจะชันเข่าเงยหน้าพลางใช้สายตาเว้าวอนจนอัลฟ่าเป็นฝ่ายเซหลบสายตาเสียเองวชิรันรู้เพียงแต่ว่าคุณเขาตัวหอมมากหอมจนอยากจะถามว่าเขาใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรซานนาห์กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “เธอกำลังฮีทออกไปออกไปก่อนที่ฉัน—” พูดยังไม่ทันจบประโยควชิรันก็โน้มคอคนตรงหน้ามาปิดปากเสียแล้วลมหายใจคุณเขาหอมเย็นผสมไปด้วยกลิ่นบุหรี่จางๆที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้นร่างเล็กซุกเข้าหาไออุ่นของอกหนาอย่างต้องการความอบอุ่นจูบเนิบนาบช่วงแรกแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงเหมือนจะช่วงชิงลมหายใจของอีกฝ่ายให้มอดดับไปสองลิ้นกระหวัดเกาะเกี่ยวไม่มีใครยอมใครก่อนวชิรันจะเป็นฝ่ายผละออกก่อนเพราะหายใจไม่ทัน“แฮกๆ” “ออกไปตอนนี้ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” วชิรันส่ายหัวอย่างแรงก่อนจะถูกอ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 36
ภายในห้องทำงาน“เธอจะยืนอยู่ที่นั่นอีกนานไหม” ซานนาห์อดถามไม่ได้วันนี้โอเมก้าตรงหน้าดูแปลกไปกว่าทุกวัน“ผมสะดวกแบบนี้”“เธอจะให้ฉันตะโกนคุยหรือไงมานั่งตรงโซฟา” ซานนาห์เอ่ยเสียงเรียบ“คือผมสะดวกแบบนี้” สายตาของอัลฟ่าที่กำลังจดจ้องเอกสารในมือเป็นอันชะงัก ก่อนจะปล่อยเลยตามเลย ว่ากันว่ายามที่โอเมก้าอยู่ในช่วงฮีทจะระแวดระวังตัวเป็นพิเศษ“มีเรื่องอะไรก็ว่ามา”“คือ…คุณจำที่ผมเคยบอกเรื่องพืชพันธุ์สมุนไพรที่จะเอามาเป็นส่วนประกอบของอาหารได้ไหมครับพอดีพืชและผักส่วนใหญ่ที่ผมต้องการมันอยู่ที่เดอะฮิลล์เยอะเลยเพราะฉะนั้นผมเลยอยากขออนุญาตให้คุณพาผมไปดูหรือหากคุณไม่ว่างผมไปกับกาตาหรือพ่อบ้านอีธานก็ได้แต่เห็นว่าการขออนุญาตเข้าไปในพื้นที่อนุรักษ์ค่อนข้างยุ่งยากผมเลยอยากจะขอ…เอ่อรบกวนคุณช่วยขอให้ผมเข้าไปดูหน่อยได้ไหมครับ” วชิรันพยายามพูดในทางที่ไม่บีบบังคับและขอความเห็นใจจากอีกฝ่ายอย่างที่สุดเพราะไม่มีทางเลือกอื่นๆแล้วนอกจากขอร้องคนตรงหน้า“มานี่” ซานนาห์เอ่ยเรียกแต่โอเมก้าที่อยู่ในช่วงฮีทระวังตัวแจไม่กล้าเดินบุ่มบ่ามเข้าไปใกล้ “เอ่อ”“จะไปหรือไม่ไป” วชิรันได้ยินดังนั้นก็หูตั้งสองขาก้าวเดินไปยังโต๊ะทำ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 35
หลังจากที่เปิดใจคุยกับสามีทางนิตินัยอย่างซานนาห์หมดแล้ววชิรันเองก็เป็นตัวของตัวเองมากขึ้นไม่ต้องคอยแอ๊บเหนียมอายอะไรอีกอีกทั้งสมาชิกในบ้านหลายๆคนเริ่มจะชินพฤติกรรมการกินและการทำอาหารที่แปลกตาของวชิรันเสียแล้ววันไหนที่ไม่ได้กลิ่นผัดพริกแกงหรือเครื่องเทศมันเหมือนอะไรหายไปสักอย่างบอดีการ์ดเหล่าแม่บ้านจามกันจนชินนานๆเข้ากลิ่นพวกนั้นก็ทำอะไรพวกเขาไม่ได้อีกมิหนำซ้ำพอได้ลองเปิดใจชิมอาหารรสชาติหน้าตาแปลกประหลาดพวกนั้นทำเอาหลายคนติดใจกันยกใหญ่อย่างเช่นของหวานอาหารกลางวันวันนี้เหมาะสำหรับฤดูร้อนที่เดอะแกรนด์ซิตี้เป็นอย่างมากนายท่านเรียกมันว่า ‘ลอดช่องสาคูนมสดเมล่อน’ เป็นเส้นเรียวๆหลากสีรวมไปถึงน้ำสีขาวที่ใส่ผลไม้อย่างเมล่อนพร้อมน้ำแข็งหลอดเล็กสักเล็กน้อยตอนที่กาตาเห็นรูปร่างของมันครั้งแรกก็ไม่กล้ากินจะว่าเป็นน้ำเมล่อนปั่นก็ไม่เชิงไอ้น้ำสีขาวนั้นมากจากกะทินายท่านว่ามาอย่างนั้นช่างใจอยู่นานสองนานพอเห็นนายท่านตักกินอย่างเอร็ดอร่อยอีธานและกาตาเลยอดที่จะลองชิมของหวานตรงหน้าบ้างไม่ได้“ผมรับประกันความอร่อยรสชาติหวานหอมมันของเมล่อนพวกคุณจะต้องติดใจแน่ๆ” วชิรันพูดพลางขยิบตาให้กาตาอย่างหยอกล้อ แล้วก็จร
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 34
“อ้อ…อีกทั้งบริษัทคุณยังรับออกแบบวัสดุปลอกคอให้เดโลกรุ๊ปด้วยและผมก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเดโลกรุ๊ปจะไม่ออกแบบเหมือนอย่างที่ผมพูดไว้ออกมาในเร็วๆนี้ความเสียหายนี้พันล้านเหรียญพอไหมครับคุณดอร่า” ดอร่ากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเคืองมิน่าล่ะคุณอันดารันถึงเจาะจงบริษัทของเธอที่เป็นพาร์ทเนอร์คู่ค้ากับเดโลกรุ๊ปมาอยู่ก่อนแล้วก็เพราะเดโลกรุ๊ปเป็นบริษัทของครอบครัวยัยหัวชมพูดาเมียนน่ะสิแล้วเราจะได้เห็นดีกันยัยดาเมียนดูซิหากงานเปิดตัวปลอกคอรูปแบบใหม่ที่จะพลิกโฉมปลอกคอแบบเดิมละก็... คงสนุกไม่น้อยวชิรันแสยะยิ้ม“รับทราบค่ะ” ดอร่าช่างใจอยู่คู่นึงจึงจรดปากกาเซ็นสัญญาลงไปทั้งสองฉบับอย่างรวดเร็วก่อนจะจับมือส่งท้าย “ยินดีที่ได้ร่วมงานกันค่ะ”“เช่นกันครับ”วชิรันออกไปส่งแขกที่หน้าบ้านสักพักก็กลับมายังห้องนั่งเล่นนั่งดูวัสดุพลางออกแบบเครื่องประดับไปคร่าวๆฆ่าเวลาไปอีกหนึ่งวันจะว่าไปเป็นคนรวยนี่ก็ดีเหมือนกันจะทำธุรกิจอะไรก็ง่ายหากไม่สำเร็จก็แค่ล้มบนฟูกอีกทั้งมีลู่ทางคอยแนะนำไม่ได้คลำทางหาเองมีสายป่านที่ยาวหากสำเร็จก็มีกินใช้ไปยังลูกหลานวชิรันยิ้มร่าอย่างน้อยในโลกนี้เขาก็มีอะไรทำเป็นของตัวเองไม่ต้องนั่งนอนไปวันๆอี
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 33
วันอาทิตย์หลังจากวชิรันตื่นนอนก็ต่อสายหานมภัสสรทันทีเมื่อปลายสายรับสายก็รีบละล่ำละลักพูดในสิ่งที่ประสบพบเจอมาเมื่อวาน“นมครับนม”“คะคุณหนูมีอะไรหรือเปล่าคะ”“ผมฮีทอีกแล้วรอบฮีทมาไม่ตรงอีกตั้งหนึ่งสัปดาห์กว่าจะถึงแต่เมื่อวานผมฮีทอีกแล้วครับ”“เป็นเรื่องปกติของโอเมก้าค่ะที่สามารถฮีทนอกฤดูได้ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อไหร่เวลาไหนนมถึงได้ย้ำหนักหนาให้คุณหนูใส่ปลอกคอไงคะ”“แล้วคุณหนูได้ทานยาไหมคะ”“ทานครับมันมีวิธีอื่นอีกไหมผมไม่ชอบเลยก้นแฉะจนรู้สึกอึดอัด”“คุณหนู…เอาอย่างนี้ไหมคะหากคุณหนูจะออกไปไหนควรจะพกยากันฮีทติดหัวและแผ่นอนามัยเล็กๆติดตัวเอาไว้เผื่อฮีทกะทันหันก้นจะได้ไม่แฉะยังมีเหลือไหมคะถ้าขาดบอกนะคะนมจะซื้อเข้าไปให้”“ยังพอมีครับ”“ถ้าผมไม่อยากฮีทต้องทำยังไงบ้างครับ”“มีทางเดียวคือ…ตั้งครรภ์ค่ะ”“นมบ้าไม่แล้วเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ผมจะเลือก”“ก็มันเป็นวิธีเดียวเท่านั้นแหละค่ะที่โอเมก้าจะไม่ฮีทในขณะที่ตั้งครรภ์เหมือนประจำเดือนขาดในช่วงตั้งครรภ์ของเบต้าไงคะ”“นม…ผมคิดถึงนมจังเมื่อไหร่จะได้เจอกันอีกครับ” วชิรันเริ่มอ้อน“คิกคิกก็คงจะเป็นตอนคุณหนูตั้งครรภ์นั่นแหละค่ะคุณพ่อของคุณหนูถึงจะอนุญาตให้
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 32
“คุณจำคำถามสามข้อที่ผมเคยถามคุณได้ไหม… มันเป็นสิ่งที่ผมประสบพบเจอมาตลอดชีวิตความคาดหวังความผิดหวังและความไม่ได้ดั่งใจอยากที่จะให้ลูกเป็นผมเป็นลูกที่ทำตามหรือเดินตามสิ่งที่พ่อผมวาดฝันอยากจะให้เป็นไม่ได้ไม่ว่าจะเรื่องการเรียนการทำงานหรือสายงานข้าราชการอีกทั้งผมยังไม่ได้ชอบผู้หญิงอีกต่างหากเราสองพ่อลูกไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่พูดกันดีๆไม่เกินสองสามประโยคก็ต้องทะเลาะกันแต่พอตอนนี้ผมจากมาอยู่อีกโลกนึงไม่รู้ว่าเพราะโชคชะตาหรือผีผลักผมกลับคิดถึงเขาอยากจะเอ่ยคำขอโทษและบอกลาสักครั้ง… ก็คงจะดี”“…”“เพราะฉะนั้นหากว่าผมจะมีลูกสักคนผมก็อยากจะมีเพราะความรักอยากจะอุ้มชูเด็กจากเลือดเนื้อเชื้อไขสักคนโดยไม่มีข้อแม้ผมจะรักเขาในสิ่งที่เขาเป็นและจะไม่คาดหวังหรือแต้มความฝันอะไรลงไปในผ้าขาวเหล่านั้นพวกเราให้กำเนิดเขาออกมาแต่ชีวิตเขาต้องลิขิตเองผมจะไม่เป็นพ่อแม่ที่คอยบงการและขีดเส้นทางเดินให้ผมจะคอยยืนอยู่ข้างหลังยืนมองเขาออกเดินทางเดินตามความฝันที่เขาชอบหากวันไหนเขาท้อแท้สิ้นหวังไม่ได้ดั่งใจก็ยังมีสองมือคู่นี้ที่จะคอยให้กำลังใจโอบกอดและร่วมเดินเคียงข้างไปกับเขานั่นแหละคือครอบครัวที่สมบูรณ์ในความคิดของผม
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 31
“ผมไม่ใช่อันดารัน หนึ่งตระการ แต่ผมคือวชิรัน เพียรมากมี”วชิรันนั่งเล่าประวัติความเป็นมาก่อนจะตื่นลืมตามายังโลกนี้เขาเล่าแบบกระชับตัดทอนส่วนที่ไม่สำคัญออกไปและเน้นส่วนสำคัญในหลายๆเรื่องไม่ว่าคุณซานนาห์จะเชื่อหรือไม่หรือจะคิดว่าเขาบ้าเล่าเป็นตุเป็นตะก็ช่างอย่างน้อยก็ถือว่าได้เล่าได้ระบายก็ยังดี“ก็มีเพียงเท่านี้แหละครับ” วชิรันเอ่ยเมื่อพูดจบสองมือกอดหมอนใบเล็กๆไว้แนบอกก้มหน้าฝังลงไปกับหมอนก่อนจะหันไปมองอัลฟ่าข้างกายที่นั่งนิ่งไม่ไหวติง“คุณจะคิดว่าผมบ้าก็ได้เพราะผมพูดความจริง”“เพราะเหตุนี้ด้วยใช่ไหมเธอถึงไม่ชอบสวมปลอกคอ”วชิรันพยักหน้าหงึกหงัก“มันคันแล้วผมก็รู้สึกอึดอัดเหมือนมีอะไรบีบคออยู่ตลอดเวลาอัลฟ่าอย่างคุณจะรู้อะไร” ก่อนจะเหน็บเข้าให้อีกหนึ่งประโยค“เธอก็รู้ว่าโลกนี้มีเพียงโอเมก้าที่ถูกทำพันธะแล้วเท่านั้นที่ไม่ต้องสวมปลอกคอ”“…”“ถึงผมจะไม่ได้เกิดที่นี่แต่ผมก็คงไม่ยอมให้อัลฟ่าหน้าไหนมาทำพันธะด้วยแน่ๆแค่คิดก็ขนลุกยังกะหนังสยองขวัญกัดกันเพื่อทำพันธะไหนผู้ชายยังท้องได้อีกมันแฟนตาซีและเหลือเชื่อมากสำหรับผม”“…” ซานนาห์นั่งเงียบเป็นผู้ฟังที่ดีสมองพลางประมวลผลในสิ่งที่คนตรงหน้าพรั่ง
