แชร์

บทที่ 10

ผู้เขียน: DILEMMA 28
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-05 08:35:15

เมดต่างก็เดินทำความสะอาดทำหน้าที่กันอย่างขวักไขว่ภายในตัวคฤหาสน์เมื่อเจอนายท่านต่างยืนนิ่งทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อนจะขอตัวไปทำหน้าที่ของตนตามเดิมสมัยทำงานนี่เขาต้องเป็นฝ่ายยกมือไหว้หัวหน้าหรือลูกค้าเสมอพอมีคนมาคอยทำความเคารพตัวเองแบบนี้ยิ่งไม่ชินจะหยิบจับอะไรเพียงเอ่ยปากสบายเกิ๊น! เป็นง่อยหมดแน่ๆแบบนี้

บริเวณที่ดึงความสนใจของวชิรันได้มากที่สุดก็คือกรีนเฮ้าส์หลังใหญ่ที่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของตัวคฤหาสน์มีพันธ์ุพืชหลากหลายชนิดแถมภายในยังมีพื้นที่พอให้เจ้าตัวผุดโปรเจ็คทำพืชสวนครัวอีกด้วยเดินสำรวจพืชพันธ์ุแปลกตาต่างๆถามไถ่พ่อบ้านจนคอเริ่มแห้งไม่น่าเชื่อว่าการเดินสำรวจตัวบ้านและอาณาเขตทั่วทั้งคฤหาสน์จะกินเวลาหลายชั่วโมงจนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี

ใหญ่โตอลังการงานสร้างเสียจริง

ความจริงข้าวของเสื้อผ้าของนายท่านคนใหม่ถูกจัดเก็บใช้เวลาไม่นานเท่านั้นแต่เพราะเจ้าตัวอยากจะสำรวจทางหนีทีไล่หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ก็เท่านั้นไม่คิดว่าจะกินระยะเวลานานขนาดนี้ได้

วชิรันกลับมาถึงห้องนอนของตัวเองที่ชาตินี้เขาไม่คิดว่าจะได้มาอยู่อาศัยมันดูดีมีระดับจนเกินจะฝันเหมือนเพนเฮ้าส์ของพวกดาราฮอลลีวูดไม่ว่าจะเฟอร์นิเจอร์เครื่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 11

    เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำเอาวชิรันรู้สึกแปลกใจเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียงบอกเวลาห้าทุ่มกว่าๆก่อนจะลุกไปเปิดประตูอย่างงุนงง เมื่อประตูเปิดออกกลับต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายคือคนที่เขาไม่อยากเจอตอนนี้มากที่สุดรองลงมาจากอาคเนย์“มีอะไรหรือเปล่าครับ” โอเมก้าใจกล้าถามไถ่อย่างตรงไปตรงมา ซานนาห์จ้องต้นคอสีขาวเหมือนน้ำนมแพะของคนตรงหน้าอย่างเขม็ง“ยั่วยวนกันหรือไงบอกไว้เลยฉันไม่มีทางกัดคอคนอย่างเธอแน่ๆ” เมื่อได้ยินคำพูดถากถางเขาก็อดไม่ได้ที่จะกอดอกเชิดหน้าอย่างถือดีใส่คนตรงหน้าที่สูงกว่าอยู่หลายสิบเซนติเมตร“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยผมก็ไม่เต็มใจให้คุณมากัดเหมือนกัน”“แล้วทำไมไม่ใส่ปลอกคอ” ซานนาห์กัดฟันกรอดเมื่อโอเมก้าร่างบางดูไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องคอขาดบาดตายอย่างปลอกคอไหนจะกลิ่นฟีโรโมนหอมอ่อนๆที่เริ่มคละคลุ้งออกมากระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนของอัลฟ่าให้ลุกฮือวิ่งเข้าจู่โจม“ฉันขอสั่ง…ใส่ปลอกคอทุกครั้งก่อนออกจากห้อง”“ทำไมผมต้องทำตาม” ปากสีชมพูสวยเถียงคำไม่ตกฟากก่อนจะเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อร่างสูงเดินแทรกประตูเข้ามากดโอเมก้าร่างน้อยเข้ากับบานประตูอย่างแรงโอเมก้าดิ้นคลุกคลักอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างหลังที่เห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 12

    ซานนาห์จ้องอีกฝ่ายนิ่งแววตานุ่มลึกฉายความฉงนปนแปลกใจเล็กน้อยตัวเขาเองไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นและได้ยินคำถามจากโอเมก้าฉาวโฉ่แห่งยุคอย่างอันดารันแววตาและสีหน้าที่เจ็บปวดแบบนั้นทำให้อัลฟ่าร่างสูงใหญ่ชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมยกธงขาวยอมแพ้ไว้ในใจเพราะตัวเขาเองตอบคำถามที่ว่าง่ายนั้นไม่ได้สักข้อ“ข้อแรกหากเด็กมีเพศสภาพไม่เป็นไปอย่างที่คุณต้องการคุณจะทำยังไง?”“ข้อสองหากเด็กไม่ได้มีความชอบที่จะเป็นนักธุรกิจแบบคุณเขาชอบเต้นรำทำเพลงหรือไม่คิดที่จะสืบทอดกิจการมากมายจากคุณคุณจะทำยังไง?”“ข้อสามครอบครัวในความคิดของคุณคืออะไร?”เมื่ออัลฟ่าที่ได้ชื่อว่าสามีทางนิตินัยเดินออกจากห้องไปแล้ววชิรันกุมหัวใจตัวเองแน่นกลิ่นกายของอัลฟ่ามันเหมือนล่อลวงให้กวางน้อยเดินเข้าไปให้ราชสีห์ขย้ำไม่มีผิดการฮอร์นนี่ของโอเมก้าที่ถูกกระตุ้นโดยฟีโรโมนจากอัลฟ่านั้นช่างน่ากลัวเขากระจ่างแจ้งแจ่มชัดในความคิดที่ว่าทำไมนมภัสสรถึงย้ำนักย้ำหนาเรื่องปลอกคอร่างกายพลันชาวาบเมื่อตัวเองประมาทเลินเล่อเกือบนำภัยมาถึงตัวหากอัลฟ่าร่างสูงใหญ่ไม่ใช่สามีอย่างซานนาห์ที่เกลียดเขาเเทบเป็นแทบตายไม่รู้ว่าจะพานพบเจอกับเหตุร้ายอะไรบ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 13

    ครึ่งบ่ายทั้งวันวชิรันจึงง่วนอยู่กับการเสริ์ชหาวัถุดิบเพื่อมาทำเครื่องแกงที่เขาอยากทานอย่างแกงฮังเลโดยไล่หาวัตถุดิบที่มีจากในครัวก่อนจะหาเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตตอนนี้กาตาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการจดวัถตุดิบที่นายท่านต้องการอย่างขะมักขะเม้นโชคดีที่สมัยยังเด็กยายมักจะสอนเขาทำกับข้าวอยู่เสมอเป็นจริงดังว่าอาหารเหนือหากไม่ฝึกทำให้เก่งตามรสมือที่ชอบละก็…ไปหากินที่ไหนก็ยากไล่ๆเครื่องแกงที่เขาเคยตำน่าจะมีพริกแห้งหอมแดงกระเทียมตะไคร้ซอยข่าซอยเกลือและกะปิไหนจะน้ำมะขามเปียกไล่วัตถุดิบมาให้หัวหน้าแม่บ้านฟังทีละข้อแต่สิ่งที่สะดุดหูของเธอมากที่สุดก็คงจะเป็นกะปิที่ว่า“นายท่านคะกะปิที่ว่าคืออะไรคะ” กาตาถามอย่างสงสัยเกิดมา 50-60 ปีเธอไม่เคยได้ยินส่วนผสมอาหารชื่อนี้มาก่อน“อ่า… Shrimp paste น่ะครับจะว่ายังไงดีล่ะเป็นของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร” วชิรันยิ้มหน้าเจื่อนกะปิกลายเป็นแรร์ไอเทมในโลกนี้ไปซะแล้วให้ตาย! ชาตินี้จะได้กินแกงฮังเลไหมเนี่ยเขากดค้นหาสั่งซื้อวัตถุดิบที่ว่าอย่างตะไคร้คนที่นี่ใช้ใบในการตกแต่งไม่ใช้ส่วนหัวเพราะรสชาติดิบของมันทำให้ลิ้นชาจึงไม่เป็นที่นิยมกดค้นหาวัตถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 14

    สองขาที่กำลังจะก้าวเข้าบ้านเป็นอันหยุดชะงักเมื่อรถยนตร์คันหรูหลายคันแล่นเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน“นายท่านใหญ่กลับมาแล้วค่ะวันนี้กลับเร็วสงสัยจะอยากมาร่วมโต๊ะอาหารเย็นกับนายท่าน” วชิรันนิ่งเงียบจนกาตาเผลอตบปากตัวเองแรงๆเพราะพูดมากไป “ไม่ต้องคิดมากหรอกกาตาผมไม่ได้ว่าอะไร” ร่างกายเหมือนมีลูกไฟเล็กๆคอยแผดเผานี่คืออะไรยืนรอจนอีกฝ่ายลงรถมาเพื่อจะเอ่ยทักทายแต่อัลฟ่าร่างสูงกลับชะงักกึกไม่เดินเข้าบ้านอย่างที่ควรจะเป็นก่อนจะสั่งให้บอดี้การ์ดที่เหลือแยกย้ายไปพักผ่อนแต่ก็แปลกใจที่บอดี้การ์ดที่ลาดตระเวรอยู่หน้าบ้านบางตากว่าที่ควรจะเป็น“วันนี้กลับเร็วนะครับ” วชิรันเอ่ยทักอย่างกระอักกระอ่วนใจหากไม่ทักก็อาจจะดูไม่ดีแต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยทักทายสามีทางนิตินัยว่าอย่างไรเพราะเริ่มต้นความสัมพันธ์กันไม่ดีนักเหมือนเป็นคู่สมรสเพียงในนามเสียมากกว่าก่อนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยความกระตือรือล้น“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” วชิรันเดินย่างสามขุมเข้าไปใกล้อีกฝ่ายแต่เป็นซานนาห์เองที่ก้าวถอยหลังไปหลายก้าวก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเรียบแถมยังเว้นระยะห่างจากโอเมก้าร่างเล็กไปหลายช่วงตัว“ฉันไม่ว่าง” อัลฟ่าร่างสูงเดินสับขาห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 15

    ซานนาห์กอดอกพลางพิงพนักในหัวก็คิดถึงวัตถุดิบแปลกๆที่โอเมก้าร่างน้อยนั้นอยากทานเรื่องนี้หรือเปล่าธุระที่ว่าจะคุยกับเขาเมื่อครู่อันดารันเวอร์ชั่นนี้สร้างแต่ความตะลึงและคาดไม่ถึงให้กับคู่สมรสอย่างซานนาห์อยู่เสมอมาอยู่ไม่ถึงสามวันคฤหาสน์หลังนี้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันตาและดูท่าจะได้ใจแม่บ้านรวมไปถึงคนอื่นๆที่นี่ไปไม่น้อยทางด้านโอเมก้าหลังจากกินยาแก้ไข้ไปแล้วอาการครั่นเนื้อครั่นตัวไม่ดีขึ้นเลยสักนิดขวดน้ำในห้องไม่เหลือสักหยดริมฝีปากแห้งผากก่อนจะตัดสินใจรัดสายชุดคลุมให้มิดชิดเหลือบมองนาฬิกาตรงหัวเตียงตี 1 กว่าๆแล้วคงไม่มีใครอยู่ข้างล่างแล้วละนะก่อนจะพยุงร่างกายอันหนักอึ้งออกมาจากห้องนอนอย่างทุลักทุเลวชิรันเดินลงมาหาน้ำดื่มในห้องครัวพกติดตัวไปอีกสองสามขวดสองแขนโอบอุ้มขวดน้ำไว้อย่างหวงแหนความเย็นของขวดน้ำจากตู้เย็นช่วยลดความร้อนในร่างกายไปได้มากโขเขาก้มมองขวดน้ำในอ้อมแขนก่อนจะเดินชนกับใครสักคนที่ยืนอยู่บนบันไดขั้นสุดท้าย“อ๊ะ!” วชิรันหลับตาปี๋คิดว่าจะต้องกลิ้งหลุนๆลงไปชั้นล่างแน่ๆแต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมปล่อยขวดนำ้ในมือประนึงสิ่งของล้ำค่าสองแขนเเข็งแกร่งกอดร่างบางแนบไว้ในอกอย่างทันท่วงทีก่อนจะอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 16

    ทางด้านวชิรันตัวร้อนรุ่มเหมือนไฟ นอนกระสับกระส่าย ไม่มีแม้แต่ปัญญาจะทำอะไร ไม่เคยรับมือกับอาการเช่นนี้มาก่อนจึงอดไม่ได้ที่จะโทรไปขอความช่วยเหลือจากนมภัสสร แม่นมที่เลี้ยงดูอันดารันมาตั้งแต่แบเบาะนมภัสสรหลังจากวางสายจากคุณหนูก็รีบกระวีกระวาดโทรจองโรงพยาบาลที่คุณหนูของเธอไปประจำก่อนจะให้คนขับรถพาตัวเองมาที่คฤหาสน์หลังงามที่อันดารันย้ายมาอยู่เพียงไม่กี่วันภัสสรลืมบอกคุณหนูอันดารันว่าเจ้าตัวดื้อยาชนิดเม็ดต้องฝังเท่านั้น! วชิรันประคองร่างกายที่อ่อนแรงมาเปิดประตูให้แม่นมคนเดียวที่เขาวางใจให้เข้าใกล้ริมฝีปากบางแห้งผากใบหน้าและลำคอแดกเถือกสองขาเรียวสวยมีน้ำเมือกใสไหลลงมาไม่ขาดสายฮีทครั้งนี้แปลกมากและถือว่าเป็นฮีทครั้งแรกของวชิรันที่มาเยือนโลกนี้นมภัสสรจัดแจงเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สำคัญยังสอนเจ้าตัวสวมผ้าอนามัยแบบบางคอยซับของเหลวที่ช่องทางหลังก่อนจะประคองลงมาชั้นล่างอย่างทุลักทุเลกาตาเห็นดังนั้นก็กุลีกุจอมาช่วยใหญ่เมื่อวชิรันขึ้นรถออกไปกับแม่นมบ้านหนึ่งตระการแล้วหน้าที่ของเธอก็คือยกหูรายงานให้เจ้านายได้ทราบดังที่สั่งเอาไว้“ได้ครับครับ” เดรครับสายโทรศัพท์จากคฤหาสน์ชองส์ก่อนจะรายงานให้เจ้าน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 17

    วชิรันกลับมาถึงคฤหาสน์ชองส์ก็เลยเวลาอาหารค่ำไปเสียแล้ว เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน หัวหน้าแม่บ้านอย่างกาตาก็กุลีกุจอมายืนรอต้อนรับ “นายท่านกลับมาแล้ว” วชิรันพยักหน้าให้อย่างเหนื่อยอ่อนหน้าตาขาวซีดเหมือนกระดาษนั่นทำให้กาตารู้สึกวิตกกังวลกลัวว่านายท่านจะป่วยหนัก“นายท่านจะรับอาหารเย็นเลยไหมคะ”“ไม่ล่ะ…ขอบใจมากผมอยากพัก” วชิรันกล่าวตัดบทก่อนจะพยักหน้าให้นมภัสสรประคองตัวเองขึ้นไปบนชั้นสองของคฤหาสน์ เมื่อมาถึงห้องนอนนมภัสสรก็จัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนป่วยที่พึ่งผ่านการผ่าตัดเล็กมาแม้ไม่ใช้ยาสลบแต่แผลก็กว้างพอสมควรหลังยาชาหมดฤทธิ์ความเจ็บปวดก็แผ่ซ่านไปทั้งท้องแขนจนวชิรันอดที่จะนิ่วหน้าคิ้วขมวดไม่ได้ทุกครั้งที่ขยับแขน“นมมาอยู่ที่นี่กับผมไม่ได้เหรอครับ”นมภัสสรส่ายหน้าอย่างอ่อนใจคุณหนูของเธอรบเร้าที่จะให้แม่นมตามมาดูแลอยู่ที่นี่หลายครั้งหลายคราอีกทั้งคุณหนูแต่งงานมีสามีเป็นฝั่งเป็นฝายังพ่วงด้วยนามสกุลชองส์แล้วก็ไม่ใช่คนของหนึ่งตระการอีกต่อไปแต่จะให้เธอตามมาดูแลเหมือนแต่ก่อนก็ไม่ได้ทั้งที่ในใจเธออยากจะตามมาดูแลคนป่วยตรงหน้ามากแค่ไหนก็ตามยิ่งฟื้นมาจากอุบัติเหตุยิ่งต้อง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12
  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 18

    “ฉันจะคิดดูอีกที…” วชิรันทำท่าจะแย้งแต่ก็ต้องหุบปากฉับเมื่อเห็นสายตาที่ตวัดมองกลับมา“ผมมีอีกเรื่องอยากจะขอความร่วมมือจากคุณ”“ขอความร่วมมือ?” วชิรันยกแขนขวาที่ยังมีแผ่นพลาสเตอร์แผ่นใหญ่แปะไว้อยู่ที่ท้องแขนให้คนตรงหน้าได้เห็นชัดๆ “อะไร”“เอาเป็นว่าวันนี้คุณมีธุระอะไรไหมครับเราค่อยคุยกันตอนเย็นดีกว่าตอนนี้ไม่น่าจะทันเพราะคุณต้องไปทำงานแล้ว” วชิรันว่าพลางบุ้ยไปทางนาฬิกาตั้งพื้นเรือนใหญ่ที่เข็มยาวบอกเวลา 7 นาฬิกา ซานนาห์ไม่พูดอะไรต่อต่างฝ่ายต่างก้มหน้าก้มตาจัดการมื้อเช้าที่อยู่ตรงหน้าตัวเองอย่างเงียบเชียบ ตอนสายๆวชิรันเบื่อๆที่อุดอู้อยู่ในห้องนอนมาหลายวันจึงตั้งใจจะเดินไปยังกรีนเฮ้าที่ได้ขุดแปลงไว้แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากทางด้านหลัง “นายท่านค่ะ”“มีอะไรเหรอ” วชิรันหันหลังไปตามเสียงเรียกก่อนจะเอ่ยปากถามหัวหน้าแม่บ้าน“นายท่านกำลังจะไปไหนคะ”“อ้อกรีนเฮ้าน่ะหรือว่าเวลาผมไปไหนมาไหนจะต้องบอกคุณก่อนหรือเปล่า” วชิรันเอ่ยถามเพราะเขาเป็นผู้อาศัยถึงจะได้ชื่อว่าภรรยาที่ถูกต้องตามทะเบียนสมรสแต่ก็ไม่ต่างจากไม้ประดับไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรมากมายนักในบ้านหลังนี้ แม้ว่าซานนาห์เอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-13

บทล่าสุด

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 45

    อ่างน้ำร้อนใหญ่พอจะลงแช่ได้สองคนวชิรันจึงลงแช่พร้อมกับซานนาห์นั่งตรงข้ามกันมองวิวข้างทางที่มีแสงสีของตึกรางบ้านช่องที่รถไฟวิ่งผ่านบรรยากาศดีหากได้จิบไวน์สักอึกคงจะดีไม่น้อยแล้วก็ต้องตกใจเมื่อมีแก้วไวน์ยื่นมาตรงหน้าจริงๆวชิรันมองอย่างระแวงพลางสงสัย“นี่คุณอ่านใจผมออกด้วยเหรอ” ระแวงไว้ก่อนล่ะโลกนี้มีอะไรที่มันแฟนตาซีกว่าที่จะจินตการเอาไว้ก็เป็นได้ “ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอกแต่เธอไม่รู้ตัวเหรอสีหน้าและแววตาของเธอมันแสดงออกมาทุกอย่างเธอเป็นคนที่เก็บสีหน้าไม่มิดคิดอะไรนึกยังไงก็แสดงออกมาหมด” วชิรันอ้าปากหวอ “ผมดูออกง่ายขนาดนั้นเลย…ใครมันจะสวมหน้ากากเก่งเหมือนคุณ” พูดค่อนแคะแต่มือก็รับไวน์มาจิบด้วยความปรีดา “บรรยากาศดีจริงๆไวน์ก็อร่อยว่าแต่ไวน์อะไรถูกปากผมมาก”“เซปิยองปี 90” “เซปิยอง…” คุ้นๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนแต่ช่างเถอะบรรยากาศก็ดีผู้ก็ดีจะขาดเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ได้อย่างไร!วชิรันผงะเล็กน้อยเมื่ออกมาจากห้องอาบน้ำมองเห็นคุณลูกค้าที่ว่าจะนวดให้นอนหงายรอเขาอย่างใจจดใจจ่อเห็นแต่ชุดนอนด้านบนเพราะมีผ้าห่มผืนใหญ่คลุมเอาไว้ไม่เคยเห็นคุณซานนาห์ใส่ชุดนอนลายแบบนี้เลยแฮะพอมองชุดที่ตัวเองสวมอยู

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 44

    หลังจากลงทะเบียนขออนุญาตเข้าพื้นที่อนุรักษ์จากทางการที่ดูแลเดอะฮิลล์เป็นที่เรียบร้อยแล้วซานนาห์ก็พาวชิรันเดินทางด้วยรถไฟเคลื่อนที่ความเร็วสูงเป็นภาชนะคล้ายลูกแก้วสีใสเป็นรถด่วนพิเศษที่มีที่นั่งพรีเมียมเพียง 50 ที่นั่งสามารถปรับเบาะนอนได้รวมถึงมีสื่อเอนเตอร์เทนต่างๆไม่ต่างจากชั้นบิสซิเนสคลาสหรือเฟิร์สคลาสบนเครื่องบินเลยทีเดียวอีกทั้งคนนอกไม่สามารถมองเห็นผู้โดยสารภายในได้อีกด้วยเรียกว่าล้ำสมัยจนวชิรันผู้มาจากโลกเดิมนั้นกลัว“คุณซานนาห์คุณแน่ใจนะว่ารถไฟหลอดแก้วพวกนี้จะพาเราไปถึงเดอะฮิลล์ได้ปลอดภัยหากฝามันเปิดออกกระทันหันพวกเราไม่ตายหมดเหรอ” เมื่อเห็นสีหน้ากระวนกระวายของคนข้างๆซานนาห์จึงอดที่จะกอบกุมฝ่ามือเล็กที่สั่นเทาเอาไว้ไม่ได้ “มันปลอดภัยเชื่อฉัน” ก่อนจะค่อยๆจูงมืออีกฝ่ายเข้ามานั่งภายในภายในห้องโดยสารกว้างขวางมีเค้าเตอร์ครัวเล็กๆให้ทำอาหารได้มีถ้วยจานชามพร้อมใช้เหมือนอยู่ในคอนโดห้องเล็กๆห้องนึงเลยก็ว่าได้ที่สำคัญเตียงคู่ขนาดใหญ่ที่วางชิดริมหน้าต่างเก้าอี้โซฟาที่เอาไว้นั่งจิบชามองวิวดูไม่ออกเลยว่าจะเป็นห้องโดยสารของรถไฟโลกอนาคตวชิรันไม่ได้ถามถึงราคาค่าตั๋วแต่คงแพงมากแลกกับนวัตกรรมที่

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 43

    วชิรันรีบวิ่งกลับห้องไม่สนใจเอกสารที่วางไว้ตรงหัวเตียงกระโดดขึ้นเตียงกลิ้งไปกลิ้งมาพลางกรี๊ดอัดหมอนกรี๊ด!! บ้าบอคอแตกมากจะให้นอนด้วยกันทุกคืนอย่างงั้นเหรอเหมือนคู่ผัวเมียกันจริงๆเลยละสิหากอีกฝ่ายสะกิดทุกคืนไม่ตายเอาหรือไงรสรักจากอัลฟ่าแก่อย่างซานนาห์ทำเอาวชิรันขยาดไม่น้อยไอ้สุขสมมันก็สุขสมอยู่หรอกแต่พอความสุขมันผ่านไปความปวดเมื่อยมันก็เข้ามาแทนที่เจ็บเนื้อเจ็บตัวกันไปหลายวันทีเดียวจะว่าไปก็เหมือนตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะเสียเปรียบอยู่ก็จริงแต่ช่วยไม่ได้ละนะในเมื่อความสัมพันธ์มันไม่พัฒนาไปในทางที่ควรเกิดหลวมตัวไปรักเขาหัวปักหัวปำช้ำใจตายเลยไม่รู้ว่าจะมีปาฏิหาริย์อะไรเกิดขึ้นอีกหากเขากลับไปยังโลกเดิมได้คุณซานนาห์จะทำยังไงอีกทั้งร่างกายนี้ไม่ใช่ของตนหยิบยืนเขามาก็เท่านั้นอย่างน้อยก็ควรจะทะนุถนอมเอาไว้บ้างแต่ส่วนลึกวชิรันเองก็ยังหวังว่าอย่างน้อยยังมีวชิรันอีกคนอยู่ในโลกเดิมขบคิดติดตลกหากยัยคุณหนูอันดารันสลับร่างกับตนจริงก็คงโอละพ่อเลยล่ะยัยคุณหนูนั่นคงจะแผลงฤทธิ์เดชน่าดู หากไปยืนจังก้ายืนป่าวประกาศว่าตัวเองเป็นโอเมก้าให้คนในโลกนั้นฟังละก็…คงไม่พ้น ‘อีนี่บ้าชัวร์’ เป็นแน่แม้เหตุการณ์สมมุติจะขบขัน

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 42

    หลังจากผ่านช่วงฮีทอันหนักหน่วงไปแล้ว ร่างกายที่เหมือนจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ ก็ทุเลาขึ้นตามลำดับ แต่ใช่ว่าความสัมพันธ์ทางกายจะกระชับความสัมพันธ์ทางใจได้ แม้ว่าร่างกายของพวกเขาต่างก็ตอบรับกันได้ดี แต่วชิรันเชื่อว่าเป็นเพราะสัญชาตญาณความใคร่ล้วน ๆ หากไม่ใช่ช่วงฮีทตัวโอเมก้าเองก็คงไม่อยากถูกอัลฟ่ากกกอดสักเท่าไหร่ อันนี้วชิรันคิดเอง จะว่ากกกอดก็คงไม่ใช่เรียกว่าพวกเขาต่างก็ห้ำหั่นกันเอาเป็นเอาตาย ดูได้จากสภาพเตียงที่ยับเยินบ่งบอกว่าเซ็กซ์ของพวกเขาต่างก็เร่าร้อนและรุนแรงขนาดไหน ก็ขนาดที่ว่าทำเอาโอเมก้าหลับเหมือนตายหลายวันทีเดียวกว่าจะก้าวออกจากห้องนอนได้ อีกทั้งวชิรันเองก็จงใจที่จะเลี่ยงไม่กล้าเจอหน้าซานนาห์ เขาจงใจที่จะลงมาช้ากว่าเวลาตั้งอาหารเช้า วันนี้เห็นว่ารถยนต์ประจำตำแหน่งเคลื่อนออกไปทางหน้าต่าง จึงเดินลงมาทานอาหารเช้าอย่างสบายใจ“กาตานายท่านใหญ่ไปแล้วใช่ไหมครับ”“มีอะไรฉันอยู่นี่” วชิรันสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงคนข้างหลังที่กอดอกพิงประตูมองมาคนที่นั่งหันหลังไม่พูดไม่จา “เป็นอะไร”“ปะเปล่าครับกาตาคุณจัดอาหารเช้าให้ผมบนห้องนะ” พูดเสร็จก็ลุกจากที่นั่งอย่างรวดเร็วแต่ก็ต้องชะงักเมื่อซานนาห์

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 41

    จุ๊บ“อ๊ะยะอย่า” ท้ายทอยถือเป็นอีกจุดนึงที่สร้างความหวามไหวให้กับโอเมก้าไม่น้อยหัวใจดวงน้อยเต้นตึกตักอย่างแรงจนส่งผลให้เลือดสูบฉีดไปทั่วร่างกายฟีโรโมนหอมหวานตีฟุ้งออกมาอีกนึงเหตุผลที่เขาไม่อยากอยู่ใกล้อัลฟ่าอย่างซานนาห์ก็เพราะช่องทางด้านหลังมักจะผลิตน้ำเมือกใสออกมาจนชุ่มชั้นในไปหมดหากไม่ใส่แผนซับในเอาไว้ทั้งวันเขาต้องพะว้าพะวังกลัวมันเลอะออกมาจนเสียบุคคลิกอีกทั้งชุดชั้นในและชุดนอนผ้าซาตินก็บางมากกลัวว่าคนด้านหลังจะรู้เรื่องน่าอายพวกนี้เข้า “ปล่อยผมก่อนผมอยากเข้าห้องน้ำ” “แน่ใจเหรอว่าเธอไม่อยากให้ฉันช่วยแฉะซะขนาดนี้” “…” อ้อมแขนด้านหลังพลางกระชับแน่นขึ้นจมูกเริ่มซุกไซร้ตามลำคอเนียนระหงที่เป็นที่มาของกลิ่นหอมซานนาห์สูดกลิ่นหอมยั่วยวนนั้นอย่างหลงใหลอีกทั้งจุมพิตไปทั่วไปตามไหปลาร้าสวยที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อ “อื้อคะคุณซานนาห์พะพอแล้ว” วชิรันบ่นอุบอิบพลางย่นคอหนียิ่งหนีก็ยิ่งถูกรัดแน่นขึ้นจนไม่รู้เมื่อไหร่ที่สองร่างเปลือยเปล่ากอดกระหวัดรัดเกี่ยวกันอีกครั้งจากผลักไสในตอนแรกแปรเปลี่ยนมาจับมือสอดประสานกันแน่นซานนาห์อัลฟ่าวัยกำหนัดตักตวงความสุขสมจากคนใต้ร่างอย่างไม่รู้จักเบื่อแต่ถึงอย่าง

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 40

    วชิรันกึ่งหลับกึ่งตื่นเขาฝันว่าตัวเองจมน้ำก่อนจะขาดอากาศหายใจก็ผลุบขึ้นมาจากใต้น้ำไอโคลกอย่างแรงแค็กแค็ก ก่อนจะมองสำรวจไปทั่วห้องเจอคนที่ไม่อยากจะเจอมากที่สุดยืนกอดอกอยู่ตรงมุมห้องพลางยกยิ้มยียวน “นึกว่าจะไม่ตื่นขึ้นมาซะแล้วเกือบ 1 นาทีเชียวที่เธอนอนอยู่ใต้น้ำ” “คุณเป็นบ้าเหรอไง” วชิรันแหวใส่อย่างหัวเสียคนกำลังนอนอยู่แท้ๆ “ก็ใช้วิธีธรรมดาเธอตื่นที่ไหน” “แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วย” วชิรันหัวเสียสุดๆแสบหูแสบตาไปหมด“ตื่นแล้วก็ดีลุกมากินข้าว” “ผีเข้าหรือไง”“ดูสารรูปเธอซะก่อนเถอะ”“แล้วใครเป็นคนทำ” วชิรันตอบอย่างขุ่นเคืองงัดตอกมาแต่ละทีทำเอาเขาหัวสั่นหัวคลอนหมดเหมือนตายอดตายอยากมาเป็นสิบปี “หรือเธออยากให้ฉันเตือนความจำว่าใครกันแน่ที่เป็นคนทำก่อนน่ะ…หืม?” หน้าตาเหลอหลาของอีกฝ่ายที่อ้าปากพะงาบๆเหมือนอยากจะโต้เถียงอะไรออกมาสักอย่างแต่กลับทำไม่ได้นั้นดูตลกทำเอาซานนาห์อยากจะแกล้งขึ้นอีกซานนาห์ก้าวมายืนใกล้อ่างอาบน้ำจนวชิรันผวาถอยหลังอย่างลืมตัวพลางเท้าแขนทั้งสองข้างกับอ่างอย่างยียวน“ใครกันที่บอกว่าห้ามเข้าใกล้เวลาฮีทแล้วใครกันพอฮีทก็กดฉันลงกับเตียงแถมยังละโมบโอบอุ้มแกนกายของฉันอย่างไม่รู้

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 39

    วชิรันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าบรรยากาศนอกห้องนอนนั้นท้องฟ้ากลายเป็นสีสมตะวันจะตกดินอยู่รอมร่อไม่แปลกที่เขาเองหลับเป็นตายขนาดนั้นก็ตาแก่ซานนาห์นั้นมันหมาป่าหุ้มหนังแกะชัดๆไม่รู้ว่าพวกเขาทำกันไปกี่รอบแล้วเจ้าตัวตื่นออกไปตอนไหนวชิรันไม่คาดคิดว่าโอเมก้าสามารถฮีทได้น่ากลัวขนาดนี้ดูจากความฮอร์นนี่เมื่อคืนก็ยืนยันได้เป็นอย่างดีไม่รู้ว่าอีตาเฒ่าเจ้าเล่ห์จะสรรหาคำไหนมาค่อนแคะเขาอีกหรือเปล่าเพราะเขาเป็นคนยื่นคำขาดเองว่าเวลาฮีทอย่ามาใกล้ในระยะ 2 เมตร กลายเป็นตัวเองที่ทำไม่ได้!! แถมยังเป็นฝ่ายเริ่มก่อนด้วยซ้ำรู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นแต่ก็สุดยอดเหมือนกันอุ้ย! วชิรันหยิกแขนตัวเองเพื่อเรียกสติเมื่อเผลอไผลคิดถึงกิจกรรมเข้าจังหวะเมื่อคืนในร่างเก่าเขาเองก็ไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ที่ช่องทางหลังมาก่อนเหมือนกันไม่เหมือนที่จินตนาการหรือได้ฟังจากบรรดาเพื่อนสาวเม้ามอยให้ฟังนี่แหละที่เขาว่า ‘สิบปากว่าไม่เท่าสัมผัสเอง’ คุณพระ! ลำท่อนเขื่องมโหฬารเข้าไปช่องทางหลังเขาได้แม้ช่วงแรกจะฝืดเคืองและคับแน่นเพราะความใหญ่โตไปสักหน่อยแต่ก็อดที่จะยอมรับไม่ได้ว่าสุขสมสุขสมมากกอไก่ล้านตัวววววของคุณเขาอลังการงานสร้างซานนาห์หรือซานต้าฟ

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 38

    แกนกายของเขาปูดโปนจนแข็งขืนแข็งจนปวดหนึบก่อนตั้งใจจะผละออกเมื่ออีกฝ่ายสุขสมเขาไม่อยากแตะต้องวชิรันทั้งๆที่ความสัมพันธ์เริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่แถมยังมีเรื่องประหลาดมากมายที่ซานนาห์ไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมวชิรันถึงได้มาอยู่ในร่างของอันดารันอีกทั้งตัวเองยังระลึกไว้เสมอเรื่องคำถาม 3 ข้อเกี่ยวกับลูกที่วชิรันเคยถามเขาเอาไว้แต่มือเล็กกลับหยุดยื้อร่างสูงด้วยความกลัวกลัวว่าความสุขสมตรงหน้าจะหายไปจนลืมอาย“คุณซานนาห์” วชิรันเรียกอีกฝ่ายด้วยเสียงแหบพร่าความฮอร์นนี่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดอีกทั้งร่างกายเหมือนยังร้อนรุ่นไม่หายเขาต้องการต้องการมากกว่านี้ว่าแล้วก็ผลักร่างสูงที่ชะงักขืนตัวเมื่อเอ่ยเรียกชื่อเมื่อครู่อีกทั้งยังไม่ได้ตั้งตัวก็ถูกโอเมก้าผลักลงให้นอนหงายไปกับเตียงสองมือขาวไม่รอช้าฉีกทึ้งเสื้อผ้าที่เกะกะอย่างหื่นกระหายโดยซานนาห์ก็ยอมเป็นผู้ตามที่ดีนอนหงายปล่อยให้โอเมก้าที่กำลังฮีทได้ทำตามอำเภอใจซานนาห์ปรนเปรอแบบไหนร่างบางที่สุขสมก่อนหน้าก็ปรนเปรอกลับไปเหมือนอย่างก่อนหน้าแถมยังทำได้ดีจนซานนาห์ครางต่ำในลำคออย่างสุขสมอ๊าซี้ด!กลิ่นอายบุรุษเพศกระตุ้นความกำหนัดของโอเมก้าให้ลุกหืออีกครั้งแกนกายใหญ่โตท

  • Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ   บทที่ 37

    อาการฮอร์นนี่หรือฮีทของโอเมก้านั้นช่างน่ากลัวก่อนหน้านี้วชิรันประกาศเสียงดังฟังชัดกับอัลฟ่าอย่างซานนาห์ช่วงที่โอเมก้าฮีทหากถูกอัลฟ่าแตะตัวจะต้องถูกปรับเงินแต่ทว่าวาจาที่ลั่นไว้ก่อนหน้าเหมือนจะไม่เคยพูดมาก่อน “คุณผมร้อนร้อนมาก” โอเมก้าตัวขาวถูกสภาวะฮีทเล่นงานสติสัมปชัญญะเหลือน้อยนิดเหลือเพียงสัญชาตญาณการสืบพันธุ์ที่ค่อยๆกลืนกินสติความนึกคิดและข้อตกลงก่อนหน้าก่อนจะชันเข่าเงยหน้าพลางใช้สายตาเว้าวอนจนอัลฟ่าเป็นฝ่ายเซหลบสายตาเสียเองวชิรันรู้เพียงแต่ว่าคุณเขาตัวหอมมากหอมจนอยากจะถามว่าเขาใช้น้ำหอมกลิ่นอะไรซานนาห์กลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก “เธอกำลังฮีทออกไปออกไปก่อนที่ฉัน—” พูดยังไม่ทันจบประโยควชิรันก็โน้มคอคนตรงหน้ามาปิดปากเสียแล้วลมหายใจคุณเขาหอมเย็นผสมไปด้วยกลิ่นบุหรี่จางๆที่ติดอยู่ตรงปลายลิ้นร่างเล็กซุกเข้าหาไออุ่นของอกหนาอย่างต้องการความอบอุ่นจูบเนิบนาบช่วงแรกแปรเปลี่ยนเป็นรุนแรงเหมือนจะช่วงชิงลมหายใจของอีกฝ่ายให้มอดดับไปสองลิ้นกระหวัดเกาะเกี่ยวไม่มีใครยอมใครก่อนวชิรันจะเป็นฝ่ายผละออกก่อนเพราะหายใจไม่ทัน“แฮกๆ” “ออกไปตอนนี้ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจ” วชิรันส่ายหัวอย่างแรงก่อนจะถูกอ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status