เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 9
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-04 14:15:54
บทที่เกี่ยวข้อง
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 10
เมดต่างก็เดินทำความสะอาดทำหน้าที่กันอย่างขวักไขว่ภายในตัวคฤหาสน์เมื่อเจอนายท่านต่างยืนนิ่งทำความเคารพอย่างนอบน้อมก่อนจะขอตัวไปทำหน้าที่ของตนตามเดิมสมัยทำงานนี่เขาต้องเป็นฝ่ายยกมือไหว้หัวหน้าหรือลูกค้าเสมอพอมีคนมาคอยทำความเคารพตัวเองแบบนี้ยิ่งไม่ชินจะหยิบจับอะไรเพียงเอ่ยปากสบายเกิ๊น! เป็นง่อยหมดแน่ๆแบบนี้บริเวณที่ดึงความสนใจของวชิรันได้มากที่สุดก็คือกรีนเฮ้าส์หลังใหญ่ที่อยู่บริเวณสวนหลังบ้านของตัวคฤหาสน์มีพันธ์ุพืชหลากหลายชนิดแถมภายในยังมีพื้นที่พอให้เจ้าตัวผุดโปรเจ็คทำพืชสวนครัวอีกด้วยเดินสำรวจพืชพันธ์ุแปลกตาต่างๆถามไถ่พ่อบ้านจนคอเริ่มแห้งไม่น่าเชื่อว่าการเดินสำรวจตัวบ้านและอาณาเขตทั่วทั้งคฤหาสน์จะกินเวลาหลายชั่วโมงจนฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีใหญ่โตอลังการงานสร้างเสียจริง ความจริงข้าวของเสื้อผ้าของนายท่านคนใหม่ถูกจัดเก็บใช้เวลาไม่นานเท่านั้นแต่เพราะเจ้าตัวอยากจะสำรวจทางหนีทีไล่หรือสิ่งแวดล้อมใหม่ก็เท่านั้นไม่คิดว่าจะกินระยะเวลานานขนาดนี้ได้วชิรันกลับมาถึงห้องนอนของตัวเองที่ชาตินี้เขาไม่คิดว่าจะได้มาอยู่อาศัยมันดูดีมีระดับจนเกินจะฝันเหมือนเพนเฮ้าส์ของพวกดาราฮอลลีวูดไม่ว่าจะเฟอร์นิเจอร์เครื่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-05Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 11
เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำเอาวชิรันรู้สึกแปลกใจเหลือบมองนาฬิกาบนหัวเตียงบอกเวลาห้าทุ่มกว่าๆก่อนจะลุกไปเปิดประตูอย่างงุนงง เมื่อประตูเปิดออกกลับต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายคือคนที่เขาไม่อยากเจอตอนนี้มากที่สุดรองลงมาจากอาคเนย์“มีอะไรหรือเปล่าครับ” โอเมก้าใจกล้าถามไถ่อย่างตรงไปตรงมา ซานนาห์จ้องต้นคอสีขาวเหมือนน้ำนมแพะของคนตรงหน้าอย่างเขม็ง“ยั่วยวนกันหรือไงบอกไว้เลยฉันไม่มีทางกัดคอคนอย่างเธอแน่ๆ” เมื่อได้ยินคำพูดถากถางเขาก็อดไม่ได้ที่จะกอดอกเชิดหน้าอย่างถือดีใส่คนตรงหน้าที่สูงกว่าอยู่หลายสิบเซนติเมตร“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยผมก็ไม่เต็มใจให้คุณมากัดเหมือนกัน”“แล้วทำไมไม่ใส่ปลอกคอ” ซานนาห์กัดฟันกรอดเมื่อโอเมก้าร่างบางดูไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องคอขาดบาดตายอย่างปลอกคอไหนจะกลิ่นฟีโรโมนหอมอ่อนๆที่เริ่มคละคลุ้งออกมากระตุ้นสัญชาตญาณดิบเถื่อนของอัลฟ่าให้ลุกฮือวิ่งเข้าจู่โจม“ฉันขอสั่ง…ใส่ปลอกคอทุกครั้งก่อนออกจากห้อง”“ทำไมผมต้องทำตาม” ปากสีชมพูสวยเถียงคำไม่ตกฟากก่อนจะเซถอยหลังไปหลายก้าวเมื่อร่างสูงเดินแทรกประตูเข้ามากดโอเมก้าร่างน้อยเข้ากับบานประตูอย่างแรงโอเมก้าดิ้นคลุกคลักอยู่ในอ้อมกอดของคนข้างหลังที่เห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-06Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 12
ซานนาห์จ้องอีกฝ่ายนิ่งแววตานุ่มลึกฉายความฉงนปนแปลกใจเล็กน้อยตัวเขาเองไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะได้เห็นและได้ยินคำถามจากโอเมก้าฉาวโฉ่แห่งยุคอย่างอันดารันแววตาและสีหน้าที่เจ็บปวดแบบนั้นทำให้อัลฟ่าร่างสูงใหญ่ชะงักเล็กน้อยก่อนจะเดินออกจากห้องไปพร้อมยกธงขาวยอมแพ้ไว้ในใจเพราะตัวเขาเองตอบคำถามที่ว่าง่ายนั้นไม่ได้สักข้อ“ข้อแรกหากเด็กมีเพศสภาพไม่เป็นไปอย่างที่คุณต้องการคุณจะทำยังไง?”“ข้อสองหากเด็กไม่ได้มีความชอบที่จะเป็นนักธุรกิจแบบคุณเขาชอบเต้นรำทำเพลงหรือไม่คิดที่จะสืบทอดกิจการมากมายจากคุณคุณจะทำยังไง?”“ข้อสามครอบครัวในความคิดของคุณคืออะไร?”เมื่ออัลฟ่าที่ได้ชื่อว่าสามีทางนิตินัยเดินออกจากห้องไปแล้ววชิรันกุมหัวใจตัวเองแน่นกลิ่นกายของอัลฟ่ามันเหมือนล่อลวงให้กวางน้อยเดินเข้าไปให้ราชสีห์ขย้ำไม่มีผิดการฮอร์นนี่ของโอเมก้าที่ถูกกระตุ้นโดยฟีโรโมนจากอัลฟ่านั้นช่างน่ากลัวเขากระจ่างแจ้งแจ่มชัดในความคิดที่ว่าทำไมนมภัสสรถึงย้ำนักย้ำหนาเรื่องปลอกคอร่างกายพลันชาวาบเมื่อตัวเองประมาทเลินเล่อเกือบนำภัยมาถึงตัวหากอัลฟ่าร่างสูงใหญ่ไม่ใช่สามีอย่างซานนาห์ที่เกลียดเขาเเทบเป็นแทบตายไม่รู้ว่าจะพานพบเจอกับเหตุร้ายอะไรบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-07Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 13
ครึ่งบ่ายทั้งวันวชิรันจึงง่วนอยู่กับการเสริ์ชหาวัถุดิบเพื่อมาทำเครื่องแกงที่เขาอยากทานอย่างแกงฮังเลโดยไล่หาวัตถุดิบที่มีจากในครัวก่อนจะหาเพิ่มเติมในอินเตอร์เน็ตตอนนี้กาตาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญในการจดวัถตุดิบที่นายท่านต้องการอย่างขะมักขะเม้นโชคดีที่สมัยยังเด็กยายมักจะสอนเขาทำกับข้าวอยู่เสมอเป็นจริงดังว่าอาหารเหนือหากไม่ฝึกทำให้เก่งตามรสมือที่ชอบละก็…ไปหากินที่ไหนก็ยากไล่ๆเครื่องแกงที่เขาเคยตำน่าจะมีพริกแห้งหอมแดงกระเทียมตะไคร้ซอยข่าซอยเกลือและกะปิไหนจะน้ำมะขามเปียกไล่วัตถุดิบมาให้หัวหน้าแม่บ้านฟังทีละข้อแต่สิ่งที่สะดุดหูของเธอมากที่สุดก็คงจะเป็นกะปิที่ว่า“นายท่านคะกะปิที่ว่าคืออะไรคะ” กาตาถามอย่างสงสัยเกิดมา 50-60 ปีเธอไม่เคยได้ยินส่วนผสมอาหารชื่อนี้มาก่อน“อ่า… Shrimp paste น่ะครับจะว่ายังไงดีล่ะเป็นของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร” วชิรันยิ้มหน้าเจื่อนกะปิกลายเป็นแรร์ไอเทมในโลกนี้ไปซะแล้วให้ตาย! ชาตินี้จะได้กินแกงฮังเลไหมเนี่ยเขากดค้นหาสั่งซื้อวัตถุดิบที่ว่าอย่างตะไคร้คนที่นี่ใช้ใบในการตกแต่งไม่ใช้ส่วนหัวเพราะรสชาติดิบของมันทำให้ลิ้นชาจึงไม่เป็นที่นิยมกดค้นหาวัตถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-08Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 14
สองขาที่กำลังจะก้าวเข้าบ้านเป็นอันหยุดชะงักเมื่อรถยนตร์คันหรูหลายคันแล่นเข้ามาจอดตรงหน้าบ้าน“นายท่านใหญ่กลับมาแล้วค่ะวันนี้กลับเร็วสงสัยจะอยากมาร่วมโต๊ะอาหารเย็นกับนายท่าน” วชิรันนิ่งเงียบจนกาตาเผลอตบปากตัวเองแรงๆเพราะพูดมากไป “ไม่ต้องคิดมากหรอกกาตาผมไม่ได้ว่าอะไร” ร่างกายเหมือนมีลูกไฟเล็กๆคอยแผดเผานี่คืออะไรยืนรอจนอีกฝ่ายลงรถมาเพื่อจะเอ่ยทักทายแต่อัลฟ่าร่างสูงกลับชะงักกึกไม่เดินเข้าบ้านอย่างที่ควรจะเป็นก่อนจะสั่งให้บอดี้การ์ดที่เหลือแยกย้ายไปพักผ่อนแต่ก็แปลกใจที่บอดี้การ์ดที่ลาดตระเวรอยู่หน้าบ้านบางตากว่าที่ควรจะเป็น“วันนี้กลับเร็วนะครับ” วชิรันเอ่ยทักอย่างกระอักกระอ่วนใจหากไม่ทักก็อาจจะดูไม่ดีแต่ก็ไม่รู้จะเอ่ยทักทายสามีทางนิตินัยว่าอย่างไรเพราะเริ่มต้นความสัมพันธ์กันไม่ดีนักเหมือนเป็นคู่สมรสเพียงในนามเสียมากกว่าก่อนเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้เอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยความกระตือรือล้น“ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” วชิรันเดินย่างสามขุมเข้าไปใกล้อีกฝ่ายแต่เป็นซานนาห์เองที่ก้าวถอยหลังไปหลายก้าวก่อนจะเอ่ยตอบเสียงเรียบแถมยังเว้นระยะห่างจากโอเมก้าร่างเล็กไปหลายช่วงตัว“ฉันไม่ว่าง” อัลฟ่าร่างสูงเดินสับขาห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-09Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 15
ซานนาห์กอดอกพลางพิงพนักในหัวก็คิดถึงวัตถุดิบแปลกๆที่โอเมก้าร่างน้อยนั้นอยากทานเรื่องนี้หรือเปล่าธุระที่ว่าจะคุยกับเขาเมื่อครู่อันดารันเวอร์ชั่นนี้สร้างแต่ความตะลึงและคาดไม่ถึงให้กับคู่สมรสอย่างซานนาห์อยู่เสมอมาอยู่ไม่ถึงสามวันคฤหาสน์หลังนี้ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันตาและดูท่าจะได้ใจแม่บ้านรวมไปถึงคนอื่นๆที่นี่ไปไม่น้อยทางด้านโอเมก้าหลังจากกินยาแก้ไข้ไปแล้วอาการครั่นเนื้อครั่นตัวไม่ดีขึ้นเลยสักนิดขวดน้ำในห้องไม่เหลือสักหยดริมฝีปากแห้งผากก่อนจะตัดสินใจรัดสายชุดคลุมให้มิดชิดเหลือบมองนาฬิกาตรงหัวเตียงตี 1 กว่าๆแล้วคงไม่มีใครอยู่ข้างล่างแล้วละนะก่อนจะพยุงร่างกายอันหนักอึ้งออกมาจากห้องนอนอย่างทุลักทุเลวชิรันเดินลงมาหาน้ำดื่มในห้องครัวพกติดตัวไปอีกสองสามขวดสองแขนโอบอุ้มขวดน้ำไว้อย่างหวงแหนความเย็นของขวดน้ำจากตู้เย็นช่วยลดความร้อนในร่างกายไปได้มากโขเขาก้มมองขวดน้ำในอ้อมแขนก่อนจะเดินชนกับใครสักคนที่ยืนอยู่บนบันไดขั้นสุดท้าย“อ๊ะ!” วชิรันหลับตาปี๋คิดว่าจะต้องกลิ้งหลุนๆลงไปชั้นล่างแน่ๆแต่เจ้าตัวกลับไม่ยอมปล่อยขวดนำ้ในมือประนึงสิ่งของล้ำค่าสองแขนเเข็งแกร่งกอดร่างบางแนบไว้ในอกอย่างทันท่วงทีก่อนจะอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-10Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 16
ทางด้านวชิรันตัวร้อนรุ่มเหมือนไฟ นอนกระสับกระส่าย ไม่มีแม้แต่ปัญญาจะทำอะไร ไม่เคยรับมือกับอาการเช่นนี้มาก่อนจึงอดไม่ได้ที่จะโทรไปขอความช่วยเหลือจากนมภัสสร แม่นมที่เลี้ยงดูอันดารันมาตั้งแต่แบเบาะนมภัสสรหลังจากวางสายจากคุณหนูก็รีบกระวีกระวาดโทรจองโรงพยาบาลที่คุณหนูของเธอไปประจำก่อนจะให้คนขับรถพาตัวเองมาที่คฤหาสน์หลังงามที่อันดารันย้ายมาอยู่เพียงไม่กี่วันภัสสรลืมบอกคุณหนูอันดารันว่าเจ้าตัวดื้อยาชนิดเม็ดต้องฝังเท่านั้น! วชิรันประคองร่างกายที่อ่อนแรงมาเปิดประตูให้แม่นมคนเดียวที่เขาวางใจให้เข้าใกล้ริมฝีปากบางแห้งผากใบหน้าและลำคอแดกเถือกสองขาเรียวสวยมีน้ำเมือกใสไหลลงมาไม่ขาดสายฮีทครั้งนี้แปลกมากและถือว่าเป็นฮีทครั้งแรกของวชิรันที่มาเยือนโลกนี้นมภัสสรจัดแจงเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สำคัญยังสอนเจ้าตัวสวมผ้าอนามัยแบบบางคอยซับของเหลวที่ช่องทางหลังก่อนจะประคองลงมาชั้นล่างอย่างทุลักทุเลกาตาเห็นดังนั้นก็กุลีกุจอมาช่วยใหญ่เมื่อวชิรันขึ้นรถออกไปกับแม่นมบ้านหนึ่งตระการแล้วหน้าที่ของเธอก็คือยกหูรายงานให้เจ้านายได้ทราบดังที่สั่งเอาไว้“ได้ครับครับ” เดรครับสายโทรศัพท์จากคฤหาสน์ชองส์ก่อนจะรายงานให้เจ้าน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-11Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 17
วชิรันกลับมาถึงคฤหาสน์ชองส์ก็เลยเวลาอาหารค่ำไปเสียแล้ว เมื่อรถเลี้ยวเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน หัวหน้าแม่บ้านอย่างกาตาก็กุลีกุจอมายืนรอต้อนรับ “นายท่านกลับมาแล้ว” วชิรันพยักหน้าให้อย่างเหนื่อยอ่อนหน้าตาขาวซีดเหมือนกระดาษนั่นทำให้กาตารู้สึกวิตกกังวลกลัวว่านายท่านจะป่วยหนัก“นายท่านจะรับอาหารเย็นเลยไหมคะ”“ไม่ล่ะ…ขอบใจมากผมอยากพัก” วชิรันกล่าวตัดบทก่อนจะพยักหน้าให้นมภัสสรประคองตัวเองขึ้นไปบนชั้นสองของคฤหาสน์ เมื่อมาถึงห้องนอนนมภัสสรก็จัดแจงเปลี่ยนเสื้อผ้าเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้คนป่วยที่พึ่งผ่านการผ่าตัดเล็กมาแม้ไม่ใช้ยาสลบแต่แผลก็กว้างพอสมควรหลังยาชาหมดฤทธิ์ความเจ็บปวดก็แผ่ซ่านไปทั้งท้องแขนจนวชิรันอดที่จะนิ่วหน้าคิ้วขมวดไม่ได้ทุกครั้งที่ขยับแขน“นมมาอยู่ที่นี่กับผมไม่ได้เหรอครับ”นมภัสสรส่ายหน้าอย่างอ่อนใจคุณหนูของเธอรบเร้าที่จะให้แม่นมตามมาดูแลอยู่ที่นี่หลายครั้งหลายคราอีกทั้งคุณหนูแต่งงานมีสามีเป็นฝั่งเป็นฝายังพ่วงด้วยนามสกุลชองส์แล้วก็ไม่ใช่คนของหนึ่งตระการอีกต่อไปแต่จะให้เธอตามมาดูแลเหมือนแต่ก่อนก็ไม่ได้ทั้งที่ในใจเธออยากจะตามมาดูแลคนป่วยตรงหน้ามากแค่ไหนก็ตามยิ่งฟื้นมาจากอุบัติเหตุยิ่งต้อง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-12
บทล่าสุด
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 26
ชีวิตประจำวันของวชิรันไม่มีอะไรมาก นอนจากทำสวนในกรีนเฮ้า สรรหาอาหารแปลก ๆ มาทำจนคนรับใช้เริ่มคุ้นเคยกับกลิ่นแปลกปลอม แต่ก็ต้องมาแตกฮืออีกครั้งเมื่อนายท่านสั่งลูกอะไรสักอย่างที่มีหนามทั้งลูก จนอีธานคิดว่าแก๊สรั่วจึงแจ้งทางบริษัทแก๊สให้มาตรวจสอบกันยกใหญ่ แผงกั้นสีเหลืองถูกกางกันไม่ให้คนนอกเข้าไปยุ่มย่ามเกรงว่าจะเป็นอันตรายจนทั้งคฤหาสน์โกลาหล ซานนาห์นักธุรกิจช่วงนี้มีเหตุให้เขาต้องกลับบ้านมาเร็วจนเพื่อนฝูงคิดว่าเขาติดภรรยาตามประสาข้าวใหม่ปลามัน แต่ที่ไหนได้อันดารันขยันสร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน วันนี้ก็เช่นกัน ผลไม้หน้าตาประหลาดที่ถูกสั่งเข้ามาหลายสิบลูกนอนเรียงรายอยู่ในครัว ส่งกลิ่นเหม็นฉุนคล้ายแก๊สจนเหล่าคนรับใช้ตกอกตกใจไปตาม ๆ กัน“นี่อะไร?” ซานนาห์ถามเสียงแข็งจะมีสักวันไหมที่คฤหาสน์จะสงบสุข“เอ่อ…ทุเรียนครับ” วชิรันตอบเสียงเบาไม่คาดคิดว่าราชาผลไม้ในโลกก่อนจะคล้ายระเบิดปรมาณูทำเอาคนโลกนี้แตกตื่นกันแทบตายพร้อมกับความรู้สึกผิดที่ตีตื้นขึ้นมาในอก“ทุเรียน? ทำไมเธอถึงชอบทานอาหารแปลกๆพิสดารแบบนั้น” “คุณก็เหมือนกันไม่มีใครเขาทานผลไม้ที่หน้าตาแปลกประหลาดแถมยังมีฤทธิ์ทำให้เมาอีก” วชิรันเถียง
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 25
3 วันต่อมา… “นายท่านครับเอ่อ…ขอโทษที่ผมต้องโทรมารบกวนเหมือนว่าที่คฤหาสน์จะมีปัญหา” พ่อบ้านอีธานเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก“หืม?”เป็นอีกวันที่ซานนาห์กลับบ้านตั้งแต่หัวค่ำตั้งแต่แต่งงานแพลนการทำงานก็หลายๆอย่างก็ถูกตัดทอนลงในแต่ละวันไม่ให้อัดกันแน่นจนเกินไปอย่างน้อยก็ต้องทันกลับไปฟังคำรายงานของพ่อบ้านในแต่ละวันซึ่งก็มักจะเป็นเรื่องที่เขาคาดไม่ถึงจนต้องกลับมาฟังทุกวันโดยรู้ตัวรถหลายคันแล่นเข้ามาจอดที่คฤหาสน์แต่สถานการณ์แตกต่างไปจากทุกวันไม่ว่าจะบอดี้การ์ดหรือแม่บ้านคนสวนต่างก็ออกมายืนออกันข้างนอกจนหมดจนซานนาห์อดสงสัยไม่ได้“เกิดอะไรขึ้น”ประมุขของบ้านเอ่ยถามเสียงเรียบอีธานกุลีกุจอมาต้อนรับอย่างเฉกเช่นทุกวันแต่สีหน้าของพ่อบ้านกลับย่ำแย่“กลิ่นอะไร” “ไม่ทราบเหมือนกันครับคงต้องถามนายท่านเอาเองละครับ”“อันดารันทำอะไร?”วชิรันผิวปากอารมณ์ดีคั่วน้ำพริกอ่องอยู่ในครัวน้ำพริกถ้วยนี้กว่าเครื่องจะครบแต่ละอย่างมาจากคนละมุมโลกไหนจะครกแกรนิตที่ดีไซน์ได้มาอย่างลงตัวเหมาะเจาะแต่อย่างน้อยโลกนี้ก็ยังมีกะปิกว่าเขาจะดั้นด้นเสาะหามาได้เลือดตาแทบกระเด็นกะปิหนึ่งกะปุกแพงกว่าไข่ปลาคาเวียร์เสียอีกการันตีรสชาติดั้งเดิ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 24
“อย่ามาลักไก่ไล่กัดตรงหลังคอชาวบ้านด้วย นี่เป็นอีกเรื่องที่ผมจะขอ” ก่อนนิ้วชี้ยาวสวยจะชี้ตรงหลังคอตัวเองให้คนข้าง ๆ ดู“และข้อสามข้อสุดท้าย : ผมอยากจะถามคุณว่าผมมีสิทธิ์จะทำอะไรไปไหนมาไหนได้บ้างแล้วเงินเดือนผมมีไหมอะไรยังไงหรือคุณจะให้ผมนั่งๆนอนๆทั้งวันแบบนี้ไม่ไหวหรอกนะน่าเบื่อจะตายจะไปไหนต้องรายงานคุณหรือเปล่า” วชิรันโยนคำถามให้อีกฝ่าย“จะไปไหนทำอะไรก็บอกอีธานหรือกาตาจะออกไปข้างนอกต้องได้รับอนุญาตจากฉันก่อนเท่านั้น”“ฮะ! ผมไม่ใช่นกน้อยในกรงทองของคุณนะ”“ไม่ใช่ก็เหมือนใช่เพราะฉันจ่ายเงินซื้อเธอมาแถมยังไม่ได้ใช้งานไม่คุ้มกับเงินที่เสียไปเลยสักนิด”วชิรันกำหมัดแน่นเลวทรามแค่ไหนถึงตีราคาและด้อยค่ามนุษย์คนอื่นแบบนี้ “เพราะผมเป็นโอเมก้าเลยไม่มีหัวจิตหัวใจซิน่ะครับจะขายจะตีราคายังไงก็ได้ใช่สิ! ขอบคุณที่บอกให้รู้บางทีผมก็ไม่เห็นประโยชน์การจับคู่ของรัฐบาลเลยสักนิดคุณไม่คิดบ้างเหรอว่าเราต่างคู่ต่างก็ทรมานไม่ต่างกันคุณเกลียดขี้หน้าผมจะตายหน้าผมยังไม่อยากจะมองแต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้ผมเป็นเพียงคนเดียวที่ไข่เข้ากับคุณมันน่าเหลือเชื่อจริงๆ” วชิรันพูดพลางสูดหายใจเข้าปอดลึกๆระงับโทสะก่อนจะลุกไปชกป
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 23
กาตาที่ยืนเป็นหนูติดจั่นรอคอยนายท่านกลับบ้านอย่างกังวล ก็คุณอันดารันออกไปข้างนอกตั้งแต่ตอนหัวค่ำ จนตอนนี้จะตี 1 ยังไม่กลับมาแถมกำชับไม่ให้โทรแจ้งนายท่านใหญ่อีก ตาย ตาย แน่ ๆ ถึงแม้จะมีบอดี้การ์ดติดตามไปด้วยแต่กาตาก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี เพราะเห็นว่าคดีอุบัติเหตุยังหาข้อสรุปไม่แน่ชัดว่าเป็นการวางแผนฆาตรกรรมหรือไม่ ส่วนอีธานนั้นก็กังวลไม่แพ้กัน ก่อนจะได้ยินเสียงเครื่องยนตร์แล่นเข้ามาจอดที่หน้าบ้านก็กุลีกุจอไปต้อนรับ ภาพที่เห็นทำเอาทั้งคู่พูดไม่ออกก่อนจะเอ่ย“นายท่านนายท่านเป็นอะไรหรือเปล่าคะ”“ไม่มีอะไรห้ามใครขึ้นไปรบกวน”“ปล่อยผมลงเดินเองได้”ก่อนที่นายท่านใหญ่จะอุ้มนายท่านอีกคนขึ้นข้างบนบ้านด้วยท่วงท่าหมิ่นเหม่“ไปพักเถอะกาตาพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน” อีธานเอ่ยเตือนหัวหน้าแม่บ้านที่เหมือนจะช็อกกับภาพเมื่อครู่เมื่อตั้งสติได้คนทั้งคู่ก็กลับไปพักผ่อนเสียทีหลังจากยืนรอนายท่านมาเกือบค่อนคืน“คุณซานนาห์ห้องผมอยู่ทางนี้” วชิรันทั้งจิกทั้งข่วนกำปั้นน้อยๆทุบอกกว้างเพื่อหาทางเอาตัวรอดแต่ก็สู้แรงอัลฟ่าตัวโตไม่ได้ ตุ๊บอ๊ะ! วชิรันจุกตรงท้องอย่างแรง“คนนะไม่ใช่ตุ๊กตาโยนมาได้—” บ่นได้ไม่กี่คำร่างสูงใหญ่ก็ทาบ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 22
“สวัสดีครับผมอัลเฟรดและนี่ก็สเตนคุณคงคุ้นหน้าค่าตาผมเป็นอย่างดี”“สวัสดีครับผมอันดารันยินดีที่ได้รู้จักครับ” ต่างฝ่ายต่างแนะนำตัวกันอย่างคร่าวๆก่อนอัลเฟรดจะผายมือเชื้อเชิญให้แขกผู้มาใหม่นั่งร่วมโต๊ะกันอย่างเป็นกันเอง“นั่งดื่มด้วยกันก่อนไหมครับคุณอันดารัน” อัลเฟรดเอ่ยชวนอย่างจริงใจไหนๆก็กลายมาเป็นภรรยาเพื่อนรักแล้วรู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหาย “จะดีเหรอครับ” วชิรันพลางจ้องมองไปที่ว่างข้างๆซานนาห์แต่อัลฟ่าร่างสูงกลับแยกขากว้างขึ้นจนกินพื้นที่ข้างๆไปเกือบครึ่ง“ถ้าไม่รังเกียจนั่งข้างๆผมก็ได้นะครับ” สเตนหนุ่มคาสโนว่าตาสีฟ้าเอ่ยตอบโอเมก้าหน้าสวยอย่างตื่นเต้นแม้จะได้เห็นและได้ยินกิตติศัพท์เจ้าตัวมาไม่น้อยแต่การที่จะเข้าใกล้โอเมก้าอย่างอันดารันนั้นไม่ง่ายเลย “ขอบคุณมากครับแต่ไม่ดีกว่า” ก่อนจะเดินไปนั่งทิ้งบั้นท้ายอันอวบอั๋นลงบนตักข้างซ้ายของสามีพร้อมกับกอดคอแน่นกัดฟันพูดหน้าตาย“คุณสามีคงไม่ใจดำผลักผมจนตกหรอกใช่ไหมครับ” ใบหน้าคนทั้งสองห่างกันไม่กี่คืบจนรู้สึกได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดหน้าของกันและกันต่างก็จ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร อัลเฟรดและสเตนมองหน้ากันเลิ่กลั่กก่อนจะกระแอมไอแก้เก้อ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 21
ALFONSO CLUBวันนี้นักธุรกิจใหญ่อย่างซานนาห์ไม่มีธุระอะไรมากมายเพียงแค่หาเรื่องไม่กลับบ้านแวะมาดื่มสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนฝูงที่นานๆจะนัดเจอกันที“วันนี้นายท่านว่างแล้วหรือไงถึงนัดรวมพล” เจ้าของผับอย่างอัลเฟรดพูดเย้าแหย่ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบน้ำสีอำพันสีสวยพลางปรายตามองอีกฝ่ายที่เอาแต่นั่งสูบซิการ์นิ่งไม่พูดไม่จาตั้งแต่เข้าห้องมา“ช่วงนี้มันช่วงข้าวใหม่ปลามันไม่ใช่เหรอไงพวกทำไมนายท่านถึงมานั่งแกร่วอยู่ที่นี่ล่ะหรือว่าเสื่อม…” สเตนพูดเสริมขึ้นมาบ้างพลางหัวเราะในลำคออย่างขบขันพวกเขาสามคนเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กเพราะแวดวงธุรกิจรวมถึงเป็นพาร์ทเนอร์ในการทำธรุกิจต่างๆอีกด้วย “แกว่าฉันคงจะมีอารมณ์ดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์ล่ะนะได้คนแบบนั้นเป็นเมีย” ซานนาห์ตอบเสียงเรียบสองตามองออกไปยังด้านล่างที่ผู้คนต่างโยกย้ายเต้นรำกันอย่างสนุกสนานแต่ตอนนี้ตัวเขาไม่มีอารมณ์ร่วมเลยสักอย่าง “ฮ่าๆ” สองเพื่อนซี้หัวเราะร่วนอย่างสะใจ“เออ…ก็ยัยคนสวยเค้าวีรกรรมเยอะจริงช่วงหลายเดือนก่อนก็มาตามตบโอเมก้าผมสีชมพูวงแตกจนคนทั้งคลับแตกฮือบอดี้การ์ดอัลฟ่าของฉันยังไม่กล้าเข้าไปห้ามเหลือเชื่อเลย” อัลเฟรดพูดพลางเล่าเหตุการณ์ที่อัน
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 20
วชิรันตื่นเกือบ 9 โมงเช้า อาการคล้ายแฮ้งค์จากการดื่มเหล้า แต่พอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนบนโต๊ะมีเพียงแก้วไวน์แก้วเดียวที่ซานนาห์ถือและดื่มอยู่ ส่วนตัวเขาก็กินแต่ผลไม้ หรือว่า…พอมายืนที่เค้าเตอร์อ่างล้างหน้าก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจตรงหน้าผากปูนโปนเหมือนมีลูกมะนาวฝังอยู่อย่างงั้นหนอยแน่แสบนักตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เห็นตำตาว่าเขาหยิบกินแต่ก็ไม่ปริปากบอกสักคำว่าเจ้าผลไม้นั่นกินแล้วจะเป็นแบบนี้ใบหน้าสวยๆของยัยคุณหนูนี่ถ้าทำหลายล้านเลยนะโมโห! อันดารันรีบแต่งตัวก่อนจะลงไปทานอาหารเช้าดูเวลายังไงก็คงไม่ทันเจ้าของบ้านที่ต้องออกไปทำงานตั้งแต่ 7 โมงเช้าคิดว่าตอนเย็นจะดักรออีกฝ่ายแถมจะต้องพูดให้เสร็จสรรพไม่แตะต้องอาหารอะไรทั้งนั้นจนกว่าจะพูดจบ กาตาที่รออยู่ที่โต๊ะอาหารอยู่แล้วกุลีกุจอมาตั้งโต๊ะให้เป็นผู้นาย “นายท่านหน้าผาก?” เห็นใบหน้าสวยบึ้งตึงก็หุบปากฉับ “ผลไม้เมื่อวานชื่ออะไรทำไมถึงเมาได้พอจะรู้ไหมกาตา”“เอ่อ…มารูล่าค่ะเป็นผลไม้ป่ามีฤทธิ์คล้ายแอลกอฮอล์นายท่านใหญ่มักจะกิน 1-2 ลูกหลังอาหารเย็นแทนดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์ค่ะ”“มิน่าล่ะนายท่านใหญ่ของคุณร้ายมากเลยนะกาตาคุณดูหน้าผากผม” ได้ทีก็ฟ้องหัวหน้าแ
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 19
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จกาตาก็นำทางวชิรันมายังห้องครัวขนาดใหญ่ที่มีจอสมาร์ทแทปเลตเท่าทีวีขนาด 50 นิ้วจอแบนบนฝาผนังที่ติดตั้งอยู่ตรงกลางของห้อง “ตรงนี้ค่ะนายท่าน” หัวหน้าแม่บ้านยิ้มแป้นภูมิใจนำเสนอ “ที่นายท่านถามว่าเราจะเลือกของสดได้อย่างไรก็คลิกตรงรูปรายการสินค้าแบบนี้ค่ะๆ” กาตาจิ้มบนจอสัมผัสยักษ์ใหญ่อย่างคล่องแคล่ว “ตัวกล้องสามารถหมุนได้ 360 องศาพร้อมปลายทางจะมีระบบหุ่นยนตร์รองรับยกให้เราดูหรือพลิกซ้ายขวาได้หมดตามแต่เราต้องการตรวจสอบแถมจะขึ้นวันเดือนปีที่ผลิตสถานที่ที่ผลิตอย่างละเอียดเพียงแค่กดปุ่มนี้ค่ะ” หัวหน้าแม่บ้านอธิบายอย่างใจเย็นแต่คนต่างโลกอย่างวชิรันรู้สึกทึ่งและตาแตกในนวัตกรรมและเทคโนโลยีที่ทันสมัยของโลกยุคนี้ไม่ได้ที่ได้ยินมาว่านักบินสามารถบังคับเครื่องบินให้ไปตามจุดหมายปลายทางได้โดยที่นักบินไม่ต้องประจำการอยู่บนเครื่องบินสามารถสั่งการและบังคับเครื่องบินอยู่มุมไหนของโลกใบนี้ก็ได้เพียงแค่มีอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง AI พัฒนาไปไวมากจนน่าตกใจและไม่คาดคิดว่าตัวเองจะทันได้เห็นโลกยุคอนาคตที่ AI เข้ามามีบทบาทในการเอื้ออำนวยความสะดวกให้กับมนุษย์ขนาดนี้มาก่อนวชิรันจ้องมองห
Merry Kiss Mas พรที่ขอมาส่งแล้วครับ บทที่ 18
“ฉันจะคิดดูอีกที…” วชิรันทำท่าจะแย้งแต่ก็ต้องหุบปากฉับเมื่อเห็นสายตาที่ตวัดมองกลับมา“ผมมีอีกเรื่องอยากจะขอความร่วมมือจากคุณ”“ขอความร่วมมือ?” วชิรันยกแขนขวาที่ยังมีแผ่นพลาสเตอร์แผ่นใหญ่แปะไว้อยู่ที่ท้องแขนให้คนตรงหน้าได้เห็นชัดๆ “อะไร”“เอาเป็นว่าวันนี้คุณมีธุระอะไรไหมครับเราค่อยคุยกันตอนเย็นดีกว่าตอนนี้ไม่น่าจะทันเพราะคุณต้องไปทำงานแล้ว” วชิรันว่าพลางบุ้ยไปทางนาฬิกาตั้งพื้นเรือนใหญ่ที่เข็มยาวบอกเวลา 7 นาฬิกา ซานนาห์ไม่พูดอะไรต่อต่างฝ่ายต่างก้มหน้าก้มตาจัดการมื้อเช้าที่อยู่ตรงหน้าตัวเองอย่างเงียบเชียบ ตอนสายๆวชิรันเบื่อๆที่อุดอู้อยู่ในห้องนอนมาหลายวันจึงตั้งใจจะเดินไปยังกรีนเฮ้าที่ได้ขุดแปลงไว้แต่ก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากทางด้านหลัง “นายท่านค่ะ”“มีอะไรเหรอ” วชิรันหันหลังไปตามเสียงเรียกก่อนจะเอ่ยปากถามหัวหน้าแม่บ้าน“นายท่านกำลังจะไปไหนคะ”“อ้อกรีนเฮ้าน่ะหรือว่าเวลาผมไปไหนมาไหนจะต้องบอกคุณก่อนหรือเปล่า” วชิรันเอ่ยถามเพราะเขาเป็นผู้อาศัยถึงจะได้ชื่อว่าภรรยาที่ถูกต้องตามทะเบียนสมรสแต่ก็ไม่ต่างจากไม้ประดับไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรมากมายนักในบ้านหลังนี้ แม้ว่าซานนาห์เอ
