KABANATA 1

NAKATAYO si Arin sa harap ng sink at isa-isang hinugasan ng maligamgam na tubig ang mga strawberries na freshly picked pa sa strawberry farm na pag-aari nila—ng mga Griffins. Hindi siya mahilig sa strawberries pero nagising nalang siya kanina na hinahanap-hanap na ang pulang prutas. Sabik na umupo siya sa mesa at sinimulan itong kainin. Noong mga nagdaang araw, halos hindi niya malunok ang mga kinakain dahil masama ang kanyang pakiramdam at masakit ang kanyang katawan. Pero pinilit niya ang sarili dahil iyon ang pinakatamang gawin kung ayaw niyang mas mahirapan ng husto.

Ngayong araw lang siya muling ginanahan sa pagkain kahit hindi pa gaanong maayos ang kanyang pakiramdam. Matapos kumain, pumanhik siya sa kwarto para kunin ang ointment na gagamitin niyang pang gamot sa mga pasa sa katawan. Naninilaw na ang mga ito, palatandaan na unti-unti na itong naghihilom. Piniga niya ang tube ng ointment na paubos na pala. Bumuntong hininga siya at napatitig sa gamot.

Naging maintenance na niya ang bruised ointment na iyon. May nakatago pa nga siyang isang box na supply.  Pero hanggang kailan ba niya gagamitin ang gamot na ito? Her thoughts were interrupted when her cellphone dinged. Inabot niya ito mula sa side table at binasa ang mensahe.

It was a message from her husband, Aeron Griffins, who’s away for almost a week now for a business trip. Nakasaad sa mensahe nito na uuwi na ang asawa bukas. 

Napangiti siya...mapait na ngiti.

For some wives, a husband’s message would really excite them, but for Arin, it’s the other way around. Palihim niyang ipinagdarasal na sana hindi matuloy ang pag-uwi ng asawa. Muntik pa mahulog ang cellphone na hawak nang dumulas ito bahagya sa namamasa niyang kamay. Hindi siya mapakali. 

Napabuntong-hininga siya’t ipinagpatuloy ang paglagay ng ointment sa mga pasa at galos niya sa katawan. Paniguradong madadagdagan nanaman ang mga ito pagdating ng asawa. Pangkaraniwan na iyon kay Arin. Sanay na siya na magkaroon ng mga pasa sa katawan. Sanay na siyang magkaroon ng mga galos sa kanyang d****b, likod, binti at braso. Not to mention, the red marks—hickeys sa kanyang leeg at sa iba pang maselang bahagi ng kanyang katawan. Pero kahit gano’n, hindi iyon nangangahulugang natutuwa o gusto niya ang mga nangyayari.

Ipinungko ni Arin ang kanyang hanggang balikat na buhok at lumabas na ng kwarto. Bago siya humakbang pababa sa eleganteng grand staircase ng pamamahay nila, inilibot niya muna ang mga mata sa paligid. Maituturing na pinakamaswerteng babae sa balat ng lupa si Arin dahil nagkagusto at pinakasalan siya ng isang Aeron Griffins. The only son and heir of one of the wealthiest family in the world. Isa rin ito sa mga pinakabatang entrepreneur sa mundo ng business.

Noon, sumasang-ayon siya sa sinasabi nilang swerte siya, pero nang tuluyan na niyang makilala ang asawa, gusto na niyang bumalik sa araw ng kasal nila para bawiin ang ‘I DO' at ang mga pangakong binitawan. At higit sa lahat, gusto niyang burahin ang pirma sa marraige contract na nilagdaan. 

Tunay na minahal niya si Aeron. She mean it when she said ‘I LOVE YOU and I DO’. Hindi niya nakakalimutan na utang niya ang buhay sa asawa. 

Naging malupit ang buhay sakanya sa murang edad. Mazarina’s once had everything, not until her parents left her. Umalis ang mommy niya at iniwan siya sa pangangalaga ng kanyang ama. Naging mas miserable ang buhay niya nang muling magpakasal ang kanyang ama sa babaeng nagngangalang Sylvia. Nang mamatay ang kanyang ama, walang naiwan sakanya kundi ang madrastang may maraming utang. Akala ni Mazarina, ‘yon na ang pinakamasaklap na nangyari sa buhay niya, pero hindi pa pala. Hindi siya makapaniwala na ginawa siyang pambayad-utang ng madrasta sa isang sindikato na nag bebenta ng laman at katawan ng kababaihan. 

Aeron bought Mazarina to save her. Kahit papano’y naialis siya nito sa madilim na parte ng buhay niya. Aeron was beyond perfect for her noong hindi pa sila mag-asawa.

Her thoughts were interrupted again when the doorbell rang. Napakunot-noo siya, nagtataka. Wala namang siyang hinihintay na bisita and it’s definitely not Aeron. Pumanhik siya pababa para pagbuksan ito ng pinto.

Bumungad ang isang sopistikadang ginang na nasa sikwenta na ang edad. Agaw pansin ang suot nitong pearls at fur—perfect attire combination for a prissy mother-in-law who loves nothing but to torment a daughter-in-law. Her eyeliner looks really perfect in looking down on people—very wicked. 

Itinaas ni Veronica Griffins ang isa niyang kilay sa babaeng kaharap, at dismayado niya itong pinagmasdan mula ulo hanggang paa. Sa totoo lang, gusto na nitong palayasin ang biyenan o di kaya ay pagsarhan ito ng pinto. Wala siya sa mood na tumanggap ng bisita lalong-lalo na kung ang bisita ay mommy ni Aeron. Kahit nasa dulo nalang ng kanyang hinliliit ang kanyang pasensya, wala siyang sinabi. Instead, Arin welcomed her with a smile. Bakas sa mukha ng ginang na minamaliit nanaman siya nito sa isip. Naiilang man ay kinalma lang ni Arin ang sarili. She remained composed, and acted nice.

Just don’t give a fuss about it, Arin. She won’t stay long anyway. Kombinsi niya sa sarili.

“Napadalaw kayo, mamá—”

Hindi man lang siya nito pinatapos sa kanyang sasabihin. Walang pasabing pumasok ito sa loob ng bahay, at sinadya pa talaga nitong banggain ang kanyang balikat. Arin knew that Veronica only visited her because she's bored and it's her hobby to pick on her. Relax, Arin. Respect your elders. Respect. 

But God knows how Mazarina wanted to drag her BWISITOR out of the house. To be honest, kunti nalang talaga, mapupuno na ang baso ng kanyang pasensya. 

Sinundan niya ng tingin ang biyenan na matamang iniinspeksyon ang paligid, looking for something closely to see if there’s anything wrong around. Lumakad ito papunta sa kitchen. Sinundan niya lang ito ng tingin hanggang sa makapasok ito at maglaho.

“OH, MY GOODNESS!” Veronica shouted. Napatakbo si Arin sa kitchen nang marinig ang umalingawngaw na sigaw ng biyenan sa loob ng mansion. Geez, she could wake up the dead. Sinalubong siya nito ng malatim na tingin na sinamahan pa ng magkasalubong na kilay.

“Anong klaseng kitchen ‘to?! Parang walang babaeng nakatira sa bahay! This is such a mess!” Veronica ranted.

Nagbubunyi si Veronica sa isip dahil sa wakas, nakahanap na siya ng mapipintas sa babaeng hindi niya tanggap para sa kanyang anak, “Untidy, lazy, disorganized woman.” puno ng pang-iinsultong bulong nito.  Nahagip parin iyon ng pandinig ni Arin, “Hindi ko alam kung ano ang nakita ng anak ko sa’yo.” Veronica frustratingly stressed. 

Humakbang palapit si Arin sa sink at binuksan nag gripo. Kahit pikang-pika na siya sa mga pinagsasabi nito ay mas pinili nalang niyang manahimik. Hindi naman makalat sa kusina. Hindi makita ni Arin ang sinasabi nitong MESS. Sa totoo lang, limang plato lang ang nasa sink—‘yon lang at walang ng iba. Kung may mess man dito, ang biyenan niya iyon. Palihim siyang napangisi sa pinagsasabi sa isip. Hinugasan  na ni Arin ang mga kawawang plato na tinawag niyang MESS.

Sinusulsulan siya ng inner demons niya na itapon sa mukha ng biyenan ang platong hinugusan para maalog ang utak at bumait, kaso masyadong mabait si Arin para gawin ‘yon. Habang naghuhugas si siya'y palihim niyang sinulyapan si Veronica na sinusuri ang nanaman ang laman ng fridge.

Nakita ni Veronica ang mga tirang pagkain na itinake-out niya kagabi mula sa isang restaurant. Nagsalubong nanaman ang mga kilay nito. Veronica mockingly laughed, “So you eat take-outs.” puna nito, “Hindi ka ba marunong magluto? Pinakasalan mo ang anak ko tapos ganyan ka ka walang silbi? You really enjoy spending our family’s money, don't you?” 

Tumigil sa paghuhugas si Arin, huminga ng malalim bago sumagot, “It’s not like that, mamá—”

“Certainly, it is. Hindi mo mapanatiling malinis ang bahay, hindi ka marunong magluto. What kind of a wife are you?! Walang kwenta!” 

Napapikit ng mariin si Arin at mahigpit na napakapit sa platong hawak. Hindi na niya alam kung hanggang kailan niya matatagalan ang pangungutya nito sakanya. Mazarina, who was supposed to be the 'Young Madam of the Griffins family' was treated lowly...insulted. Dumulas sa kamay ni Arin ang platong hawak kaya nabasag ito sa sink. 

“Really?! Alam mo ba na mas mahal pa sa buhay mo ang platong ‘yan? Wala ka na talagang ginawang tama!” 

Gusto na niyang sumagot, pero may pumipigil sakanya. May bahagi ng isip niya na umaasa at naniniwalang may pag-asa pa, at kaya paring maitama ang lahat.  Hindi niya sinasabi kay Aeron ang pangaalipusta sakanya ng ina nito. She stayed silent, at hindi na pinatulan ang biyenan para wala ng gulo.

When there’s life, there’s hope.

Tiniis niya ang lahat, to the point na tila namamanhid na siya sa mga masasakit na salitang ibinabato sakanya. Regardless of all the pain, Arin was still willing to endure everything...pero sana matapos na ito bago paman mahuli ang lahat.

Worth it ba ang pagtitiis niya? Napapansin niya kasi na lumalayo na ang loob ng asawa sakanya. Minsan pumapasok sa isip ni Arin na may kabit ang asawa. Sabi nga nila, woman instincts never fails. Sa pagkakataong ito, nagsusumamo siya na sana pumalya ang kutob niya.

Ay, ewan!

Pinalabas ni Arin sa kabilang tenga ang mga masasakita na salitang binitawan ni Veronica sakanya sa mga oras na'yon. Natigilan ang biyenan sa pangangaral at pang-iinsulto sakanya nang tumunog ang cellphone na nasa magarang bag nito. Nang makita ni Veronica ang pangalang nakarehistro sa screen, agad lumiwanag ang mukha niya. Palihim napaismid si Arin nang sambitin ng biyenan ang pangalan ng kausap sa telepono.

“Janice, glad you called...” 

Janice Yu, ex-girlfriend ni Aeron, at ang tanging babae na gustong-gusto niya para sa anak niya. Inaamin ni Arin na nagseselos siya kay Janice. Who wouldn’t? Maganda siya, hot, gorgeous, rich at higit sa lahat, gustong-gusto siya ni Veronica. Arin rolled her eyes when Veronica purposely placed the call on loud speaker para iparinig sakanya ang pinaguusapan nila ni Janice.

Mazarina’s chest felt like it was crushed and all of her feelings for Aeron as her wife suddenly shattered into pieces when she heard what Janice said, “We’re excited to see you. We had so much fun, tita. Ayaw pa sana umuwi ni Aeron, but I told him we have to. I’m so happy na ako ang napili ni Aeron na isama sa Paris...”

Magkasama sila?

Napahawak si Arin sa gripo ng sink nang biglang gumaan ang ulo niya’t gumalaw ang mga bagay sa paligid.