Share

Chapter 5

Author: Rhan Jang
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

"Mabuti naman at nandito ka na. We should talk about something."

Halos lumundag ang puso ko nang marinig ang tinig ni Troy, dahilan upang mapalingon ako sa kanya. Nanlaki ang aking mga mata nang makitang nakatapis lang siya ng tuwalya.

"B-Bakit hindi ka muna nagbihis?" tanong ko saka tumalikod.

Nakapagtataka. Sa totoo lang, ilang beses na akong nakakita ng talong, pero ngayon lang ako nahiya nang ganito. A-Ano ba ang mayroon sa lalaking ito?

Hinawakan ko ang aking dibdib, saka naramdaman ang mabilis na tibok ng aking puso.

Kumunot ang noo ni Troy habang kamot ulong nakatingin sa akin.

"I'm sorry, akala ko kasi ay sanay ka na sa mga ganito bagay," aniya.

Narinig ko ang paglakad ni Troy. Lihim akong sumilip sa kanya at nakita kong pumasok siya sa isang walk-in closet. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang wala na siya sa aking harapan.

"Ano bang nangyayari sa 'yo, Petchay? Feeling virgin ang peg? Kasya na nga yata limang talong sa kuweba mo," pagsermon ko sa sarili dahil sa inakto ko kanina. Huminga ako nang malalim, saka aksidenteng napatingin muli sa litratong nasa aking tabi. "Bakit nga ba may litrato ako rito? Kung hindi ako nagkakamali, si Troy ang batang ito."

"Charmaine, as I was about to say. Gusto kong malinawan tungkol sa kontrata natin."

"Ahh... yes! About that, gusto mo bang gawin na natin ngayon?" malandi kong wika saka pilyang ngumiti kay Troy.

"I'm not in the mood."

"Oh! Eh bakit pinapunta mo pa ko rito."

"I just want to say that you have to be a housewife for the meantime. Bawal kang lumabas o makipagkita sa labas I allow you to use your phone pero limited time ka lang pwedeng makipag-usap sa iba. And one more thing," narinig ko ang sandaling paghinto ni Troy sa pagsasalita. Lumakad siya sa aking tabi at hinawakan ang litratong tinitingnan ko kanina. "Wala ka bang naaalala sa bagay na ito?" tanong niya.

Muli kong tiningnan ang larawan na hawak niya. Kahit anong gawin ko, wala talaga akong maalala. Ngunit may kung anong bagay ang gumugulo sa aking isip, tila nakita ko na ang mukha ng batang lalaki na iyon noon.

"I-I'm sorry, pero wala, eh," maiksi ko na lang na tugon sa kanya.

"Ganoon ba? Okay, sige. Makakaalis ka na."

"Iyon lang ba ang sasabihin mo?" tanong ko.

"Yes. Your room is right beside this room. Pumasok ka na lang doon."

Matapos iyon ay tumalikod siya sa 'kin. Ang sarap sana niyang batukan kasi wala rin naman kuwenta ang kanyang sinabi. Napagod lang ako sa pag-akyat ng hagdan.

Bago ako lumabas ng kanyang silid, muli akong lumingon sa litrato at pilit na inaalala kung ako nga ba talaga iyon. Napailing na lang ako nang walang lumabas sa aking isip.

KINABUKASAN, nagtungo si Troy sa kanyang opisina at naiwan naman akong mag-isa sa mansion, kasama ang mga kasambahay.

"Ganito pala ang pakiramdam ng housewife?" wika ko habang nakatingin sa malayong kisame. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid. Maraming picture frame ang nakasabit at isang chandelier na gawa sa diamond.

Kung iisipin, pakiramdam ko ay photostudio na itong kinaroroonan ko sa dami ng litrato.

"Ms. Petchay, gusto nyo po ba ng juice? Orange or mango?" tanong sa akin ng isang kasambahay.

"Ito naman napakapormal. Petchay na lang ang itawag mo sa 'kin. Mas prefer ko ang melon, meron ba?" nakangiti kong wika.

"Sure, ma'am. Ano pong gusto nyong snacks?"

"Pizza!" parang bata kong sigaw.

"Okay, ma'am."

Sinalampak ko ang aking katawan sa malaking sofa, saka bumukaka kahit alam kong maiksi ang suot kong shorts. Agad namang umiwas ng tingin ang mga kasambahay sa akin.

'Bakit ba? Ang presko kaya ng ganito. Sa bahay nga namin minsan wala akong panty, buti nga may suot pa kong shorts ngayon,' natatawa ko na lang na wika sa sarili.

Maya-maya lang, naramdaman ko ang pag-vibrate ng aking cellphone. Agad ko itong kinuha ang napangiti nang makita ko ang pangalan ni Chay-chay.

"Hello, Chay-chay! Kumusta? Anong balita?"

"Ate, nagpunta na ako sa ospital at nagbayad ng pang-therapy ko. Magsisimula na ang session ko bukas."

Tila nais tumalon ng puso ko nang marinig ang bagay na iyon.

"Ganoon ba? Goods 'yan! Pagbutihin mo, ha? Magpapadala ulit ako kapag nakasuweldo na."

"Sige, ate. 'Wag kang magpakapagod diyan, ha?"

Mapait akong ngumiti habang naririnig ang tinig ng kapatid ko. Alam kong sa mga oras na ito, labis ang pag-aalala niya sa akin.

"Oo naman! Para nga akong prinsesa rito, eh," tugon ko.

Napalingon ako sa aking tabi nang marinig ang impit na pag-ubo ng mayordomo. Tinuro nito ang orasan niya at naalala ko ang patakaran ni Troy.

"Grabe naman! Ilang minuto palang ang nakakalipas," inis kong wika sa mayordomo.

"Rules are rules, Ms. Petchay."

Kunot-noo akong umirap sa kanya.

"Sino 'yon, ate?"

"'Yung echoserang palaka na assistant ng boss ko. Sige na, chay-chay. Sa susunod na lang tayo mag-usap."

"Ang bilis naman, ate."

"Hayaan mo na. Ang mahalaga, nalaman kong may napuntahan ang pera ko. Ikumusta mo na lang ako kay nanay."

"Sige, ate."

Matapos ang tawag na iyon, sinandal ko ang aking likod sa backrest ng sofa, saka huminga nang malalim. Ngayon ko nararamdaman ang pagiging mahigpit sa lugar na ito.

***

HINDI ko na mabilang kung gaano karaming ikot na ang ginawa ko sa mansion. Nabilang ko na ang mga kuwarto. Maging ang garden ay napuntahan ko na. Kulang na lang ay bilangin ko pati ang petals ng mga bulaklak.

Sa pagsapit ng gabi, narinig ko na ang sasakyan ni Troy.

"Hay... sa wakas umuwi ka rin," bungad ko sa kanya habang nakahalukipkip ang kamay.

"Bakit? Anong mayroon?"

"Wala naman. Mapapanis na kasi ang laway ko rito sa bahay. Tapos itong mga kasambahay mo, ayaw pa makipagkuwentuhan, masiyadong abala sa trabaho."

"Nagsusumbong ka ba sa 'kin?"

Natahimik ako sa kanyang sinabi.

"H-Hindi naman. Hindi lang ako sanay na hindi nagsasalita. You know, I'm a woman who always have a full mouth," pagyayabang ko pa.

Kumunot naman ang noo ni Troy saka umiling. Pakiramdam ko ay stressed na siya sa bunganga ko.

Matapos niyang tanggalin ang coat, binigay niya iyon sa kasambahay, saka lumakad at tuluyan akong nilampasan.

"Tingnan mo 'yong bastos na 'yon, nag-uusap pa kami, eh," inis kong wika.

***

SA paglalim ng gabi, nanatili ako sa sala at nanood na lang sa fifty-inch TV ng magandang movie. Maya-maya lang, hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

"Charmaine, wake up. Charmaine."

Kumunot ang aking noo nang maramdaman ang ilang tapik sa aking binti. Marahan kong minulat ang aking mata at nakita si Troy sa aking harapan.

"Bakit dito ka natutulog? May kuwarto ka naman," kunot-noong tanong niya sa 'kin.

"H-Hindi kasi... Nanood ako ng movie."

Marahan akong tumayo, ngunit sa aking pagtayo, nakaramdaman ako ng ilang kuryente na tumutusok sa aking paa.

"Ouch!" pagdaing ko saka muntik nang matumba, mabuti na lang at nakaalalay sa akin ang bisig ni Troy, dahilan upang magtama ang tingin namin sa isa't isa.

Habang nakatulala ang aking mata, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng aking puso.

No! Petchay! Boss mo 'yan. Kailangan mong maging matatag. 'Wag kang mafa-fall, please lang, bulyaw ko sa sarili.

"Are you okay?" Ramdam ko ang pag-aalala mula sa kanyang tinig. Maya-maya lang, nanlaki ang aking mata nang buhatin niya ako gamit ang kanyang bisig. "Baka napulikat ka. I will just take you to your room," pagpresinta niya.

Hindi ako nakapagsalita, tanging pagtitig lamang sa kanyang guwapong mukha ang aking nagawa. Hindi ko na rin namalayan na nakarating na kami sa aking silid.

"We're here," aniya.

Binuksan niya ang pinto, saka pumasok sa loob. Marahan niyang binaba ang aking katawan sa kama. Ramdam ko na rin na mawala na ang kuryente sa aking paa, dahilan upang maigalaw ko na ito.

"Ayos ka na ba?" tanong niya.

Ngayon ko lang naramdaman ang ganitong kalinga. Ngayon lang nagkaroon ng isang taong nag-aalala para sa akin.

Sa pagtitig ko sa kanyang mata, hindi na ako makatugon pa. Tila hinihigop ang aking kaluluwa sa mga tingin niyang iyon.

Unti-unti akong lumapit sa kanya. Kasalukuyan siyang nakaupo sa tabi ng kama at ganoon din ako.

"W-What are you doing?" tanong niya, ngunit hindi ako tumugon.

Nakatitig lang ako sa mapula niyang labi. Dahan-dahan akong lumapit at agad na dinampi ang labi ko sa kanya. Naramdaman ko ang bahagya niyang pagtulak sa aking katawan.

Ngunit nang sinimulan kong ipasok ang aking dila sa loob ng kanyang bibig, tuluyan siyang bumigay sa aking halik. Hinawakan niya ang aking balikat, saka mas diniin ang aking labi.

He is not a good kisser. His lips is a virgin and I expected that. Pero habang lumalalim at umiinit ang aming halik, unti-unti siyang natututo at lumalaban.

Habol hininga kami nang maglayo ang aming labi.

"What have you done to me?" aniya na animoy lasing pa mula sa aming ginawa.

Nagulat ako nang hawakan niya ang aking kamay, saka nila nilapat na naka-umbok niyang p*gkalalaki.

"You make this thing alive," aniya na kinatawa ko.

"I guessed we should start making your heir, Mr. Troy," saad ko sa kanya.

Alam kong wala siyang ideya kung paano sisimulan ang lahat, kaya ako na ang unang gumawa ng hakbang.

Tinulak ko siya sa kama, dahilan upang mapahiga siya.

"S-Sandali lang, I-I don't know how to start," aniya.

Napangiti ako dahil sa pagiging honest niya. Pumuwesto ako sa kanyang ibabaw, saka nilapit ang labi sa kanyang tainga.

"Don't worry, I will drive you, baby," paglandi ko.

Nakita ko naman ang mariing pagtaas baba ng kanyang adams apple. Nakatutuwa ang pagiging inosente niya.

Mariin siyang napapikit nang hawakan ko ang dulo ng suot niyang panloob, saka ko ito marahang binaba. Nanlaki ang aking mga mata nang humampas sa aking hita ang mahaba niyang alaga.

"W-Wow! This is huge," gulat kong saad.

Sa tagal kong naging pok-p*k ngayon lang ako naka-encounter ng ganito.

Tumaas ang gilid ng aking labi. Agad kong tinanggal ang saplot na nakatakip sa aking katawan kaya tumambad sa kanya ang malulusog kong dibdib.

Nakita ko pa ang pag-iwas ng kanyang tingin, dahilan upang mas lalong uminit ang aking katawan.

"Huwag kang umiwas ng tingin, Troy. Tingnan mo lang ako," wika ko sa kanya.

Sinunod naman niya ako. Tila nagsisimulang gumising ang pagiging lalaki niya, dahil nagulat na lang ako nang marahan niyang hawakan ang aking dibdib.

Pinisil niya ang dulo nito, dahilan upang makaramdam ako ng kakaibang sensasyon.

"Umm..." pag-ungol ko.

Tila mas lalo naman siyang nag-init sa narinig. Pumuwesto ako sa kanyang ibaba. Halos hindi ko na kailangan pang hawakan ang kanyang talong dahil kanina pa ito nagbabayang magiliw.

Tinutok ko ang aking k*uweba saka unti-unting umupo rito.

"A-Ahh..."

Sa bawat pagbaon ng kanyang p*gkalalaki, tila punong-puno ang aking katawan. Pakiramdam ko ay first time ko rin ito dahil sa malaki niyang alaga.

Nang tuluyan itong bumaon, tuluyang naabot ng kanyang ulo ang kaibuturan ng aking p*gkababae. Nakaramdam ako ng kiliti at animoy konting kilos ko lang, maabot ko na agad ang langit.

"B-Baby, ang laki mo. Punong-puno ako sa 'yo," pagpuri at pagsamba ko sa kanya.

Naramdaman ko naman ang pagkatuwa niya. Tuluyang nilaro ni Troy ang aking dibdib. Sinumulan kong igalaw ang aking balakang at umindayog sa kanyang ibabaw.

"Sh*t! Ang sarap! Aaahh... aahh..."

"Uummmm.... G-Ganito pala ang pakiramdam nito. Tama ka, parang ayaw ko nang tigilan," paghalinghing niya habang gumagalaw ako sa kanyang ibabaw.

"Aahh.... Oohh... T-Troy! I-I'm almost near!" anunsyo ko saka bumilis ang pagtaas baba ko sa kanyang ibabaw.

Mabilis na umupo si Troy na animoy biglang naging bihasa. Niyakap niya ang aking katawan sabay sa pag-atras abante ng aking balakang. Sa patuloy na pagkiskis ng aking p*gkababae sa kanyang k*ahabaan, nagsimulang mamuo ang aking kalamnan.

"H-Here I come," nanginginig at pagod kong wika.

"L-Let's come together," aniya.

"Aaahhh...."

Sa ilang ulit na paglabas-masok ko sa kanyang p*gkalalaki, tuluyan naming naabot ang r***k ng pagnanasa.

Maraming likido anv umaagos mula sa aking kuweba. Tila ilang taon niyang inipon ito at sa wakas ay nailabas din.

"T-That was amazing..." wala sa sariling wika ni Troy sa akin.

"Sabi ko sa 'yo, 'di ba? Masarap ang s*x," pilyo kong wika sa kanya.

"Yes, it is."

Nanlaki ang aking mga mata nang hawakan niya ang aking braso, saka ako pinahiga sa kama.

"Ngayon ako naman ang iibabaw," wika ni Troy na animoy hayok na hayop.

"S-Sandali! H-Hindi pa nga tayo nakakapahinga," pagtutol ko.

"No! Gagawin natin ito hanggang sumapit ang umaga. It's your fault for waking my inner beast," aniya.

Nanlaki ang aking mga mata nang sunggaban niya ang aking labi, sabay sa pagpasok ng kanyang p*gkalalaki sa aking k*uweba.

Hindi ko siya masisisi, masarap siyang magromansa at hindi ako magsasawa sa kanyang katawan. Ngayon, hindi ko alam kung dapat ba akong maging masaya, dahil nagising ko ang pagiging halimaw niya sa kama.

Comments (2)
goodnovel comment avatar
Mary Jane
Wla ng update sis
goodnovel comment avatar
Mary Jane
Wla pang update hanggang ngaun
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Me and my petchay   Prologue

    Petchay POVWALANG gana kong nilagay ang chewing gum sa bibig upang mawala ang amoy ng laway ng huling lalaki na aking naikama. Nag-toothbrush naman na ako ngunit sadyang makapit ang kanyang amoy. Mariin kong ninguya ang bubblegum at walang ano-anong umupo sa harap ng counter kung saan nandoon ang lalaking bartender nitong bar na aking pinagtatrabahuhan.Ang mga tao sa paligid ay nagsisipagsayawan at tuluyang hinayaan ang sarili na malunod sa espirito ng alak. Ganito ang araw-araw na eksena ng aking buhay, maingay, magulo, at puno ng init sa katawan."Oh, para kang nalugi, Petchay. Hindi ka ba nag-enjoy sa customer mo?"Tinapunan ko ng matalas na tingin ang lalaking nagsalita sa aking harapan. Animoy nang-aasar pa ang kanyang mga ngiti at alam na alam niya ang sinisigaw ng aking mukha."G*go! Sinong mag-eenjoy sa jutay, aber!? Bwisit na 'yon! Five inches na nga lang, hindi pa marunong dumila," iritable kong wika sabay buntonghininga.Isang malakas na tawa ang aking narinig. Sasapakin

  • Me and my petchay   Chapter 1

    Petchay POV ISANG hithit at buga ang ginawa ko sa hawak na sigarilyo. Nakatingin ako sa malayo habang ninanamnam ang lamig ng gabi. Buwan lang ang nagsisilbing liwanag sa paligid kasabay ng malalim kong iniisip. "Ate, hindi ka pa ba papasok?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng tinig na iyon, saka ko nakita ang kakambal kong si Charmaine ngunit madalas ko siyang tawagin sa palayaw niyang chay chay. Tinatawag niya akong ate dahil mas una akong nilabas mula sa kikiam ni nanay, pero ang totoo ay kambal talaga kami. "Pumasok ka na sa loob, baka mahamugan ka pa," pagtataboy ko sa kanya. Ngunit imbis na lumayo, mas lumapit pa siya sa 'kin. Hinawakan niya ang gulong ng bagay na kanyang kinauupuan, saka ito pinaikot patungo sa aking harapan. Oo. Ang kakambal ko ay hindi nakakalakad at ako ang may kasalanan. Tanging wheelchair na lang ang nagsisilbing paa niya, kaya kung minsan, ayoko na lang siyang tingnan dahil naaalala ko lang ang masakit na araw na iyon "Ano bang iniisip mo, ate?"

  • Me and my petchay   Chapter 2

    Petchay POV "Ang sikip mo naman, baby. Ilang beses na kitang nilawayan ayaw pa ring pumasok." Muli kong dinilaan ang dulo at sinubukang itutok sa butas ang hawak ko. "Ooh~" with feelings kong pag-ungol nang sa wakas ay maipasok ko ito. "Aray!" Halos masubsob ang aking mukha nang batukan ako ng kapatid kong si Chay chay. "Ate, magsusuot ka lang ng sinulid sa karayom. Kailangan talaga may ungol?" wika ni Chay chay saka inikot ang gulong ng kanyang wheelchair at nagtungo sa harap ng hapag-kainan. "Ang KJ nito. Hindi ba pwedeng nilalagyan ko lang ng emosyon ang lahat ng bagay na ginagawa ko?" sarkastikong tugon ko sa kanya. Matapos kong tahiin ang napunit kong panty, agad na rin akong nagtungo sa kusina at naghanda nang mag-ayos ng makakain. Ang hinayup*k kasi ng last customer ko kahapon. Pwede namang hindi wasakin ang panty ko at marahang tanggalin. Bakit kasi dalang-dala sa emosyon niya at may pagpunit pang naganap? Akala ba niya mura ang panty? Hindi naman niya binayaran matapos

  • Me and my petchay   Chapter 3

    Petchay POVNAKATITIG ako sa hawak kong calling card ng lalaking iyon, sabay sa paghithit ng sigarilyo.Tulad ng dati at madalas ko nang ginagawa, nakatambay na naman ako sa labas ng bahay ngayong gabi. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon, iniisip ko pa rin ang sinabi ng lalaking iyon. Kung seryoso man siya sa kanyang sinabi, bakit ko ito papatusin?"Ate, nandito ka na naman? Baka lamigin ka. Pumasok ka na sa loob."Agad kong pinasok sa aking bulsa ang hawak kong calling card nang lumabas si Chay chay mula sa bahay."O-Oo, tapusin ko lang itong yosi ko," tugon ko sa kanya.Napabuntonghininga siya sa aking harapan bago muling magsalita."Masama sa kalusugan mo ang sigarilyo, ate.""Alam ko, alam ko, isa lang naman, eh," tugon ko sa kanya saka muling hinithit ang hawak ko."Tsk. Bahala ka nga," aniya.Hinawakan ni Chay chay ang gulong ng kanyang wheelchair, saka tumalikod sa akin. May kung anong kirot ang naramdaman ko sa puso nang makita ko ito."One million pesos."Nanlaki ang ak

  • Me and my petchay   Chapter 4

    Petchay's POV"Chay-chay, kapag kailangan ni nanay ng pera bigyan mo ng piso. Charot lang, bigyan mo nang kaunti. Once a day lang, ha? Makinig ka sa ate," sunod-sunod kong utos kay Chay-chay habang naglalagay ng damit sa isang malaking maleta.Inikot niya ang gulong ng inuupuang wheelchair, saka kunot-noong lumapit sa akin."Ate, bakit nag-eempake ka? Aalis ka ba? Iiwan mo na ba kami?" malungkot na wika ni Chay-chay."Ano ka ba, girl. Kailangan natin to. May nakuha na kasi akong trabaho kaso stay in, kaya kailangan kong mag-empake.""B-Bakit wala ka namang sinabi sa 'kin, ate? Paano ako? Paano kami ni nanay?"Natigilan ako sa paglalagay ng damit sa bag, saka bumuntonghininga. Marahan kong hinakbang ang aking mga paa patungo sa kinaroroonan ni Chay-chay, saka lumuhod sa kanyang harapan.Ang totoo, masakit para sa akin na iwan sila, pero anong magagawa ko, hindi ba? Kailangan kong gawin ito para sa kanya. Para tuluyan siyang makalakad.Isang matipid na ngiti ang binigay ko kay Chay-chay

Latest chapter

  • Me and my petchay   Chapter 5

    "Mabuti naman at nandito ka na. We should talk about something."Halos lumundag ang puso ko nang marinig ang tinig ni Troy, dahilan upang mapalingon ako sa kanya. Nanlaki ang aking mga mata nang makitang nakatapis lang siya ng tuwalya."B-Bakit hindi ka muna nagbihis?" tanong ko saka tumalikod.Nakapagtataka. Sa totoo lang, ilang beses na akong nakakita ng talong, pero ngayon lang ako nahiya nang ganito. A-Ano ba ang mayroon sa lalaking ito?Hinawakan ko ang aking dibdib, saka naramdaman ang mabilis na tibok ng aking puso.Kumunot ang noo ni Troy habang kamot ulong nakatingin sa akin."I'm sorry, akala ko kasi ay sanay ka na sa mga ganito bagay," aniya.Narinig ko ang paglakad ni Troy. Lihim akong sumilip sa kanya at nakita kong pumasok siya sa isang walk-in closet. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang wala na siya sa aking harapan."Ano bang nangyayari sa 'yo, Petchay? Feeling virgin ang peg? Kasya na nga yata limang talong sa kuweba mo," pagsermon ko sa sarili dahil sa inakto ko

  • Me and my petchay   Chapter 4

    Petchay's POV"Chay-chay, kapag kailangan ni nanay ng pera bigyan mo ng piso. Charot lang, bigyan mo nang kaunti. Once a day lang, ha? Makinig ka sa ate," sunod-sunod kong utos kay Chay-chay habang naglalagay ng damit sa isang malaking maleta.Inikot niya ang gulong ng inuupuang wheelchair, saka kunot-noong lumapit sa akin."Ate, bakit nag-eempake ka? Aalis ka ba? Iiwan mo na ba kami?" malungkot na wika ni Chay-chay."Ano ka ba, girl. Kailangan natin to. May nakuha na kasi akong trabaho kaso stay in, kaya kailangan kong mag-empake.""B-Bakit wala ka namang sinabi sa 'kin, ate? Paano ako? Paano kami ni nanay?"Natigilan ako sa paglalagay ng damit sa bag, saka bumuntonghininga. Marahan kong hinakbang ang aking mga paa patungo sa kinaroroonan ni Chay-chay, saka lumuhod sa kanyang harapan.Ang totoo, masakit para sa akin na iwan sila, pero anong magagawa ko, hindi ba? Kailangan kong gawin ito para sa kanya. Para tuluyan siyang makalakad.Isang matipid na ngiti ang binigay ko kay Chay-chay

  • Me and my petchay   Chapter 3

    Petchay POVNAKATITIG ako sa hawak kong calling card ng lalaking iyon, sabay sa paghithit ng sigarilyo.Tulad ng dati at madalas ko nang ginagawa, nakatambay na naman ako sa labas ng bahay ngayong gabi. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon, iniisip ko pa rin ang sinabi ng lalaking iyon. Kung seryoso man siya sa kanyang sinabi, bakit ko ito papatusin?"Ate, nandito ka na naman? Baka lamigin ka. Pumasok ka na sa loob."Agad kong pinasok sa aking bulsa ang hawak kong calling card nang lumabas si Chay chay mula sa bahay."O-Oo, tapusin ko lang itong yosi ko," tugon ko sa kanya.Napabuntonghininga siya sa aking harapan bago muling magsalita."Masama sa kalusugan mo ang sigarilyo, ate.""Alam ko, alam ko, isa lang naman, eh," tugon ko sa kanya saka muling hinithit ang hawak ko."Tsk. Bahala ka nga," aniya.Hinawakan ni Chay chay ang gulong ng kanyang wheelchair, saka tumalikod sa akin. May kung anong kirot ang naramdaman ko sa puso nang makita ko ito."One million pesos."Nanlaki ang ak

  • Me and my petchay   Chapter 2

    Petchay POV "Ang sikip mo naman, baby. Ilang beses na kitang nilawayan ayaw pa ring pumasok." Muli kong dinilaan ang dulo at sinubukang itutok sa butas ang hawak ko. "Ooh~" with feelings kong pag-ungol nang sa wakas ay maipasok ko ito. "Aray!" Halos masubsob ang aking mukha nang batukan ako ng kapatid kong si Chay chay. "Ate, magsusuot ka lang ng sinulid sa karayom. Kailangan talaga may ungol?" wika ni Chay chay saka inikot ang gulong ng kanyang wheelchair at nagtungo sa harap ng hapag-kainan. "Ang KJ nito. Hindi ba pwedeng nilalagyan ko lang ng emosyon ang lahat ng bagay na ginagawa ko?" sarkastikong tugon ko sa kanya. Matapos kong tahiin ang napunit kong panty, agad na rin akong nagtungo sa kusina at naghanda nang mag-ayos ng makakain. Ang hinayup*k kasi ng last customer ko kahapon. Pwede namang hindi wasakin ang panty ko at marahang tanggalin. Bakit kasi dalang-dala sa emosyon niya at may pagpunit pang naganap? Akala ba niya mura ang panty? Hindi naman niya binayaran matapos

  • Me and my petchay   Chapter 1

    Petchay POV ISANG hithit at buga ang ginawa ko sa hawak na sigarilyo. Nakatingin ako sa malayo habang ninanamnam ang lamig ng gabi. Buwan lang ang nagsisilbing liwanag sa paligid kasabay ng malalim kong iniisip. "Ate, hindi ka pa ba papasok?" Napalingon ako sa pinanggalingan ng tinig na iyon, saka ko nakita ang kakambal kong si Charmaine ngunit madalas ko siyang tawagin sa palayaw niyang chay chay. Tinatawag niya akong ate dahil mas una akong nilabas mula sa kikiam ni nanay, pero ang totoo ay kambal talaga kami. "Pumasok ka na sa loob, baka mahamugan ka pa," pagtataboy ko sa kanya. Ngunit imbis na lumayo, mas lumapit pa siya sa 'kin. Hinawakan niya ang gulong ng bagay na kanyang kinauupuan, saka ito pinaikot patungo sa aking harapan. Oo. Ang kakambal ko ay hindi nakakalakad at ako ang may kasalanan. Tanging wheelchair na lang ang nagsisilbing paa niya, kaya kung minsan, ayoko na lang siyang tingnan dahil naaalala ko lang ang masakit na araw na iyon "Ano bang iniisip mo, ate?"

  • Me and my petchay   Prologue

    Petchay POVWALANG gana kong nilagay ang chewing gum sa bibig upang mawala ang amoy ng laway ng huling lalaki na aking naikama. Nag-toothbrush naman na ako ngunit sadyang makapit ang kanyang amoy. Mariin kong ninguya ang bubblegum at walang ano-anong umupo sa harap ng counter kung saan nandoon ang lalaking bartender nitong bar na aking pinagtatrabahuhan.Ang mga tao sa paligid ay nagsisipagsayawan at tuluyang hinayaan ang sarili na malunod sa espirito ng alak. Ganito ang araw-araw na eksena ng aking buhay, maingay, magulo, at puno ng init sa katawan."Oh, para kang nalugi, Petchay. Hindi ka ba nag-enjoy sa customer mo?"Tinapunan ko ng matalas na tingin ang lalaking nagsalita sa aking harapan. Animoy nang-aasar pa ang kanyang mga ngiti at alam na alam niya ang sinisigaw ng aking mukha."G*go! Sinong mag-eenjoy sa jutay, aber!? Bwisit na 'yon! Five inches na nga lang, hindi pa marunong dumila," iritable kong wika sabay buntonghininga.Isang malakas na tawa ang aking narinig. Sasapakin

DMCA.com Protection Status