Chapter 4

HABANG naglalagay ng mga damit at kaunting gamit sa maliit na maleta si Aera ay wala ring humpay sa paggawa ng ingay ang kanyang cellphone. Magmula nang umuwi siya sa kanyang inuupahan ay panay na ang tawag sa kanya ni Lowell.

Ang gagong 'yon! Ano pa bang kailangan niya?

She already have everything she needs in her mini luggage. Kaunting pares ng mga damit at ilang dokumento na importante. She was about to turn off her cellphone when she noticed who was the caller is. But this time, hindi iyon si Lowell.

Aera gulped first before answering the call.

"M-mom..." tila nahihirapang bigkas niya. Puno pa rin ng mga luha ang kanyang mga pisngi. Nasira na naman ang tiwala niyang matagal niyang binuo at inayos. Trinaydor na naman siya ng mga taong tinuring niyang pamilya.

"Where are you, Aeralyn? Magpakita ka na muna sa amin ng daddy mo. We have something to talk about-"

"Nasaan kayo?" pamumutol niyang tanong sa ina.

She have to know first kung nasaan ang mga magulang niya! Hindi siya magpapakita sa mga ito kung sa mismong bahay nila siya pupunta. Nangako siya sa sariling hindi na muli tatapak sa impyernong lugar na iyon.

"Saan pa ba?! Eh di dito sa bahay! Ano ka ba namang bata ka," wika ng ina ng dalaga na animo'y yamot na yamot na sa kanya.

Mabilis na umiling ang dalaga. Na kahit hindi naman siya nakikita ng kanyang ina ay panay lamang siyang iling.

Hindi. Hindi na siya ulit pupunta doon. Hindi na siya babalik sa bahay nilang iyon!

"N-no mom... I can't..."

"Ano na namang kaartehan 'yan ha Aeralyn! Ngayon ka na nga lang pinapauwi dito ay hindi mo pa rin magawa. It's been what?! Four or five years? Aba naman hija, hindi pa ba sapat ang ilang taong kalayaan na binigay namin sayo ng daddy mo?"

Muli na namang dumaloy ang masaganang luha sa pisngi ng dalaga. Hindi nila naiintindihan ang sitwasyon ng dalaga. Wala silang alam!

"Ate Anna, kuya Larry was looking for you."

Pakiramdam ng dalaga ay muling nanumbalik ang takot at pandidiri niya sa kanyang sarili nang marinig ang boses na iyon.

Hindi siya maaaring magkamali. Lumipas man ang napakaraming taon ay sariwa pa rin sa kanyang pandinig ang nakasusukang boses na iyon.

Bakit?

Bakit mas pinili ng mga magulang niya ang hayop na iyon kaysa sa kanya? Kaysa sa kanyang sariling anak nila? Bakit sila nagpapatira ng demonyo sa bahay nila?!

"Aera-"

Mabilis na pinindot at pinatay ng dalaga ang tawag ng kanyang ina. Hindi siya makahinga. Pakiramdam niya ay may kung anong mabigat na bagay sa katawan niya na dumadagan sa kanya. Nahihilo siya. Panay lamang siya iyak ngunit walang tunog na lumalabas sa kanyang bibig.

"Shit... No... Hindi ako uuwi doon. Hindi!"

Aera was about to put her cellphone inside of the pocket of her shorts when the name of Lowell flashed on its screen. Isang malalim na buntong hininga na muna ang ginawa niya. Ano ba talaga ang gustong mangyari ng gagong 'to?!

Mabilis niyang sinagot ang tawag na iyon ngunit bago pa man makapagsalita ang binata sa kabilang linya ay inunahan na niya.

"Aera please-"

"Fuck you Lowell! You ruined my trust! Pare-parehas lang kayong mga lalaki! Best friend ko pa talaga? Tangina niyo!" gigil na gigil niyang bulalas rito.

Hindi na siya makapagtimpi. Pakiramdam niya ay ginagago na naman siya ng mundo. Hindi na nga niya alam kung anong gagawin sa mga magulang niya ay sasabay pa itong si Lowell.

Pwede bang magpahinga muna? Huminga? Pagod na pagod na siya. Gusto niya lang ng tahimik na buhay! Mahirap ba 'yon?

"Aera please, hear me out. Please, this all a mistake. Hindi ko kayang mawala ka-"

"Alam mo Lowell? Another fuck you for you! Hindi ko na kailangang marinig ang kung anumang paliwanag mo. We're done, Lowell. We're fucking done. Nakakadiri kayo!"

"Aera shit baby no please-"

Hindi na nag-abala pa si Aera pakinggan ang anumang pagsusumamo ng dating kasintahan. Hindi na niya kayang makarinig ng panibagong kasinungalingan. Tapos na sila. Pagod na siya umintindi.

Agad na nga niyang sinara at binaba ang maletang naglalaman ng kanyang mga gamit. She was about to open the door of her apartment when her cellphone begin fo ring. Again.

Kunot na kunot ang noo niyang tiningnan iyon. An unregistered number was calling her. Sino na naman ba ito?

Sa pag-aakalang baka isa na naman sa mga number ng mga magulang niya iyon ay basta na lamang niyang sinagot ang tawag at inilagay iyon sa kanyang tenga.

"Hello-"

"Hi my dearest Aera, you miss me? It's been so long, uuwi kana daw?"

Pakiramdam niya ay biglang gumuho ang paligid niya. Paano nalaman ng demonyong ito ang numero niya? Bakit? Bakit kailangang bumalik lahat ng mga alaalang pilit niya kinakalimutan?

"N-no... This is not happening... No-"

"It is really happening, my niece... It's me your tito Luis..." mahina ang boses nito sa kabilang linya ngunit ramdam na ramdam ng dalaga ang panlalamig ng buo niyang katawan.

Nagsimula na naman ang paglandas ng masaganang luha sa magkabilang pisngi niya. Hindi iyon tumitigil. Humahagulgol siya nang walang anumang ingay na nanggagaling sa kanyang bibig.

Panay lamang siyang iling. Her eyes becomes blurry because of her unending tears. Sa kabila ng panlalabo ng mga mata dulot ng mga luha ay pinilit niyang maglakad. Kailangan niyang umalis. Kailangan niyang magpakalayo!

Sa pagbukas ng pinto ay hindi inaasahan ng dalaga ang pagsulpot ng kung sinumang lalaki. Nagkabungguan sila na naging dahilan ng pagkawala ng kanyang balanse.

Natatakot siya. Ramdam niya ang tagaktak ng malamig na pawis sa kanyang batok at mukha. Naghahalo na ang pawis at luha niya.

Pinilit niyang tumayo ngunit hindi na niya magawa. She heard a hum. A voice that is calling her name.

Please, save me. I don't believe in you anymore but please, save me from bad guys. Don't let it happened again. Don't let me innocence tainted again.

"Hey, Aeralyn. It's me. You're safe now, baby. You're safe with me."