Nagtaka si Dawn nang hindi gumalaw si Magnus. Para itong itinulos sa kinatatayuan.“Ayos ka lang ba, Magnus?”Lalayo sana siya rito, para tingnan ang kaibigan, pero pinigilan siya ni Magnus.“Stay. Minsan lang ito mangyari kaya lulubusin ko na,” sagot ni Magnus. Naramdaman niya ang braso nito sa kaniyang baywang at niyakap siya ng mahigpit. Natawa siya sa katwiran nito.“Tama na, Magnus. Masyado nang matagal. Sinuswerte ka na. Nagpapasalamat lang ako, abuso ka naman diyan,” biro niya nang hindi pa ito humihiwalay sa kaniya.“Minsan lang ’to, Baby Indi. Huwag mo nang ipagdamot.”Pabiro niya itong hinampas sa likuran. “Baka masanay ka, ano ka ba? Bitiw na kasi.”“Ouch! Sinaktan mo na naman ang puso ko, Baby Indi. Ayaw mo ba talaga sa ’kin?” kunwari ay arte nito at malungkot nitong tanong.Natigilan naman si Dawn. Gusto na niyang itanong dito ang bagay na iyon.“Magnus,” tawag niya sa pangalan ng binata.“Hmm?”“May gusto ka ba talaga sa ’kin?” lakas loob niyang tanong.Humiwalay ito ng
Kinabukasan ay nagtungo siya sa isang photoshoot para sa kanilang kompanya. Tinawagan niya si Magnus sandali.“Magnus, where are you?” tanong ni Dawn sa lalaki habang kausap ito sa cellphone.Late na ang lalaki sa gaganaping photoshoot kasama siya para sa isang business magazine. Tampok ang kanilang kompanya para maging cover this year at bilang presidente, kailangan mukha niya ang naroon. Ayaw niya sana, pero napilit siya ng ama at wala siyang choice kundi sundin ito.“I’m sorry, Baby Indi. Pupunta na ako,” sagot nito sa kabilang linya.Ito ang kinuhang partner niya. Wala naman iyong problema dahil kaibigan niya ito. Isa pa, modela si Magnus at sikat din ito sa larangang iyon. Bukod doon, komportable rin siyang ito ang kasama niya sa trabaho.“Alright. Bilisan mo.”Bumalik si Dawn sa studio matapos ng kanilang pag-uusap ni Magnus.“Ms. President, you’re also here?”Bahagyang pumikit si Dawn nang marinig ang boses ni Thelma. Lumingon siya rito pero bahagya siyang natigilan dahil sa la
“Very good!” puri ng photographer kay Dawn.Proud namang nakangiti sa kaniya ang mama niya. Noong bata pa siya palagi siya nitong tinuturuan kung paano ang tamang anggulo sa harap ng camera. Hindi niya alam na magagamit niya iyon ngayon. Napansin ni Dawn na may ibinulong sa photographer ang isang staff. Lumapit din ang kaniyang ina sa dalawa. Hindi niya naririnig ang usapan, pero base sa facial expression ng mga ito, may problema. Mataman namang nakikinig ang dalawa sa kaniyang ina, nakita niyang lumiwanag ang itsura ng kausap nito.“Okay, let’s do this!” sigaw ng photographer. Mukhang excited ito sa gagawin na wala siyang ideya kung ano. “Ms. Dawn, stay there! We’re taking the second shoot.” Pigil nito sa tangka niyang pag-alis sa pwesto.Nagtaka si Dawn. Bumaling naman siya sa kaniyang ina na may nagtatanong na tingin. Ngumiti lang ito sa kaniya bilang sagot. Tila pinapahiwatig nitong ayos lang ang lahat, kaya napanatag siya. Isa pa, ligtas naman siya sa loob ng studio.“Sir, punta
Malakas na musika at nagkakasiyahan na mga tao ang sumalubong kay Dawn pagpasok sa bar. Tila wala nang bukas ang mga ito habang sumayaw sa dance floor. Nakikita niya kung gaano ka-wild ang mga babae habang umiindayog ang balakang sa kapareha nitong lalaki. Nagustuhan naman iyon ng mga lalaki at sinasabayan ng paghaplos sa katawan ng mga babae. Inalis ni Dawn ang tingin sa mga sumasayaw. Hinanap ng kaniyang mga mata ang bulto ng kaibigang si Magnum. Tinawagan siya nito para uminom ngayong gabi, pero alam niyang hindi iyon ang dahilan ng pagtawag nito sa kaniya. Sigurado brokenhearted na naman ang loko at gagawin siyang driver pabalik sa bahay nito.“Dawn!” Agaw pansin ang malakas na boses ni Magnum sa karamihan ng mga tao.Tumaas ang kilay ni Dawn nang makita ang itsura ni Magnum. Wala sa ayos ang suot nitong polo, may mga mantsa ng lipstick sa kuwelyo at namumungay na rin ang mga mata nito tanda ng labis na kalasingan. Hawak nito ang bote ng alak habang sunod-sunod na umiinom doon. Ku
“Something came up, but I’ll do everything to arrive on time,” paliwanag ni Vander sa kausap nito sa kabilang linya.“You must, Vander! Nakakahiya kay Miss Abegail kung male-late ka,” problemadong sabi ni Crista, ang manager ni Vander.“I won’t disappoint her. I promise,” pangako niya rito bago siya pagbabaan ng tawag.Hinilot ni Vander ang sentido. Hindi niya pwedeng biguin si Miss Abegail dahil malaki ang magiging epekto niyon sa career niya. Miss Abegail is the most popular and respected person in modeling world. Sikat din itong fashion designer. Maraming modelo ang nais itong makatrabaho at isa na siya roon. Malaking oportunidad ang inihain sa kaniya para magkaroon ng pagkakataon na maging modelo ng isa nitong clothing line. Pupunta siya sa lokasyon ng photoshoot pero isang aksidente ang nangyari na nagpaantala sa lakad niya.“Excuse me, Sir. Kaano-ano mo po ang pasyente?” tanong ng lumapit na nurse kay Vander.“Ahm...” Hindi niya pwedeng sabihin na muntik na niya itong masagasaa
Samantala, sa ospital ay may agad na bumisita kay Dawn. Hindi niya alam kung paano nakarating sa mga ito ang pagkaka-aksidente niya. Marahil nakuha ng nurse ang kaniyang wallet o kaya ay cellphone para kontakin ang taong naroon sa silid niya sa ospital.“Alam kong gising ka, Dawn.”Umikot ang mata ni Dawn kahit nakapikit nang marinig ang boses ng kaniyang Ama. Alam niyang na sa ospital siya kahit hindi magmulat ng mata. Amoy pa lang, kabisado na niya. Madalas kasi siyang manatili rito, pero nagtataka siya kung bakit ang kaniyang Ama ang kasama niya ngayon. Madalas katulong ang nag-aasikaso sa kaniya.“Hi, Pa! Napadalaw ka?” nakangiti niyang bati sa Ama pagmulat ng mga mata.Umiwas ng tingin si Dawn nang sinalubong siya nito ng galit na titig.“Huwag kang magalit. Hindi naman kita pinilit na dalawin ako, ’di ba?” Balewala siyang bumangon pero muli siyang humiga nang kumirot ang kaniyang katawan. Mukhang nabalian ako ng buto ah!“What happened to you? Bakit narito ka na naman sa ospital
“You can’t do this to me, Papa!” sigaw pa rin ni Dawn. Sobrang sama ng loob niya sa ginawa ng Ama. Sinagot naman siya ng echo ng kaniyang boses. Bonus pa ang galit na huni ng ibon at kulisap sa paligid.“Pa!” muli niyang sigaw nang maramdaman ang malamig na hangin. Sa huli ay tumigil na rin siya sa pagsigaw dahil hindi na niya natatanaw ang sasakyan ng magaling niyang Ama na natiis siyang iwan sa hindi pamilyar na lugar na iyon. “Putspa! Ano bang lugar ’to?” nakakunot ang noo at kinakabahan niyang sabi.Naghanap siya ng pwedeng pang-depensa sa paligid. Wala siyang makita kaya hinubad niya ang isa niyang tsinelas.“Masakit din itong ipalo. Siguradong mabubukulan ang sinuman na magtatangka sa akin dito,” pampalubag loob niya sa sarili para mawala ang namuong takot sa dibdib.Dahan-dahan siyang lumapit sa bahay habang nakahanda ang tsinelas sa kaniyang kamay. Hindi siya naniniwala sa multo lalo na’t tanghaling tapat, pero naniniwala siya sa mga masasamang loob. Bigla naman siyang napatig
Feeling ni Dawn nasa anit na niya ang kaniyang kilay dahil sa sobrang taas. Nagcross-arm pa siya para magmukha siyang matapang at hindi basta-bastang babae.“Sino bang dahilan kung bakit nahulog? Kung sinong naghagis, siya rin dapat ang dumampot,” saad niya.Hindi niya ugali ang akuin ang bagay na hindi niya ginawa. Kaya bahala ang lalaki na pulutin ang bagay na hinagis nito. Nakipaglaban pa siya ng titigan dito. Kahit naluluha na ang kaniyang mga mata, hindi siya kumurap at mas lalong hindi siya nag-iwas ng tingin. Ewan lang kung hindi pa ito ma-intimidate sa kaniya. Lihim siyang napangiti nang tumayo ito at kinuha ang nahulog nitong cellphone. Masamang tingin ang pinupukol nito nang nakangiti niyang tanggapin ang cellphone mula rito.“Miss Dawn Indiana Silueta,” seryosong boses ng matandang lalaki mula sa kabilang linya ang bumungad pagkatapat niya ng cellphone sa tainga. “If you don’t sign the marriage contract, you’re babies will explode in your garage,” may pananakot pa nitong sa
“Very good!” puri ng photographer kay Dawn.Proud namang nakangiti sa kaniya ang mama niya. Noong bata pa siya palagi siya nitong tinuturuan kung paano ang tamang anggulo sa harap ng camera. Hindi niya alam na magagamit niya iyon ngayon. Napansin ni Dawn na may ibinulong sa photographer ang isang staff. Lumapit din ang kaniyang ina sa dalawa. Hindi niya naririnig ang usapan, pero base sa facial expression ng mga ito, may problema. Mataman namang nakikinig ang dalawa sa kaniyang ina, nakita niyang lumiwanag ang itsura ng kausap nito.“Okay, let’s do this!” sigaw ng photographer. Mukhang excited ito sa gagawin na wala siyang ideya kung ano. “Ms. Dawn, stay there! We’re taking the second shoot.” Pigil nito sa tangka niyang pag-alis sa pwesto.Nagtaka si Dawn. Bumaling naman siya sa kaniyang ina na may nagtatanong na tingin. Ngumiti lang ito sa kaniya bilang sagot. Tila pinapahiwatig nitong ayos lang ang lahat, kaya napanatag siya. Isa pa, ligtas naman siya sa loob ng studio.“Sir, punta
Kinabukasan ay nagtungo siya sa isang photoshoot para sa kanilang kompanya. Tinawagan niya si Magnus sandali.“Magnus, where are you?” tanong ni Dawn sa lalaki habang kausap ito sa cellphone.Late na ang lalaki sa gaganaping photoshoot kasama siya para sa isang business magazine. Tampok ang kanilang kompanya para maging cover this year at bilang presidente, kailangan mukha niya ang naroon. Ayaw niya sana, pero napilit siya ng ama at wala siyang choice kundi sundin ito.“I’m sorry, Baby Indi. Pupunta na ako,” sagot nito sa kabilang linya.Ito ang kinuhang partner niya. Wala naman iyong problema dahil kaibigan niya ito. Isa pa, modela si Magnus at sikat din ito sa larangang iyon. Bukod doon, komportable rin siyang ito ang kasama niya sa trabaho.“Alright. Bilisan mo.”Bumalik si Dawn sa studio matapos ng kanilang pag-uusap ni Magnus.“Ms. President, you’re also here?”Bahagyang pumikit si Dawn nang marinig ang boses ni Thelma. Lumingon siya rito pero bahagya siyang natigilan dahil sa la
Nagtaka si Dawn nang hindi gumalaw si Magnus. Para itong itinulos sa kinatatayuan.“Ayos ka lang ba, Magnus?”Lalayo sana siya rito, para tingnan ang kaibigan, pero pinigilan siya ni Magnus.“Stay. Minsan lang ito mangyari kaya lulubusin ko na,” sagot ni Magnus. Naramdaman niya ang braso nito sa kaniyang baywang at niyakap siya ng mahigpit. Natawa siya sa katwiran nito.“Tama na, Magnus. Masyado nang matagal. Sinuswerte ka na. Nagpapasalamat lang ako, abuso ka naman diyan,” biro niya nang hindi pa ito humihiwalay sa kaniya.“Minsan lang ’to, Baby Indi. Huwag mo nang ipagdamot.”Pabiro niya itong hinampas sa likuran. “Baka masanay ka, ano ka ba? Bitiw na kasi.”“Ouch! Sinaktan mo na naman ang puso ko, Baby Indi. Ayaw mo ba talaga sa ’kin?” kunwari ay arte nito at malungkot nitong tanong.Natigilan naman si Dawn. Gusto na niyang itanong dito ang bagay na iyon.“Magnus,” tawag niya sa pangalan ng binata.“Hmm?”“May gusto ka ba talaga sa ’kin?” lakas loob niyang tanong.Humiwalay ito ng
“You’re not needed here, Amara. Bring her back home, Vander,” matigas nitong utos sa kaniya. “Let’s continue our meeting,” baling nito sa board members.“I think, Mrs. Monterallo has something to say, Mr. Monterallo,” sambit ng isang board member.Muling bumaling ang tingin ni Alero sa kanilang dalawa. Nagbabanta ang tingin nito, pero malakas ang loob ng kaniyang ina at tumayo ito. Inalalayan naman niya ito patungo sa unahan ng mahabang mesa sa loob ng conference room.“As the legal heiress of Katnis Corporation, me, Amara Katnis Monterallo will be removing Alero Monterallo in the position of the company’s President and my son, Vander Monterallo will take over the company from now on,” anunsyo nito sa lahat na hindi nagustuhan ni Alero.“What are you doing, Amara?” sigaw ni Alero.“Dad!” awat ni Vander sa ama nang tangkain nitong hilahin ang kaniyang ina.“At ikaw naman na nagmamagaling, anong malay mong magpatakbo ng kompanya, huh?! Hindi photoshoot ang trabaho rito na p’wede kang ma
“Thelma, what is it?” tanong ni Maira nang sagutin ang tawag ng pamangkin. “Alero, stop it!” Nakikiliti nitong saway sa lalaki nang halikan nito ang leeg niya.“You’re with Tito Alero, Tita?”“Yeah at iniistorbo mo kami. Bakit ka ba kasi tumawag? Busy kami ni Alero ngayon,” sagot ni Maira sa pamangkin.“We have a problem, Tita!”Umayos ng upo si Maira. “What problem?” nagtatakang tanong ni Maira habang hinayaan si Alero na haplusin ang parte ng katawan niya.“Search what’s the trend today even the news. Bilisan mo, Tita,” taranta nitong sabi.“Okay, I’ll be right back.” Pinatay ni Maira ang tawag at nagtungo sa search engine ng kaniyang cellphone.“What’s the matter, honey?” tanong ni Alero na napahinto sa ginagawa.“I’m trying to know what Thelma’s talking about,” sagot niya habang hinihintay ang result sa cellphone niya at nanlaki ang mga mata nito sa bumungad na article. “What is this?” gulat niyang tanong.Sinilip ni Alero ang tinitingnan niya sa phone. “Silueta heiress?” basa nit
Tumalim naman ang tingin nito sa kaniya. “Tama ang sabi nila, wala kang modo!” madiin nitong sabi.“Huwag kang maniwala sa sabi-sabi, tanda. Masama iyan. Baka kung saan ka pulutin,” nakangisi niyang pang-aasar dito. Hindi pala ito nararapat na tawaging ginang, ang sama ng ugali. Ginagalang na nga niya, sinabihan pa siya ng walang modo.“You—”“Halina kayo. Makakalabas na tayo.”Narinig niyang sabi ni Vander na nagpaputol sa sasabihin ni Manager Crista.“Ikaw na ang mauna, tanda, baka masabihan mo pa ako ng walang modo kapag inunahan kita, eh. Oldest first,” nakangiti niyang sabi sa nanggigil sa inis na manager at itinuro rito ang daan.Matalim siya nitong tiningnan bago talikuran.“Did she say something to you?” nag-aalalang tanong ni Vander sa kaniya.“Nothing,” tipid niyang sagot.She can handle that old lady. Hindi niya ito kailangan para lang sa walang kwentang sinasabi ng manager nito. Naramdaman niya ang paghawak ni Vander sa kaniyang siko, pero marahan niya iyong inalis.“I can
“Vander! Are you out of your mind? Bakit mo ito ginagawa, huh?!” salubong na tanong ni Manager Crista kay Vander matapos nitong asikasuhin ang piyansa ng binata. “Kalat na kalat ang ginawa mo kagabi sa social media, at nagkalat din ang reporters sa labas. Malaking gulo ang pinasukan mo Vander!” galit nitong dugtong.Nanatiling tahimik si Vander habang nakatingin kay Indiana. Hindi pamilyar sa kaniya ang nag-asikaso para makalabas ang dalaga. Mukhang close na close ang dalawa at hindi niya gusto na may isang lalaki na naman ang malapit kay Dawn.“Nakikinig ka ba?” muling singhal sa kaniya ni Manager Crista.“I don’t care about it,” sagot niya.“Vander! Malaki ang epekto nito sa karera mo. May pinirmahan na tayong kontrata sa malalaking kompanya. Paano kapag kinasuhan nila tayo? Masisira ang career mo, alam mo ’yan! Iyan ba ang gusto mo? Matagal mong iningatan ang career mo, pero bakit ngayon ka pa nagkaganito? Kung kailan naman nasa rurok ka na ng tagumpay, hindi mo pa ingatan. Mas gus
Pantay ang pagpapatakbo nila sa mga motosiklo habang nasa likuran nila ang police mobile. Marami silang nilabag na batas ng kalsada ngayon at siguradong deretso sila sa kulungan kapag inabutan ng mga ito. Sumunod si Dawn nang lumiko ang kalaban niya. Ayaw niyang maunahan siya nito at hindi niya hahayaang matalo ng isang baguhang kagaya nito.“Sh*t!” bulalas niya nang makita ang nag-aabang na mga pulis sa unahan nila.Naghanap siya ng pwedeng likuan, pero wala silang lusot ng kalaban. Nasa likuran nila ang humahabol na pulis tapos may nakaabang pa sa kanila sa unahan.“Lagot na. Yari ka ngayon, Dawn.” Naibulalas niya habang patuloy sa pagpapatakbo ng motor.“Tigil!” sigaw ng isang pulis habang nakatutok ang baril sa kanila.Magkasabay silang tumigil ng kalaban sa karera. Sabay din silang nagtaas ng kamay. Mabilis silang pinosasan ng mga pulis.“Tanggalin ang mga helmet nila at dalhin sa presinto,” utos ng isang pulis sa kasamahan nito.Tumalim ang tingin ni Dawn nang makita ang mukha n
Malakas ang ginawang pag-preno ni Dawn nang makita ang taong hindi niya inaasahang makita sa race lane. Seryoso ang tingin nito taliwas sa gulat niyang ekspresyon. Akala niya kung ano ang gagawin nito, pero nagulat siya nang bigla itong yumakap sa kaniya.“You’re causing my heart failure, Indiana. You scared me to death!”Hindi niya napigilan ang malakas na kabog ng dibdib dahil sa nag-aalala nitong boses. Ang mahigpit nitong yakap ay nagbibigay ng kiliti sa kaniyang sikmura.“V-Vander,” mahina niyang sabi. “What are you doing here?” Bahagya itong lumayo sa kaniya. “Don’t do that!” pigil niya nang tangkain nitong alisin ang kaniyang helmet. “Back off!” seryoso niyang sabi bago muling paandarin ang kaniyang motor.“Indiana, please stop!” Hindi niya pinansin ang pagtawag nito sa kaniya.Huminto si Dawn sa kasamahan niyang naghihintay sa kaniya.“Kilala mo ’yong pogi na iyon?” salubong na tanong sa kaniya ni Litos.Tumingin siya sa itinuro nitong direksyon. Napataas ang kaniyang kilay na