Kabanata 677

Ngumiti si Zephyr at marahan itong hinimas.

“Anak, pwede mo ba akong tulungan?”

Kumilos uli ang bata.

“Sabihin mo kay mommy para sa'kin…” Malalim ang boses ni Zephyr. “Kahit ano pa ang itsura niya, siya pa rin ang pinakamaganda para sa'kin. Mahal ko siya habangbuhay.”

Umikot si Cordelia at napahinto si Zephyr habang pinipigilan ang paghinga niya. Maingat niya siyang kinumutan at bumalik sa kama niya.

Sa sumunod na araw, tinawagan ni Zephyr ang biyenan niya para manghingi ng tulong.

“Mom, masama ang timpla ni Cordelia nitong mga nakaraan.”

Kaagad itong naintindihan ni Xyla na ito ay ang pabago-bagong emosyon ng mga buntis.

“Hindi niya ako pinapalapit sa kanya nitong mga nakaraang araw at nagbibihis siya nang nakatalikod sa'kin,” mahinang sabi ni Zephyr. “Hindi na nga niya ako hinahayaang paliguan siya…

“Mom, pwede ka bang pumunta rito at samahan siya?”

“Agad-agad!” Nag-book ng flight si Xyla papuntang Chaiseland sa araw ding iyon.

Nang nagising si Cordelia sa siesta niy