Kabanata 181

Tanging si Cordelia lamang ang laman ng mga mata ni Zephyr.

Nagulat si Cordelia, at namula siya. Nahihiya siya at natatakot habang nagmamakaawa siya, “Honey, huwag!”

Nakangisi ang mga mata ni Zephyr.

Kumalat sa loob ng silid ang init ng parang apoy. Noong masinagan ng liwanag ng buwan ang bintana ng kanilang kwarto, naliwanagan nito ang mga nakakalat na damit sa sahig at pati na rin ang dalawang tao sa kama.

…

Unti-unting minulat ni Zephyr ang kanyang mga mata kinaumagahan. Noong nakita niya na mahimbing pa ring natutulog si Cordelia sa kanyang mga braso, hindi niya napigilang ngumiti at hinalikan niya ang kanyang mga labi. Dahan-dahan niyang hinila ang braso niya at bumangon siya sa kama upang tawagan ang reception, sinabihan niya sila na magdala ng almusal sa kanilang kwarto.

Umikot si Cordelia sa higaan, bigla siyang nagising nang maramdaman niya na walang tao sa tabi niya.

“Darling?”

Bumangon siya mula sa kama upang maghanap. Pagpasok ni Zephyr mula sa balkonahe, naglakad s