Kabanata 162

Dumilim ang ekspresyon si Zephyr. Sinabi niya ng mahina, “Nakaraan na ang lahat ng ito… Ano pa ba ang ginagawa ng mga kriminal kundi ang mag away?”

“SInaktan mo ba siya?”

“Hmm, parang ganun na nga.”

Tumango si Cordelia.

Ang lahat ng nasa kulungan dati ay mapang api. Madaling paniwalaan na may problema sila sa pag iisip. Tulad ni Nicholas, na dati na gustong mapunta sa tuktok, ay natural na magkakaroon ng sama ng loob kung sinaktan siya ni Marcus.

Gayunpaman, iba si Zephyr. Maliban sa seryosong mukha niya at hindi siya masyadong nagsasalita, para kay Cordelia, walang mali kay Zephyr.

Ang mga malaking mga mata ni Cordelia ay makinang. Tumingin siya ng tahimik sa asawa niya. Habang tumitingin siya, mas lalo niyang naisip na nakakuha siya ng napakabuting asawa.

Ang maliit na kamay niya ay hinimas ang mukha ni Zephyr. Walang oras si Zephyr para mag ahit, kaya makita ang balbas niya.

“Bakit ka nakatitig sa akin?” May nakakaakit na boses si Zephyr habang hinimas niya ang ulo ni Cordel