Ito ang mga larawan ni Xyla.Ang mental health hospital ay medyo espesyal. Karamihan sa mga pasyente ay may mas mababa sa average na immune system. Upang maiwasan ang mga mikrobyo at virus na dinala sa pamamagitan ng mga pagbisita sa pamilya, binago ng ospital ang mga panuntunan nito kamakailan.Ang mga miyembro ng pamilya ay maaari lamang bumisita isang beses sa isang buwan habang ang mga pasyente ay kailangang manatili sa ospital sa natitirang oras, na inaalagaan ng mga propesyonal.Hindi makikita ni Cordelia ang kanyang ina sa tuwing gusto niya tulad ng dati. Iyon ang dahilan kung bakit kumukuha ng mga larawan si Seth paminsan-minsan—salamat sa kaginhawahan ng kanyang tungkulin—at dinadala ang mga ito sa kanya, kaya alam niyang maayos ang kalagayan ng kanyang ina."Maganda ang kalagayan ni Ms. Irwin,” natatawang sabi ni Seth. "Ang sabi ng nurse na nag-aalaga sa kanya, siya ay kumikilos tulad ng isang ordinaryong tao kamakailan, kung ito ay pag-uusap o mga aktibidad sa labas. I w
“Wow, nakakamangha! Yeah!” Natuwa si Seth. Siya ay tulad ng iba pang mga manonood sa panahon ng laban, sumisibol at buong lakas na nagyaya. "Ganyan nga! Hook punch... Yeah!"Nakakabingi ang mga sigawan. Nanalo ang estudyante ni Marcus sa isa pang round."Cordelia, nakakakuha ba si Marcus ng maraming pera kung patuloy na nananalo ang kanyang mga estudyante sa mga laban na ito?"Napahagikhik si Cordelia na halos hindi niya masagot ang tanong."Anong ginagawa mo?" Natawa din si Linda. “Palipat-lipat ka ba ng lane? Tumigil sa gamot para maging trainer?"“Mukhang maganda ito!” Tumingin si Seth sa paligid. “Tingnan mo itong mga manonood. Pumasok sila na may dalang ticket. Binabayaran ang mga boksingero manalo man o matalo. Syempre mas madadagdagan pa ang trainer!”"Diyos ko, Seth, nakikita ko ang mga dollar sign sa mga mata mo!" Nanlaki ang mata ni Linda.Sinadya ni Seth na bumuntong-hininga, "Paano ako mag-iipon para magpakasal kung hindi?""Ano ang sinasabi mo?"Nagpipigil ng tawa
“Hoy! Anong ginagawa mo!?" Sumigaw si Cordelia at tumakbo para ilagay ang sarili sa harapan ng kanyang asawa."Wala akong ginagawa!" Nagmukhang malisyoso ang lalaki. “Tanungin mo ang asawa mo kung paano niya ako pinagsilbihan... Hah, itinaas niya ang kanyang mga kamay nang pumitik ako ng abo. Ang kanyang mga palad ang aking ashtray!”“Ikaw—”"Ganda, naisip mo bang nagpakasal ka sa isang mabuting lalaki?"Pinagmasdan ng lalaki si Cordelia mula ulo hanggang paa, ang titig nito ay nababahala sa kanya.“Heh, ang pinakamababa sa mga thug. Siya ay minamaliit noong siya ay nasa bilangguan, at tinatrato mo siya na parang isang brilyante?” nanunuya ang lalaki. “Marcus, ang swerte mong hayop ka!”"Tama na yan!" malakas na sigaw ni Cordelia. “Wala akong pakialam kung sino ka. Ito ay isang pampublikong espasyo. Kung hindi mo muling igalang ang asawa ko, tatawag ako ng security!"Matalim ang tingin ng lalaki. “Marcus, bakit inutil ka pa rin? marunong ka lang magtago sa likod ng babae?"“Uh…
Noong nakita niya si Marcus kanina, parang may mali. Madalas nila siyang binugbog noong sila ay nasa kulungan, ngunit nagulat siya sa makapangyarihan at malamig na presensya nang makita siya ni Marcus.Nagpakasal din siya?Kahit sinong babaeng may matinong pag-iisip ay iiwasan siya. Sinong maglalakas loob na pakasalan siya!?“Mag-ingat ka kapag nag-iimbestiga ka. Itago ito sa ilalim ng radar." Nagsindi ng sigarilyo si Nicholas at bumuga ng mahabang hininga.“N, parang malapit ang asawa niya kay Ms. Quimby. Gusto mo ba…”"Mag-imbestiga din kayo tungkol sa asawa niya!" Mabangis ang tingin ni Nicholas. "Ha, gusto kong malaman kung sino ang babae at kung ano ang sinusubukan nilang gawin!"…Ipinaghanda ni Cordelia ang paliguan para kay Marcus nang umuwi sila sa gabi, kaya kinuha niya ito habang minamasahe siya mula sa gilid ng bathtub."Hindi na kailangan." Ngumiti ng mahina si Marcus. "Matulog ka na. Susunod ako pagkatapos ko dito.""Hindi ako pagod!" Tumingin si Cordelia sa kany
Hindi kumibo si Marcus, ngunit mas lalong lumakas ang kanyang paghinga.Tumunog ang kanyang telepono nang dumating ang email. Nag-browse siya ng impormasyon.Gaya ng inaasahan, may sama ng loob si Nicholas sa totoong Marcus.Nagsasalita pa si Robert. “Sir, nakulong si Nicholas dahil sa sinadya niyang sinaktan ang isang tao noong 18 pa siya. Nasentensiyahan siya ng sampung taon ngunit nakalabas ng dalawang taon nang mas maaga dahil sa kanyang napakagandang pag-uugali doon."Maganda ang kanyang ginawa sa Jangasas nitong dalawang taon, pinamunuan niya ang ilang malalaking grupo. May mga sabi-sabi rin na umahon siya sa kinaroroonan niya sa pamamagitan ng pag-uudyok sa ilang mga amo at pag-aalis sa kanila sa dilim.”Nakakunot ang noo ni Marcus habang hinihimas ang kanyang mga temps."Si Nicholas ay may ilang mga bar at club sa ilalim niya ngayon, ngunit sila ay mga harapan lamang. Punong-puno siya ng mga ilegal na pakikitungo."Tinanong niya sa mahinang boses, "Anong lagay niya sa bi
"Gabi na... May balita ba?""Ilang lumang balita. Nagba-browse lang ako dahil nababagot ako."Tumango si Cordelia. Inaantok pa rin siya, at niyakap niya si Marcus.Habang hawak siya ni Zephyr, idiniin niya ang ilong nito sa mahaba nitong buhok, na aliw sa mahinang bango. Kung hindi dahil sa abala niya...Huminga siya ng malalim para pigilan ang pagnanasa niya. Ang mga mahalay na pag-iisip na ito ay nagiging mas madalas sa mga araw na ito,Masungit ang boses ni Cordelia. "Mahal, may sasabihin ako sa iyo."“Ano ‘yun?”“Kinausap ako ng tatay ko, pinapatrabaho ako sa Jenner Group. Sinabi niya na babayaran niya ako ng tatlong beses na mas mataas kaysa sa kung ano ang gagawin ko dito, kaya hindi ko kailangang mag-alala tungkol sa mga bayad sa medikal ni nanay.Kumunot ang noo ni Zephyr na may madilim na ningning sa kanyang mga mata.Ang matandang tusong soro na si William ay hindi kailanman magkakaroon ng mga intensyon na kasing dalisay nila."At ano sa tingin mo?"“Ako?” Napangit
Nakatagilid ang ulo ni Cordelia. Makikita ang kawalan ng interes sa kanyang magandang mukha."Ang desisyon ko ay... tumanggi ako," walang pag-aalinlangan niyang sabi.Medyo hindi inaasahan ni Zephyr ang sagot niya, ngunit gusto niyang malaman kung ano ang iniisip ng kanyang asawa."Lumaki ako sa isang abnormal na pamilya." Pumatong si Cordelia sa kanya at dahan-dahang sinabing, “Itay ay walang iba kundi isang pangngalan, walang malinaw na pag-iisip si nanay, at kailangan kong alagaan ang aking nakababatang kapatid na lalaki. Kinailangan ko ring tiisin ang pambu-bully at panlalait nina Joanne at Yelena. Sa totoo lang hindi ko alam kung ano ang dinala sa akin ng mga Jenner."Ang pamilyang ito ay hindi kailanman nagbigay sa akin ng pagmamahal. Hindi na rin ako kailangang mag-ambag sa mga Jenner." Napatingin si Cordelia sa kanya. “Ako na ang asawa mo. Ako si Mrs. Grist. Hindi na ako kamag-anak ng mga Jenner. At saka, hindi malinis ang intensyon ng tatay ko sa paghiling sa akin na bumal
Ang mukha sa ilalim ng itim na baseball cap ay isang nakakatakot na mukha. Ang nakangisi na mga mata ay may bahid ng kaunting pagmamataas at paghamak.Huminto muna si Zephyr bago bumati ng diretsong mukha. "Mr. Thompson.”"Ano?" Nagulat si Nicholas, nanunuya. “Tama ba ang narinig ko? Tinatawag mo akong Mr. Thompson?"Ngumiti si Zephyr, malalim at walang kibo ang tingin. Nagkaroon ng likas na pakiramdam ng awtoridad sa kanya na sinumang lalapit ay makakaramdam ng hindi nakikitang panggigipit—si Nicholas ay hindi exempted mula rito.Kinabahan si Nicholas, at nakaramdam din siya ng kakaiba dito."Siguro nakalimutan mo na kung ano ang itsura mo noong una mo akong inaasar, ha?" Tinapik niya ang balikat ni Zephyr. “Hah, para kang ‘Mr. N’, ‘Sir’… Itigil mo na ang pag-arte na parang isang sibilisadong tao ngayon!”Nang dumampi ang kamay ni Nicholas sa balikat ni Zephyr, hinawakan agad ng huli ang kanyang pulso.Nagulat si Nicholas ngunit nanatiling tuwid ang mukha. Gusto niyang tanggali