Kabanata 144

Ang mukha sa ilalim ng itim na baseball cap ay isang nakakatakot na mukha. Ang nakangisi na mga mata ay may bahid ng kaunting pagmamataas at paghamak.

Huminto muna si Zephyr bago bumati ng diretsong mukha. "Mr. Thompson.”

"Ano?" Nagulat si Nicholas, nanunuya. “Tama ba ang narinig ko? Tinatawag mo akong Mr. Thompson?"

Ngumiti si Zephyr, malalim at walang kibo ang tingin. Nagkaroon ng likas na pakiramdam ng awtoridad sa kanya na sinumang lalapit ay makakaramdam ng hindi nakikitang panggigipit—si Nicholas ay hindi exempted mula rito.

Kinabahan si Nicholas, at nakaramdam din siya ng kakaiba dito.

"Siguro nakalimutan mo na kung ano ang itsura mo noong una mo akong inaasar, ha?" Tinapik niya ang balikat ni Zephyr. “Hah, para kang ‘Mr. N’, ‘Sir’… Itigil mo na ang pag-arte na parang isang sibilisadong tao ngayon!”

Nang dumampi ang kamay ni Nicholas sa balikat ni Zephyr, hinawakan agad ng huli ang kanyang pulso.

Nagulat si Nicholas ngunit nanatiling tuwid ang mukha. Gusto niyang tanggali