Mayroong ngiti sa mukha ni Marcus habang nakatingin siya sa babae na yakap niya.“Hubby.” Mukhang may binabalak si Cordelia at kinuskos niya ang sarili niya kay Marcus. “Bakit hindi natin sila tulungan?”“Tulungan sila?” Nagulat siya. Paano nila sila tutulungan? Wala siyang karanasan sa bagay na ‘to.“Tama!” Seryoso ang cute niyang asawa tungkol dito. “Kung hindi dahil kay Dr. Stafford, hindi tayo magkakakilala. Ngayong naisip ko ang tungkol dito, dapat natin siyang pasalamatan, ang matchmaker!“Maganda siguro kung magiging silang dalawa ni Linda!”Naging malagim ang mga mata ni Marcus. Hindi siya nagsalita.Mas nag-iisip siya kaysa kay Cordelia, at mas komplikado ang pag-iisip niya kaysa sa kanya. Ayaw niyang madamay sa mga ganitong bagay ng para lang sa wala.Kung sabagay, wala siyang gaanong alam tungkol kay Linda. Higit pa rito, iniligtas siya ni Seth. Hindi niya pwedeng ipahamak si Seth.Subalit, tuwang-tuwa si Cordelia. Disidido siyang maging matchmaker ng dalawa.Ngumit
”Siguradong hindi ikaw yung may gustong pumunta dito!” Kilalang-kilala siya ni Seth.“Oo. Si Cordelia ang may gusto ng lugar na ‘to,” ang mahinang sinabi ni Marcus. “Determinado siya na maging kayo ni Linda, kaya sinabi niya na magbakasyon tayo dito para magkasama kayo ni Linda.”“Napakabait niya.” Ngumiti si Seth at tumingin siya sa paligid. “Napakaganda dito… Medyo nakakapagtaka lang.”“Ano ‘yun?”“Nagsearch ako tungkol sa hotel na ‘to. Sikat na sikat ang hotel na ‘to. Akala ko napakaraming tao dito. Kaso, maliban sa’tin, walang ibang tao dito! Kahit na hindi peak season, hindi dapat ganito katahimik dito, hindi ba?”Umubo ng dalawang beses si Marcus. Inutusan niya ang mga tauhan niya na ibakante ang buong lugar bago sila pumunta dito. Syempre, wala silang nakitang ibang tao dito.“Hayy, mukhang hindi maganda ang lagay ng hotel na ‘to. Magsasara na ba ‘to?”Sumimangot si Marcus at inirapan niya si Seth.“Ano? Gusto mo ba ng maraming tao at mga matataong lugar?”Nagkibit-bali
Naguluhan si Cordelia sa sinabi ng matandang babae.Tumingin siya sa matanda ng may pagdududa. Gusto sana niyang magtanong ngunit nagulat siya kay Marcus, na nasa tabi niya.Mukhang malagim ang lalaki, nanlilisik ang kanyang mga mata, na para bang magsisimula siya ng isang bagyo.Hinawakan ni Cordelia ang kamay ni Marcus at binulungan niya siya, “Baka masyado na siyang matanda kaya hindi na niya alam ang sinasabi niya… Huwag mong masyadong dibdibin yung sinabi niya.”Hindi nila inasahan na matalas ang pantinig ng matandang babae at narinig niya ang sinabi ni Cordelia. Ngumisi siya.“Napakabuti mo, iha. Gagantimpalaan ka sa kabutihan mo.”“Salamat, lola.” Nagkaroon ng magalang na ngiti sa mukha ni Cordelia. “Mabait naman ang asawa ko. Medyo nakakatakot lang talaga ang itsura niya. Masyado siyang seryoso minsan, kaya madalas hindi siya naiintindihan ng ibang tao.”“Hah, gusto mong malaman ang kapalaran niyo ng asawa mo, hindi ba?”Agad na tumango si Cordelia.Tiningnan ng matand
Nang gustong itago ni Cordelia ang tali, inilagay muna ito ni Marcus sa kanyang bulsa.“Darling, anong…”"Iyan ang sinabi ng matandang babae," sabi niya. “Isa para sa iyo at isa para sa akin. Itatabi natin ‘to ng magkahiwalay, kaya kung talagang magkakahiwalay tayo sa hinaharap—”“Hindi, tumahimik ka! Hindi tayo maghihiwalay!" Natakot si Cordelia. Hindi mahalaga kung ano ang sinabi ng matandang babae, ngunit kinutuban siya ng hindi maganda sa salitang "hiwalay" na nagmula kay Marcus.Pinagaan ni Marcus ang loob niya, malumanay ang kanyang paos na boses, "Ikaw talaga, hahanapin kita kahit magkahiwalay tayo!"“Mn!” Mariing tumango si Cordelia.Nagpalitan ng tingin sina Seth at Linda at sabay na ngumiti.Naglakad-lakad silang apat saglit at bumalik sila sa hotel. Dumating ang manager para personal silang salubungin at dinala sila sa pinakamagandang restaurant.Napatulala sina Seth at Linda nang makapasok sila. Ito ang Edarial Dining na sinasabing nagkakahalaga ng kalahating taong
Umupo ang grupo sa paligid ng mesa. Ang mga pagkain ay mabango at mukhang mamahalin. Ang bawat dish ay nakalagay sa mamahalin porselana, na mukhang napakagarbo.Wala nang pakialam si Seth kung may droga ang pagkain. Nagsimula na agad siyang kumain.Inasar siya ni Linda. "Hindi ka ba natatakot na baka kunin ng restaurant ang password ng bank account mo?""Maaari nilang gawin ang gusto nila!" Sagot ni Seth na may pagkain sa bibig. “Para namang maraming laman ang account ko. Malamang hindi pa kayang bayaran ng laman ng account ko ang pagkain na ‘to! Hindi ako malulugi!""Oh, isang matalinong consumer si Dr. Stafford!""Ikaw din!" Tumawa si Seth. "Mas marami kang kinain kaysa sa akin!"Muntik nang hampasin ni Linda ang kanyang ulo gamit ng mga kubyertos niya.Magiliw na ngumiti sa isa't isa sina Cordelia at Marcus habang pinagmamasdan ang kanilang mga kaibigan na nagtatalo."Nakahain na ang lahat ng pagkain." Pinangunahan ng manager ang mga server na maghain ng fish soup.“Ito ay
“Ayos lang ako.” Ngumuso si Linda at pilit na tumawa habang tinatapik niya ang likod ng kamay ni Cordelia."Linda." Tumigil si Cordelia. Hindi niya sinabi kung ano ang balak niyang sabihin. Sa halip, mahina niyang sinabi na, “Magpahinga ka na muna. Huwag mong sarilinin ang mga bagay. Pwede mo akong tratuhin na parang butas sa puno. Mas mabuting pag-usapan natin ang tungkol dito."Pero kung ayaw mo, hindi rin ako magtatanong."“Cordelia, kasi…” nag-aalangan na magsalita si Linda. Maya-maya pa ay sinabi niya ng may mababang tono na, "Sa tingin ko ay hindi ako karapat-dapat kay Seth."“Ano?”"Hindi ako worth it sa oras ni Seth." Napakagat labi si Linda. "Ako... Ang taong iyon at ako, kami ay..."Bagaman hindi natapos ni Linda ang kanyang sinasabi, naunawaan ni Cordelia ang nangyari. Medyo nagulat siya. Palaging masayahin si Linda. Paminsan-minsan ay matapang siya ngunit hindi siya isang kaswal na tao pagdating sa pakikipagsiping.Kung minamahal ng isang babae ang isang lalaki ng bu
Biglang naisip ni Cordelia na maglakad-lakad sa may dalampasigan. Sinuklay niya ang kanyang mahabang buhok ng naka ngiti at pumunta siya sa dalampasigan suot ang kanyang tsinelas.…Hindi makatulog ng maayos si Marcus.Hirap siyang matulog ngayon na wala si Cordelia sa tabi niya. Sa kabila noon, may mga sikretong bestie si Cordelia na kausapin si Linda. Ang isang lalaking tulad niya ay hindi maaaring umarte.Kaya naman, ang malambot na kama ang naging puntirya niya. Pumihit si Marcus, mas malaki ang mga mata kaysa sa mga platito, habang paulit-ulit niyang sinusumpa si Seth sa kanyang isipan.Para kanino ang bakasyon na ito!?Good job kay Seth, binitawan mo ang pagkakataong mapalapit kay Linda ng ganoon na lang para maghilik sa kwarto ng mag-isa. Naririnig niya siya kahit na sa kabila ng dingding!Napabuntong-hininga si Marcus. Nang makitang madaling araw na, nagplano siyang magpahinga ng kaunti nang tumunog ang telepono sa silid."Mr. Z, mag-isang lumabas si Ms. Cordelia.""An
”I-Ikaw…”Para itong kidlat na gumuhit sa kalangitan, at tumama sa ulo ni Cordelia.Mukhang napansin ito ng lalaking pulubi, gumawa siya ng mga tunog matapos siyang sumilip kay Cordelia at umiling siya bago siya tumakbo palayo na may dala-dalang mga basura na para bang tumatakas siya.Hinabol siya ni Cordelia ngunit hindi niya naabutan ang pulubi. Namumutla siya habang humihingal.Ang mukha na iyon... Kamukhang-kamukha ito ni Marcus!Natigilan si Cordelia habang umaagos ang dugo sa kanyang ulo. Ang kanyang mga kamay ay nanginginig sa sobrang lamig. Ni hindi niya alam kung paano siya naglakad pabalik sa hotel.Nang tumingala siya at nakita si Marcus, inilagay ng lalaki ang isang kamay sa kanyang balikat, dahilan para mapaatras siya at matulala sa kanya."Anong nangyari?" Mahina at malalim ang boses ni Marcus.Nahimasmasan si Cordelia at huminga siya ng malalim.Ang mukha sa kanyang harapan ay maskulado at malinis, at lalaking-lalaki ang dating ng kanyang mga mata. Paano maihaha