Hindi lumingon si Fredric dahil ayaw niyang harapin ang malupit na tingin ni Marcus.Pagkatapos ng mahabang katahimikan, sinabi niya, “Z, hindi ako ang tunay na Marcus. Ginagamit mo lang ang pagkakakilanlan niya. Dahil ginagamit mo ang ID card niya, niregister mo rin ang kasal mo gamit ang ID niya.”“Kaya mula sa pananaw ng batas, ang taong pinakasalan ni Cordelia ay si Marcus, hindi si Zephyr.”Tumayo si Josiah at sinabi niya, “Pero patay na ang tunay na Marcus!”“Oo….” Mas naging mahina ang boses niya habang nagpatuloy siya sa pagsasalita. “Kaya invalid ito. Dahil patay na siya.”Napuno ng katahimikan ang kwarto.Lumingon ang lahat at tumingin sila kay Marcus, at pagkatapos ay yumuko sila.Mas naging madilim ang ekspresyon ni Marcus sa bawat lumipas na sandali.‘Tama… Bakit hindi ko ito naisip?’Noong nag register sila ng kasal, wala sila doon. Ang mga Jenner ang gumawa ng lahat gamit ang mga ID nila. Ang mga tao mula sa city hall ay hindi rin tiningnan kung ang tunay na Mar
Tumalikod si Cordelia at gumising siya ng mabagal. Ang unang bagay na lumapas sa paningin niya pagkatapos niyang dumilat ay ang lalaking nakatayo sa balkonahe.Napuno ng kahihiyan ang mukha niya, namula ang kanyang mga tainga. Tinikom niya ang mga labi niya at tumawa siya. Pagkatapos ay may naramdaman siyang kakaiba. Kahit na paminsan minsan silang nagtatalik, kalmado si Marcus lagi. Hindi siya nawawalan ng kontrol ng ganito.Bumangon si Cordelia. Gusto niyang yakapin si Marcus mula sa likod, ngunit hindi niya inaasahan na halos bumagsak siya nang umapak siya sa sahig.“Ayos ka lang ba?”Mabilis na tinaas ni Marcus ang kamay niya at sinalo niya si Cordelia.Nabigla ng ilangsandali si Cordelia. Niyakap niya si Cordelia at tumingin siya ng maamo dito.Tumawa siya at nilagay niya ang likod ni Cordelia sa kama. Habang nilalaro niya ang buhok ni Cordelia, sinabi niya, “Bakit hindi ka natutulog ngayong gabi at balak mo akong puntahan mula sa likod?”“Hindi yun.” Sinuntok ni Cordelia s
Ang ulo ni Oliver ay puno ng pawis. Lumuhod siya sa sahig at humingi siya ng tawad.Si Josiah ay laging kumikilos base sa kagustuhan niya. Hindi naman sa hindi niya kayang pumatay ng isang tao o sunugin ang lugar. Dahil sa kapangyarihan ng mga Bayer, kahit na patayin siya ni Josiah, siya ay magiging siyang tao lang na nawawala sa mundo, at ang mga Bayer ay tatakpan ang pangyayari.Para naman kay Matthew…Hindi siya titigil hanggat ligtas siya. May posibilidad na pagtataksilan siya nito at gagamitin siya para tumakas.Tutal, kailangan ni Matthew ng isang positibong imahe sa harap ng tatay niya.Kinagat ni Oliver ang mga labi niya at tumama ang ulo niya sa sahig. May sugat na lumabas sa noo niya, at lumabas ang dugo mula diot.“Pakiusap, pakawalan niyo ako, Mr. Bayer! Pa… Pangako ko na gagawin ko ang lahat para sa inyo at hindi ako magrereklamo!”“Paano naman ang Mr. Hamerton mo?” Ang tanong ni Josiah habang umupo siya sa gitna habang naka dekwatro.“Pa… Pangako!” Maputla ang mu
“Yelena!”“Oo na! Oo na!” Kinumpas ni Mr. Rudd ang kanyang kamay at tinuro niya si Cordelia. “Makakaalis ka na. Si Ms. Yelena na lang ang kakausapin ko ngayong araw.”Ngumiti si Yelena, at bago siya pumasok sa meeting room kasama si Mr. Rudd, tumingin siya ng mapang-insulto kay Cordelia. Nakaramdam ng pagkapahiya at kalungkutan si Cordelia noong mga sandaling iyon. Gayunpaman, kinuha pa rin niya ang mga gamit niya at naglakad siya palabas ng gusali. Hindi niya inasahan na… Isang manggagantso su Mr. Rudd! Nalaman lamang niya na hindi totoo ang kumpanya si Mr. Rudd pagkatapos pumirma ni Yelena sa kanyang kumpanya. Mukha man itong kahanga-hanga sa labas, pero wala itong kalaman-laman! Subalit, desperado si Yelena na mabago ang tingin sa kanya ng kanyang ama, kaya nagbayad na siya agad pagkatapos niyang pirmahan ang kontrata upang masimulan ang kanilang proyekto. Isang malaking pagkakamali ang ginawa niyang ito at naging dahilan ito upang mawalan ng halos ilang milyong dolyar a
”Z?” Ilang ulit siyang tinawag ni Josiah. “Z? Nandyan ka ba?”Nagising sa katotohanan si Marcus at inayos niya ang kanyang lalamunan.Natawa si Josiah at sinabi niya na, “Naiintindihan ko na ngayon kung anong ibig sabihin nila sa ‘lumilipad ang isipan’. Kahit na wala ako diyan, alam ko na nakatitig ka sa asawa mo ngayon.”Ang sabi ni Marcus ng may malagim na boses, “Josiah, kung gusto mong mabugbog, pwede mong sabihin sa’kin. Hindi mo kailangang ipaalala sa’kin ng ganito.”Natawa na lamang si Josiah. Alam niya na buong araw na sasamahan ni Marcus ang kanyang asawa, kaya agad niyang pinutol ang tawag.Kinabukasan, nakasalubong ni Linda si Yelena sa isang open-air western restaurant sa baba ng Jenner Building.“Ms. Jenner.” Nginitian siya ni Linda at nilabas niya ang isang termination contract. “Nakausap na namin ang secretary mo, kaya pirma mo na lang ang kailangan namin. Please pumirma ka dito!”Madilim na ang ekspresyon ng mukha ni Yelena, at lalong pumangit ang mukha niya dahi
Kung titingnan ang mga ngiti sa kanilang mga mukha, malalaman agad ng isang tao kung gaano kasarap at katamis ang mga ice cream na hawak nila.Sumimangot si Linda at medyo sumama ang loob niya.Bumuntong-hininga si Yelena at sinabing, “Tinuturing mo siyang parang sarili mong kapatid, pero hindi ka man lang niya inimbitahan noong lumabas siya.“Linda, kilala mo ba kung sino yung babaeng nasa harap ni Cordelia? Siya si Zennie, ang pinakabatang anak ng mga Hamerton mula sa Centrolis! Noong huling nagdaos ng isang charity dinner ang pamilya namin, dumating siya kasama si Cordelia. Tinawag pa nga niya si Cordelia na bestfriend niya! Hah, sinong nakakaalam kung anong ginawa ng p*tang ‘yun para maging kaibigan niya si Zennie?“May bago nang kaibigan ang bestfriend mo ngayon, at hindi lang ‘yun, mas maganda ang background ng pamilya niya kaysa sa’yo! Syempre, wala na siyang pakialam sa’yo!” Tinapik ni Yelena ang balikat ni Linda at nagpatuloy siya sa pagsasalita. “Mukhang ito na ‘yun. Kung
Umaasa rin si Linda na sana ay nagkamali siya.Subalit, napakatalas ng memorya niya mula pa noong nasa high school siya, at kailanman ay hindi niya nakalimutan ang mga taong nakilala niya noon.Kahit na nakasuot ng mask ang isang tao, hindi magbabago ang mga mata nila.Habang iniisip ni Linda ang tungkol dito, lalo siyang nagdududa kay Zennie. Hininaan niya ang kanyang boses at sinabing, “Kung ganun, bantayan mo lang siya ng maigi. Hindi pa natin alam kung siya ba talaga ang anak ng mga Hamerton o hindi.”Nanlaki ang mga mata ni Cordelia sa gulat.“Ang ibig kong sabihin ay dapat manatili kang alerto para hindi ka pagsamantalahan ng masasamang tao!”“Pero Linda…” Nagsalita si Cordelia pagkaraan ng ilang sandali, “Kung hindi siya ang anak ng mga Hamerton, kung ganun ano ang dahilan niya para lumapit sa’kin? Tsaka, dinaos yung charity dinner nung nakaraan para mismo sa kanya, at personal na kinumpirma ni Yelena ang pagkatao niya!“Kahit na kaya niya akong lokohin, sa tingin mo ba m
Sinubukang ayusin ni Linda ang kanyang bukung-bukong, ngunit nakaramdam siya agad ng matinding sakit sa kanyang binti noong sinubukan niyang igalaw ang kanyang paa. Tumingala siya at tumingin siya sa langit. Hapon na, at nagsimula nang matakpan ng mga ulap ang bundok. Dahil sa karanasan niya sa hiking, pumili siya ng daan na hindi pa nadaanan ng ibang tao noon.Napagtanto niya na hindi siya makakaalis sa bundok!Agad niyang kinuha ang kanyang phone mula sa kanyang backpack, ngunit walang signal doon.Sinubukan niyang tumayo, ngunit halos hindi siya makatayo, kahit na sinubukan niyang kumapit sa puno sa tabi niya.Nataranta si Linda. Walang ibang tao sa bundok na ‘to, at habang dumidilim ang langit, naririnig niya ang mga tunog ng mga hayop.Kinabahan siya, at hindi niya napigilan ang pagtulo ng mga luha mula sa kanyang mga mata. Paulit-ulit niyang pinatay at binuksan ang kanyang phone upang makahanap ng signal, ngunit paubos na ang baterya ng nag-iisang phone na maaaring makapagli
Natulala sandali sila Linda at Lina, sabay na bumaling ang atensyon nila sa pinto.Nakatayo doon si Nicholas, na may suot na hindi nakakapinsalang ngiti. Kanina pa siya tumatakbo sa labas ng kwarto ng kanyang anak, bago pa man dinala ni Linda ang tray sa itaas. Siya ay nag-aalala na ang kanyang anak na babae ay hindi kumain at nasa masamang kalooban. Ang takot na mawala ang anak na babae na pinaghirapan nilang hanapin ang sumasagi sa kanya.Gayunpaman, hindi niya alam kung paano siya lalapitan. Siya ay isang ama, isang lalaki, at may ilang mga bagay na maaaring hindi gustong pag-usapan ng mga babae sa isang lalaki.Habang nagdadalawang isip siya ay nakita niyang paakyat na si Linda kaya mabilis siyang nagtago sa gilid. Matapos kumatok si Linda sa pinto at pumasok, inilabas niya ang kalahati ng kanyang katawan at sumilip sa loob, pinipilit ang kanyang tenga sa pakikinig.Pero habang nakikinig siya, parang may kakaiba. Bakit umiiyak ang dalawang ito?Sa pagkabalisa, kumatok si Nicho
Ngumiti si Jacob, natuwa siya sa itsura ni Abigail, wala siyang kaalam-alam sa sakit na nararamdaman ni Abigail.“Hindi natin dapat balewalain ang sprain na ‘to. Kailangan nating pumunta sa ospital ngayon,” ang marahan niyang sinabi ngunit mayroong awtoridad ang kanyang tono. “Makinig ka sa’kin. Sasamahan kita!”Tumango si Abigail, ngumiti siya ng matamis habang nakasandal siya sa kanyang upuan. Pakiramdam niya ay nakalubog siya sa isang lalagyan na puno ng matamis na honey.-Kinagabihan, umuwi si Linda at agad na napansin ang problemadong ekspresyon ni Evelyn.“Anong nangyari?” Nadurog ang puso ni Linda. “Si Pammy ba?”Tumingin sa kanya si Evelyn at tumango. “Nalaman niya na may cancer si Mrs. Jenner, at…”Naalarma si Linda, tatakbo na sana siya paakyat ng hagdan, ngunit pinigilan siya ni Evelyn. “Madam, totoo ba ‘yun?”Nanatiling tahimik si Linda ng ilang sandali bago siya sumagot, “Oo.”“Sa tingin… medyo komplikado ‘to.” Kumunot ang noo ni Evelyn. “Pag-uwi niya, nagkulong
”Anong problema?” Napansin ni Jacob na may mali kay Abigail. Noong papaandarin na niya ang sasakyan, huminto siya at kabado siyang tumingin kay Abigail.‘Hindi ba komportable ang upuan? Masikip ba? Siguro hindi pasok sa standards niya ang kotse ko…”Maraming manliligaw si Abigail, lalo na ang mga mayayamang tagapagmana na hindi magdadalawang-isip na gumastos para sa kanya.Pinanghinaan ng loob si Jacob.Pagkatapos, noong sandaling iyon, napansin niya na hindi sinuot ni Abigail ang kanyang seatbelt. Nagkaroon siya ng ideya. Iyon kaya ang problema?Agad siyang lumapit at inabot niya si Abigail upang isuot ang kanyang seatbelt.Nabigla si Abigail, at kinabahan siya. Noong sandaling iyon, habang malapit sa kanya si Jacob, nalanghap niya ang preskong amoy ni Jacob na parang lavender at napansin niya ang kulay pulang bakas sa puting damit ni Jacob sa ilalim ng sikat ng araw.Noong inangat niya ang kanyang tingin at ngumiti siya pagkatapos niyang ayusin ang seatbelt ni Abigail, pakiram
Pagkatapos ay malinaw na narinig ni Lina na sabihin ng isang boses sa kabilang linya na, “Bed 35, Melissa Jones, oras na para sa gamot mo!”Agad na ibinaba ni Jesse ang tawag.Hawak ni Lina ang kanyang phone, tinititigan niya ang madilim na screen. Pakiramdam niya ay maiiyak siya, at tumulo ang mga luha pababa ng kanyang mukha.-Natapilok si Abigail sa set ngunit tiniis niya ang sakit hanggang sa huling eksena upang hindi maantala ang filming progress. Noong sumigaw ng “Cut” ang direktor, namamaga na ang kanyang paa, at hindi siya nangahas na humakbang.Naawa si Jackie kay Abigail at nakipagtalo siya sa crew, sinabi niya na hindi nila inalagaan ng mabuti ang pinakamamahal niyang artist.Hinila siya ni Abigail. “Ang sakit-sakit na ng paa ko, tapos gusto mo pang pasakitin ang ulo ko?”Agad na lumapit si Jackie upang alalayan siya at tinulungan niya siyang maglakad paalis ng set.Sa kasamaang palad, naka-schedule para sa maintenance ang kotse ngayong araw.Nauubos na ang pasensy
”Lina…” Ngumisi si Gia, nang mapansin niya ang galit sa mga mata ni Lina. Akala niya ay ang galit na ito ay nakatuon kay Linda. “Lina, nauunawaan ko na masama ang loob mo, pero isa itong seryosong bagay. Dapat mong hanapin si Mrs. Thompson para klaruhin ang bagay na ito! “Lina, sa tingin mo ba ay binalak ito ni Mrs. Thompson? Sinadya niyan itago sayo ang bagay na ito, para magdusa si Tita Melissa. At kapag nawala na ito, si Mrs. Thompson na lang ang maiiwan…”“Tapos ka na ba!?” Singhal ni Lina. Ang kape na dala ni Lina ay humulas sa kanyang mga kamay, na nalaglag at bumuhos ang mainit na kape sa likod ng paa ni Gia. Napasigaw si Gia, tumalon-talon na parang payaso. “Lina, ikaw…”“Nilinaw ko na ang sarili ko kanina.” Binitawan ni Lina ang kolyar ni Gia, na naging dahilan para matumba si Gia. “Tutulungan kitang isara yang mabaho mong bibig kung wala kang masasabing maganda!”Nanlaki ang mga mata ni Gia na may halong pagkabigla at takot sa kanyang mukha. Naniniwala siya na a
[Maraming salamat!]Sagot ni Toph: [Hindi mo kailangan maging pormal magkapatid tayo! Sana maging maganda ang iyong gabi~]Kung wala lang si Zuko sa opisina, tiyak na dinala na niya si Toph sa hardin para mag-sparring. -Makalipas ang dalawang araw, nung nasa ibaba si Lina para bumili ng. kape, ng bigla siya may nakitang pamilyar na imahe. “Lina, ang tagal nating hindi nagkita.”Nagulat si Lina, hindi maganda ang itsura ni Gia, hindi na siya kasing sigla nang gaya ng dati sa suot niyang damit at istilo. Tila mas mukha siyang pagod.Gayunpaman, may isang bagay na hindi nagbago—ang katusuhan sa kanyang mga mata.Ngumiti si Lina at sinabing, “Hindi pa naman gaanong matagal. Isang linggo pa lang ang nakakaraan mula nang matanggal ka.”“Pero hindi naging maganda ang buong linggo ko,” sabi ni Gia, at ibinaba niya ang tingin niya. Nagmukha siyang kaawa-awa dahil sa maputla niyang ekspresyon.Ngunit hindi na tinatablan ng ganito si Lina.“Gia, hindi kita pinapahirapan,” sabi ni Lina
Kumunot ang noo ni Zuko. “Ang balat mo? Yung hugis buwan?”“Oo.” Nahihiyang ngumiti si Lina. “Hindi ko kaagad sinabi sayo dahil medyo nag-aalala ako… Hindi ba karamihan ng mga lalaki ay ayaw sa mga babae na nagpapa-plastic surgery?”“Hindi naman lahat.” Marahan na hinaplos ni Zuko ang buhok ni Lina. “Ang mga lalaki ay kayang tanggapin ang lahat para sa babaeng mahal nila. Pero bakit mo nga pala pinatanggal ang balat mo?”Huminto sandali si Lina at marahan na nagsalita. “Si Gia ang kumumbinsi sa akin na ipatanggal ito. Sinabi niya sa akin na… yung balat sa bewang ko ay hindi maganda at naapektuhan nito ang itsura ko sa ilang mga damit.“Sa totoo lang, wala akong kamuwang-muwang noon.” Humagikgik siya. “Ibig kong sabihin, gaano ba ako kadalas magsusuot ng damit na kita ang tiyan at bewang ko? Mahalaga ba talaga kung hindi ito maganda sa paningin!? Pero nagpadala ako at nakinig sa kanya at pinatanggal ko ang balat ko.”Dumilim ang tingin ni Zuko. Matagal na nakausap ni Gia si Melvi
Inakala ni gia na si Jacob, dahil sa wala itong karanasan na makipag-date, ay walang alam at hindi siya tatratuhin ng maayos. Kaagad niyang napagtanto na ginamit niya ang pagiging mautak niyang abogado sa kanilang relasyon, ayaw nga rin siya bigyan ng tsokolate nito. Kung kaya nauwi siya kay Tobias. Yun nga lang…Huminga ng malalim is Gia. Lahat ng mga lalaki ay hindi maaasahan. Nagtataka siya kung bakit may maasahan na lalaki si Lina habang kahit si Renee, na maituturing na kahihiyan, ay may nag-aalaga sa kanya. Kinuyom ni Gia ang kanyang mga kamao sa galit na nagliliyab sa kanyang magata na parang apoy. -Pasado 10 na ng gabi, at hanggang ngayon ay nakasubsob pa rin si Lina sa pag-aaral sa isang disenyo sa kanyang opisina. Nag-unat siya at napansin niya na nakangiti sa kanya si Renee, at sinesenyasan siya gamit ng mga mata nito. At doon napansin ni Lina na nakapasok na pala si Zuko ng hindi niya napapansin. Napasinghap siya ng mahina at sinuntok ito ng mahina. “Paano mo nag
Napasinghap si Gia, bakas sa kanyang mga mata ang pinaghalong galit at takot habang nakatingin siya kay Linda. Saka naman lumapit ang driver ng mga Thompson at tumayo sa harapan nila. Tiningnan ni Linda si Gia ng nakangiti an puno ng panlilibak."Mm! Mmph!"Ng bigla, isang kakaibang tunog ang nanggaling sa kanilang likuran. Lumingon si Linda at nakita niya ag isang lalaki na may balot ang ulo, na pagewang gewang papunta sa kanila habang umaalog ang malaking katawan nito. Nagulat si Linda ngunit napansin niya na parang may kakaiba sa ekspresyon ni Gia. Ang lalaking balot na balot ang ulo ay nagawang ibuka ang ang bahagi ng kanyang bibig at magalang silang binati. Yumuko siya at sinabi, “Mrs. Thompson, ako nga pala si tobias Chambers. Isang karangalan para sa akin ang makita kayo dito!”“Ano naman ang maganda tungkol sa makita mo ako sa ospital?” Tanong ni Linda.“Kasi…” tumigil si Tobias. Binulong ng driver kay Linda, “Siya ang manager ng film studio project at ang punong abala