Umalis ang dalawa sa ospital sakay ng kulay abong sedan."Saan tayo pupunta ngayon, Mr. Weiss?" tanong ni Draco."Ang bodega," tahimik na sagot ni Weiss.Bodega?Sa kabila ng pagkakasangla ng kumpanya sa bangko, nandoon pa rin ang kargamento na ginastos nila ng napakaraming pera.Noon noong nag-host sila ng nakaraang lapidary livestream, maraming kargamento ang naiwang hindi nagamit at nakaimbak sa bodega. Walang alinlangan, lahat sila ay itinuturing na basura.Walang sinuman ang titingin sa basurang ito, at ang mga bangko ay hindi interesado. Hindi naman kalokohan ang iba't ibang mamimili, at tumanggi rin silang tanggapin ito, kaya pansamantalang nakasalansan ang lahat sa bodega."Hindi ba't lahat ng kargamento ay itinuturing na basura, Mr. Weiss? Nakalimutan mo na ba kung paano kami na-scam ng unit ng cargo na iyon? Bakit ka bumabalik para maghanap ng malas?" Naguguluhan na tanong ni Draco.“Thomas, ang bastos na iyon, niloko ako ng pangit na basurang iyon. Bakit hindi ko ito
Paano malalaman ng isang estranghero ang kanyang numero ng telepono? Bakit siya hinahanap ng isang estranghero?Tinanggap ni Thomas ang tawag, ngunit hindi siya nagmamadaling magsalita.“Hello, ito ba si Mr. Mayo?” Isang boses ng lalaki ang narinig mula sa kabilang linya."Oo ako." Agad namang sumagot si Thomas.“Pakinggan mo akong mabuti, Ginoong Mayo. Kailangan kong sabihin sa iyo ang isang bagay na napakahalaga—"Nang maglaon, ang mga salitang sinabi niya ay pumukaw ng serye ng malalim na pag-iisip kay Thomas.......Ang araw ay unti-unting nagbigay daan sa gabi.Pataas nang pataas ang buwan hanggang sa nagbitin ito na parang higanteng karit sa madilim na kalangitan.Ang gabi ay tahimik.Sa tila ordinaryong gabing ito, napakapambihirang mga bagay ang nangyayari.Sa labas ng bodega ng Stellar Jeweller, isang grupo ng mga tao ang palihim na umakyat sa dingding at nakalusot sa mga kahon at crates ng mabibigat na kargamento.Pagkatapos ay maingat nilang inilipat ang ilang mg
Sa isang kisap-mata, tatlong araw na ang lumipas.Ang masasarap na pagkain ay inihain sa daan-daang mesa sa isang bulwagan na itinayo noong unang yugto ng proyekto ng Northern Wilderness. Ang bawat prestihiyosong indibidwal sa Southland District ay naroroon.Napuno ang buong bulwagan ng matataas na opisyal, celebrity, at superstar, na nagdagdag ng magandang kapaligiran sa okasyon.Isa-isang umupo ang lahat ayon sa kani-kanilang upuan.Mayroong maraming 100-pulgada na malalaking screen na nakasabit sa paligid ng bulwagan. Ang bawat screen ay tumutugma sa isang live na broadcast room. Sa kabuuan, binubuo ito ng daan-daang mga live broadcast room na tumutugma sa dose-dosenang mga kumpanya ng alahas.Ngayon, karamihan sa mga kumpanya ng alahas sa buong Southland District ay nagsanib-puwersa para sa live na lapidary na ito.Ito ay isang kapistahan para sa lahat ng kumpanya ng alahas sa buong Southland District.Kasabay nito, ang kapistahan na ito ay nangangahulugang isang mahusay na
"Thomas, titingnan ko kung matatawa ka pa ba pagkatapos nito?!""Oo kaya mo."Sa sandaling iyon, humakbang si Harvard at sinabing, “Para saan? Pinahihintulutan ka bang manatili dito upang manood? Security, bilisan mo at itaboy ang mga bastos na ito.""Sandali lang." Sinubukan siyang pigilan ni Thomas. Ang sinumang pumunta sa pinto ay aming bisita. Dahil gusto ni Weiss, ang general manager, na makita ang aming live na lapidary, bakit hindi niya ito makita? Alam mo, gumastos sila ng tatlong bilyon para makabili ng isang tumpok ng mga walang kwentang bato para sa isang lapidary noong nakaraan. Muntik na siyang mamatay sa hospital bed pagkatapos noon. Ngayon, hindi ba natin maaaring hayaan ang taong ito na pawiin ang kanyang uhaw na makita ito?"Tumango si Harvard, “Well, I’ll let them stay and watch. Gayunpaman, kung mangahas silang gumawa ng anumang mali, itatapon ko silang lahat kaagad."Sa mga tuntunin ng pagtatanggol kay Thomas, walang sinuman ang magiging mas aktibo kaysa sa Har
Nakangiting tumingin si Thomas kay Weiss. Ang kanyang titig ay lubhang hindi komportable kay Weiss."Weiss, anong pinagsasabi mo?""Bakit ako makikigulo sa sarili kong magaspang na bato?"Naramdaman din ni Weiss na may nasabi siyang mali. 'Bakit si Thomas ang makikigulo sa sarili niyang mga gamit?''Ngunit kailangan kong aminin na niloko ko ito sa aking pabor. Kaya, imposibleng mangyari ang kasalukuyang sitwasyon na nagbigay-daan kay Thomas na makakuha ng mataas na kalidad na mga magaspang na bato nang sunud-sunod.'Lahat ng kanyang walang kwentang magaspang na bato ay biglang naging mga premium na bato. Paano ito naging posible?'Kinagat ni Weiss ang kanyang mga ngipin at nagpatuloy sa pagtingin.Habang tinitignan niya, mas lalo siyang nabigla, at nagiging 'kulo' ang dugo niya.Sa susunod na yugto ng panahon, talagang nasaksihan ni Weiss ang isang sandali ng himala. Masyadong mataas ang kalidad ng batch na ito ng mga magaspang na bato na pag-aari ng Stellar Jewellers. Halos is
Kagagaling lang niya sa isang sakit, kaya pinayuhan siyang huwag magalit o mahulog sa pagkabalisa o pangangati.Pero pagkatapos na lokohin ni Thomas, si Weiss ay galit na galit at iritable, at ang kanyang katawan ay natural na nalulula.Ang mga bagong pinsala at mga lumang pinsala ay sumabog nang buo.Namutla ang mukha ni Weiss at malapit nang mawalan ng malay.Tinuro niya si Thomas at hindi niya magawang pagalitan kahit gusto niya.‘Anong silbi ng pagalitan mo siya?’Siya ang nagkusang manggulo ng iba. Kung handa siyang aminin ang pagkatalo at magpasakop sa mabigat na lakas ni Thomas, hindi siya hahantong sa ganito.Natalo si Weiss at mailalarawan lamang ito sa tatlong salita: 'ayaw sumuko'.Sa pagharap sa iba, maaari pa rin siyang lumaban kung ayaw niyang sumuko. Gayunpaman, hindi niya talaga kayang lumaban dahil si Thomas ang taong kinakaharap niya ngayon.Hindi alintana ang pagkakaroon nito ng mental na lakas o pisikal na lakas, si Weiss ay hindi gaanong kakayahan kaysa ka
Sa Central City, si Kelvin Davidson, na kilala ng iba bilang 'Master Centipede' ay nasa kanyang marangyang opisina na matatagpuan sa iconic na gusaling 'H'.Nakaupo sa leather sofa at may hawak na sigarilyo sa kanyang kamay, tinitigan niya ang nasa harapan niya gamit ang kanyang mga mata na may hungkag.Kaswal niyang ibinato ang kanyang cellphone sa lupa. Kasabay nito ang mga upos ng sigarilyo sa sahig. Nagpakita rin ito na hindi niya alam kung ilang sigarilyo ang kanyang hinihithit at kung gaano katagal na siya naninigarilyo.Noon, kahit gaano pa kakulit ang mga bagay, sapat na ang isang sigarilyo para pakalmahin siya.Walang bagay na hindi niya mapalampas sa isang sigarilyo. Kung may bagay na talagang bumabagabag sa kanya, humihithit siya ng dalawang sigarilyo.Ngunit ngayon, matapos humithit ng isang dosena o dalawampung sunod-sunod na sigarilyo, hindi na kayang pagalingin ni Master Centipede ang sakit sa kanyang puso, dahil lang sa namatay ang kanyang pinakamamahal na anak.N
“Sige.”Hindi man lang siya nilingon ni Master Centipede. Nagsindi siya ng panibagong sigarilyo at nagsimulang manigarilyo.Pagkaraan ng ilang sandali, si Master Centipede ay tila walang patutunguhan, "Weiss was...dead."Ito ay isang talagang mabigat na katotohanan.Pero…Nanatili pa rin si Laura sa kanyang kalmadong kalmado. Ang kanyang puso ay kasing tigas ng bato, at malamig siyang tumugon, “Si Weiss ay naging masyadong mapagmataas at makitid ang isip dahil sa kanyang sariling mga talento. Madali niyang haharapin ang mga ordinaryong kalaban. Ngunit tiyak na mamamatay siya kapag nakatagpo siya ng talagang malakas na kalaban. Matagal ko nang nakitang mangyayari ito."Sa katunayan, matagal na niya itong nakita.Bumuntong-hininga si Master Centipede, winawagayway ang komento at sinabing, "Pag-usapan muna natin ang tungkol sa negosyo, ano ang tugon ng pamilya Martin?"Sabi ni Laura, “Ang pamilya Martin ay handang tumulong lamang mula sa anino ngunit hindi lantaran. At the same ti
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D