"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Kabanata 1##Ang hangin ng autumn ay malamig noong unang bahagi ng Setyembre.May mga tuyong dahon ay nahulog sa kanyang malapad na balikat.Si Thomas Mayo ay nakatayo sa ilalim ng isang matandang puno habang nakatingin sa building ng Shalom Technology.‘Kapatid, pinagtulungan nila ako. Hindi ko na kayang luamaban pa. 'Dalawang buwan na ang nakalilipas, ang capital chain ng Shalom Technology ay nasira. Ang chairman nito, si Scott Mayo ay nagkaroon ng isang malaking utang na 1.2 bilyong dolyar. Bilang isang resulta, ang kumpanya ay na-mortgage kay Darcy Davis ng Skyworld Enterprise.‘Kapatid, hindi ko na kaya ito. Humihingi ako ng paumanhin sa una kong pag-alis. 'Sa hatinggabi, tumalon si Scott mula sa bubong ng gusali at namatay.Isang talento na binata ng corporate world ang namatay, ng ganoon na lang.Malinaw na alam ng lahat ang problema sa loob. Ang larangan ng negosyo ay tulad ng isang tunay na labanan.. Si Scott ay isang kaawa-awang sakripisyo lamang.Sa malamig na ha
Kabanata 2##Sa entablado, itinaas ni Darcy ang kanyang ulo habang tinignan niya si Thomas ng may paghamak. Gustong-gusto niya na hinahamak ang tingin niyang mga maliliit na tao habang pakiramdam niya na siya ang mataas.Gayunpaman, ang ekspresyon ni Thomas ay nanatiling hindi nagbabago.Naiintindihan ni Darcy na hindi nangangahas si Thomas na magsalita dahil sa takot, kaya pinukaw niya ito. "Paumanhin, napaka prangka kong tao. Kung nasaktan ko ang marupok mong dignidad, humihingi talaga ako ng paumanhin."Sa totoo lang, alam ko kung bakit nandito ka ngayon. Gusto mo lang manghingi ng pera sa akin para sa pagkamatay ng iyong kapatid, di ba?"Marami akong kilalang tao na kagaya mo."Nagkibit balikat si Darcy at idinagdag, “Gayunpaman, mabibigyan pa kita ng pera. Kung, handa kang sabihin na 'Si Scott Mayo ay karapat-dapat mamatay' tatlong beses sa harap ng lahat, sasang-ayon akong ibigay sa iyo ... hmm ... limang libong dolyar. Deal? "Ito ay isang kahihiyan.Ito ay isang kumplet
Napangiti si Samson. Naintindihan niya kung ano ang balak ni Thomas.“Nga pala, Boss, nakatanggap lang ako ng abiso mula sa nakakataas."Sinabi niya na ang tatlong distrito ng Shaol, Desert Cele at Oceania Hail ay magsasama upang mabuo ang distrito ng Southland, at ikaw ang magiging punong opisyal na mamamahala dito."Boss, ito ay isang kapaki-pakinabang na sinecure!"Tumingin si Thomas sa labas ng bintana at sinabi, "Hindi na ako interesado dito. Tayo na. "“Ha? Saan tayo pupunta?"Pinag-isipan ito sandali ni Thomas, at sinabi, "Dahil nandito na tayo, magbiyahe tayo sa aking bayan."Pagkalipas ng kalahating oras, huminto ang kotse.Pagkaalis ni Samson, naglakad si Thomas sa isang kilalang distrito, hanggang sa isang medyo makalumang multi-story villa.Kumatok siya ng maraming beses."Sinong nandyan?"Isang babaeng nasa edad na ang nagbukas ng pinto. Siya ang biyenan ni Thomas, si Felicia Musk. Natigilan siya ng ilang segundo matapos siyang salubungin ng paningin ni Thomas.
Pagkapasok nila sa lobby ng hotel, nakita nila na ang maayos na mga mesa ng hapag kainan na nakahelera.Ang mga tao na dumating at umalis ay nakadamit ng mga marangya at may magagarang alahas.May hawak din silang baso ng alak habang masayang naguusap.Inakay ni Emma si Thomas sa isang mesa sa gitna ng hall at ngumiti habang kausap ang isang matandang lalaki. "Lolo!"Ang matandang lalaki ay kasalukuyang pinuno ng pamilya Hill, Richard Hill.Pinaliit niya ang kanyang mata. “Hello, Emma. Bakit ngayon ka lang dumating? Naghihintay ako sa iyo kanina pa. Halika’t umupo ka. "Nang siya ay lumingon, nakita niya si Thomas sa tabi ni Emma. "Sino ito?" naguguluhan siyang nagtanong.Ibinaba ni Emma ang kanyang ulo at tumugon nang may kawalan ng kumpiyansa, "Siya ang aking asawa, si Thomas Mayo.""Oh?"Hinusgahan na ni Richard si Thomas bago sinabing, “Narinig kong sumali ka sa militar. Hindi ko inaasahan na babalik ka ngayon. Upo ka. ""Salamat, Lolo."Pagkaupo pa lang ni Thomas, sarka
Ang karamihan ng tao ay nagkatitigan, ‘God of War? Anong klaseng post iyan? 'Pekeng umubo si Donald at sinabing, "Hindi ko masyadong alam ang tungkol sa sitwasyon sa west coast. Gayunpaman, alam ko ang lahat tungkol sa mga ranggo ng militar. Walang posisyon na "God of War". Thomas, tigilan mo na ang paggawa ng kwento. "Doon lang napakalma ang karamihan ng marinig iyon."Kaya, ito ay isang gawa-gawang kuwento lang talaga. Eh kaya hindi nakakagulat na hindi ko pa narinig ito. ""Dapat gumawa na lang siya ng isang mas kapani-paniwalang kwento.""Isang posisyon na hindi kahit si Donald ay di alam? Tiyak na hindi totoo ang posisyon na iyon. "Si Emma ay nakarinig ng ilang mga curses sa karamihan ng taong andoon. Nakaramdam siya ng kahihiyan na parang nais niyang maghukay ng butas sa sahig at magtago sa loob noon.Samantala, napaka-kalmado ni Thomas. Kaswal na sinabi niya, "Marahil, hindi ka pa nakikipag-ugnay sa kanya, kaya't hindi mo ito narinig."Natahimik ang karamihan.Pagkat
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D