May ilang lalaking naka-uniporme. Mukha silang napakabata at mayabang. Nakakatakot ang kanilang mga titig, at hindi sila mukhang mga government staff.Ang mga taong ito ay talagang hindi mga government staff.Tanong ni Tomas, “Sino ka? Bakit mo gustong isara ang restaurant ko?"Isang kabataang lalaki, na nanguna sa grupo, ang lumabas at mapang-asar na nagsabi, “Kami ay mula sa Department of Health! Nabigo ang iyong restaurant sa aming hygiene inspection, kaya gusto naming isara mo ang negosyo. May problema ba?"Tiningnan siya ni Thomas mula ulo hanggang paa.Mukha bang taga Department of Health ang taong ito?Sumagot sa kanya si Thomas, "Ikaw ay mula sa Department of Health? Okay, kunin mo ang mga ID mo at ipakita mo sa akin."Humalakhak ang lalaki. "Bakit ko ipapakita sayo ang ID ko? Sino ka ba? Ito ang deal, bibigyan kita ng fifteen minutes para alisin ang iyong mga customer at isara ang restaurant. Naririnig mo ba ako?"Gayunpaman, iginiit ni Thomas. “Isa kang bata na hindi
Nagmamadaling naglakad si Max. Hindi siya mukhang isang department director.Bahagyang kumunot ang noo ni William. Hindi ganoon ang hitsura ng kanyang tiyuhin. Bakit bigla siyang nagbago ngayon? Siya ay karaniwang may matatag na paglalakad at kahanga-hanga ang kanyang mukha.Bakit nakayuko siya habang naglalakad ngayon?Ito ay medyo kakaiba.Nang makalapit si Max ay agad na pumunta si William sa harapan. Ilang sandali pa ay ngumisi siya at sinabing, “Tito, dumating ka na rin sa wakas. Binugbog nila ako! Tulungan mo ako.”Ipinakita niya na siya ay mukhang miserable.Alam niyang pinakamamahal siya ng kanyang tiyuhin. Hangga't ginawa niyang kawawa ang kanyang sarili, walang awa na tuturuan ng kanyang tiyuhin si Thomas ng leksyon at ipapasara ang Food and Medicine Hall.Gayunpaman, sa kanyang pagtataka ay parang walang pakialam sa kanya ang kanyang tiyuhin. Ang kanyang tiyuhin ay tila iba sa karaniwan at medyo kakaiba ang hitsura.Lumakad si Max, pinandilatan si William, at nagtan
Nanalo sila sa unang round!Magkasamang bumalik sa restaurant sina Thomas at Pisces. Umakyat sila sa third floor at umupo.Ibinuhos ni Pisces si Thomas ng isang tasa ng tsaa, saka ngumiti at sinabing, “Una, inihanda niya ang lahat ng mga mamamatay-tao, pagkatapos ay nagpadala siya ng mga tao para isara ang negosyo natin. Ang mga pamamaraan ni Lord Vedastus ay talagang marumi. Hindi dapat ganoon ang kilos ng isang bayani.”Kinuha ni Thomas ang tasa, humigop, at sumagot, “Hindi siya itinuturing na bayani. Sinakop niya ang Celandine City dahil sa kanyang mga kasuklam-suklam na pamamaraan at sa pamamagitan ng Heart Eater. Kung wala ang Heart Eater, walang kwenta ang skill niya.Sumagot si Pisces, “Kailangan nating maging maingat. Hindi natin pwedeng hayaan ang ating sarili na malason ng Heart Eater, kung hindi, tayo ay mapupunta sa ilalim ng kontrol ni Lord Vedastus.”Syempre.Hindi ganoon katanga si Thomas para hayaan siyang kontrolin ni Lord Vedastus gamit ang Heart Eater.Pagkata
Una sa lahat, napansin ni Thomas kung gaano kalaki ang kastilyo bago ang anumang bagay!Noong kanina pa niya ito tinitigan mula sa ibaba ng bundok, wala siyang naramdaman. Nang nasa loob na talaga siya ng kastilyo, ramdam na ramdam niya kung gaano kalaki ang kastilyo. Bukod, ang mga sipi sa kastilyo ay humantong sa lahat ng uri ng mga lugar. Napakaraming daanan na para itong maze.Kahit na si Thomas ay napakatalino at gusto niyang malaman ang lugar sa loob ng tatlumpung minuto, ito ay napakahirap.Hindi siya matatapos sa isa o dalawang araw. Hindi rin nagmamadaling pumunta si Thomas kung saan-saan. Sa halip, may plano siyang suriin ang bawat lugar, at dahan-dahan niyang susuriin ang mga ito.Sa huli, nagbunga ang kanyang pagsusumikap. May nahanap siya.Nang itulak niya ang isang kahoy na pinto sa kastilyo, isang hardin ang lumitaw sa likod ng pinto. Ito ay isang pambihirang hardin.Maraming bulaklak ang nakalagay doon.Nagkaroon ng iba't ibang uri ng mga bulaklak na may iba't ib
Humalakhak ang matanda at sinabing, “Siyempre, ito ang kinalabasan na natamo ko matapos gugulin ang kalahati ng buhay ko sa pag-aaral sa kanila. Hindi ba sila maganda?"Tumango si Thomas. “Oo, sila. Maaari ko bang malaman kung paano kita haharapin?"Sabi ng matanda, “Tawagin mo na lang akong Mr. Cole. Ako ang hardinero sa Bahay ng Vistaria. Ako ay nagtatrabaho dito para sa kalahati ng aking buhay. Wala akong ibang libangan. Gusto ko lang magtanim ng bulaklak."Sabi ni Thomas, “Mr. Cole, kakaiba ang husay mo sa pagtatanim ng mga bulaklak. Ang iba ay karaniwang nagtatanim ng mga bulaklak sa mga kama ng bulaklak o mga kaldero, ngunit itinanim mo ang mga bulaklak sa mga puno. Hindi ko narinig ang tungkol dito.”Lumapit si Mr. Cole. He examined his flowers as he answered, “Mahilig lang akong pahirapan ang sarili ko. Sa totoo lang, walang masama sa pagtatanim sa mga flower bed at paso, pero may kulang ito kumpara sa pagtatanim sa mga puno.”“Ano ang kulang nito?”"Pagiging agresibo."
Muli, ang terminong "Plant Human" ay lumitaw sa ulo ni Thomas. Ang sitwasyon sa harap niya ay halos kapareho ng sitwasyon na nakita niya sa Southland District.Bagaman walang mga nakakulong na tao, may mga tunay na hayop!Napakalupit at hindi kapani-paniwalang paghugpong ng halamang bulaklak sa katawan ng hayop!Napalunok si Thomas, at bumilis ang tibok ng kanyang puso.Ang lugar na ito ay parang daanan na patungo sa impiyerno. Si G. Cole, na tila palakaibigan kanina, ay isa na ngayong demonyo o Satanas sa paningin ni Thomas!Pero walang pakialam si Mr. Cole.Pumasok lang siya, itinuro ang mga hawla, at buong pagmamalaking sinabi, “Buddy, tingnan mo, ito ang pinaghirapan ko.“Bukod sa pagiging hardinero, mahusay din akong doktor. Ang aking mga kasanayan sa grafting ay hindi lamang nagtatapos sa grafting ng mga bulaklak sa mga puno ng kahoy. Pwede ko ring grafting ang mga bulaklak sa mga hayop."Hindi mo ba ako tinanong kung ano ang gagawin ko pagkatapos kong magtanim ng mga agr
Napatingin si Thomas sa telepono at mahinang ngumiti. Aniya, “Dapat halos tapos na si Miss Mars sa lunch niya, kaya kailangan ko munang bumalik. G. Cole, ang pakikipag-usap sa iyo ngayon ay nakinabang ako nang husto.“Bago ako umalis, may hiling ako. Sana pumayag ka, Mr. Cole."Hinaplos ni G. Cole ang kanyang balbas at nakangiting sinabi, “Napakasaya ng pakikipag-usap sa iyo ngayon. Kung mayroon kang anumang mga kahilingan, sabihin lamang ang mga ito. Tiyak na tutulong ako kung kaya ko."Kaya, tinuro ni Thomas ang mga bulaklak sa labas at sinabing, “Mr. Cole, maaari mo bang bigyan ako ng isa sa mga nilinang na bulaklak? Gusto ko ng mga bulaklak at halaman."“Oh?” Pinikit ni Mr. Cole ang kanyang mga mata at sinabing may magalang na ngiti, “Walang masama kung bigyan ka ng bulaklak. Ang problema ay hindi ko ito tatanggalin para sa iyo. Nasa iyo kung maaari mong kunin ang bulaklak.""Salamat!" Nakipagkamay si Thomas sa kanya.Kaya, umakyat si Thomas sa puno ng puno at pinagmasdan ito
Sinabi ni G. Cole nang walang pag-aalinlangan, "Si Lord Vedastus ay isang masamang tao, kaya ang kanyang kaaway ay dapat na isang mabuting tao. Ngayon, mas magaan ang pakiramdam ko sa karakter ni Thomas.”Napailing si Declan na may mapait na ngiti.Si Lord Vedastus ba ay isang masamang tao? Siguro nga. Ito ay dahil ninakaw ni Lord Vedastus ang lalaking iyon kay Mr. Cole. Ang lalaking iyon ang pinakamamahal at pinaka hinahangaang alagad ni G. Cole. Siya ang nag-iisang alagad ni G. Cole, ang Capricious Holy Hand.Sa kabilang banda, bumalik si Thomas sa bulwagan. Sa sandaling ito, pinupunasan na ni Phoebe ang kanyang bibig gamit ang isang tuwalya. Katatapos lang niyang kumain."Bumalik ka sa tamang panahon. Kinain ko na lahat."Tumingin si Thomas sa ibaba, at natapos na ang pagkain sa mesa. Tila sinasadya ni Phoebe na bumili ng oras para sa kanya.Hindi niya maiwasang sabihin, “Salamat.”Biglang uminit ang puso ni Phoebe, at nagtanong siya sa mabait na tono, “Paano na? May nahanap