Una sa lahat, napansin ni Thomas kung gaano kalaki ang kastilyo bago ang anumang bagay!Noong kanina pa niya ito tinitigan mula sa ibaba ng bundok, wala siyang naramdaman. Nang nasa loob na talaga siya ng kastilyo, ramdam na ramdam niya kung gaano kalaki ang kastilyo. Bukod, ang mga sipi sa kastilyo ay humantong sa lahat ng uri ng mga lugar. Napakaraming daanan na para itong maze.Kahit na si Thomas ay napakatalino at gusto niyang malaman ang lugar sa loob ng tatlumpung minuto, ito ay napakahirap.Hindi siya matatapos sa isa o dalawang araw. Hindi rin nagmamadaling pumunta si Thomas kung saan-saan. Sa halip, may plano siyang suriin ang bawat lugar, at dahan-dahan niyang susuriin ang mga ito.Sa huli, nagbunga ang kanyang pagsusumikap. May nahanap siya.Nang itulak niya ang isang kahoy na pinto sa kastilyo, isang hardin ang lumitaw sa likod ng pinto. Ito ay isang pambihirang hardin.Maraming bulaklak ang nakalagay doon.Nagkaroon ng iba't ibang uri ng mga bulaklak na may iba't ib
Humalakhak ang matanda at sinabing, “Siyempre, ito ang kinalabasan na natamo ko matapos gugulin ang kalahati ng buhay ko sa pag-aaral sa kanila. Hindi ba sila maganda?"Tumango si Thomas. “Oo, sila. Maaari ko bang malaman kung paano kita haharapin?"Sabi ng matanda, “Tawagin mo na lang akong Mr. Cole. Ako ang hardinero sa Bahay ng Vistaria. Ako ay nagtatrabaho dito para sa kalahati ng aking buhay. Wala akong ibang libangan. Gusto ko lang magtanim ng bulaklak."Sabi ni Thomas, “Mr. Cole, kakaiba ang husay mo sa pagtatanim ng mga bulaklak. Ang iba ay karaniwang nagtatanim ng mga bulaklak sa mga kama ng bulaklak o mga kaldero, ngunit itinanim mo ang mga bulaklak sa mga puno. Hindi ko narinig ang tungkol dito.”Lumapit si Mr. Cole. He examined his flowers as he answered, “Mahilig lang akong pahirapan ang sarili ko. Sa totoo lang, walang masama sa pagtatanim sa mga flower bed at paso, pero may kulang ito kumpara sa pagtatanim sa mga puno.”“Ano ang kulang nito?”"Pagiging agresibo."
Muli, ang terminong "Plant Human" ay lumitaw sa ulo ni Thomas. Ang sitwasyon sa harap niya ay halos kapareho ng sitwasyon na nakita niya sa Southland District.Bagaman walang mga nakakulong na tao, may mga tunay na hayop!Napakalupit at hindi kapani-paniwalang paghugpong ng halamang bulaklak sa katawan ng hayop!Napalunok si Thomas, at bumilis ang tibok ng kanyang puso.Ang lugar na ito ay parang daanan na patungo sa impiyerno. Si G. Cole, na tila palakaibigan kanina, ay isa na ngayong demonyo o Satanas sa paningin ni Thomas!Pero walang pakialam si Mr. Cole.Pumasok lang siya, itinuro ang mga hawla, at buong pagmamalaking sinabi, “Buddy, tingnan mo, ito ang pinaghirapan ko.“Bukod sa pagiging hardinero, mahusay din akong doktor. Ang aking mga kasanayan sa grafting ay hindi lamang nagtatapos sa grafting ng mga bulaklak sa mga puno ng kahoy. Pwede ko ring grafting ang mga bulaklak sa mga hayop."Hindi mo ba ako tinanong kung ano ang gagawin ko pagkatapos kong magtanim ng mga agr
Napatingin si Thomas sa telepono at mahinang ngumiti. Aniya, “Dapat halos tapos na si Miss Mars sa lunch niya, kaya kailangan ko munang bumalik. G. Cole, ang pakikipag-usap sa iyo ngayon ay nakinabang ako nang husto.“Bago ako umalis, may hiling ako. Sana pumayag ka, Mr. Cole."Hinaplos ni G. Cole ang kanyang balbas at nakangiting sinabi, “Napakasaya ng pakikipag-usap sa iyo ngayon. Kung mayroon kang anumang mga kahilingan, sabihin lamang ang mga ito. Tiyak na tutulong ako kung kaya ko."Kaya, tinuro ni Thomas ang mga bulaklak sa labas at sinabing, “Mr. Cole, maaari mo bang bigyan ako ng isa sa mga nilinang na bulaklak? Gusto ko ng mga bulaklak at halaman."“Oh?” Pinikit ni Mr. Cole ang kanyang mga mata at sinabing may magalang na ngiti, “Walang masama kung bigyan ka ng bulaklak. Ang problema ay hindi ko ito tatanggalin para sa iyo. Nasa iyo kung maaari mong kunin ang bulaklak.""Salamat!" Nakipagkamay si Thomas sa kanya.Kaya, umakyat si Thomas sa puno ng puno at pinagmasdan ito
Sinabi ni G. Cole nang walang pag-aalinlangan, "Si Lord Vedastus ay isang masamang tao, kaya ang kanyang kaaway ay dapat na isang mabuting tao. Ngayon, mas magaan ang pakiramdam ko sa karakter ni Thomas.”Napailing si Declan na may mapait na ngiti.Si Lord Vedastus ba ay isang masamang tao? Siguro nga. Ito ay dahil ninakaw ni Lord Vedastus ang lalaking iyon kay Mr. Cole. Ang lalaking iyon ang pinakamamahal at pinaka hinahangaang alagad ni G. Cole. Siya ang nag-iisang alagad ni G. Cole, ang Capricious Holy Hand.Sa kabilang banda, bumalik si Thomas sa bulwagan. Sa sandaling ito, pinupunasan na ni Phoebe ang kanyang bibig gamit ang isang tuwalya. Katatapos lang niyang kumain."Bumalik ka sa tamang panahon. Kinain ko na lahat."Tumingin si Thomas sa ibaba, at natapos na ang pagkain sa mesa. Tila sinasadya ni Phoebe na bumili ng oras para sa kanya.Hindi niya maiwasang sabihin, “Salamat.”Biglang uminit ang puso ni Phoebe, at nagtanong siya sa mabait na tono, “Paano na? May nahanap
Isang malungkot na pangyayari?Pagkatapos ng dalawang salita na iyon, alam ni Thomas na kailangang may nakakaantig na kuwento sa likod nito.Ang pag-unlad ng bagay ay eksaktong nahulaan ni Thomas.Napabuntong-hininga si Phoebe at sinabi kay Thomas ang mahirap na nakaraan na nangyari kay Mr. Cole. Ito ay hindi kumplikado, ngunit ito ay napaka-trahedya.Lumalabas na noong bata pa si Mr. Cole, isa siyang magaling na doktor na may guwapong hitsura, napakahusay na medikal na kasanayan, at mataas na etika sa medisina.Naging maliwanag ang kanyang kinabukasan.Ang mga lalaking tulad nito ay napakapopular sa mga kabataang babae. Maraming magagandang babae ang humahabol kay Mr. Cole, kasama na ang ilang marangal na babae.Sa mga kondisyon ni G. Cole, maaaring ma-screen out ang isang mahusay na kasosyo.Akala din ng lahat.Hanggang isang araw, ang hitsura ng babaeng iyon ang nagpabago sa buhay ni G. Cole.Isa itong ordinaryong babae mula sa mahirap na pamilya. Dahil siya ay may sakit n
Sa ikalimang taon pagkatapos ng kanilang kasal, dumating ang trahedya.May cancer ang asawa ni G. Cole. Ito ay isang genetic na sakit ng kanyang pamilya, at ito ay isang recessive inheritance. Nakalulungkot, nagkaroon ng simula ang asawa ni G. Cole.Sa kabila ng mga pagsisikap ni G. Cole, hindi pa rin niya nailigtas ang buhay ng kanyang asawa.Sa huli, namatay ang kanyang asawa.Ang trahedya ay hindi pa tapos, at mas maraming kalunos-lunos na mga bagay ang nangyari. Nagkasakit din ang anak ni G. Cole noong sumunod na taon, at patuloy na umaatake ang namamana na kanser, na kumitil sa buhay ng anak ni G. Cole.Sa loob lamang ng dalawang taon, sunod-sunod na nawalan ng asawa at mga anak si G. Cole, na isang napakalaking dagok sa kanya.Ang sakit ay naiisip.Sa oras na iyon, araw-araw na umiiyak si Mr. Cole. Siya ay malungkot at desperado, at naisip pa niyang magpakamatay!Sa kabutihang palad, sa ilalim ng masigasig na pangangalaga ng mga nakapaligid sa kanya, unti-unting gumaling
Pumalakpak si Phoebe at sinabing may paghanga, “Nakakamangha ka talaga. Makikita mo ang design ni Mr. Cole nang sabay-sabay. Totoo na gustong gamitin ni G. Cole ang mga bulaklak na ito para gamutin ang mga cancer cells, pero sa kasamaang palad, hindi pa ito naging matagumpay sa ngayon. Si G. Cole ay naghugpong ng mga bulaklak na ito sa mga hayop at lumikha ng mga selula ng kanser. Sinubukan niya ang libu-libong paraan, pero lahat ay nabigo. Ang mga bulaklak ay sumisipsip ng mga sustansya, hindi mga cancer cells, buntong-hininga…”Syempre.Para sa mga bulaklak, ang mga sustansya ng katawan ay mas madaling masipsip. Bakit mag-abala na subukang sumipsip ng mga selula ng kanser?Parang may malaking lamesa ng masasarap na pagkain sa harapan mo. Naroon ang lahat ng pagkain na naiisip nila, kabilang ang manok, itik, isda, baboy, aso, baka, at tupa.Kaya, gusto mo pa bang manghuli, mangisda, at masipag makakuha ng sarili mong pagkain?Syempre hindi!Hindi ba tama na kumain na lang?Naro