Isang malungkot na pangyayari?Pagkatapos ng dalawang salita na iyon, alam ni Thomas na kailangang may nakakaantig na kuwento sa likod nito.Ang pag-unlad ng bagay ay eksaktong nahulaan ni Thomas.Napabuntong-hininga si Phoebe at sinabi kay Thomas ang mahirap na nakaraan na nangyari kay Mr. Cole. Ito ay hindi kumplikado, ngunit ito ay napaka-trahedya.Lumalabas na noong bata pa si Mr. Cole, isa siyang magaling na doktor na may guwapong hitsura, napakahusay na medikal na kasanayan, at mataas na etika sa medisina.Naging maliwanag ang kanyang kinabukasan.Ang mga lalaking tulad nito ay napakapopular sa mga kabataang babae. Maraming magagandang babae ang humahabol kay Mr. Cole, kasama na ang ilang marangal na babae.Sa mga kondisyon ni G. Cole, maaaring ma-screen out ang isang mahusay na kasosyo.Akala din ng lahat.Hanggang isang araw, ang hitsura ng babaeng iyon ang nagpabago sa buhay ni G. Cole.Isa itong ordinaryong babae mula sa mahirap na pamilya. Dahil siya ay may sakit n
Sa ikalimang taon pagkatapos ng kanilang kasal, dumating ang trahedya.May cancer ang asawa ni G. Cole. Ito ay isang genetic na sakit ng kanyang pamilya, at ito ay isang recessive inheritance. Nakalulungkot, nagkaroon ng simula ang asawa ni G. Cole.Sa kabila ng mga pagsisikap ni G. Cole, hindi pa rin niya nailigtas ang buhay ng kanyang asawa.Sa huli, namatay ang kanyang asawa.Ang trahedya ay hindi pa tapos, at mas maraming kalunos-lunos na mga bagay ang nangyari. Nagkasakit din ang anak ni G. Cole noong sumunod na taon, at patuloy na umaatake ang namamana na kanser, na kumitil sa buhay ng anak ni G. Cole.Sa loob lamang ng dalawang taon, sunod-sunod na nawalan ng asawa at mga anak si G. Cole, na isang napakalaking dagok sa kanya.Ang sakit ay naiisip.Sa oras na iyon, araw-araw na umiiyak si Mr. Cole. Siya ay malungkot at desperado, at naisip pa niyang magpakamatay!Sa kabutihang palad, sa ilalim ng masigasig na pangangalaga ng mga nakapaligid sa kanya, unti-unting gumaling
Pumalakpak si Phoebe at sinabing may paghanga, “Nakakamangha ka talaga. Makikita mo ang design ni Mr. Cole nang sabay-sabay. Totoo na gustong gamitin ni G. Cole ang mga bulaklak na ito para gamutin ang mga cancer cells, pero sa kasamaang palad, hindi pa ito naging matagumpay sa ngayon. Si G. Cole ay naghugpong ng mga bulaklak na ito sa mga hayop at lumikha ng mga selula ng kanser. Sinubukan niya ang libu-libong paraan, pero lahat ay nabigo. Ang mga bulaklak ay sumisipsip ng mga sustansya, hindi mga cancer cells, buntong-hininga…”Syempre.Para sa mga bulaklak, ang mga sustansya ng katawan ay mas madaling masipsip. Bakit mag-abala na subukang sumipsip ng mga selula ng kanser?Parang may malaking lamesa ng masasarap na pagkain sa harapan mo. Naroon ang lahat ng pagkain na naiisip nila, kabilang ang manok, itik, isda, baboy, aso, baka, at tupa.Kaya, gusto mo pa bang manghuli, mangisda, at masipag makakuha ng sarili mong pagkain?Syempre hindi!Hindi ba tama na kumain na lang?Naro
Pagkaalis ni Thomas sa Bahay ng Vistaria, dumiretso siya pabalik sa Food and Medicine Hall. Pumunta siya sa ikatlong palapag at inilagay ang kahon sa mesa.Napatingin sila ni Pisces sa kahon sa mesa. Binuksan nila ito para makita ang mga bulaklak sa loob.Sinabi ni Thomas sa Pisces ang tungkol sa mga bulaklak at kay Mr. Cole. Sa sandaling iyon, labis ding nabigla si Pisces, at kahit ilang sandali ay hindi niya ito matunaw ng lubusan.Tanong ng Pisces, “Parang there is really a very direct relationship between the House of Vistaria and the Heart Eater. Commander, sa tingin mo ba ang House of Vistaria ang nagbibigay ng Heart Eater kay Lord Vedastus at tumutulong sa kanya na kontrolin ang buong Celandine City?"Kumunot ang noo ni Thomas. "Hindi ako sigurado."Mula sa pananaw ng Bahay ng Vistaria, hindi sila makikialam sa anumang pwersa, kaya talagang imposible para sa kanila na bigyan si Lord Vedastus ng Heart Eater.Pero kung sinabing walang kinalaman ang House of Vistaria sa Heart
Kasabay nito, ang tanggapan ng chairman ng Art Trading Corporation.Bumukas ang pinto, at si Fiora, ang anak ni Lord Vedastus, ay pumasok at sinabing may malungkot na mukha, "Lord Vedastus, malapit na ang oras para sa tatlong 'hostage'. Kailangang-kailangan namin ang antidote.”Ginamit ni Lord Vedastus ang Heart Eater para kontrolin ang iba't ibang pwersa sa Celandine City. Sa tuwing sila ay magkakasakit, si Lord Vedastus ay nagpapadala ng isang tao upang ipamahagi ang panlunas.Ngayon, malapit nang magkasakit ang tatlong tao.Sinabi ni Lord Vedastus, "Tatawagan ko si Elliot Katz. Maaari kang direktang pumunta sa kanya para kunin ang antidote."Nakinig si Fiora, ngunit hindi siya direktang umalis. Nakatayo siya doon at mukhang hindi masaya.“Anong mali?” tanong ni Lord Vedastus.Kinagat ni Fiora ang kanyang labi at sinabing, “Lord Vedastus, masyado nang malayo ang mararating ni Elliot. Dati ay naihanda niya ang lahat ng panlunas para sa amin isang linggo nang maaga, ngunit ngayo
Kung mayroong isang palapag sa gusali ng opisina ng Art Trading Corporation ang pinakanaiinis kay Fiora, walang alinlangan na ito ay ang ika-36 na palapag. Lahat ng bagay dito ay labis na naiinis kay Fiora na hindi man lang siya pumayag na lumapit dito.Kung hindi dahil sa pangangailangang pumunta dito buwan-buwan para kunin ang antidote, hinding-hindi sana pupunta si Fiora dito.Kapag naisip ni Fiora ang eksena sa ika-36 na palapag, siya ay labis na maiinis.Minsan ay nakarating si Elliot sa isang kuwento na nagsalaysay ng "debauchery". Siya ay labis na nabighani, kaya ginawa niya ang nakasulat sa aklat.Sa ika-36 na palapag, mayroong isang solong silid na nabakante na may malawak na pool, tulad ng isang pribadong swimming pool.Doon, hiniling ni Elliot sa mga tao na magbuhos ng alak sa pool para makagawa ng wine pool, at lahat ito ay first-class na alak.Kailangan niyang magbabad sa pool ng alak araw-araw, at minsan ay umiinom pa siya ng alak.Sapat na ang eksenang iyon para m
Biglang may malakas na kalabog, at malakas na sinipa ang pinto ng kwarto. Bago pa makapag-react si Theo sa mga nangyayari, isang malaking grupo ng mga tao ang sumugod.Nagtaas sila ng camera para kunan ang mga larawan ng dalawang tao sa kama mula sa bawat anggulo ng 360 degrees.Natigilan si Theo.Ano ang nangyayari?Ang villa na ito ay nirentahan niya. Paano nakapasok ang ibang tao? Ang mga pulis ba, mamamahayag, o ang sarili niyang pamilya?Parang hindi sila.“Tumigil ka! Huwag barilin!" Galit na sabi ni Theo. “Sino kayong lahat?”Sa sandaling iyon, pumasok ang isang matangkad na lalaki na naka-suit at nakatali. Bahagya siyang ngumiti at sinabi sa taong nasa kama, “Hello, Mr. Ramsey, ang chef ng Food and Medicine Hall. Ako si Wyatt Colt, ang editor-in-chief ng Newspaper Office. Ito ang business card ko."Magalang niyang inabot ang business card.Hinala ito ni Theo. “Wyatt Colt? hindi kita kilala. Ano ang gusto mong gawin sa pagdadala ng napakaraming tao at pagpasok sa aking
“Tawagan mo ang kaibigan ko."Tutulungan niya ako."Tumango si Wyatt. "Sige."Agad niyang binuklat ang isang papel para hanapin ang numero ng telepono ni Jasper Elrod. Pagkatapos, dinial niya ito, at mabilis na nakonekta ang tawag.Ang boses ni Jasper ay nanggaling sa kabilang dulo. "Kamusta? Sino ang tumatawag?"Agad namang sumagot si Theo, “Ako ito!”"Ginoo. Ramsey? Pinalitan mo ba ang iyong numero ng telepono?""No, huwag na nating pag-usapan ito. Kailangan kong bigyan mo ako ng pabor ngayon.""Lahat ako ng tainga, Mr. Ramsey."“Maghanda kaagad ng isang milyong dolyar at dalhin sa villa no. 28 sa Green Lake.”"Isang milyong dolyar? Bakit ang dami?”"Huwag ka nang magtanong, dalhin mo na lang!"Nag-alinlangan si Jasper. "Ginoo. Ramsey, hindi maliit na halaga ang isang milyong dolyar. Sabihin mo sa akin ng kaunti tungkol dito. Anong gagawin mo diyan?"Natigilan si Theo at hindi makapagsalita.Sa sandaling iyon, hinawakan ni Wyatt ang telepono at sinabing, "Narito ang bag
Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki
Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir
"Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,
Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini
Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy
Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung
"Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot
Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I
Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D