Share

Kabanata 11

Author: Word Breaking Venice
last update Huling Na-update: 2021-08-26 14:09:30
"Ano sa tingin mo? Bakit ang laki ng agwat? "

"Sa palagay ko, ito ay isang gimik lamang sa pamamagitan ng sadyang pagbibigay ng basura bilang padding upang mailabas ang kadakilaan ni Michael."

"Maaari nga. Sa pagkakataong ito, talagang nakuha niya ang lahat ng pansin. ”

Ang mukha ni Michael ay nasilaw sa kaligayahan. Inilagay niya ang susi sa loob ng kahon at ipinasa ito sa host.

Maingat na inilagay ng host ang kahon sa gitnang puwang. Sa kabila ng regalo ni Michael na pinakamaliit, ang lugar nito ang pinaka kapansin-pansin.

Bumalik si Michael sa kanyang kinauupuan at umupo ng cross-legged.

"Johnson, ano ang palagay mo tungkol sa regalo ko?"

Naging matingkad ang mukha ni Johnson. Ibinaba niya ang kanyang ulo nang hindi umiimik.

“Hahahaha! Bakit? Hindi mo ba laging nagustuhan na makipagkumpitensya sa akin?

"This time, makikita ko kung paano mo pa ako makakalaban.

"Johnson Hill, hayaan mong sabihin ko sa iyo. Sa oras na ito, tiyak na maitataguyod ako bilang deputy director, at mawawala ka agad!

“Talo ka, kagaya ng manugang mo. Mayroong kasabihan na pwede rito, "Ang mga ibon na may iisang balahibo ay nagsasama-sama", hahaha! "

Nakaharap sa panunuya ni Michael, hindi mahanap ni Johnson ang mga salita para makasagot siya.

Tuluyang natalo si Johnson.

Sa gitna ng karamihan ng tao, naramdaman ni Emma ang kanyang buong katawan na kumukulo sa galit. Wala siyang magawa ng makita ang kanyang ama na binu-bully ng ganito. Gusto talaga niyang sumulong at sampalin si Michael.

Sa sandaling iyon, tahimik na hinawakan ni Thomas ang kanyang kamay.

"Huwag kang magalit."

"Bakit hindi?!" Sumimangot ng matindi si Emma at sinabing, "Hindi mo ba nakita kung paano nila inapi ng aking ama?!"

Kalmadong sumagot si Thomas, "Naaalala mo pa ba na nabanggit ko na nasisiyahan ako sa panonood ng pagganap ng isang taong mapagbiro?"

"Anong ibig mong sabihin?"

"Simple lang iyon. Mahihirapan sa lalong madaling panahon si Micheal. "

Nag-aalangan si Emma. Tinanong niya, "Bumili siya ng isang marangyang mansyon na nagkakahalaga ng higit sa sampung milyong dolyar, habang ang aking ama ay nagbigay ng serbesa na nagkakahalaga ng tatlong dolyar at animnapung sentimo. Natural, mas masiyahan ang Michael sa opisyal na namamahala at maaaring umakyat pa siya sa hinaharap. Samantala, ang aking ama ay maaaring nabigo dito, at mawala sa kanyang hinaharap sa hinaharap. Bakit mo nasabing makikipagpunyagi si Michael sa lalong madaling panahon? "

Ngumiti si Thomas nang sabihin niya, "Tumpak, si Michael ay maluho, ang mansyon ay magdudulot ng problema sa kanya. Siya ay isang tanga. "

"Bakit mo nasabi?"

"Maghintay ka lang at tingnan. Ang magandang palabas ay malapit nang magsimula. Tapos na ang joker show. "

Di nagtagal, natapos na ng lahat ang pagtatanghal ng kanilang mga regalo.

Karamihan sa mga regalo ay napakamahal. Ang mga ito ay nagkakahalaga ng higit sa isang daang libong dolyar at daan-daang libong dolyar. Gayunpaman, ang mga regalong iyon ay humina kumpara sa marangyang mansion ni Michael na nagkakahalaga ng sampung milyong dolyar.

Ang isang karamihan sa mga tao ay hinulaan na si Michael ay tiyak na mananaig sa oras na ito.

Sinabi ng host, “Lahat kayo ay nagastos ng malaki sa mga regalo sa pagtanggap sa opisyal na namamahala. Makakasigurado kayo na talagang ihahatid ko ang inyong token ng pagpapahalaga sa kanya. "

Sa sandaling matapos ang pagsasalita ng host, sa gitna ng karamihan ng tao, nag-vibrate ang telepono ni Thomas.

Agad siyang bumaba. Tapos, nag-type siya at nag-message. Pagkatapos nito, nagpatuloy siya sa pagkakaupo doon na parang walang nangyari.

Makalipas ang ilang minuto, muli na namang lumabas si Samson.

Natigilan ang host at tinanong, "Mayroon ka bang karagdagang mga tagubilin para sa amin?"

Tumawa si Samson, at sinabi, "Habang nasa backstage ako, narinig kong marami sa inyo ang nagpakita ng inyong tanda ng pagpapahalaga sa punong opisyal na namamahala, kaya't napunta ako upang tingnan sila."

Ngumiti ang host, at sinabi, “Tapos na ang kanilang mga regalo. Maaari niyo ng tingnan. ”

Sa ilalim ng mapagmasid na mga mata ng karamihan, lumakad si Samson patungo sa lugar kung saan inilagay ang mga regalo.

Inalis ni Samson ang kanyang sulyap sa bawat regalo at kalaunan ay nakatuon ang kanyang mga mata sa Rhapsody beer sa sahig sa sulok ng entablado.

Lumakad siya, yumuko, at kinuha ito.

"Regalo din ba ito?"

Nginisian ng host, at sinabi, “Oo. Ang tanda ng pagpapahalaga ni Johnson Hill. "

Ang karamihan ng tao ay sumulyap kay Johnson na may isang mapanukso na titig. Inilibing ni Johnson ang kanyang ulo sa kanyang mga braso sa kahihiyan, wala lamang siyang lakas ng loob na harapin ang mga tao.

Bigla, inalis ni Samson ang takip, kinuha ang bote, itinagilid ang kanyang ulo, at ininom ito.

Lumunok siya ng maraming nito.

"Oo. Iyon ang lasa. Sakto ang lakas ng lasa! "

Ang mga salita at reaksyon ni Samson ay naguluhan ang lahat. 'Maaari bang isang mabuting grade na bote ng beer na nagkakahalaga ng tatlong dolyar at animnapung sentimo ang tunay na mahusay?'

Tumayo siya at tinaas ang anim na bote ng beer. Malakas na sinabi niya, "Nakita ko na lahat ng regalo mo. Ang anim na bote ng Rhapsody beer na ito ang paboritong opisyal na pinangangasiwaan! "

Ang daming tao.

Natahimik sila.

Kahit na si Johnson ay nagyelo sa lugar. Naisip niyang mayroong mali sa kanyang tainga, at mali ang narinig niya.

Makalipas ang ilang panahon ay ang dami lamang ng mga tao ang tumugon dito. Sa parehong oras, umiiyak sila sa sorpresa.

Kahit na ang host ay nahuli rin at tinanong, “Binibiro mo ba kami? Ang Rhapsody beer ay nagkakahalaga ng tatlong dolyar at animnapung sentimo bawat botelya lamang. Ano ang ginawang mas mahusay kaysa sa ibang mga regalo? "

Tiningnan ni Samson ang beer sa kanyang mga kamay tulad ng pagtingin sa kasuyo.

“Ignorante kayo.

"Kapag nanatili kami sa west coast, ang aming buhay ay nakataya sa bawat sandali. Halos hindi kami nakakain at nakakatulog nang maayos araw-araw. Hayan ang isang baso ng mahusay na alak.

"Ang Rhapsody beer ay ang pinakakaraniwang serbesa na maaari naming makita sawest coast. Ito rin ang pinakamalakas na inumin na maaari nating makuha. Ito ang paboritong serbesa para sa bawat mandirigma sa west coast!

"Ang beer na ito ang iniinom natin upang aliwin ang ating kaluluwa. Ito ay ang parehong serbesa na iniinom namin upang patayin ang mga kaaway. Ito ang parehong beer na iniinom namin upang maprotektahan ang ating bansa!

"Hindi lamang ito isang beer, kapatid natin ito, at kasintahan din!"

Nagdala siya ng isang nakakaantig at nakakaantig na pananalita.

Matapos ang isang maikling sandali ng pagkabigla, ang karamihan sa tao ay sumabog sa dramatikong palakpak upang maalok ang kanilang taos-pusong paggalang sa mga mandirigma na nagbuhos ng kanilang dugo para sa kanila.

Muli, tinaas ni Samson ang bote ng Rhapsody beer, at sinabing, "Samakatuwid, walang duda na ang taong nagtanghal ng Rhapsody beer ang nagwagi!"

Mukha namang nagulo ang host. Pinagmumura lang niya si Johnson bago ito at itinapon pa sa sahig ang kanyang regalo.

Sa sandaling iyon, nahihiya na sinabi ng host, "Totoo talaga iyon. Ang isang mahalagang alak na tulad nito ay tunay na pinakamahusay na regalo. Si Johnson ay napaka maunawain, nag-isip at nauunawaan ang mga mandirigma sa west coast ng maayos. Tunay na mabuting kasosyo siya para sa ating lahat. Bigyan natin ng mainit na palakpak si Johnson Hill! "

Nagpalakpakan ang karamihan ayon sa pagkakakilanlan, lalo na ang mga taong tumutuya kay Johnson. Lahat sila ay masigasig na pumalakpak sa kanilang mga kamay, natatakot na baka hawakan ni Johnson ang kanyang sama ng loob sa kanila.

"Matagal ko nang alam na ang taong ito ay higit pa sa nakakatugon sa mga mata."

"Ang isang tunay na tao lamang ang maaaring ipahayag ang kanyang solicitude para sa mga mandirigma, at hindi gumastos ng labis para sa isang regalo."

"Si Johnson Hill ay talagang mabuting tao!"

Tulad ng ibang tao, kapag ang isa ay nahulog, lahat ay magdaragdag na insulto sa pinsala. Kapag ang isa ay rosas, lahat ay papayakin siya.

Sa loob lamang ng sampung minuto, naranasan ni Johnson ang isang matinding pagbabago ng damdamin mula sa kalungkutan tungo sa kaligayahan.

Tumayo siya at yumuko sa karamihan. Ngumiti siya mula sa tainga hanggang tainga, at ang mukha niya ay nasilaw ng kaligayahan. Tuwang-tuwa siya. Ang kadiliman na bumalot sa kanya dati ay nawala.

Sa gitna ng karamihan ng tao, binaril ni Thomas ang isang sulyap kay Emma na natulala. Ngumiti siya at sinabi, “Kaya, paano iyon? Mahusay na gumagana ang aking rekomendasyon, tama ba? ”

Ngumuso si Emma, ​​"Ito ay isang fluke."

"Haha!" Bahagyang umiling si Thomas, at sinabing, "Marami pa akong ipapakitang flukes ulit. Hintayin mo at tingnan. Michael, ang basura na iyon ay makukuha ito sa lalong madaling panahon. "

Kaugnay na kabanata

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 12

    Nagduda si Emma. Bagaman natagpuan niya na hindi maaasahan ang mga salita ni Thomas, naisip niya pa rin na maaaring magkaroon siya ng pag-asa dahil naging tama ang sinabi niya dati.Sa sandaling iyon, kinuha ni Samson ang susi na naiambag ni Michael.Ang mukha ni Michael ay kumikinang sa kaligayahan.Palihim siyang nakaramdam ng kasiyahan. ‘Haha, ang punong opisyal na namamahala ay nagustuhan ang Rhapsody beer? Nagpapakita lang siya ng palabas. Sa huli, hindi ba pipiliin ng punong opisyal na namamahala ang aking marangyang villa? Hindi pa ako natatalo. 'Tumingin si Samson kay Michael. "Ginoong Elon, nag-ambag ka ba ng susi na ito? ""Oo ginawa ko.""Sige. Kung hindi ako nagkakamali, ang mga bahay sa Wind Ridge Neighborhood ay hindi mura. Ang bawat hiwalay na villa sa lugar na iyon ay nagkakahalaga ng hindi bababa ng 20 milyon sa average. "Masayang sinabi ni Michael, "Mahal pero sulit. Ang mga bahay lamang sa halagang iyon ang sapat na sapat para sa sinumang may katayuan ng pun

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 13

    "Young master?" Isang pamilyar na boses ang nadinig mula sa likuran.Dahan-dahang itinaas ni Thomas ang kanyang ulo, nakita lamang ang beteranong empleyado ng pamilyang Mayo na si Ben Caspian."Tiyo Ben."Lumapit sa kanya si Ben. Nanginginig ang kanyang katawan ng ilagay niya isang lumpon ng mga sariwang bulaklak sa libingan."Hindi ko inaasahan na ang pangalawang young master ay mamatay bago ako."Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na nawala siya. Madalas pa rin akong managinip tungkol sa kanya.“Young Master, nakita ko kayong dalawa na lumaki. Sa aking puso, kayong dalawa ay tulad ng mga miyembro ng aking pamilya. Hindi ko talaga matanggap ang katotohanan. "Habang sinasabi ito ni Ben, pumatak ang luha sa mukha niya.Nilingon ni Thomas ang kanyang ulo upang tumingin sa langit. Huminga siya ng mahabang hininga, at sinabi, "Hindi ko makakalimutan ang pagkamatay ni Scott."Umiling si Ben, at sinabi, “Young Master, kalimutan mo na lang ito. Ang Shalom Technology ay k

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 14

    Maya-maya ay bumalik si Thomas sa townhouse sa Metro Garden Neighborhood.Nang makapasok siya sa bahay, nakita niya ang mga biyenan na nakaupo sa sopa habang masayang nakikipag-usap sa isang lalaki. Nang mapansin ni Felicia na nakabalik na si Thomas, kumaway ito sa kanya.“Tom, halika dito. Nais kong ipakilala sa iyo si Melvin Payne, ang anak ng aming kapitbahay na si Gng. Payne."Si Melvin ay nagpunta sa ibang bansa upang mag-aral ng ilang taon, at ngayon lamang siya bumalik."Ibinigay ni Melvin ang kamay kay Thomas. "Kumusta.""Kumusta."Nang makipagkamay si Thomas kay Melvin, naramdaman niyang nilagay ni Melvin ang higit na lakas sa kanyang hawak.Si Thomas ay matangkad at matipuno, kaya't naisip ni Melvin na nagsanay siya sa gym palagi. Sa oras na iyon, lihim na ginamit ni Melvin ang higit niya na lakas. Kung si Thomas ay isang ordinaryong tao, masasaktan ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak ni Melvin na hindi niya matiis ang sakit.Gayunpaman ...Masyado pa siyang bata

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 15

    Matapos mag-hang up si Thomas, sinabi niya, "Sabi ng kausap ko na maiahahatid niya iyon sampung minuto."“Pfff! Hindi ka titigil sa pagpapanggap, ha?! " Dinuro ni Melvin ang kanyang ulo, at sinabi, "Kung makakakuha ka ng isang basket ng mga brilyante, ang bawat isa sa kanila ay kapareho ng sa akin, ako, si Melvin Payne ay puputulin ko ang aking ulo, at ibibigay ko ito sa iyo bilang isang upuan. Kung hindi, iiwan mo si Emma. "Sumimangot si Emma at sinabi, "Ano ang pinagsasabi mo?!"Tinitigan ni Melvin si Thomas, "Paano ito? Pumusta ka na parang lalaki? "Natahimik si Thomas.Hinila ni Emma ang kanyang manggas at sinabi, "Balewalain mo ang joker na ito."Mas nagtiwala si Melvin nang makita niyang tumahimik si Thomas. “Haha! Hindi ka naglakas-loob na makipagpustahan sa akin sapagkat inilantad ko ang iyong mga kasinungalingan, tama ba? "Umiling si Thomas, at sinabing, “Hindi. Naramdaman ko lang na di magandang putulin ang ulo mo dahil sa walang gaanong halaga na bagay. ""Pooh!"

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 16

    Nagpayo si Johnson, "Pinahahalagahan ng pamilyang Hill ang personal na kakayahan. Kung mayroon kang parehong katatayuan kagaya Donald, o kung ang pamilya Mayo ay pagmamay-ari pa rin ng Shalom Technology, isang grupo ng mga tao ang magsasagawa ng hakbangin na tawagan ka at hilingin sa iyo na dumalo sa memorial service bago ka magsabi ng anuman."Ngayon, wala kang pera at isang maliwanag na trabaho, kaya walang sinumang handang kilalanin ka. Mas makakabuti kung hindi mo sila tawagan. "Mapait na ngumiti si Thomas. "Nakasalalay sa kanila kung nais nila akong kilalanin o hindi, ngunit nasa akin din na ipaalam sa kanila. Bukod roon, nais ko ring makita kung paano ako itatrato ng pamilya Hill. ”"Sigh, tumawag ka na lang kung gusto mo."Una, tinawag ni Thomas ang pinuno ng pamilyang Hill, Richard."Kamusta? Sino ito?""Lolo, ako ito, Thomas Mayo."Sandaling nag-aalangan si Richard. “Thomas? Bakit mo ako tinatawagan?""Gusto ko lang ipaalam sa iyo na magiging kaarawan ng aking namatay

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 17

    Limang araw ang lumipas sa loob ng isang kisapmata.Kinaumagahan,nagising si Emma. Nagsuot siya ng pormal na itim na suit.Ito ay isang memorial service, kung tutuusin. Samakatuwid, kailangan niyang magbihis ng pormal na damit sa halip na mga kaswal lang na damit.Nang lumabas si Emma sa kanyang silid, wala na si Thomas sa bahay. Ni hindi niya sinagot ang kanyang telepono nang tumawag ito. Bigla siyang nagtaka.Pagdating niya sa sala, isang masustansyang agahan ang naihain sa mesa.Naupo si Emma upang kumain habang binabasa ang note na iniwan ni Thomas sa meda. [Sa alas diyes ng umaga, aayusin ko ang isang kotse upang sunduin ka - Tom].Ngumiti si Emma. 'Napakamaalalahanin niya.'Sa sandaling iyon, nagising din si Johnson at nagtungo sa sala. Tinanong niya, "Emma, ​​gusto mo ba talagang magpakatanga kasama si Thomas?"Kumunot ang noo ni Emma at sinabi, “Paano ito naging katangahan? Hindi ba dapat dumalo si Thomas sa memorial service upang gunitain ang namatay niyang kapatid? "

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 18

    Sa West River Coast, sina Richard at Harvard ay nakaupo sa isang itim na sedan habang minamaneho ito sa kalsada.Nang tignan ni Harvard ang sirang bangko na nawasak, ngumiti siya at sinabi, "Lolo, tingnan mo, ang lugar na iyon sa West River Coast ay ganap na nawasak. Gayunpaman, nakakatawa, sinabi ni Thomas na nais niyang mag-ayos ng isang memorial service para sa kanyang kapatid. Nagtataka ako kung sino ang nagbigay sa kanya ng lakas ng loob na magyabang ng ganyan. Malamang nyan hindi siya makapunta malapit sa baybayin. "Sumulyap si Richard bago siya nginisian, “Don't mention a person like Thomas. Dapat kang matuto nang higit pa mula kay Donald. Huwag laging gumala-gala tungkol sa wala kang ginagawa. ""Nakuha ko po, Lolo."Ang kotse ay minamaneho nang matagal bago biglang itinuro ng Harvard ang bintana at sinabi, "Lolo, tingnan mo, bakit maraming mga helikopter?"Tumingin si Richard sa bintana, at may mga dalawampung helikopter sa kalangitan. Sa likod ng bawat helikoptero, mayr

    Huling Na-update : 2021-08-26
  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 19

    Bang! Bang! Bang!Bumukas ang mga pintuan ng kotse. Sunod-sunod na tumalon mula sa mga sasakyan ang mga malalakas na lalaking armado ng may matatalim na sandata. Limampu sa kanila.Sina Darcy at Brendon ang nanguna.“Anong ginagawa niyo dito ?!"Hindi mo ba alam na ang lugar na ito ay off-limits?!"Lahat kayo, umalis na rito ngayon!"Sigaw ni Brendon nang matindi at sinira nito ang katahimikan sa paligid.Sumimangot si Thomas. Unti unting inikot niya ang kanyang katawan at sinulyapan si Brendon. Aniya, "Ngayon ay kaarawan ng aking nakababatang kapatid. Ayokong ng magaspang. Umalis na kayo ngayon. Makikipag-settle ako sa inyo sa susunod. ""Sa susunod?! Settle the account?! "Tumawa si Brendon. Itinuro niya ang mga malalakas na lalaking armado na may mga matalas na sandata sa likuran niya, at sinabing, “Buksan mo nang malapad ang iyong mga mata. Ngayon, dinala ko ang aking mga kalalakihan dito. Thomas, napakalakas mo, ngunit maaari mo bang labanan ang sampu, dalawampu't kahit t

    Huling Na-update : 2021-08-26

Pinakabagong kabanata

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2024

    Isang partikular na katangian ang nararapat na bigyang pansin: ang lahat ng mga taong kasalukuyang may sakit ay mula sa tribo, at walang mga turista na dumaranas ng kakaibang sakit na marka sa ngayon.Nagulat si Phoebe. “May ganyan talaga? Kung gayon bakit sinuri ng waiter ang aming mga braso sa unang lugar?"Sagot ni Thomas, “It’s just a formality. Bagama't walang mga turistang nagkasakit sa ngayon, hindi ito nangangahulugan na ang mga turista ay tiyak na hindi magkakasakit."After a pause, he said, “But if you assume that tourists really won’t get sick, that means na ang kakaibang mark disease ay kakalat lang sa loob ng tribo. Dapat mong tandaan ang panaginip ng Great Elder: ang masamang tao ay miyembro din ng tribo."Ibig sabihin, ang lahat ng panganib ay talagang nakakulong sa tribo at walang kinalaman sa mga turista. Samakatuwid, ang mga turista ay maaari pa ring kumain at uminom, at gawin ang anumang gusto nila. Ang mga tao lang sa tribo ang nabubuhay sa takot.”Matapos maki

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2023

    Medyo napatulala si Phoebe. Napakagulo ng sitwasyon. Paano ito magiging once-in-a-lifetime opportunity para sa kanila?Tinanong niya, "Ano ang ibig mong sabihin?"Ipinaliwanag ni Thomas, "Kung ang lahat dito ay mapayapa at walang mangyayari, mahirap para sa amin na makuha ang sagradong apoy."Pero nakita mo na. Ang lugar na ito ay magulo, at ang mga tao ay natatakot. Kung kaya nating lutasin ang problema at mawala ang kakaibang sakit na tanda, isipin mo ito, hindi ba't malaki ang pabor sa atin ng tribo?"Hindi naman masyadong malaki kung gantihan tayo ng sagradong apoy, di ba?"This time, naiintindihan na siya ni Phoebe.Tumango siya. Ito ay totoo. Kung matutulungan nila ang tribo na maalis ang kakaibang sakit na marka, madali nilang makuha ang sagradong apoy.Ang problema, madali bang gumaling ang kakaibang sakit na marka?Tinanong ni Phoebe, “Kung gayon, paano mo matutuklasan ang masamang tao?”Humagalpak ng tawa si Thomas.Uminom siya ng tsaa bago niya sinabing, “Well, fir

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2022

    "Bukod dito, para maiwasan ang masasamang tao na mag-alala tungkol sa anumang bagay, nangako ang Great Elder na pakikitunguhan nila nang maayos ang kanilang mga pamilya, at maglalabas din sila ng malaking halaga ng welfare allowance."Nang marinig ito ni Thomas at ng grupo, naunawaan nila ang nangyayari sa tribo.Sinabi ni Thomas, "Kung gayon, ang dose-dosenang mga tao na nasunog noong nakaraang buwan at ngayong buwan ay masasamang tao na nakagawa ng mga krimen?"Madiin na tumango ang waiter.Aniya, “Actually, kapag may nag-step out, natuwa ang mga tao dahil akala nila ay mawawala na rin sa wakas ang kakaibang sakit na marka. Sa hindi inaasahan, pagkatapos masunog ang unang tao, ang kakaibang sakit na marka ay patuloy na umiral, at walang palatandaan na ito ay mawawala!"Gayunpaman, ang pangalawa at pangatlong tao ay lumabas."Ang mga tao ay sinunog hanggang sa mamatay, ngunit ang kakaibang sakit ay nanatili. Parang untreatable.”Sa sandaling iyon, mapanlait na sinabi ng Pisces,

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2021

    Huminto muna siya saglit bago niya ipinagpatuloy ang sasabihin, “May mga tsismis na nagsasabing palagi kaming nagsusunog ng mga tao dito. Hangga't gusto ito ng mga tao, maaari silang sunugin ng sagradong apoy upang sunugin ang kanilang mga kasalanan. Iyan ay talagang hindi tumpak. Mabait ang mga matatanda, kaya hindi nila sinusunog ang mga tao bilang bahagi ng kanilang libangan."Nang marinig iyon ni Phoebe, bahagya siyang nag-pout.Medyo iba ang sitwasyon sa pagpapakilala niya.Noong una ay naisip niya na ang sinuman ay maaaring masunog ng sagradong apoy, at maaari silang mamatay hangga't gusto nila ito. Iyon ay talagang hindi totoo. Hikayatin pa rin ng matanda ang mga tao laban dito kung maaari.Tila lahat ng narinig niya ay peke, at kailangan niyang makita ang sitwasyon para sa kanyang sarili."Ano kaya ang mangyayari sa seremonya ng pagsunog ng sagradong apoy bukas?" tanong pa ni Thomas.Nang banggitin niya ito, bahagyang nagdilim ang ekspresyon ng waiter, at napabuntong-hini

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2020

    Nang makita ni Thomas at ng barkada ang sasakyan na papaalis, agad silang nakakita ng isang maliit na restawran, naupo, at nag-order ng ilang pagkain.Hihintayin nilang dumating ang kanilang mga pagkain habang pinag-uusapan nila ang pagkasunog bukas habang kumakain sila.Gayunpaman, bago sila gumawa ng kanilang order, isang waiter ang lumapit at nagsabing, “Hello, pwede bang igulong mo ang iyong mga manggas at ipakita sa akin ang iyong mga braso?”Anong kakaibang kahilingan iyon?Nagkatinginan si Thomas at ang kanyang grupo, na medyo naguguluhan. Habang ito ay isang tribo sa kanayunan, hindi dapat umiral ang gayong kakaibang kaugalian, tama ba?Nandoon lang sila para kumain, kaya bakit kailangang suriin ang kanilang mga braso?Tanong ni Pisces kay Phoebe, “Ms. Mars, kaugalian din ba ito sa lugar na ito?”Si Phoebe naman ay mukhang naguguluhan. Hindi niya inaasahan na mangyayari ito. Bago siya makarating doon, hindi niya alam na may ganoong kaugalian ang lugar, kaya hindi rin niy

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2019

    Sa huli, tinanong ni Thomas ang huling tanong. "Alam mo ba ang mga pangalan ng dalawang tribo?"Humagalpak ng tawa si Phoebe. "Walang nakakaalam ng kanilang mga pangalan sa mahabang panahon. Ngayon, ang isa ay tinatawag na Divine Water Tribe habang ang isa naman ay tinatawag na Sacred Fire Tribe."Tumawa din si Thomas. "Ang mga pangalang ito ay madaling matandaan."Habang nagsasalita sila, nakarating ang kanilang sasakyan sa isang T-junction, at pinahinto ni Pisces ang sasakyan."Saan tayo pupunta?"Sinabi ni Phoebe, “Ang kaliwa ay ang daan patungo sa Divine Water Tribe, at ang kanan ay ang daan patungo sa Sacred Fire Tribe. Ikaw ang bahalang pumili sa kaliwa o kanang bahagi."Nag-isip sandali si Thomas bago niya itinuro ang daan sa kanan at sinabi, "Pumunta tayo sa Sacred Fire Tribe."Pagkatapos ng lahat, ang sagradong apoy ay madaling makuha, habang maaaring hindi nila makita ang anumang banal na tubig. Matapos pag-isipan ito ni Thomas, nagpasya siyang pumunta at tingnan kung

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2018

    "Ang mga tao ay nagmula sa iba't ibang panig ng mundo, at nakagawa sila ng lahat ng uri ng krimen na nagpagalit sa iba at sa Diyos. Sa palagay ko mayroong mga dalawampung tao na nasusunog hanggang sa mamatay sa pamamagitan ng sagradong apoy bawat taon."Ito ay talagang nakakagulat na numero at insidente.Sino ang makakaalam na matanto ng masasamang taong ito ang pagkakamali ng kanilang mga ginawa at magkusa na magpakamatay?Para sa mga taong ito, ang pagkakaroon ng sagradong apoy ay talagang isang kaluwagan at pagtubos, kaya ito ay may mahalagang kahulugan.Napabuntong-hininga si Thomas. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit ngayon lang sasabihin ni Phoebe ang ginawa niya.Sa katunayan, lahat ay makakakuha ng sagradong apoy. Hangga't gusto mo, makukuha mo.Pero kahit na ganito, ang sagradong apoy ay hindi direktang ibibigay sa iyo. Sa halip, susunugin ka nito hanggang sa mamatay ka.Ang iyong buhay ay magtatapos sa sandaling nakilala mo ang sagradong apoy!Parang nakakatakot

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2017

    Magulo iyon. Humalakhak si Thomas bilang pagbibitiw habang umiiling. Alam niyang hindi magiging ganoon kadali ang mga susunod na pangyayari.Kumunot ang noo ni Pisces at nagtanong, “What the heck? hindi ko maintindihan. Hindi mo ba sinabi na kahit sino ay maaaring makakuha ng sagradong apoy ngayon? Bakit bigla mo na lang sinasabi na mamamatay ang mga nakakakuha nito? Anong ibig mong sabihin?"Mabilis na binigyan ni Phoebe ng sagot ang Pisces sa kanyang pagkataranta.She patiently answered, “Tulad ng sinabi ko kanina, talagang nagtutulungan ang dalawang tribo. Ang isa ay may pananagutan sa pagbibigay ng mga gantimpala, habang ang isa ay namamahala sa mga parusa. Ang banal na tubig ay ginagamit upang gantimpalaan ang mga tao ng malaking kabaitan, habang ang sagradong apoy ay ginagamit upang parusahan ang mga taong lubhang kasamaan."ha?Sabi ni Pisces, “Ibig bang sabihin kapag may gumawa ng masama, masusunog siya hanggang mamatay sa sagradong apoy? Parang nagsasakripisyo sa Diyos. I

  • Malayang Diyos ng Digmaan   Kabanata 2016

    Ipinahiwatig din nito na ang paraan ng pag-iingat ng holy water ay kailangang maging espesyal. Isa pa, matibay ang paniniwala ng mga taganayon, kaya hindi sila mabubulag ng pera.Ito ay magiging mahirap.Hindi pa rin alam ni Thomas kung ano ang "dakilang kabaitan". Ano ang dapat niyang gawin para makuha ang banal na tubig?Magiging mahirap kapag ganito.Doon rin, Pisces asked, “Ms. Mars, nalaman mo ba kung ang mga taong iyon ay nabuhay nang mas matagal pagkatapos nilang uminom ng banal na tubig? Baka gimmick lang na nakakaloko ng mga tao."Hindi lang Pisces ang may ganoong kaisipan. Nagtaka rin si Thomas.Pagkatapos ng lahat, si Thomas ay isang doktor, at hindi niya akalain na ang isang mangkok ng tubig ay magkakaroon ng ganoon kalakas na bisa.Gayunpaman, ang sagot ni Phoebe ay ginawa itong tila totoo. “Na-verify ko na talaga. May kilala akong tatlong tao na uminom ng banal na tubig, at sila ay namatay sa 101, 106, at 114, ang pinakanakakatakot, ayon sa pagkakabanggit!”“Oh, D

DMCA.com Protection Status