“Magandang gabi po. Nandito ako para kay Mr. Joel Asante. Nandito ba siya?" Sabi ni Thalassa sa babae sa front desk ng Astoria Hotel. Nakaramdam siya ng tensyon kaya hindi niya namalayan na tinapik niya nang malakas ang kanyang mga daliri sa mesa hanggang sa nainis at tinitigan siya ng isang babaeng nakatayo sa tabi niya. Nakangiting humihingi ng tawad, ibinalik ni Thalassa ang kanyang tingin sa receptionist na tapos nang mag-check ng appointment. “Opo, nandito siya. At hinihintay niya kayo. Suite 13. Sumakay kao sa elevator sa ikapitong palapag at lumiko sa inyong kaliwa.” “Salamat.” Sabi ni Thalassa habang tumalikod na, nadaragdagan ang pagkabalisa niya sa bawat hakbang niya patungo sa elevator. Bakit parang may mali sa kutob niya? Siya ay ipinadala upang makipagkita kay Joel Asante na ito sa utos ng kanyang biyenan na si Linda Miller. Hindi kailanman nagustuhan ni Linda Miller si Thalassa mula nang magsimula itong makipag-date sa kanyang anak na si Kris Miller, at
Tumulo ang mga luha sa mukha ni Thalassa nang ang isa sa mga officer ay humakbang sa likod niya at hinawakan ang kanyang mga kamay, pinosasan siya. Nagmamakaawa siyang tumitig kay Kris, umaasang matanto nito ang pagkakamali at ililigtas siya sa kahihiyang ito, ngunit tinitigan lang siya nito nang walang anuman kundi lamig habang inakay siya palabas ng silid. Para bang hindi sapat ang kahihiyang ito, nang makarating sila sa labas, maraming reporter ang agad na sumugod sa kanya, na nagflash ng mga camera pagdating nila. "Thalassa, totoo ba talaga na pinakasalan mo si Kris Miller para lang sa pera niya?" "Ano ang pakiramdam mo pagkatapos matuklasan ang iyong pagnanakaw?" Hindi pa kailanman naramdaman ni Thalassa ang ganitong kahihiyan sa kanyang buhay, na may mga taong nakatingin sa kanya at mga reporter na nagtatanong ng lahat ng uri ng mga katanungan habang siya ay dinala sa sasakyan ng pulis. “Teka! Pakiusap, ito ay isang pagkakamali. Inosente ako. Kailangan niyong maniw
Nanginginig ang mga kamay ni Thalassa habang paulit-ulit na pinagmamasdan ng kanyang mga mata ang mga salitang: DIVORCE AGREEMENT. Agreement? Tiyak na hindi niya natatandaan na umupo siya para magsalita ng kahit ano. Ito ay tiyak na isang pagkakamali. Ibinaling niya ang nag-aalalang mga mata sa abogado. “Isang biro ba ito?” "Wala akong matandaan na 'comedian' bilang paglalarawan ng trabaho ko, Miss Thompson," sabi ng abogado, na parang nasaktan. “Kung gayon, ano ito?” Tanong ni Thalassa, mas malakas ang boses niya kaysa sa balak niya, puno ng inis. Sumimangot ang butas ng ilong ng abogado habang lumilingon sa mga taong nakatingin sa kanila. "Ito mismo ang tinitingnan mo, Miss Thompson. Gusto ni Kris ng divorce." Napansin ni Thalassa kung paano siya paulit-ulit na tinatawag sa maiden name niya, na para bang hiwalay na sila ni Kris. Lumapit ng isang hakbang ang abogado. "Tingnan mo, huwag mong gawing kumplikado ito. Maswerte ka na may isang diborsyo lang. Maaari kang
Natahimik ang hall. Napakatahimik na maririnig mo ang isang pagbagsak ng pin habang ang lahat ay nakatingin kay Thalassa sa gulat, ngunit ang tanging reaksyon na inaalala niya ay ang kay Kris. Lumaki ang mga butas ng ilong ni Kris, nanlalaki ang kanyang mga mata na parang nagtatanong kung nagsasabi ng totoo si Thalassa. "Oo," taimtim na tumango siya. “Totoo ito. Nalaman ko kahapon. Kaya naman maraming beses kitang tinawagan; Nais kong ibigay sa iyo ang mabuting balita, ngunit hindi mo ito sinagot. At noong nag-text ako, na nagsasabing may importante akong sasabihin sa iyo, iyon ang gusto kong ibahagi.” Huminto siya sa paghinga habang sinusukat ang reaksyon ni Kris, sabik na naghihintay ng tugon nito. Sinuri ng mga mata niya ang mukha ni Kris na parang naghahanap ng anumang pahiwatig ng kasinungalingan, magulo ang tingin nito. Nang magsimulang isipin ni Thalassa na naniniwala sa kanya si Kris, lumitaw ang ina nito. "Anak, hindi ka maaaring maniwala sa anumang lumalabas sa bi
"Hindi ba si Thalassa Thompson iyon?" “Oo nga! Ang gold-digger na pinakasalan si Kris Thompson para sa kanyang pera?" “Oo. Siya rin ay nanloko at nagnakaw mula kay Kris sa buong panahon na sila ay kasal. “Oo, narinig ko ang tungkol dito. Kawawa siya. Pinakasalan niya si Thalassa sa kabila ng pagiging low class nito para lamang pagtaksilan siya nito ng ganoon. Pero hindi ba naaresto si Thalassa?" “Tumahimik kayong dalawa, ngayon din! Ilang beses ko ba kayong babalaan na huwag pag tsismisan ang mga pasyente natin, lalo na sa harap nila?" Dahan-dahang iminulat ni Thalassa ang kanyang mga mata ngunit agad itong napapikit nang umatake ang mga maliwanag na ilaw. Kumukurap upang mag-adjust sa mga ilaw, sa wakas ay iminulat niya ang kanyang mga mata upang makita ang tatlong babae na umaaligid sa kanya. Nakasuot sila ng mga healthcare uniform. Ang dalawa ay mukhang nurse, at ang isa ay mukhang isang doktor. "Nagising na siya," pagmamasid ng isa sa mga nurse, at lahat sil
Kaninang umaga..."Nagawa na natin, Mrs. Miller!" Tuwang tuwa na parang bata si Karen Blade.Si Linda Miller naman ay pasimpleng ngumiti. "Oo. Sa wakas ay napaalis na natin ang social climber na iyon sa buhay ng anak ko. Nararapat ito sa isang toast."Dinampot ang bote ng mamahaling alak, ibinuhos niya ito sa dalawang basong nasa serving tray. Karaniwang tatawagin niya ang isa sa mga katulong para gawin ito para sa kanya, ngunit ayaw niyang may nakikinig sa pag-uusap nila ni Karen.Nang ang bawat isa sa kanila ay may isang baso sa kamay, nag-toast sila nang magkasama. Elegante na dinala ni Linda ang kanyang baso sa kanyang labi at humigop ng wine, ninanamnam ang lasa ng tagumpay. Ang ilan ay magsasabing masyadong maaga para uminom ng wine, ngunit kung minsan, kailangan mo lang gumawa ng mga eksepsyon.Masayang bumuntong-hininga si Karen. "Naku, Mrs. Miller, sa totoo lang akala ko hindi na tayo magkikita sa araw na ito. Pagkatapos ng lahat ng ginawa natin para hindi siya pakas
Makalipas ang dalawang araw...“Discharged ka na ngayon, Thalassa. Pwede ka nang umuwi,” anunsyo ng doktor.Napabuntong-hininga si Thalassa. Nabaliw ba siya sa pagnanais na magtagal pa siya ng ilang araw sa ospital? Ito ay tila mas maganda kaysa sa paglabas upang harapin ang kanyang bagong katotohanan. Ngunit alam niyang kailangan niyang gawin ito.Pinilit niyang ngumiti para sa kapakanan ng doktor. “Salamat, dok. Masaya ako at sa wakas ay makakaalis na ako."Bahagyang bumaba ang ekspresyon ng doktor, at kinagat niya ang kanyang labi bago idinagdag, “Uh... So, dahil walang pumunta rito para mag-sign out sa iyo, kailangan mong asikasuhin ang mga bills bago umalis.”Isang buntong-hininga ang pinakawalan ni Thalassa. Akala ba nila ay wala siyang magagawa kung wala ang ex-husband niya?“Alam ko iyon, dok. Gaya ng sabi ko, ako na ang bahala sa mga bills.”Nang handa na siyang umalis, dinala siya upang ayusin ang mga bayarin. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang total bill
"Ang inyong... ang inyong anak?" Napakurap-kurap si Thalassa, nakatingin sa babae habang nakakunot ang noo sa pagkalito. “Ma'am, hinahanap niyo ba ang anak niyo? Kaya ba gumagala kayo ng mag-isa?"Ngunit ang kanyang mga tanong ay tila hindi narinig. Ang babae ay nagsimulang himasin ang kabuuan niya, ang kanyang mukha, mga braso, pati buhok.“Ikaw nga. Ikaw talaga. Oh, salamat sa Diyos. Alam kong dadalhin niyo siya sa akin."Lalong nawi-weirduhan si Thalassa sa mga haplos ng babae, ngunit hindi iyon ang pinakamahalagang bagay ngayon. Kailangan niyang tumawag ng pulis para hulihin ang kidnapper.Tiniis niya ang mga kakaibang haplos ng matandang babae habang inilabas niya ang kanyang phone, ngunit bago niya ma-dial ang 911, biglang bumangon ang kidnapper mula sa lupa na may hagulgol.Agad na hinila ni Thalassa ang matandang babae sa likuran niya, nag-pose ng pagtatanggol habang nakasingkit ang mga mata sa lalaki."Tumawag ako ng pulis habang wala kang malay. Anumang sandali, p
Sa sobrang tagal ng yakap ay lumipat si Thalassa na tuluyang naputol ang yakap ni Clark. “Pasensya na. Pasensya at masyado akong clingy,” agad niyang paghingi ng paumanhin. "Masaya lang talaga ako na makita ka ulit." "Hindi ka talaga masaya sa akin noong huling pag-uusap natin," paggunita ni Thalassa, inayos ang sarili sa kanyang upuan. Napayuko si Clark. "Medyo masama ako noon, no?" Bahagya siyang tumawa. “Well, kasi naman, sinabi mo na mas pipiliin mo si Kris kaysa sa akin dahil siya ang minahal mo at hindi ako. Masakit talaga.” Bakas sa mukha niya ang pagkalito. “Pero narinig ko kanina na divorced na kayo. Anong nangyari?” Binigyan siya ni Thalassa ng isang matigas na ngiti. "Dapat ba talaga akong maniwala na hindi pa sinabi ni Kris sa iyo ang nangyari o hindi mo pa ito narinig sa balita?" Umiling siya. "Hindi, tumanggi siyang sabihin sa akin ang anumang bagay. Tungkol naman sa balita, bumalik ako sa Europa ilang buwan pagkatapos ng pagtanggi mo. Nandiyan na ako sa
"Gagawin mo siyang sayo?" Napangisi si Kris. "Si Thalassa ay hindi isang bagay na dapat gawing pag-aari. Siya ang gumagawa ng sarili niyang mga desisyon." Sinamaan siya ng tingin ni Clark. “Syempre alam ko yun. Pero huwag kang magpanggap na hindi mo alam ang ibig kong sabihin. Plano ko lang na makuha ang loob niya." “Sige. Good luck,” sarkastikong sabi ni Kris. Tumabi sa kanya si Clark. "Teka, bakit hindi mo ako tulungan? Mas swerte ka kaysa sa akin noong una. Kaya sabihin mo sa akin, ano ang ginawa mo para makuha ang loob niya? Ano ang mga gusto at ayaw niya? Ano ang kahinaan niya?" Si Alden, na umiinom ng kanyang whisky, ay halos mabulunan sa kanyang inumin nang makita niya ang nakamamatay na tingin sa mga mata ni Kris habang nakatitig kay Clark. Nang hindi nag-abalang sumagot si Kris pagkatapos ng ilang segundo, nagkibit-balikat si Clark. "Kahit hindi mo ako tulungan, gagawa ako ng paraan para maging akin siya." “Dude, huminahon ka, okay?” Sabi ni Alden, hindi nagu
Sa kabilang panig ng lungsod, ang mga Miller ay wala sa pinakamagandang mood sa oras na sila ay dumating sa bahay. Si Susan ang pinaka-masama ang loob, agad na umakyat sa hagdan para pumunta sa kanyang silid. Sumunod naman si Tyler. "Nakikita mo kung paano mo ginalit si Susan? Tinatrato mo siya—kami—na parang mga estranghero habang ipinagtanggol mo ang babaeng iyon,” akusasyon ng kanyang ina. "Ma, hindi iyon dapat ginawa ni Susan," punto ni Kris, ang kanyang kalooban ay lalong sumama. “Hindi dapat?” Hindi makapaniwalang tinitigan siya ng kanyang ina. "Kahit pagkatapos akong inatake ng babang yun sa opisina ng organizer at sinabing tutulungan niya ang mga ito na kasuhan at ipahiya ako?" "Hindi rin tama ang ginawa niyo, Ma. Ano ang iniisip niyo, sinusubukan niyong gumamit ng mga banta para bawiin ang inyong bid?" "Ngunit paano mo inaasahan na babayaran ko ang halagang iyon para sa lintik na painting na iyon?" "Kung gayon ay hindi dapat kayo nag-bid para dito, Ma," galit
Habang hinahatid ni Zeke si Thalassa sa bahay nila ni Luisa, tahimik ang biyahe. Sa ilang beses na sinubukan ni Zeke na simulan ang pag-uusap, agad itong tinapos ni Thalassa sa maikli at walang interes na mga sagot.Maya-maya pa, pinark na niya ang sasakyan papunta sa driveway ng bahay ni Thalassa. Pagkapatay ng makina, lumingon siya kay Thalassa, bakas sa mukha niya ang pag-aalala."Lasaa, okay ka lang?"Nagtaas ng kilay si Thalassa. “Bakit hindi ako magiging okay?”Kinagat ni Zeke ang kanyang labi, iniisip kung magtatanong pa. Mula noong araw na umiyak si Thalassa sa kanyang mga bisig sa opisina nito, bumalik si Thalassa sa hindi kailanman pagbabahagi ng kanyang mga iniisip o emosyon kay Zeke. Alam ni Zeke na hindi sasabihin ni Thalassa sa kanya kung ano ang nasa isip niito kung tatanungin niya ito, ngunit sigurado siyang may kinalaman ito kay Kris Miller."Hindi mo dapat hayaang makaapekto siya sa iyo," sa wakas ay sinabi niya.Napahinto si Thalassa. “Anong tinutukoy mo?
Sa sobrang sama ng loob ni Kris ay nagsilabasan ang mga ugat sa kanyang leeg sa sobrang pagkuyom niya ng kanyang mga kamao. “Kris… nilalagay ko lang ang bruhang ito sa luga—” "Tumahimik ka, Susan," sigaw ni Kris, na nakatitig sa kanyang kapatid. “Totoo ba? Lahat ng sinabi mo?" Sobrang salungat ang pakiramdam niya. Ganito ba talaga ang pakikitungo ng kanyang pamilya kay Thalassa tatlong taon na ang nakararaan? Alam niyang hindi siya gusto ng kanyang pamilya, lalo na sa kanyang ina, ngunit naging ganito kasama ba iyon? “Si Kris, inatake niya si Mama sa opisina ng organizer. Tingnan mo kung ano ang ginawa niya," sabi ni Susan, kinuha ang kamay ng kanyang ina upang ipakita ang mga pulang marka sa pulso nito. “Sagutin mo na lang ang tanong ko,” nanggigigil na sabi ni Kris, ang galit at pagkabalisa niyang makakuha ng sagot ay nangingibabaw sa kanyang pag-aalala para sa kanyang ina. Hindi nagsalita si Susan. Sa halip, si Thalassa ang nagsalita. “Bakit ka ba nagulat sa narini
Napalitan ng galit ang mukha ni Linda, kumukulo ang dugo niya nang makita si Thalassa. Itinagilid ni Thalassa ang kanyang ulo, umiling na may hindi gulat na hitsura sa kanyang mukha. "Dati ko pa alam na ikaw ay isang kahabag-habag na babae, ngunit naabot mo na ang pinakamababa. Pagbabanta sa isang lalaki na magalang na humihingi ng isang bagay na ipinangako mong ibibigay mo?" Tumayo si Linda at hinarap si Thalassa. “Hangal kang babae. Niloko mo ako! Niloko mo ako para i-bid ang halagang iyon.” “Niloko ka?” Hindi napigilan ni Thalassa ang pagtawa. “Huwag ka ngang masyadong tanga, Linda. Hindi ako tumutok ng baril sa ulo mo para mag-bid ng ganoon kataas. Ginawa mo ito dahil sa sobrang pride mo para matalo sa akin. Sarili mong katangahan ang nagdulot nito sayo." Lumabas ang galit sa mukha ni Linda nang humakbang siya at ibinato ang kanyang kamay, ngunit nakita ito ni Thalassa sa tamang oras at hinawakan ang pulso ni Linda, pinisil nang mahigpit. “Hindi ka ba natututo, Linda
"Ma, anong ginawa niyo?" "Paano niyo mabibili ang lintik na painting na iyon sa halagang ganun?" Habang pinapagalitan ng iba pang miyembro ng pamilya si Linda, tahimik lang na nagagalit si Kris habang nakatitig kay Thalassa. Gayunpaman, mas nakaramdam siya ng sama ng loob sa pagiging malapit ni Thalassa kay Zeke kaysa sa pagkawala ng ganoong kalaking pera ng kanyang ina. “Mrs. Miller, ang foundation ay mahihirapang ipahayag kung gaano kalaki ang pasasalamat sa isang napakalaking kabutihang-loob," sabi ng organizer. "Pakiusap, naniniwala akong lahat kami ay gustong makarinig ng salita mula sa inyo." Nakatitig ang lahat kay Linda, kaya naglagay ng ngiti si Linda sa kanyang mukha kahit na parang naiiyak na siya. Tumayo siya at naglakad papunta sa stage. Alam niyang kaya niyang bawiin ang kanyang bid, ngunit kung gagawin niya ito, lalo siyang mapapahiya. Pinilit niyang ngumiti ng mas malaki, nagsimula siyang magsalita. “Ladies and gentlemen, ang donasyon na ito ay mula sa pu
Galit na galit si Linda at nagsimula siyang mag-hyperventilate, napabuntong-hininga, "Anong ginagawa niya dito? Paano siya...” “Halatang nandito siya para abalahin tayo gaya ng dati. Ayaw niya talaga tayong iwan,” sabi ni Karen habang nakahawak sa braso ng naiirita na si Kris. Nilingon ni Linda ang kanyang mga anak at si Tita Cynthia. "Sinabi mo ba sa sinuman na ang ating pamilya ay pupunta sa function na ito?" Namula ang mukha ni Tyler sa inis habang tahimik din niyang sinabi, “Sabihin sa mga kaibigan natin ang pagpunta sa isang charity event? Malamang hindi” "Paano niya nalaman na pupunta ako dito? Dahil alam kong hindi ito nagkataon lang!" Si Linda ay tahimik na nagalit pa. Si Kris naman ay nakasimangot sa ibang dahilan, pinagmamasdan kung paanong nakakapit ang kamay ni Thalassa sa braso ni Zeke at kung gaano kalapit ang kanilang mga katawan. Nanlaki ang mga mata ng event organizer, ngunit hindi nagtagal ay kumunot ang noo niya, hindi makapaniwala na may handang ma
Ang tunog ng tawa ng mga bata ay lumutang sa hangin habang sila ay tumatakbo at naghahabulan. "Mga bata, sinabi ko sa inyo na tumigil sa pagtakbo," pinagalitan sila ng event organizer, na siyang may-ari ng foundation. Ngunit hindi narinig ang kanyang mga salita habang patuloy na naglalaro ang mga bata. Tuwang-tuwa ang isa sa mga bata na hindi niya namalayang may papalapit hanggang sa nabangga niya ang tao. Si Linda ito, na agad na may simangot sa mukha. Ibinuka niya ang kanyang bibig para magsabi ng masasakit na salita, natigilan siya nang mapagtanto niya ang dami ng taong naroroon na lahat ay nakatingin sa kanya para sa kanyang reaksyon. Agad siyang ngumiti at bahagyang yumuko, tinapik ang pisngi ng bata. “Mag-ingat ka, bata. Ayokong masaktan ka." Nanood si Kris nang may pagsang-ayon na ngiti, ngunit hindi lang siya ang sumama sa kanyang ina. Sumama na rin sina Karen, ang kanyang mga kapatid, at ang kanyang tiyahin. “Mrs. Miller, dumating kayo!" gulat na bulalas ng e