Nung pumasok si Lucas na may hawak na kape, magiting na nakikipaglaban pa rin si Joshua sa kanyang computer.Habang nakatingin si Lucas sa coding sa computer screen, nabigla siya.Nilapag niya ang kape sa mesa. âSir, maraming taon na po kayong hindi kumilos ng kayo mismo.âTumango si Joshua at tinaas niya ang tasa ng kape. Ininom niya ito ng isang lagukan.Maraming taon na siyang hindi nahirapan ng ganito. Maraming taon na rin siyang hindi nagalit ng ganito!Nilapag ni Joshua ang tasa na walang laman at nagpatuloy siya sa pagtype sa keyboard!Ang first layer, second layerâĶ at pagdating sa fifth layer ng firewall, malakas na ang pagtulo ng pawis ni Nigel. Alam niya na mahusay na hacker ang kalaban niya, ngunit hindi niya inaasahan na magaling na magaling ito!Kampante si Nigel sa kakayahan niya sa paghack, ngunit habang kaharap ang kalaban na ito, nahirapan siyang dumipensa!Beep, beep, beep!May nakakabinging tunog sa computer.Hindi lang binalaan ng system na gustong kunin n
Dahil lang hindi siya matagpuan ni Joshua, gumamit ito ng pagbabanta?Ngumiti ng bahagya si Nigel. Pinasok niya ang hard disk sa kanyang laptop, pagkatapos ay nagsend siya ng anonymous email kay Joshua.Nakatanggap ng email si Joshua. Walang laman ito kundi ang isang video.Sa loob ng video, nakaupo sa harap ng computer si Aura habang may suot na malaking shades. Nakatingin siya sa coding ng computer screen, nakakunot ang noo.Hindi nagtagal, tila may naisip siya at nagsimula siyang magtype ng galit sa kanyang keyboard, nag dedecode siya.âUhâĶâ gulat na tumingin si Lucas sa computer screen. âSir, ang hacker po kanina ay si Ms. Gibson?ââHindi siya.â Itinaas ni Joshua ang tasa ng kape at uminom siya dito. âKonti lang ang kakayahan niya sa computer. Pati, ang mga tinype niya ay hindi ang tamang decoding method. Mahusay na hacker ang katapat ko. Hindi siya âyun.âTumango lamang si Lucas, kahit na hindi niya ito naiintindihan.âPupunta tayo sa bahay ni Aura.â nilapag ni Joshua ang
âM-Mr. Lynch!âTumingin ang manager sa lalaking may malupit na aura. Nanginig ang boses niya.Sadya niyang nilakasan ang boses niya para balaan si Aura sa loob, ngunit sa sobrang babad ni Aura sa internet ay halos hindi niya narinig ang manager.âNasa loob si Aura, tama ba?â tumingin ng malamig si Joshua sa manager at pumasok siya sa bahay..Sa likod niya, tahimik na tiningnan ni Luna ang studio apartment sa harap niya. Naging emosyonal siya.âLuna, salamat sa pagbili mo ng apartment na âto para sa akin, ang ganda!ââThe best ka talaga! Akala ko nakalimutan mo na ako pagkatapos mong ikasal!ââLunaâĶâLumabas sa isip niya ang eksena kung kailan nilibot ni Aura ang apartment. Hindi niya inaasahan na sa anim na taon, dito pa rin nakatira si Aura.Noon, kakakasal lang ni Luna kay Joshua, dahil namiss niya si Aura, binili niya ang apartment na ito gamit ang pera na kinita niya mula sa pag dedesign. Nangarap siya na pupunta si Aura sa Banyan City para samahan siya.Ang nakuha niya p
Kakasara lang ng computer nang dumating si Joshua sa pinto.âJoshua.â awkward na tumayo si Aura at ngumiti siya ng hindi natural. Pumunta siya sa harap ng computer, hinarangan niya ito mula kay Joshua.âBakit bigla kang pumunta dito?âBahagyang kumunot ang noo ni Joshua. Tumingin siya kay Lucas. âBuksan mo ang computer.âSinubukang pigilan ni Aura si Lucas. Ngumiti siya kay Joshua. âBakit mo sinusubukan na tingnan ang computer ko?âPagkatapos, nag panggap siya na maging kalmado at inutusan ang kanyang manager, âBakit hindi mo dalhin sa baba ang mga bisita at ipagsalin mo sila ng tsaa?â habang sinasabi ito, medyo nanginginig na ang tono niya.Nakatayo lang si Joshua at malamig ang ekspresyon niya. âHindi na kailangan ng tsaa. Kung ayaw mong buksan ni Lucas ang computer, ikaw na mismo ang magbukas.âMahigpit na sinara ni Aura ang mga kamay niya. Biglaan ang pagdating ni Joshua. Wala siyang oras para paghandaan ito!Hindi lang sa puno ang computer niya ng pakikipag usap niya sa mg
Nabigla ang manager sa sampal.Nasa sahig siya at tumingin siya ng nakatulala kay Aura. âAura, ikaw ang nagsabi sakin na gawin âyunâĶâBakit biglang siya ang may kasalanan?âKailan ko pa sinabi na gawin mo âto?â muling sinampal ni Aura ang kanyang manager. âSinabi ko na âwag mo nang palakihin âto. Sinabi ko na âwag mong gawin ang ganitong walang kwentang bagay, pero hindi ka nakinig sa akin!âPagkatapos, tumingin si Aura kay Joshua habang puno ng luha ang kanyang mga mata. âJoshua, Luna, pasensya na at hindi ko nabantayan ang manager ko. Pwede kayong magalit sa akin, tatanggapin ko na lang.âPinunasan niya ang kanyang mga luha. âSalamat. Kung hindi lang kayo dumating sa oras, hindi ko malalaman na ginamit niya ang computer ko para gawin ang lahat ng ito!âHindi mapigilan ni Luna na manuya sa husay ng pag akting niya.Bahagyang kumunot din ang noo ni Joshua. âHindi mo ba napansin na ginagamit niya ang computer mo para gawin ang ganitong mga bagay?ââSyempre,â tila na agrabyado si
âAng rason kung bakit nagtatalo kami ay dahil palihim niyang ninakaw ang bank account passcode ko at ginamit niya ang pera ko.âPagkatapos, yumuko si Aura. Puno ng sama ng loob ang boses niya. âHindi ko gustong sabihin sayo nung una. Nakakahiya masyado. Natatakot lang ako na kulang siya sa pera, kaya binigay ko ang passcode ko sa kanya. Hindi ko alam na magnanakaw siya ng malaking pera mula sa akinâĶâMatapos ang ilang saglit, kinagat ni Aura ang mga labi niya. âPero gustong gamitin ni Luna ang paraan na âto para malaman kung alam ko ang tungkol dito o hindi, parang na agrabyado ako. Wala talaga akong alam tungkol dito! Naging mabait lang naman ako sa manager ko para gamitin niya ang pera at computer ko, pero nahila rin ako pababa.ââKalokohan!â kinagat ng manager ang mga labi niya at sinagot niya, âHindi ko alam ang passcode mo!âNangutya si Aura. âAng lakas ng loob mo na tanggihan na hindi mo alam? Maituturing na pagnanakaw ang paggamit ng pera ko ng walang permiso. Pwede kang ma
Hindi lang si Luna nagulat dito. Pati si Aura ay nagulat.Anong nangyari? Si Aura ang nagbayad sa sindikato ng mga spammer gamit ang account niya. Bakit bigla itong naging account ng kumpanya?Gayunpaman, hindi ito ang oras para pag isipan ito.Inayos ni Aura ang mga emosyon niya. Tumalikod siya at muling sinampal ng malupit ang manager. âMabuti na lang at may konsensya ka pa! Mabuti na lang at ginamit mo ang account ng kumpanya. Kung hindi, hindi ko na malilinis ang pangalan ko!âPagkatapos itong pagdaanan ng manager, naintindihan niya na ang intensyon ni Aura. Wala siyang magawa kundi sumunod na lang. âPaano ko naman gagamitin ang account mo para sa ganitoâĶâMayabang na ngumiti si Aura. Lumingon siya para tumingin kay Luna. âPwede na ba âtong patunay sa pagiging inosente ko?âKumunot ang noo ni Luna at tumingin siya kay Aura. Saan nagkamali? Hindi magbibigay ng maling record si Neil.Mabagal siyang tumingin kay Joshua.Kung hindi ito si Neil, baka ginawa ito ni Joshua. Sadya
Kahit na hindi niya alam kung bakit lumabas ang record ng account ng kumpanya imbis na sa kanya, ano man ang mangyari, nanalo na siya!Isang katulong lang si Luna. Paano niya malalabanan si Aura? Klaro na masyado siyang kampante sa kakayahan niya!âAura,â ang sinabi ni Joshua ng may mahinang boses, kayaât bumalik si Aura sa katotohanan.Inalis niya ang kayabangan sa mga mata niya at tumingin siya ng masunurin kay Joshua. Tila malambing at mapagkumbaba ang boses niya. âJoshua, ano âyun?âMalamig si Joshua sa kasiglahan niya.Matapos ang ilang saglit, tumingin siya kay Aura. âAyaw ko na na mangyari ulit ito. Mag ingat ka.âPagkatapos, umalis na si Joshua. Sa likod niya, tumingin si Lucas kay Aura bago ito tumalikod para sundan si Joshua.âLucas.â sa loob ng kotse, nakasandal si Joshua sa backseat. Nakakurot ang payat at mahahaba niyang mga daliri sa kanyang noo.âIlang taon ka na bang nagtatrabaho para sa akin?âNagdalawang isip ng ilang saglit si Lucas. Ngumiti siya habang binu
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si âAndie Larsonâ.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, âSalamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.âTumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, âOo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?âKahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. âSinabi ba talaga âyun ni Miss Moore?âTumango si Robyn. âNakasalubong ko rin sa elevator âyung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!âHuminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, âTalaga? Nagkataon nga naman.ââTama ka! Maliit ang mundo natin!â Tumango si Robyn. âHindi lang âyun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ayâĶâNapatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. âSinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?âTahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. âOo.âHuminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. âDati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.ââSimula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.âLumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. âSinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?âHindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. âOâĶ Oo.âBakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, âMiss, kilalaâĶ mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?âSasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. âSyempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.âPagkatapos, tumingin siya kay Luna. âHindi ba, Luna?âNapahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. âOo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.âPagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. âKamusta na ang
âUmâĶâNgunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. âHindi baât sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.ââNakidnap silang pareho, at ang lalaki na âyun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking âyun, patay na dapat siya ngayon.ââSi Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.âPagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, âGusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.âNapahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. âAng âkamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?âAlam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
âHindi ko kailangan ng special treatment.â Ngumiti si John kay Tara. âAng gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.âKumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong âpinsanâ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?âHello, Luna.â Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. âAno ang ginagawa mo dito?âNandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isaât isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. âMiss Moore!âTumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. âAyos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa orasâĶ Ayos lang ba siya ngayon?âKahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kayaât sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, âNice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.âPagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. âNabalitaan ko na may sakit ka?âTumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. âOpo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.âPagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. âSinabi mo ba ito sa lahat? Hindi baât sinabi ko sayo na âwag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?âTumawa si John. âMalalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.âMedyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
âAyos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.â Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking âyun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. âPero JohnâĶ makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?âNamutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, âSyempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. âWag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.âPagkatapos, tumingin siya