Kumunot ang noo ni Steven nang marinig niya ang boses ni Gwen.Tumalikod siya, at tumigas ang buong katawan niya nang makita niya si Gwen.Makalipas ang ilang sandali, tinaas niya ang kamay niya at niyakap niya si Gwen na para bang walang ibang tao sa paligid. “Oo, ako ito.”Napuno ng paglalambing ang mga mata niya habang yakap niya ang babaeng mahal niya. “Mahal ko.”Tumulo ang mga luha sa mukha ni Gwen nang marinig niya ito. Hinawakan niya ang manggas ni Steven, puno ng luha ang kanyang mga mata. “Ikaw ba talaga ‘yan, Luke?”“Oo, ako ito.” Kumunot ang noo ni Luke. “Hindi ko alam kung ano ang nangyari… pero para bang lumabas ako sa isang kulungan.”Napanganga ang lahat nang makita nila ito, pati si Thomas, na siyang naghahanda kanina para tumanggap ng ilang mga suntok.Kumunot ang noo ni Joshua sa pagkalito.Samantala, lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat, pagkatapos ay naglakad siya sa tabi ni Joshua at hinila niya ang manggas nito. Binulong niya, “Ano ang nangyari?”Bakit b
Suminghal si Thomas nang marinig niya ito. “Akala ko ay bilang isang gang leader, mas magiging malupit at walang awa ka, pero nagulat ako na may sasabihin ka na tulad nito.”Nag unat siya at idinagdag niya, “Wala akong sinabi na hindi ako magpapakita ng awa kay Denise; siya ang pumayag sa sarili niyang kondisyon.”“Bago ka dumating, kausap ko si Joshua tungkol sa gagawin kay Denise. Dahil mukhang tapat si Denise, hindi ako magiging malupit kahit na mabigo siya na gawin ang pinapagawa ko sa kanya.”“Kung hindi sa pagprotekta ng pamilya Hughes sa kanya, magiging mag isa na lang siya, at kahit na hindi niya ako nakalaban dati, hindi siya magiging isang problema sa atin ni Yannie. Bukod pa dito, mukhang nagisisi talaga siya sa pagkakamali niya, kaya hindi ko sinasadya na hamunin siya lalo, pero…”Lumingon siya para tumingin sa lalaking nakatayo sa harap niya. “Hindi ko inaasahan na magagalit si Steven dahil dito sa punto na susumpungin ang split personality niya, pero mukhang hindi nam
Tahimik ang buong hallway.Tumango si Gwen, ang mga braso ni Luke ay nakayakap pa rin sa baywang ni Gwen. “Alam ko…”“‘Wag kang mag alala; ako na ang bahala sa lahat na ito.”Pagkatapos dumaan sa maraming bagay, hindi na siya ang babaeng walang alam na tulad ng dati.Kahit na may ilang beses noon na gusto niyang magpakamatay para sumama kay Luke sa langit, nang masaksian niya na ang pagkatao ni Luke ay lumalabas mula kay Steven… nagbago na ang lahat.Ang katotohanan ay, ang pagpapakamatay niya ay hindi magbibigay sa kanya ng resulta na gusto niya.Ang pinakamagandang bagay na pwede niyang gawin ay ang bumalik sa bahay niya at mabuhay ng paraan na gusto niya.Tutal, may alam siya na buhay pa rin ang katawan ni Luke, at ang diwa ni Luke ay nasa loob pa rin, hindi niya lang ito mailabas.Kung ang mga alaala at diwa ni Luke ay hindi tinanggal, ibig sabihin ay hindi siya namatay, kahit na si Steven ang bagong may ari ng katawan.Hindi namatay si Luke; natutuo lang siya kung paano m
Tahimik ng ilang sandali si Joshua.Kahit na siya rin, ay ayaw saktan ang ego ni Luke…“Mukhang hindi mo kailangan magsalita pa.” Tinaas ni Luke ang kamay niya para hawakan ang noo niya na tila natalo siya. “HIndi ako makapaniwala na—wala na ang reputasyon ko.”Para sa lahat, si Luke ay laging isang walang awang gangster na hindi natitibag, na ang dignidad ay hindi nilalabanan. Kahit ang pagkamatay niya ay pinili niya—pinili niya na isakripisyo ang sarili niya para sa babaeng mahal niya, kumpara sa pagkamatay dahil sa sakit o sa away.Gayunpaman, hindi niya inaasahan na pagkatapos niyang mamatay, malalaman ng mga tauhan niya ang tungkol sa panloloko sa kanya para makuha ang katawan niya…Ang reputasyon na maingat niyang binuo sa maraming taon ay nasira.Sa sobrang kahihiyan ni Luke ay hindi niya mapigilan na gustuhin na lamunin siya ng lupa sa mga sandaling ito.“Hindi lang sa nalaman nila, determinado pa sila na pumuta sa Saigen City para maghiganti sa pamilya Miller at pamilya
Tumango si Gwen at hinawakan niya ang kamay ni Luke. Huminga siya ng malalim at tinanong niya, “Kailan ka mawawala?”Umiling si Luke. “Wala rin akong ideya.”Ang katotohanan ay, pagdating sa himala na muling pagkabuhay niya, wala rin siyang alam sa nangyari. Gayunpaman, nagpapasalamat siya at nabigyan siya ng pagkakataon para makita ulit si Gwen, kahit na kakaiba ang paraan na ito.Hinawakan niya ng malambing ang kamay ni Gwen na para bang hawak niya ang pinakamahalagang kayamanan sa mundo.Pagkatapos, lumingon siya para tumingin kay Joshua. “Ikaw na ang bahala.”Tumango si Joshua. “‘Wag kang mag alala; ako na ang bahala sa lahat.”Sa huli, tumingin si Luke kay Thomas. “Sana ay magpadala ka ng mga tao mo para hanapin rin si Denise. Tutal, wala masyadong tulong na dumarating kay Steven.”Kahit na sinusubukan ng mga tauhan ni Steven ang lahat ng makakaya nila, alam ni Luke na mula sa karanasan niya ay hindi sapat ang ilang mga tao para hanapin ang isang babae sa labas ng bayan.T
Klaro na ito ang iniisip niya.Nang makita niya ito, tumahimik ng ilang sandali si Luke bago siya nagbuntong hininga. “Ayos lang. Kung hindi ganun ang tingin mo sa kanya, walang pipilit sa amin na gustuhin mo siya.”Pero…Magiging masaya talaga kung nahulog si Gwen para kay Steven at makasama siya nito.Halos buong buhay si Luke na umakyat sa posisyon niya, at dahil dito, nabigo niya na ibigay kay Gwen ang nararapat para dito—ang isang tahimik at payapang buhay.Alam niya kung ano ang kakayahan ni Steven, ito ang rason kung bakit umaasa siya na magkatuluyan sina Steven at Gwen.Gayunpaman, dahil ayaw ni Gwen, hindi niya na ito pipilitin kay Gwen.Muling bumagsak ang niyebe habang naglalakad sila sa kalsada. Nang lumaig ng lumamig ang panahon, pumasok na sa loob ang mga tao.Bumagsak ang niyebe sa buhok at damit nila Luke at Gwen habang naglakad sila sa kalsada ng magkahawak kamay.“Naalala ko ang quote na binasa mo sa akin minsan; ang manood ng pagbagsak ng niyebe ay tulad ng
Napatalon ang buong katawan ni Steven nang magring ang phone. Mabilis niyang kinuha ang phone niya at nilagay niya ito sa silent bago niya tingnan ang caller ID.Ito ay si Denise.Ngumiti siya ng masaya habang sinagot niya ang phone call.Gayunpaman, ayaw niyang magising si Gwen, kaya nagsalita siya ng mahina na mas malakas sa isang bulong, “Denise, nasaan ka?”Ang boses ni Denise ay tila kakatapos niya lang umiyak. “Ayos lang ako, Steven.”Gayunpaman, alam ni Steven na may mali. “Nasaan ka ngayon? Hahanapin agad kita.”“Hindi, ayos lang ako.” Umiling si Denise. “Ayos lang talaga ako, Steven. U… Uuwi ako para mag empake ako ng mga gamit ako… Pwede akong lumayas. Tinulungan ako ni Sean maghanap ng lugar na matutuluyan.”Kumunot ang noo ni Steven nang marinig niya ito. “Ano ba ang pinagsasabi mo?”“Denise, pakiusap, maging makatwiran ka. Umuwi ka ngayon, at makikipagkita ako sayo doon! Kailangan kitang kausapin!”Matagal na tahimik si Denise bago siya nagbuntong hininga. “Sige.
Tumigas ang buong katawan ni Steven nang marinig niya ito.Hinagis niya ang tuwaya at lumabas siya ng pinto. “Ano ang problema?”Nabigla siya sa kanyang nakita.May isang couple na nakatayo sa harap ng kabilang kwarto, at ang babaeng nakatitig sa kanya ay walang iba kundi si Denise!Sa mga sandaling ito, ang mukha ni Denise ay pula at may luha ang kanyang mga mata, at may coat ng lalaki na nakapatong sa mga balikat niya.Ang lalaking nakatayo sa tabi niya ay matangkad at payat na may maitim na balat at mukha siyang gwapo at astig.Sa sobrang gulat ni Steven ay wala siyang masabi.Bumalik na sa sarili si Gwen sa mga oras na ito, at may maliit na ngiti sa kanyang mukha. “Nasa kabilang kwarto kayo?”Naalala niya pa rin ang mga tunog na narinig niya sa kabilang kwarto.Pangit ang soundproofing ng hotel, kaya narinig niya ang ungol ng babae at lalaki. Puno ng pagnanasa ang dalawa, sa punto na nairita si Luke.Gayunpaman, dahil gamit ni Luke ang katawan ni Steven, wala siyang magaw