Problemado ang ekspresyon ni Steven pagkatapos niyang marinig ang sinabi ni Gwen. “‘Wag mong sabihin ‘yan.” Huminto siya ng ilang sandali bago niya sinabi ng namamaos, “Ang kapatid ko… hindi siya isang masamang tao. Ito ay dahil sa impluwensya ni Mrs. Howard kaya naging ganitong klaseng tao siya.” Nagbuntong hininga siya. “Kasalanan ko ang lahat ng ito. Bago ako napunta sa coma, minsang binanggit ng mga magulang ko na gusto nilang magpakasal si Denise kay Thomas. Sila pa ang kusa na nagsabi na gusto nilang maging inaanak ni Mrs. Howard si Denise. Pinigilan ko sila noon dahil naisip ko na nararapat si Denise na mabuhay ng para sa sarili niya. Hindi dapat siya makinig sa kasunduan ng mga magulang namin at makasama niya ang isang lalaking hindi niya naman gaano kilala.” “Pagkatapos ng aksidente ko…” “Nang magising na ako, ang babaeng ‘yun ay naging ninang na ni Denise, at pinilit niya na pakasalan ni Denise si Thomas.” Lumingon siya sa gilid para tumingin sa labas ng bintana. An
Kahit masakit sa pandinig ang mga sinabi ni Gwen, alam ni Steven na tapat lang ito.Nagsama sina Denise at Tina para linlangin si Thomas, isang taong matagal bago magpatawad. Kahit sinong karaniwang lalaki ay magagalit sa puntong gusto na niyang patayin ang babaeng nanloko sa kanya.Bukod dito, ang taong niloko nina Denise at Tina ay si Thomas, isang lalaking nagugulo sa maliit na bagay at naghiganti sa pinakamaliit na hinaing.Maraming taon na ang nakalilipas, ang ama ni Thomas—ang taong naging sanhi ng pagkamatay ng kanyang ina—ay nagtaksil sa kanyang ina. Sa pagkakataong ito, ibinalik niya si Joshua para maghiganti.Sa oras na iyon, siya ay masyadong maliit at mahina. Wala siyang kapangyarihang makipaglaban kina Senior Howard at Tina. Iyon ang dahilan kung bakit nahuli na ang paghihiganti.Gayunpaman, hindi na kailangang maghintay ni Thomas kung magpasya siyang maghiganti kay Denise o maging sa pamilya Hughes. Sa sandaling maalala niya ang lahat, maaari niyang simulan ang paghi
Nag-iba ang ekspresyon ni Steven nang marinig ang sinabi ni Gwen. Pagkaraan ng ilang sandali, kumunot ang noo niya at tumingin kay Gwen. "Alam kong mali ang ginawa sa iyo ng pamilya ko at ng pamilya Miller. Pwedeng magbayad kami sa iyo...""Magbayad?" Tumingala si Gwen at tinitigan si Steven ng malamig at mapoot na tingin. "Anong kabayaran ang maaari mong ibigay sa akin? Maaari mo bang ibalik sa akin si Luke? Kaya mo ba iyon?"Napaatras si Steven nang makita niya ang poot sa mga mata ni Gwen, at ang puso niya ay kumirot nang masakit. Alam niyang nalulungkot ito at pilit niyang pinipigilan ang emosyon nito. Gayunpaman, ang pagsupil at galit nito ang siyang nagpadurog sa kanyang puso. Ang isang babae sa kanyang edad ay hindi dapat namuhay ng ganoon..."Sagutin mo ako!" Malapit nang mawala ang emosyon ni Gwen nang hindi sumagot si Steven. Nawala sa tono ang boses niya. "Sabihin mo sa akin! Paano mo ibabalik sa akin ang isang normal at malusog na si Luke?"Namiss na niya si Luke ng sob
"Gayunpaman, mas mabuti pa rin ang pagkamatay ni Luke kaysa sa nangyayari ngayon—na gamitin siya ng hindi niya kilala."Nang muling isinubsob ni Gwen ang sarili sa proseso ng pagsisi sa sarili, kumunot ang noo ni Luna at lumuhod. Hinila niya si Gwen sa likod at malamig na tumingin kay Steven."Huwag mong subukang lituhin ang pangunahing punto. Ang pangunahing punto namin ay lahat kayo ay itinago ito kay Luke at ginawang ikaw si Luke. Kung may pagpipilian, naniniwala akong mas gugustuhin ni Luke na mamatay lamang para kay Gwen, hindi... ito. Iyong Iniwan siya ng pamilya na parang basura noong una. Noong nasa vegetative state ka, nagsinungaling sila sa kanya at ginamit si Gwen bilang pain bago tuluyang ginawang sisidlan ang kanyang katawan para mapanatili ang iyong mga iniisip at alaala.”"Ang pinsalang idinulot niyong lahat kay Luke ay mas malupit kaysa hayaang mamatay si Luke. At saka..."Huminga siya ng malalim at itinuro ang walang magawang umiiyak na si Gwen. "Kung kambal ka lan
Mabilis na napagtanto ni Steven ang kanyang ginagawa; ang kanyang mga salita ay tila masyadong kilalang-kilala.Kumunot ang noo niya at tumingin kay Gwen. "Patawarin mo ako. Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon—"Bago pa siya makatapos, tumakbo si Gwen paharap at ipinulupot ang mga braso niya sa baywang ni Steven. Mabilis siyang sumugod kaya nang yakapin siya nito ay bahagyang umindayog ang katawan nito. Naramdaman niya ang init at lambot ni Gwen sa sandaling itinapon nito ang sarili sa kanya.Niyakap nito ang baywang niya at ibinaon ang mukha sa puson niya habang mahinang bumulong, "Luke, nagpanggap ka ba bilang Steven? Ikaw si Luke, 'no?"Ang mainit niyang hininga kahit papaano ay tumagos sa damit at umabot sa balat ni Steven. Ang pamamanhid, pangingilig na sensasyon ay nagparamdam kay Steven ng isang damdaming banyaga sa kanya.Napaawang ang labi niya at naramdaman kung gaano ka-excited si Gwen at pati na rin ang panginginig nito. Bigla na lang ayaw niyang sabihin dito ang t
Walang kamalay-malay na napaatras si Steven habang paos na pangangatwiran, "Hindi ko hinihiling na ibalik mo ito sa akin."Alam niyang sa kanya ang kasalukuyang puso ni Gwen, ngunit hindi ito kailanman nagpagulo sa kanya sa simula. Sa kabaligtaran, nakonsensya siya dahil ninakaw niya ang katawan ni Luke, at mas mabuti ang pakiramdam niya kung ituturing ni Gwen ang puso bilang kabayaran. Hindi niya akalain...Gusto ni Gwen na ibalik ang puso niya."Pero gusto ko." Napangiti si Gwen sa labi. "Sobrang naiinis sa akin sa tuwing naiisip kong ang tumitibok na puso sa dibdib ko ay sayo."Oo, naiinis siya. Kung hindi dahil sa pusong ito, hinding-hindi mananakaw ang katawan ni Luke. Hindi niya kailangang makitang ang taong pinakakilala niya ay naging taong ito. Kung hindi dahil sa kanya, buhay pa si Luke. Kaya, nakaramdam siya ng pagkasuklam sa kasalukuyang puso at sa kanyang sarili.Pagkatapos niyang maghiganti para kay Luke, ibabalik niya ang puso kay Steven minsan at para sa lahat.Ayaw
Bumukas ang pinto kasabay ng pagbaba ni Luna sa kanyang phone.May ilang bodyguard na pumasok sa kwarto, at tinapunan ng pinuno si Luna ng magalang na sulyap. "Opo, Ma'am."Pagkatapos, malamig niyang sinulyapan si Steven at sinabing, "Tara na, Mr. Hughes."Napakunot naman ang noo ni Steven sa narinig. "Wala na bang puwang para sa karagdagang talakayan, Mrs. Lynch?"Alam niya kung gaano kamahal ng kanyang mga magulang si Denise. Kung uuwi siya nang wala ito, mag-aalala sila at hindi sila titigil sa paghahanap dito. Ito ang dahilan kung bakit siya sumugod kaagad nang matanggap niya ang tawag ni Joshua nang walang pakialam sa kanyang pinsala.Sa kabila nito, alam niyang hindi siya basta-basta papayag na tulungan sina Luna at Gwen na magplano laban sa pamilyang Hughes at Miller.Ayaw niyang pumili ng alinman sa mga pagpipiliang ibinigay sa kanya ni Luna. Ayaw niyang umalis nang wala si Denise, ngunit hindi rin siya handa na ipagkanulo ang kanyang pamilya."Wala," matipid na sabi ni
Tumigil sandali si Luna, saka tumango. "Sige. Padalhan mo ako ng email na may mga audio recording, at papakinggan ko sila ngayon."Pagkatapos ay ibinaba niya ang telepono. Habang ginagawa niya ito, sumilip si Luna sa bintana at napagtantong lumubog na ang araw.Mahigit limang oras na silang nakaupo doon ni Gwen."May nalaman ba sila sa pamamagitan ng recording device?" Tanong ni Gwen na nakakunot ang noo.Tumango si Luna. "Kailan mo pa ito nilagay kay Steven?"Ngumuso si Gwen, kumuha ng tissue sa mesa, at pinunasan ang mukha niyang may bahid ng luha. "Dun ko itinanim nung nakayakap ako sa kanya."Kahit na pansamantalang nawala ang lahat ng rasyonalidad ni Gwen sa sandaling iyon, naalala pa rin niya ang kanyang gawain, kaya't inilagay niya ang recording device sa likod na bulsa ni Steven habang nakayakap dito.Hindi man siya sigurado sa mga ugali ni Steven, naalala pa rin niya na hindi kailanman sinusuri ni Luke ang mga bulsa nito sa likod. Samakatuwid, isinugal niya ang kanyang