Pinagtaksilan si Naomi ng kaniyang asawang si Owen. Inalok siya nito ng 10 milyong peso kapalit ng pakikipag-divorce niya rito kahit buntis siya at dahil kailangan niya ng pera para sa operasyon ng kaniyang kapatid, tinanggap niya ang alok. Pero kulang pa ang pera kaya handa na sana niyang ibenta ang katawan sa mayamang customer pero bigla na lang may stranger na nag-alok sa kaniya ng malaking halaga kapalit ng pagpapakasal niya rito. Saan hahantong ang pagpapakasal niya sa stranger na lalaki kung hanngang ngayon mahal pa rin niya ang nagtaksil na asawa? Kakayanin ba ni Naomi kapag nalaman niya ang tinatagong sikreto ng lalaking pinakasalan niya?
View MorePUNO ng saya ang puso ni Naomi Tamayo habang naglalakad siya sa pasilyo patungo sa opisina ng asawa niyang si Owen Palma. Ngayon kasi ang kanilang first year anniversary bilang mag-asawa kaya naman binilhan niya ito ng mamahaling relo na galing sa pinagtrabahuhan niya. Hindi alam ni Owen na nagpa-part time siya para makabili ng ireregalo niya sa asawa.
"Sigurado akong matutuwa ka sa gift ko sa iyo, honey." Alam kasi niyang mahilig sa relo si Owen.
"M-Ma'am Naomi, a-anong pong—"
"Nandiyan ba ang asawa ko?" masayang tanong niya.
"P-po? S-si Sir Owen po? H-hindi ko pa po siya nakitang dumating, eh."
Kumunot ang noo niya sa sagot ng sekretarya ni Owen. Bakit nauutal ito?
"Sige, kung wala pa siya hihintayin ko na lang siya sa loob." Ngumiti siya sa sekretarya at nang hahakbang na siya humarang ito.
"P-pero baka po nasa meeting pa si Sir. Sarado po kasi ang opisina niya."
"May susi ako ng opisina niya, kaya ok lang."
Mas namula ang secretary. Kita ang pagkabahala sa mukha nito.
"P-pero—"
"Sige na, maghihintay na lang ako sa loob, Cecil." Nilampasan na niya ito. Pipigilan pa sana siya nitong pumasok pero nahawakan na niya ang doorknob. Nagtaka pa siya nang bukas iyon. Bakit parang may kakaiba? Hindi niya alam pero pinagkibit-balikat na lang niya iyon dahil ayaw niyang sirain ang first anniversary nila ng kaniyang asawa.
Pinihit niya ang doorknob ng opisina ng asawa at agad napakunot ang noo niya sa narinig na ingay mula sa loob.
"Sh*t! Urgh! Ahh! F*ck!" paimpit pero rinig niya ang boses ng babae.
Nag-init ang tainga ni Naomi sa narinig. May tao ba sa loob? Pero bakit may babaeng umuungol. Nakaramdam siya ng kaba. Bumilis ang kabog ng kaniyang dibdib.
"F*ck! Baby you're so good!"
Mas nanliit ang mga mata niya nang marinig niya ang boses ni Owen. Tuluyan niyang tinulak ang pinto ng opisina at ganoon na lang ang gulat niya sa sumalubong sa kaniya. Nanigas siya at parang binuhusan ng malamig na tubig sa nadatnan.
Ang asawa niyang si Owen, kitang-kita niyang nakikipag-s*x sa ibang babae sa opisina nito. Nakaupo si Owen sa swivel chair habang nakaupo paharap ang babae habang umiindayog ito sa ibabaw ng lalaki na sarap na sarap. Ni hindi namalayan ng mga ito ang pagpasok niya.
Natutop niya ang kaniyang bibig kaya nabitawan niya ang hawak niyang regalo para sa asawa na gumawa ng ingay kaya nakuha niyon ang atensyon ng dalawa.
"Na-Naomi!" Mabilis na tinulak ni Owen ang babaeng ka-s*x nito. Nang makaalis ito sa ibabaw ng asawa niya, mabilis na tumayo ito at tinago ang tigas na tigas nitong pagkalalak! na nabitin ata.
"Hayop ka!" Sinugod niya ang asawa at pinaghahampas ito ng kamao niya. Pag harap niya sa babae, nagulat siya. "I-Ivy! Pa-paanong—"
"Gulat ka 'no?" Imbis na makonsensiya at matakot, tila proud pa ang akala niya'y kaibigan na niya dahil kaibigan din ito ng kaniyang asawa. "I'm sorry, nahuli mo pa kami. Nakakahiya," sarkastiko pa nitong sabi.
Suminghap siya. "Paano mo nagawa sa akin 'to? Tinuring kitang kaibigan, Ivy, kapatid pero bakit nagawa mo 'to sa akin? Bakit asawa ko pa?" pasigaw na sabi niya.
"Alam mo masyado ka kasing boba, paniwalain at madaling lokuhin. Sa tingin mo talaga kaibigan ang turing ko sa iyo? Since nahuli mo na kami, wala nang dahilan para itago pa namin ang mayroon kami ni Owen." Lumapit ito sa asawa niya at pumulupot sa braso nito.
"Ivy, stop!" Inalis ni Owen ang braso ng babae.
Bumuhos ang luha sa kaniyang mga mata. Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya ngayon. Ayaw niyang maniwala. Sana panaginip lang iyon.
"Mga hayop kayo! Mga baboy!" Sumugod siya at agad nahawakan ang buhok ni Ivy. Sa galit niya, hinigit niya iyon ng ubod ng lakas.
"Ouch! Naomi, let me go!" sigaw nito.
"Naomi, tama na!" Inawat sila ni Owen.
Pilit inaalis ni Owen ang kamay niya sa buhok ni Ivy. Nabitawan niya iyon at dahil sa lakas ng lalaki, naitulak siya nito at napaupo siya sa sahig.
"Hindi mo pa ba alam? Hindi ka naman mahal ni Owen! Pinakasalan ka lang niya para makuha ang lupa ng pamilya mo. And now he gets what he wants from you, wala ka na ring silbi sa kaniya."
Pakiramdam niya'y dinudurog ang buong pagkatao niya. Hindi man lang ba siya ipagtatanggol ni Owen? Siya ang asawa nito.
Umiling-iling siya. "H-hindi totoo 'yan, Ivy. Pinakasalan ako ni Owen dahil mahal niya ako." Hindi na niya napigilan ang pagbasag ng kaniyang boses.
Tumawa si Ivy at inayos ang nagulong buhok. "Naramdaman mo bang minahal ka? You're trash, Naomi. Uto-uto at madaling lokuhin at iyon ang ginawa sa iyo ni Owen."
Tiningnan niya ang asawa. Hindi ito matingin ng diretso sa kaniya.
"Ivy, tama na," saway nito.
Tumayo siya at tiningnan si Owen.
"Owen, tell me totoo ba ang sinasabi ni Ivy?" Ayaw niyang marinig ang sagot pero umaasa siyang itatanggi iyon ni Owen.
"Owen, tell her the truth," si Ivy.
"Sagutin mo ako! Tell me the truth! Totoo ba na pinakasalan mo lang ako dahil sa lupa ng pamilya ko?" pasigaw niyang sabi. Malakas niyang hinampas ito sa balikat ng kaniyang palad. "Sagutin mo ako!"
Bahagya itong nakayuko at hindi magawang tumingin sa kaniya. "I-I'm sorry, Naomi!"
Sa pagbuka pa lang ng bibig nito, iyon din ang pagkadurog ng puso at pagkatao niya. Walang awat sa pagpatak ang luha sa mga mata niya dulot ng matinding sakit ng pagtataksil.
"H-hayop ka!" Pinagsusuntok niya ang binata.
"I'm sorry, Naomi pero ginamit lang kita para makuha ko ang gusto ko. Alam mo rin ang sitwasyon ng negosyo ng pamilya ko at kailangan ko si Ivy at ang negosyo ng pamilya niya para makaahon ang kompanya."
"P-pero paano ako?"
"Let's get divorce!"
"ARE YOU ok?" tanong ni Grayson kay Naomi nang huminto ang sasakyan nito sa garahe ng mansyon. Kadarating lang nila mula sa libingan ng kaniyang anak Tiningnan niya ito pero walang ngiting gumuhit mula sa labi niya. "Nandito pa rin 'yong bigat at paghihinagpis, Grayson pero I'm feeling better now dahil kahit papaano, nadalaw ko ang anak ko at nakita ko siya kahit sa picture man lang." Bahagya siyang yumuko at nakagat ang pang-ibabang labi dahil pakiramdam niya'y tutulo na naman ang luha sa kaniyang mga mata. "Everything will be ok, Naomi. I'm just here," pag-alo nito sa kaniya at inangat ang kaniyang mukha. Kita niya sa gwapo nitong mukha ang pag-aalala sa kaniya at ramdam niya iyon mula rito. "You can cry, you can rant on me, pwede kang lumapit sa akin whenever you feel like you're not ok or you need someone to lean on." Marahan nitong pinahid ang luha na kumawala sa kaniyang mga mata. Napatitig siya sa mga mata nito. Bakit? Bakit napakabuti ni Grayson sa kaniya at kahit alam nila
"WHERE WE going, Grayson?" tanong ni Naomi habang seryoso itong nagmamaneho at hindi niya alam kung saan siya nito dadalhin. "Somewhere where you can find your soul, Naomi," makahulugan nitong sabi. Kumunot ang noo niya. "What do you mean?" "Malalaman mo rin kung saan tayo pupunta. It's a big part of you, of your past at alam kong matagal mo ng tinatanong ang bagay na iyon and now it's the time, Naomi." Tiningnan lang niya si Grayson. Gusto pa niyang magtanong pero mukhang hindi naman siya nito sasagutin ng diretso kaya nanahimik na lang siya. Saan kaya siya nito dadalhin na malaking parte ng nakaraan niya? Hindi niya alam kung ma-e-excite siya o kakabahan, halo-halo ang emosyong nararamdaman niya. Habang tahimik at seryosong nagmamaneho si Grayson, mataman niya itong tinitigan at habang tumatagal she's enjoying the view ng hindi niya namamalayan. Napakagwapo nito at tila ba anghel na bumaba mula sa langit. Bahagyang may pagka-fierce pero hindi ito ang tipong katatakutan, in fact,
NAPAPITLAG si Naomi nang maramdaman niyang may yumakap mula sa likod niya. Alam niyang hindi si Grayson iyon dahil umalis na ito ng bahay kanina pa. Nasa kusina siya at nagluluto ng pagkain para kay Nonoy."O-Owen," aniya. Kahit hindi niya ito kita, alam niyang si Owen ito dahil bukod sa amoy nito, alam niya ang presensiya ng binata.Aalis na sana siya sa pagkakayakap nito nang mas lalo siya nitong hapitin. Ramdam niya ang mahigpit na yakap nito, ang matigas nitong katawan."Let me hug you like this, Naomi," marahan nitong sabi at pinatong ang baba sa kaniyang balikat."P-pero baka may makakita sa atin," aniya at sinubukang alisin ang braso nito sa kaniyang baywang."I don't care if somebody sees us, Naomi.""P-pero hindi tama na makita tayo ng iba na yakap mo ako dahil alam ng lahat na si Grayson ang asawa ko. Hindi ito tama, Owen," dahilan niya. Ayaw din niyang magkaroon ng issue sa bahay, higit lalo sa pamilya ni Grayson.Naalis niya ang braso nito at agad siyang dumistansiya sa bi
HABANG nasa terrace si Naomi kasama si Grayson na abala sa binabasang newspaper, nakatingin lang siya rito at hindi niya maiwasang hindi humanga sa gwapo nitong mukha kahit seryoso at walang expression ang mukha. Simula nang magising siya mula sa aksidente, ang daming nangyari pero sa isang iglap, pakiramdam niya'y si Grayson ang matagal na niyang nakasama at lahat ng mga narinig niyang kwento patungkol dito, ngayon ay hindi na niya kayang paniwalaan dahil sa kabutihan nito at sa lahat pinararamdam nito sa kaniya. Na mabuting tao pala ito hindi lang sa kaniya, pati kay Nonoy. Hanggang ngayon nga ay nagpapasalamat pa rin siya dahil kung hindi dahil kay Grayson, hindi niya alam kung kasama pa niya hanggang ngayon si Nonoy. Ngayon, mas naiintindihan na niya ang ginawa nito sa kaniya at ang kabutihan nito."Hey! You're staring at me, I'm not used to it," pukaw ni Grayson na nakatingin na sa kaniya at nakangiti. Mas lalo lang lumabas ang taglay nitong gandang lalaki dahil doon na parang r
HINDI MAALIS sa isip ni Naomi ang mga sinabi ni Divine tungkol sa aksidenteng nangyari sa kaniya noon. Wala siyang maalalang kahit ano at kung hindi nga lang niya narinig ang tungkol doon, hindi niya malalaman iyon. Kanina pa niyang hinihintay si Grayson para tanungin ito tungkol sa bagay na iyon dahil hindi siya mapakali. Alam niyang maaring totoo iyon pero sa loob niya hindi niya kayang paniwalaang kayang gawin ni Grayson ang bagay na iyon. Pakiramdam nga niya'y matagal na niyang kilala ang lalaki at hindi nito magagawa ang paratang na iyon o baka iyon lang ang gusto niyang paniwalaan. "Ma'm Naomi." Napapitlag siya nang marinig niya ang boses ni Joan. Nilingon niya ito mula sa terrace kung saan siya nakatayo at nag-iisip. Lumapit ito sa kaniya kasama si Merry. "May kailangan ba kayo?" seryosong tanong niya. Nagkatinginan ang dalawa na para bang may gustong sabihin sa kaniya at tila ba nagdadalawang-isip pa ang mga ito. Nagtaka siya. "A-ano po kasi...k-kasi—Joan, ikaw na
ISANG KALSADA, sa may pedestrian, nakikita ni Naomi ang sarili niyang naglalakad doon. Tahimik ang paligid, walang sasakyang dumadaan at mula roon, kita niya si Nonoy na nakangiti sa kaniya at nag-aabang sa kabilang bahagi ng kalsada. Kumakaway pa ito sa kaniya. Ngumiti siya at patuloy sa paglalakad ngunit nang nasa gitna na siya, napahinto siya nang may sasakyang padating. Napapikit siya sa nakakasilaw na ilaw mula rito. Hindi siya nakagalaw at kita niya ang papalapit na kotse na para bang sa kaniya talaga ang punta niyon. Nanlaki ang mga mata niya, nakita niya si Nonoy na nakatingin lang sa kaniya at umiiyak na ito hanggang sa malakas na bosena at tila may matigas na bagay ang sumalpok sa kaniya at ramdam niya ang pagtilapon niya dulot ng malakas na impact ng pagbangga sa kaniya ng sasakyan. Kita niya ang sarili na nakahandusay sa kalsada, duguan pero may malay pa rin siya at tila pilit inaabot ang isang batang nakahandusay din sa daan, duguan at patuloy na umiiyak. Walang sap
"HEY! YOU ok?" Napalingon si Naomi nang marinig niya ang boses ni Martin. Sumalubong agad sa kaniya ang nakangiti nitong mukha. Sa totoo nga lang, gwapo ito at kapag nakangiti, 'tila ba endorser ito ng isang brand ng toothpaste or toothbrush dahil sa ganda ng mga ngipin at ng mga ngiti nito. Marahil nga maraming babae ang nahuhulog sa kumbaga killer smile na mayroon ito. Lumapit ito sa kaniya habang nakatayo siya sa terrace ng Hospital kung saan siya naka-confine. Lalabas na rin naman siya kinabukasan. Nagpasiya lang siyang magpahangin at tumingin sa paligid kahit puro building ang nakikita niya. "Ok na ako, Martin," nakangiting sabi niya at muling bumaling sa paligid. "Salamat nga pala sa pagdala mo sa akin sa hospital." Bumuntong-hininga siya dahil may lungkot pa rin sa kaniyang kalooban. "For some reason, nalulungkot ako dahil hindi si Grayson ang nagdala sa akin dito at iniwan niya ako sa ibang tao." Bahagya siyang yumuko. Kahit alam na niya ang totoo kung bakit sila nagpakas
DAHAN-DAHAN minulat ni Naomi ang mga mata niya at agad niyang nasapo ang kaniyang sentido nang kumirot iyon at para siyang nahihilo. Napapikit ulit siya ng mariin at napangiwi. "Dad, she's awake," narinig niyang sabi ng batang babae. "N-Naomi." Mabilis na lumapit sa kaniya si Martin at naramdaman niyang hinawakan siya nito sa balikat. "Kumusta ang pakiramdam mo?" n,ababahalang sabi nito. Dahan-dahan siyang nagmulat at nakita niya si Martin na bakas ang pag-aalala sa mukha nito habang hawak siya nito. "M-Martin?" banggit niya sa pangalan nito. Nagtaka siya nang hindi si Grayson ang bumungad sa kaniya. Napaisip siya at sa hindi niya malamang dahilan biglang nakaramdam siya ng kirot at pagkadismaya nang maalala ang huling nangyari. "W-wala pa ba si Grayson?" malungkot niyang tanong. Umiwas sa kaniya ng tingin si Martin at bahagyang lumayo. "H-he's not here yet, Naomi," sabi nito na tila ba may kung ano sa boses nito. "Hindi pa siya dumarating." "Hindi ba siya tumawag sa akin?" Gust
"SA NGAYON, maaaring hindi pa bumabalik ang alaala niya dahil sa maraming dahilan and we can't tell when she will remember everything from her past," sabi ng doctor kay Naomi at Grayson. Nagkatinginan sila habang hawak nito ang balikat niya. Kita niya ang lungkot sa mukha ni Grayson pero ngumiti pa rin ito sa kaniya. Bahagya nitong pinisil ang balikat niya. Dahil sa mga sinabi nito sa kaniya, pakiramdam niya'y nakukuha na nito ang loob niya. Sa hindi niya malamang dahilan, tila ba nagbabago na ang pagkakakilala niya rito. "Doc, may magagawa ba tayo para mas mabilis siyang makaalala?" Grayson asked the doctor. Regular siyang dinadala roon ni Grayson para sa check up at treatment niya. "Well, based on her case maaring mahihirapan siyang makaalala because of the accident pero we're trying to help her to get her back her memories by doing medical treatment that will help her to remember her past. But again, walang kasiguraduhan kung kailan babalik ang alaala niya." Lumungkot ang doct
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments