Walang kamalay-malay na napaatras si Steven habang paos na pangangatwiran, "Hindi ko hinihiling na ibalik mo ito sa akin."Alam niyang sa kanya ang kasalukuyang puso ni Gwen, ngunit hindi ito kailanman nagpagulo sa kanya sa simula. Sa kabaligtaran, nakonsensya siya dahil ninakaw niya ang katawan ni Luke, at mas mabuti ang pakiramdam niya kung ituturing ni Gwen ang puso bilang kabayaran. Hindi niya akalain...Gusto ni Gwen na ibalik ang puso niya."Pero gusto ko." Napangiti si Gwen sa labi. "Sobrang naiinis sa akin sa tuwing naiisip kong ang tumitibok na puso sa dibdib ko ay sayo."Oo, naiinis siya. Kung hindi dahil sa pusong ito, hinding-hindi mananakaw ang katawan ni Luke. Hindi niya kailangang makitang ang taong pinakakilala niya ay naging taong ito. Kung hindi dahil sa kanya, buhay pa si Luke. Kaya, nakaramdam siya ng pagkasuklam sa kasalukuyang puso at sa kanyang sarili.Pagkatapos niyang maghiganti para kay Luke, ibabalik niya ang puso kay Steven minsan at para sa lahat.Ayaw
Bumukas ang pinto kasabay ng pagbaba ni Luna sa kanyang phone.May ilang bodyguard na pumasok sa kwarto, at tinapunan ng pinuno si Luna ng magalang na sulyap. "Opo, Ma'am."Pagkatapos, malamig niyang sinulyapan si Steven at sinabing, "Tara na, Mr. Hughes."Napakunot naman ang noo ni Steven sa narinig. "Wala na bang puwang para sa karagdagang talakayan, Mrs. Lynch?"Alam niya kung gaano kamahal ng kanyang mga magulang si Denise. Kung uuwi siya nang wala ito, mag-aalala sila at hindi sila titigil sa paghahanap dito. Ito ang dahilan kung bakit siya sumugod kaagad nang matanggap niya ang tawag ni Joshua nang walang pakialam sa kanyang pinsala.Sa kabila nito, alam niyang hindi siya basta-basta papayag na tulungan sina Luna at Gwen na magplano laban sa pamilyang Hughes at Miller.Ayaw niyang pumili ng alinman sa mga pagpipiliang ibinigay sa kanya ni Luna. Ayaw niyang umalis nang wala si Denise, ngunit hindi rin siya handa na ipagkanulo ang kanyang pamilya."Wala," matipid na sabi ni
Tumigil sandali si Luna, saka tumango. "Sige. Padalhan mo ako ng email na may mga audio recording, at papakinggan ko sila ngayon."Pagkatapos ay ibinaba niya ang telepono. Habang ginagawa niya ito, sumilip si Luna sa bintana at napagtantong lumubog na ang araw.Mahigit limang oras na silang nakaupo doon ni Gwen."May nalaman ba sila sa pamamagitan ng recording device?" Tanong ni Gwen na nakakunot ang noo.Tumango si Luna. "Kailan mo pa ito nilagay kay Steven?"Ngumuso si Gwen, kumuha ng tissue sa mesa, at pinunasan ang mukha niyang may bahid ng luha. "Dun ko itinanim nung nakayakap ako sa kanya."Kahit na pansamantalang nawala ang lahat ng rasyonalidad ni Gwen sa sandaling iyon, naalala pa rin niya ang kanyang gawain, kaya't inilagay niya ang recording device sa likod na bulsa ni Steven habang nakayakap dito.Hindi man siya sigurado sa mga ugali ni Steven, naalala pa rin niya na hindi kailanman sinusuri ni Luke ang mga bulsa nito sa likod. Samakatuwid, isinugal niya ang kanyang
Natahimik sina Luna at Gwen sa narinig. Tahimik ang buong kwarto maliban sa ingay ng mabagal na paghinga ni Denise.Medyo natigilan si Luna dito.Ang audio clip ay nagpatuloy sa paglalaro ng pagtatalo sa pagitan ni Steven at ng kanyang mga magulang."Paano mo nasabi ito, Tatay? Kapatid ko siya!""Steven, alam na alam mo na inampon namin ng nanay mo si Denise. Kung hindi dahil sa atin, mas masahol pa ang lugar na napuntahan niya kaysa ngayon. Ang tanging dahilan kung bakit namin siya kinupkop—na nagbigay sa kanya ng isang komportableng buhay at inalagaan siya na parang sarili namin—na gusto naming mag-ambag siya sa pamilyang ito."Ang tanging hiniling namin sa kanya bilang kapalit ay ang pakasalan si Thomas upang ang aming pamilya ay maging mas makapangyarihan at matulungan ang iyong karera sa hinaharap."Gayunpaman, pagkatapos ng maraming taon, hindi lamang siya nabigo dito, ngunit pinahintulutan pa niya si Thomas na mag-uwi ng isa pang babae at pati na isang sanggol …”"Nawala
Sumulyap si Luna kay Gwen nang matapos ang recording.Si Gwen naman ay napalingon sa kanya.Parehong bakas sa mukha nila ang hindi pagkapaniwala.Paano ito nangyari?Hindi ba pinakamahal ng pamilya Hughes si Denise nang higit sa iba? Hindi ba sinabi ni Steven na halos tratuhin ni Mr. at Mrs. Hughes si Denise na parang sa kanila?Paano nila napiling sumuko kay Denise nang ganoon kadali matapos malaman na nasaktan niya si Thomas?"Kahit na dapat kong sabihin, ito ay tila medyo pare-pareho sa kanilang estilo." Si Gwen ang unang nakawala sa kanyang pagkatulala. Ngumisi siya at idinagdag, "Mahigit dalawang dekada na ang nakalipas, iniwan nila ang isang taong gulang na sanggol dahil lang sa kanilang mga paniniwala sa pamahiin, kaya hindi na tayo dapat magtaka na pipiliin nilang sukuan ang kanilang anak na babae para lang mapunta sa magandang panig nina Thomas at Joshua. Anuman…"Ngumisi si Gwen at lumingon kay Denise. "Hindi ko maiwasang makaramdam ng sama ng loob para sa kanya. Ayon
Naluluha ang mga mata ni Denise habang nakatitig sa kanila.Saglit na natigilan si Gwen, saka agad sinulyapan si Luna. "Siya…"Napakunot naman ng noo si Luna sa sobrang inis. "Akala ko natutulog siya, kaya tinanggal ko ang tuwalya sa bibig niya para hindi siya mabulunan."Wala sa kanilang dalawa ang inaasahan na magigising si Denise sa kalagitnaan ng kanilang pag-uusap."Narinig ko ang lahat." Napabuntong-hininga si Denise nang mapansin ang pagkalito ni Luna at taimtim na sinabi, "Hindi ko kailanman...naisip na ang mga bagay ay magiging ganito."Si Denise ay palaging isang mahusay na artista.Mula pa noong bata pa siya, kailangan niyang matuto ng mga paraan ng pagpapanggap na pagsunod upang ilayo ang atensyon sa kanyang kapatid, kaya kinuha niya ang kasanayang magpanggap na natutulog sa tuwing gusto siya ng mga matatanda. Hindi lang iyon, nagawa pa niyang gumising kapag kinakailangan para pakalmahin ang mga matatanda.Kahit na unti-unti siyang nakikita ng mga matatanda sa kanyan
Nang marinig ito ni Luna, tumingin siya kay Gwen, kumunot ang noo niya, pagkatapos ay lumingon siya para tumingin kay Denise. “Ms. Hughes, noong sinabi mo na magpakita ng awa sa kapatid mo, ibig mo bang sabihin…” Pumikit si Denise at nagbuntong hininga siya. Sa huli, dumilat siya at tumingin siya kay Gwen. “Umaasa lang ako na matutulungan kita na ipaghiganti ang pagkamatay ng boyfriend mo at parusahan ang mga nanloko at bumastos sa kanya, Ms. Larson… patawarin mo ang kapatid ko para sa mga maling ginawa niya.” “Lagi kong iniisip noon na isang biktima lang dito ang kapatid ko. Wala siyang ideya kung ano ang nangyari at wala siyang ginawang masama, pero tutal, ginagamit niya pa rin ang katawan ng boyfriend mo, kaya sana ay kapag natulungan ko kayong makuha ang gusto niyo, hahayaan niyo na lang ang kapatid ko. Hindi ko kailangan humingi ng tulong niyo para humingi ng tawad kela Thomas at Yannie ang gusto ko lang ay maging ligtas ang kapatid ko. Siya ay…” Naiipit ang paghinga ni Deni
Kumunot ang noo ni Luna habang tumingin siya kay Denise, pagkatapos ay hinawakan niya ang phone niya at naglakad siya palabas ng kwarto. Sina Gwen at Denise na lang ang naiwan sa kwarto. Tila tumahimik ang buong kwarto. “Pwede mo ba akong tulungan sa isang bagay?” Si Denise ang unang sumira sa katahimikan. Agad na nawala ang pagkatulala ni Gwen. Tinaas ni Denise ang mga kamay niya, nakatali pa rin ito, at ngumiti siya kay Gwen. “Namamanhid na ang mga kamay ko dahil sa tali.” Pagkatapos mag isip ng ilang sandali, nagbuntong hininga si Gwen at tinanggal niya ang tali ni Denise. “Salamat.” Pinagdikit ni Denise ang mga kamay niya, may mga paso ito mula sa tali, at nagbuntong hininga siya. “Malapit ba… kayo dati ni Steven?” Ang tanong ni Gwen habang pinapanood niya ang pagbalik ng kulay sa mukha ni Denise. Tahimik ng ilang sandali si Denise bago siya tumango. “Lagi kaming… magkasama dati.” Tumingin siya sa labas ng bintana habang malayo ang kanyang iniisip. “Parang prin