"Tama iyan. Magkakroon din kami ng sapat na oras para mag-alaga ng damdamin kay Ms. Riley”, sabi ng assistant ni Thomas.Napakunot ng noo si Thomas at sinulyapan ang kanyang katulong. "Ito ang pinakamagandang sinabi mo ngayon."Awkward na tumawa ang katulong at ibinaba ang ulo. Ang katotohanan ay hindi man lang sila nagsinungaling ni Xander kay Thomas. Ang babaeng nakita niya noong umaga ay si Yannie!Noong unang beses niyang nakita si Yannie mula noong nandito siya sa Merchant City, naisip niyang parang pamilyar ito. Nang banggitin ni Xander na maaaring si Yannie ang babaeng sumiping kay Thomas isang taon na ang nakalilipas ay iyon ang pumasok sa isip niya.Si Yannie ang babaeng iyon!Gayunpaman, dahil ayaw tanggapin ni Thomas ang katotohanang iyon, maaari na lamang niyang itago ang katotohanan sa kanyang sarili.Habang papunta sa ward ni Riley, nagpatuloy silang tatlo sa pag-uusap. Pagdating nila, hiniling ng nurse sa ICU na magsuot ng malinis na gown bago pumasok. Ginawa nil
“Bakit mo kailangan hanapin si Joshua?” Kumunot ang noo ni Sean habang nakatingin siya kay Kate. “Wala sa magandang kondisyon si Riley. Nasa ICU pa siya, at hindi pa rin nila nahahanap ang anak nila. Busy siya ngayon at hindi ka niya matutulungan sa problema mo, kaya…” Kumunot ang noo ni Kate at lumingon siya para tumingin ng nalilito kay Sean. “Bakit ko naman kailangan ang tulong ni Joshua?” Natuklasan niya ang sikreto ni Thomas! Ang hula niya ay hindi alam nila Joshua at Luna na si Riley ay anak ni Thomas. Bago pa ito, nabalitaan niya mula kay Luke na hinahanap nila Joshua at Luna ang magulang ni Riley. Kapag nalaman nila na si Thomas ay ang tatay ni Riley, hindi na nila kailangan maghanap! “Ikaw…” Kumunot ang noo ni Sean habang nakatingin siya kay Kate. “Hindi mo ba hinahanap si Joshua para may sabihin siyang mabuti sayo kay Luke—” “Ganun ba ang iniisip mo?” Ang sabi ni Kate bago pa matapos magsalita si Sean, ngumisi siyahabang nakatingin siya ng malamig kay Sean. “Bakit k
Kumunot ang noo ni Joshua habang nakatingin siya sa butler at kay Kate. Sa huli, tumawa siya ng malakas. “Sige na, hindi mo na kailangan maghanap. Umuwi ka na lang.” Gumulong ang mga mata ni Luna sa kabilang linya ng phone. “Ano ang ibig mong sabihin, ‘umuwi’? Tinawagan kita dahil gusto kitang tulungan. Ayos lang kung wala kang intensyon na tumulong, pero bakit mo na ako pinapauwi?” “Ito ay dahil…” Ngumiti si Joshua at sinabi niya ng may mababang tono, “Si Ms. Kate Miller ay nasa bahay na natin ngayon.” “Ano?!” Lumaki ang mga mata ni Luna. “Uuwi na ako!” Ibinaba niya agad ang phone at lumabas siya ng control room. Sa bahay ni Joshua, umupo si Joshua sa upuan habang nakatitig siya sa babaeng nasa harap niya. “Bakit ka nandito? May gusto ka bang sabihin sa akin?” Kumunot ang noo ni Kate at umupo siya sa sofa. “Oo, meron.” Pagkatapos, uminom siya ng kape at tumingin siya kay Joshua. “Kailangan ko bang hintayin ang asawa mo, o dapat ko nang sabihin ngayon?” Ngumiti si Joshu
Ngumisi si Joshua habang umupo siya ng mas komportable. “Naiintindihan ko na ngayon.” Base dito, hindi lang basta tinanggap ni Thomas si Malcolm at hinayaan na baguhin ni Malcolm ang pangalan niya at naging Lucifer Howard dahil lang mabait si Thomas. May kasunduan siguro sila na magsasabi si Malcolm ng impormasyon ni Riley para kay Thomas, at tatanggapin ni Thomas si Malcolm at bibigyan ng bagong pangalan para makabalik ito sa Merchant City ng walang problema. Gayunpaman, anak ba talaga ni Thomas si Riley? Nagkataon lang ba ito, o sinasadya ni Malcolm na gumawa ng gulo sa pagitan ni Joshua at ni Thomas? “Mr. Lynch, ano ang naiintindihan mo?” Sa hindi malamang rason, natatakot si Kate habang nakatingin siya sa misteryosong lalaki na nasa harap niya. Kahit na isang gwapong lalaki si Joshua, puno siya ng kayabangan. Ang tanging panahon na nagiging maamo ang aura ni Joshua ay tuwing nandyan si Luna. Gayunpaman, wala si Luna ngayon dito. Natakot ng sobra si Kate sa makapangyarih
Huminto ng ilang sandali si Kate at nabigo siya sa paggawa ng paliwanag. Kahit na wala siyang sinabi, naiintindihan ni Luna kung ano ang balak sabihin ni Kate. Tama si Luna; gusto ni Kate si Luke. Sinuhulan ni Kate ang mga tao sa control room para walang makakahanap sa kanya, para lang makatago siya mula kay Luke. Isa itong taktika na ginawa niya sa lalaking gusto niya. Alam niya na mahalaga siya para kay Luke at na nangako si Luke sa pamilya ni Kate na hindi mawawala si Kate. Ito siguro ang rason kung bakit ginawa niya ang taktita na ito para hindi siya mahanap ni Luke at para mag alala ito sa kanya. Dahil dito, mawawala ang atensyon ni Luke kay Gwen at si Kate na ang hahanapin ni Luke. Habang iniisip ito, mas lalong hindi nagustuhan ni Luna si Kate, lalo na dahil kaibigan ni Luna si Gwen. Kung may babae na tulad ni Kate at ginawa ito kay Joshua… Aawayin niya si Joshua dahil sa babaeng ‘yun. Gayunpaman, hindi gumawa ng gulo si Gwen dahil dito. Hindi malalaman ni Luna na may
Nabigla si Luna sa imbitasyon ni Gwen. Umalis si Kate dahil sa pag uugali niya, at ngayon, biglang gusto ni Gwen na yayain si Kate na magshopping! Si Gwen ba ay isang tao na may malaking puso, o wala lang siyang pakialam kay Luke? Alam ni Luna na ayaw ni Gwen kay Luke at lagi niyang sinusubukan na tumakas, ngunit hindi naniniwala si Luna kapag may nagsabi sa kanya na walang kahit anong damdamin si Gwen para kay Luke. Noong ipinanganak ni Luna ang sanggol niya, pumunta si Gwen sa Sea City para alagaan siya. Maraming gabi na nakikinig si Luna sa pag iyak ni Gwen habang tinatawag ang pangalan ni Luke. Kahit na hindi sinasabi ni Gwen na ayaw niya ang pagmamahal ni Luke, ang mga mata niya ay kumikinang tuwing binabanggit ang pangalan ni Luke. Ang mga mata at emosyon ng isang tao ay hindi nagsisinungaling, kaya’t nalilito si Luna. Kung may gusto si Gwen kay Luke, paano niya hahayaan na manatili si Kate sa paligid ni Luke? Huminga ng malalim si Luna at naglakad siya papunta sa isang
Sa mga oras na ito, nagta type ng message si Joshua para kay Lucas, medyo nakakunot ang noo niya habang ginagawa ito. Lumingon siya at ngumiti siya kay Luna. “Sige. Baka gumaan ang loob mo kapag nagshopping ka.” Tumango si Luna. Nang paakyat na siya para magpalit ng mga damit, tinawagan siya ni Joshua mula sa likod, “Meron kang number ni Yannie, hindi ba? Pwede mo ba itong ibigay sa akin? Kailangan ko siyang hanapin.” Huminto sa paglalakad si Luna, kumunot ang noo niya habang lumingon siya para tumingin kay Joshua. “Wala kang number ni Yannie?” Sino si Joshua Lynch? Ang lalaking may kontrol sa Merchant City. Kung gusto niyang malaman ang number ni Yannie, madali itong mahahanap ni Lucas sa loob ng ilang minuto lang. Hindi niya kailangan tanungin si Luna. “Medyo busy si Lucas.” Ngumiti si Joshua, tila pati ang mga mata niya ay nakangiti. “Pati, nandito ako, sinasabi ko sayo na kailangan ko hanapin si Yannie.” Walang masabi si Luna habang nakatingin siya kay Joshua. “Bakit mo
Nabigla si Yannie sa utos ni Joshua, tumitig siya kay Joshua na para bang hindi siya makapaniwala. “Mr. Lynch, seryoso… po ba kayo?” Nitong umaga, sinabi ni Luna sa kanya na lumayo mula kay Thomas, at tumanggi siya dito. Ngayon naman, gusto ni Joshua na maging malapit siya kay Thomas?” “Oo. Pagkatapos itong pag isipan, ikaw ang tamang tao para gumawa nito,” Ang sagot ni Joshua. Nakita ni Joshua kung paano nakaharap ni Yannie si Thomas nitong umaga. Sinabi pa ni Thomas na gusto niyang makasama si Yannie ng mas madalas habang pinilit sila nito na mangako na dapat ay kasama ni Yannie si Luna kapag may pinag uusapan sila tungkol sa negosyo. May oras dapat si Yannie para maging malapit kay Thomas. Bukod pa dito, mababawasan ang pag iingat ni Thomas dahil alam niya na kinamumuhian siya ni Yannie. Hindi iisipin ni Thomas na gusto ni Yannie na maging malapit sa kanya dahil sa ibang rason. Kaya naman, si Yannie ang pinakamagandang pagpipilian. Tumayo si Joshua at naglabas siya ng it
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si ‘Andie Larson’.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, “Salamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.”Tumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, “Oo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?”Kahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. “Sinabi ba talaga ‘yun ni Miss Moore?”Tumango si Robyn. “Nakasalubong ko rin sa elevator ‘yung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!”Huminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, “Talaga? Nagkataon nga naman.”“Tama ka! Maliit ang mundo natin!” Tumango si Robyn. “Hindi lang ‘yun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ay…”Napatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. “Sinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?”Tahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. “Oo.”Huminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. “Dati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.”“Simula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.”Lumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. “Sinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?”Hindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. “O… Oo.”Bakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, “Miss, kilala… mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?”Sasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. “Syempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.”Pagkatapos, tumingin siya kay Luna. “Hindi ba, Luna?”Napahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. “Oo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.”Pagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. “Kamusta na ang
“Um…”Ngunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. “Hindi ba’t sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.”“Nakidnap silang pareho, at ang lalaki na ‘yun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking ‘yun, patay na dapat siya ngayon.”“Si Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.”Pagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, “Gusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.”Napahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. “Ang ‘kamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?”Alam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
“Hindi ko kailangan ng special treatment.” Ngumiti si John kay Tara. “Ang gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.”Kumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong ‘pinsan’ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?“Hello, Luna.” Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. “Ano ang ginagawa mo dito?”Nandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isa’t isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. “Miss Moore!”Tumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. “Ayos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa oras… Ayos lang ba siya ngayon?”Kahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kaya’t sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, “Nice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.”Pagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. “Nabalitaan ko na may sakit ka?”Tumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. “Opo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.”Pagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. “Sinabi mo ba ito sa lahat? Hindi ba’t sinabi ko sayo na ‘wag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?”Tumawa si John. “Malalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.”Medyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
“Ayos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.” Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking ‘yun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. “Pero John… makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?”Namutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, “Syempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. ‘Wag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.”Pagkatapos, tumingin siya