Kumunot ang noo ni Jim at sinabing may bakas ng kawalan ng kakayahan, "Harvey, alam kong mahirap tanggapin ito, pero..."Napakagat labi si Harvey at tuluyang hindi napigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. "So...Si Mommy talaga ay..."Mataimtim na tumango si Jim. Binitawan niya ang kamay ni Bonnie at naglakad papunta sa pinto, saka tumingkayad at binuhat si Harvey sa kanyang mga braso. "Harvey…”"Kasalanan ni Daddy ang lahat. Marami akong nagawang pagkakamali at naging duwag ako para harapin ang nararamdaman ko. Sa oras na sa huli ay nakakuha ako ng lakas ng loob na harapin ang katotohanan, huli na ang lahat."Inabot ni Harvey at marahang ipinulupot ang kanyang maikling braso sa nanginginig na likod ni Jim. "Daddy...umiiyak ka ba?"Saglit na natigilan si Jim, saka biglang napagtanto na tumulo na pala ang luha niya habang hawak ang kamay ni Bonnie.Natahimik siya.Ang huling pag-iyak niya ay noong siya ay pumasok sa ampunan nang mag-isa, sinusubukang hanapin si Luna. Halos 20 t
Ganito siguro sila ni Number-9 noong nagkita sila sa orphanage noon.Binigyan niya si Number-9 ng tanda ng alaala upang muli nilang mahanap ang isa't isa sa hinaharap, ngunit hindi siya nangahas na magpaalam sa kanya at sabihin dito ang tungkol sa kanyang nararamdaman bago siya umalis.Palagi niyang iniisip na magkakaroon siya ng pagkakataon na makita itong muli, ngunit kahit hanggang ngayon ay hindi pa rin niya ito natutunton.Tila ito ay isang paulit-ulit na tema sa lahat ng kanyang mga relasyon, kasama si Bonnie sa sandaling ito.Palaging mahuhulog si Jim sa bitag ng pag-iisip na mayroon siyang maraming oras para ipagtapat ang kanyang nararamdaman at magsimula ng isang relasyon sa taong mahal niya, ngunit bigla na lamang, pitong araw na lang ang natitira kay Bonnie.Pumikit siya. "Harvey, Nagpaplano akong…mag-host ng kasal kasama ang Mommy mo bukas."Nanigas ang buong katawan ni Harvey nang marinig ito. Agad niyang sinulyapan si Bonnie, pagkatapos ay si Jim. "Pero hindi pa rin
"Ito ay hindi magkapareho!" Galit na tingin ang ipinukol ni Luna kay Theo, nagsalubong ang mga kilay niya sa sarkastikong kinikilos nito. "Alam mo kung bakit ako nagagalit; ito ay ang katotohanan na hindi humingi ng permiso si Jim kay Bonnie at pilit na inanunsyo na sila ay magpapakasal. Ito ay ang katotohanan na gusto niyang pakasalan si Bonnie habang siya ay nasa coma sa pamamagitan ng pamumuwersa.”"Isipin mo kung mangyayari ito sa pagitan niyo ni Roanne. Parehong teorya ang gustong pakasalan si Roanne nang hindi humihingi ng permiso sa kanya."Nagtaas ng ulo si Luna. "Namatay si Roanna. Hindi talaga namin malalaman kung handa siyang pakasalan ka kung nandito pa siya."Ngumiti ng mapait si Theo. "Ito ay ang huling hiling niya.""Sinabi niya ba iyon sa iyo?" Malamig na tinitigan siya ni Luna. "Ang gusto lang niya bago siya huminga ay ang isang yakap mula sa iyo. Maaaring hindi ako malapit sa kanya, pero...tunay na nararamdaman ko na iyon lang ang gusto niya. Hindi niya inaasahan
"Sa katunayan, nakipag-blind date ako kay Dr. Liddell noon, pero wala siyang nararamdaman sa akin noon."Hindi maiwasan ni Caleb na sumulyap saglit kay Theo. "Dapat akong magpasalamat sa isang tao sa pagbibigay sa akin ng pagkakataong pakasalan si Dr. Liddell."Sa pagkakataong ito ay naputol ang pag-iisip ni Theo. Tumayo siya para bumalik sa kanyang kwarto at malakas na sinara ang pinto kaya narinig iyon ng lahat.Ang kalabog, gayunpaman, ay nakagising kina Shelly at Riley, na mahimbing na natutulog sa silid sa itaas. Malakas na umalingawngaw ang kanilang mga iyak sa buong villa. Kinailangan silang aliwin ng yaya ng ilang minuto bago sila tuluyang kumalma.Napakamot ng ulo si Luna at ngumiti kay Rachel at Caleb ng alanganin. "Mayroon kaming ilang mga bata sa bahay ngayon, at kamakailan lamang ay natakot sila, kaya...""Ayos lang. Ang pag-iyak ay nagpapatunay na malakas ang sigla nila." Kinagat ni Rachel ang kanyang mga labi at umupo sa sofa. "Ms. Luna, sigurado ka ba na sinabi ng
Natahimik ang sala sa sinabi ni Joshua.Inangat ni Rachel ang kanyang ulo nang walang malay na may bakas ng hindi makapaniwala sa kanyang mga mata. "Ano ang nais mong ipahiwatig, Mr. Lynch?"Nagtaas siya ng kilay habang idinagdag, "Minamaliit mo ba ako?"Napatingin si Joshua kay Rachel habang nakakulot ang mga labi. “Mas may tiwala ako sa biyenan ko, yun lang. Dr. Liddell, inaamin ko na ikaw ay isang napakahusay na doktor sa iyong larangan, at ako, sa kabilang banda, ay walang kaalaman sa medisina.”"Gayunpaman, naniniwala ako na ang aking biyenan ay hindi nagkaroon ng lapse of judgment sa pag-diagnose kay Bonnie."Ibig sabihin ni Joshua ay mali si Rachel dahil kumbinsido siya na hindi maaaring magkamali si Rosalyn. Gayunpaman, si Rachel ay hindi isang taong handang tanggapin lang at ipagpatuloy kapag ang isang taong walang kaalaman sa medisina tulad ni Joshua ay pumuna sa kanya.Wala pang nangahas na sabihing nagkamali siya mula nang mag-aral siyang maging doktor, at si Joshua a
'Si Rachel ay...'Ilang araw na ang nakalilipas, nawalan siya ng pag-asa nang makitang nag-aalboroto si Theo sa Civil Affairs Bureau para lang makakuha ng legal marriage license.Ilang araw pa lang ang lumipas mula noong araw na iyon, ngunit nagkakamali na siya sa kanyang trabaho dahil lang sa tuwang-tuwa siyang maging engaged na siya kay Caleb.Noon, alam ni Theo na mayroong isang napakapropesyonal na doktor na iginagalang ang kanyang trabaho sa pangalan ni Rachel Liddell. Ni minsan ay hindi rin siya nagkamali sa kanyang trabaho.Matapos niya itong makilala, madalas niya itong sinasamahan at nandoon para masaksihan ang matagumpay na pagkumpleto nito ng maraming operasyon na hindi nangahas na subukan ng marami. Kahit na nagdusa siya sa matinding pressure, hindi siya nagpatinag.Nagbago iyon pagkatapos niyang ma-engagel kay Caleb.Ibig bang sabihin ay napakahalaga ni Caleb sa kanya? Parang hindi naman siya ganoon ka-excited nang mangako siyang magiging girlfriend ni Theo.Masakit
Huminto si Luna habang nakatingin muli sa malungkot na mga mata ni Sean. Gusto niyang sabihin kay Sean ang totoo, pero nahihirapan siya.Ibinuka niya ang kanyang bibig nang mawala ang kanyang boses sa kanyang lalamunan. "Sean, ikaw ay..."Alam ni Luna na may crush si Sean kay Bonnie, pero hindi niya inaasahan na ganoon pala kalalim ang nararamdaman nito para sa kanya. Matindi ang lungkot at kawalan ng pag-asa sa mga mata ni Sean kaya hindi nakayanan ni Luna na sabihin sa kanya ang katotohanang makakasakit sa kanya.Si Sean ay parang sugatang tuta, naghihintay sa kanyang may-ari na magbigay ng ultimatum. Bumuntong-hininga si Luna at ibinaling ang mukha sa kabilang side, ayaw magsalita."Oo, ikakasal si Bonnie kay Jim ngayon." Tumayo si Joshua at hinila si Luna sa kanyang mga braso, nakatingin kay Sean ng walang pakialam. "Sean, bilang biological brother ni Jim at inaanak nina Charles at Rosalyn, dapat masaya ka."Lumapit si Joshua at ginamit ang kamay niya para ituwid ng marahan an
"Paanong hindi pareho?" Hinahabol ni Sean ang isang dead end at gumawa ng masama, sarkastikong komento. "Tiyak na hindi magbibigay ng bendisyon si Joshua kung mapupunta ka sa ibang lalaki. Kung hindi niya kaya, bakit parang adulto siya para sermunan ako ng ganito?"Muling natahimik ang sala.Napakunot ng noo si Joshua at tumingin sa namumulang mata ni Sean. "Sinabi ko bang susuko ako?"Dahan-dahan siyang naglakad patungo kay Sean na may malakas na aura, na sobrang nakakasakal. "Sean, hindi masama na gusto mong mahalin at protektahan ang isang babae—ito ang iniisip ng bawat lalaki. Para maprotektahan at mahalin ang babaeng pinili, gayunpaman, kailangan mong maging isang mabigat na kalaban laban sa iyong mga karibal sa pag-ibig.”"Kung may kasamang ibang lalaki si Luna, ikukumpara ko ang sarili ko sa lalaking iyon. Kung siya ay tunay na mas mabuting tao kaysa sa akin at tinatrato siya nang mas mahusay kaysa sa akin, mas pipiliin kong pakawalan siya."Noon ay bumaling si Joshua kay L