Kabanata 2254

Kumunot ang noo ni Jim at sinabing may bakas ng kawalan ng kakayahan, "Harvey, alam kong mahirap tanggapin ito, pero..."

Napakagat labi si Harvey at tuluyang hindi napigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. "So...Si Mommy talaga ay..."

Mataimtim na tumango si Jim. Binitawan niya ang kamay ni Bonnie at naglakad papunta sa pinto, saka tumingkayad at binuhat si Harvey sa kanyang mga braso. "Harvey…”

"Kasalanan ni Daddy ang lahat. Marami akong nagawang pagkakamali at naging duwag ako para harapin ang nararamdaman ko. Sa oras na sa huli ay nakakuha ako ng lakas ng loob na harapin ang katotohanan, huli na ang lahat."

Inabot ni Harvey at marahang ipinulupot ang kanyang maikling braso sa nanginginig na likod ni Jim. "Daddy...umiiyak ka ba?"

Saglit na natigilan si Jim, saka biglang napagtanto na tumulo na pala ang luha niya habang hawak ang kamay ni Bonnie.

Natahimik siya.

Ang huling pag-iyak niya ay noong siya ay pumasok sa ampunan nang mag-isa, sinusubukang hanapin si Luna. Halos 20 t