“Nagkakamali ka!” Sa huli, ang pag kumbinsi ni Nikki kay Jim ay hindi gumana, ano pa kaya ang mga putol putol na salita. Sumingkit ang mga mata ni Jim. “Hindi ka pa rin ba aamin?” Humigpit ang hawak ni Jim, sa sobrang lakas niya ay tinaas niya si Nikki mula sa sahig at may sapat na lakas ito na baliin ang leeg ni Nikki kapag nagpatuloy siya! Pilit tumakas ni Nikki. “Totoo po ang sinasabi ko. Hindi—Hindi ako nagsisinungaling! Ako ay…” Sa puntong ito, hirap na magsalita si Nikkie kumpara sa kanina. Sa ganitong kalagayan, ang magagawa niya lang ay ang lumaban. Aksidente niyang natabig ang mga gamit sa mesa at tumunog ito ng malakas. Kumunot ang noo ni Jim sa ingay, ngunit kahit na humina ang kapit niya kay Nikki, hindi niya pa rin ito binitawan. Pareho silang nanatili sa posisyon. Sa mga sandaling ito, ang assistant ni Jim, si Coleman, ay kumatok sa pinto at pumasok, nireport niya ang mga natuklasan niya. “Nandito po ako dala ang impormasyon na hinahanap niyo, Sir.” “N
Lumamig ang mga mata ni Jim dahil sa pangaasar ni Nikki, at humigpit ang hawak niya sa leeg ni Nikki. “Nilason mo si Bonnie?” Ang liwanag sa mga mata ni Jim ay kakainin ng buo si Nikki. Wala pa siyang nakita na kahit sino na may malakas na aura na tulad ni Jim! Gayunpaman, kahit nanginginig siya, nag ipon ng lakas si Nikki at tumitig siya sa mga mata ni Jim. “Kung hindi? Sa tingin mo ba ay mabait ako para alagaan siya para bumalik siya sa dati?” Tumingin si Nikki sa mukha ni Jim at tumawa siya. “Ikaw si Young Master Landry, hindi ba? Kamukha mo ang kapatid ko, pero isa ka lang tanga! Sa talino mo, hindi ka nararapat na maging tunay na kapatid ng kapatid ko at hindi ka nararapat maging tunay na anak ni Ms. Hamilton!” Ang mga salitang ito ang sumira sa huling lubid na pumipigil sa pagwawala ni Jim. Tumingin siya ng galit kay Nikki na para bang papatayin niya ito sa pagtitig niya. “Anong kalokohan ang pinagsasabi mo ngayon?” Ang pinaka ayaw niya marinig sa sandaling ito ay ang
Nabalisa ng sobra si Sean. ‘Ano ang nangyayari? Nasa loob pa ba ng ward si Bonnie? Ayos lang ba siya? Kasama niya pa ba ang sanggol niya? Siya… Kahit pagkatapos ng mga nangyari, pipiliin niya pa rin ba si Jim?’ Biglang nagring ng malakas ang emergency alarm. Nilagay ng doctor ang emergency button para ang mga tao sa ward ay pwede itong pindutin para ipaalam sa hospital staff na may emergency na nagaganap. Tumunog ng malakas ang alarm sa buong hallway, natakot ang mga guard sa labas at nagising sila. Ngunit, bago pa sila makakilos, may lalaking may suot na janitor uniform na mabilis na pumasok ng ward. “Ano ang nangyari?” Si Sean ang unang pumasok sa ward. Ngunit, hindi niya inaasahan ang nakita niya, sinasakal ni Jim si Nikkie habang nakahiga si Bonnie sa kama. “Nikki!” Agad na lumapit si Sean at hinila niya si Jim palayo kay Nikki at niyakap niya ito, ang mukha ng babaeng ito ay naging kulay asul na. “Ano ang ginagawa mo sa kapatid ko, Jim?!” Napa atras si Jim dahil sa pag
Tumahimik ang buong ward pagkatapos nila marinig ang mga sinabi ni Nikki. Hindi lang sa nagulat sina Jim at ang assistant niya; mahirap din para kay Sean na tanggapin ito. ‘Bakit naman gugustuhin ni Jim na lasunin si Bonnie?’ Ang naisip ni Sean. “Sean, dapat kang magtiwala sa akin.” Mang mapansin na hindi naniniwala si Sean, napuno ng kasamaan ang mga mata ni Nikki bago siya kumapit sa dibdib ni Sean, nagpanggap siya na siya ang biktima. “Sean, sinasabi ko sayo ang katotohanan! Nilason ni Jim Landry si Bonnie at sinabi niya na kapag patay na si Bonnie, walang makakaalam na nakasama niya si Bonnie dati.” “Kapag namatay na si Bonnie, malulungkot ka ng sobra. Ginagamit niya ito para maghiganti sayo… dahil pinili ka ni Ms. Hamilton sa halip na siya!” Ang bawat salita na sinabi ni Nikki ay parang isang kutsilyo sa puso ni Sean. Tumitig siya sa lalaking nasa harap niya, ang lalaki na dapat niyang tawagin na kapatid. Gaano kalaki ba ang pagkamuhi ni Jim kila Lucy at Sean para subuka
Dapat manatili si Sean dito para alagaan niya si Bonnie. Kahit na… Kahit na hindi gumaling si Bonnie, gusto manatili ni Sean sa tabi niya at samahan siya nito sa natitirang mga araw ng buhay niya. “Walang makakaalis sa inyo!” Nanunuya si Jim habang nakatingin siya ng masama sa mukha ni Nikki. “Ano ang magagawa ng pagsisinungaling mo. Alam mo kung sino ang nagturok ng lason kay Bonnie.” Tinikom ni Nikki ang mga labi niya. “P—Pero hindi ako marunong gumamit ng injection!” Kinagat niya ang labi niya at tumingin siya ng nagpapaawa kay Sean. “Sean, kilala mo ako. Noong dinala ako sa hospital, sobrang takot ako tuwing iniinjectionan ako ng nurse. Paano ko naman masisikmura na gumamit ng injection sa ibang tao?” Suminghot siya. “Pero iba si Mr. Landry. Ang nanay niya ay isang kilalang researcher na specialized sa mga lason, at ang bestfriend niya ay isang doctor. Normal lang na alam niya kung paano gumamit nito.” Sumingkit ang mga mata ni Jim nang matapos si Nikki. “Tama yun.” M
Medyo nabigla si Nikkie nang marinig niya ang sinabi ni Sean. Kinagat niya ang labi niya at kumapit siya sa braso ni Sean, “Hayaan na natin ito, Sean. Umalis na tayo!” “Hindi na natin kailangan makita ang surveillance footage o marinig ang voice recording. May matibay na ebidensya na para patunayan na pinatay ni Mr. Landry si Ms. Craig. Walang kwenta na para itanggi niya ito! Tayo ay…” Kinagat niya ang labi niya. “Umalis na tayo ngayon. Hindi natin siya pwedeng hayaan na magkaroon ng pagkakataon na sabihin niya na magkasintahan sila ni Ms. Craig, at pareho tayong estranghero na nagsabwatan para isetup siya.” Gayunpaman, hindi kumbinsido si Sean. “Kung ganun, dapat tayong manatili hanggang sa dumating ang mga pulis, mapapatunayan nila na inosente tayo!” Tumingin siya kay Jim, proud siya sa pagiging makatarungan niya. “Gusto kong makita na maaresto ang lalaking ito!” Suminghal si Jim dahil sa sinabi ni Sean. Habang nakahalukipkip, sinabi niya, “Malalaman din natin kung ako o an
“Tara na, Sean.” Kumunot ang noo ni Sean. “Nikki, bakit mo ba ako pinipilit na umalis?” ‘Hindi ba’t dapat silang manatili para mapanood nilang maaresto si Jim ng mga pulis para mapatunayan ni Nikki na inosente siya? Bakit paulit ulit na gusto ni Nikki na umalis?’ Ang naisip ni Sean. “Natatakot siya na baka maaresto siya,” Sumingit si Assistant Coleman. “Mr. Wheeler, paanong hindi mo alam ngayon at halata ang kinikilos ng babaeng ito? Siya ang tumurok ng lason sa katawan ni Ms. Craig. Bakit pa ba siya matatakot sa mga pulis? Bakit niya pipilitin na umalis kayo?” Sumingkit ang mga mata ni Sean at binitawan niya ang kamay na nakahawak kay Nikki. Naisip niya na hindi mabuti ang mga tao na nagtatrabaho para kay Jim, ngunit… may katuturan ang sinasabi ni Assistant Coleman. Kung inosente talaga si Nikki, bakit niya pagpipilitan na umalis? Bakit hindi niya hihintayin na dumating ang mga pulis? “Kasi…” Kinagat ni Nikki ang labi niya at tumahimik siya ng ilang sandali. Sa huli, hindi
Tumawa si Jim. “Tinulak ko ba ang paratang sa kapatid mo, o kabaliktaran ito?” Tumingin si Jim sa luhaang mukha ni Nikki. “Ah, tama. Ano nga ba ang sinabi mo? Ayaw mong pumunta ng police station para hindi mo maalala ang panahon na ginahasa ka, ganun ba?” “Nikki Wheeler, pinagsamantalahan ka ba talaga ng isang lalaki?” Ang mga salita ni Jim ay parang martilyo na dumurog sa puso ni Sean. Lumingon si Sean para tumingin ng galit kay Jim. “Ano ang sinabi mo?” Napuno ng galit si Sean, binitawan niya si Nikki at lumapit siya para hawakan sa kwelyo si Jim, puno ng galit ang mga mata niya. “Kinulong mo sa kotse si Bonnie, at kinailangan ko siyang iligtas. Ito ang rason kung bakit nagahasa ang kapatid ko! Walang hiya ka para sabihin ito! Jim Landry, isa ka bang tao talaga?!” Sumingkit ang mga mata ni Jim at ngumisi siya, “Hindi ako isang tao?” Tumingin siya kay Nikki. “Sigurado ako na alam mo kung totoo ang sinasabi ko.” Ang malupit na tingin ni Jim ay masyadong mabigat para kay N