Nanliit si Aleyna buong gabi. Ang pinuntahan nila ay talaga naman sumisigaw ng karangyaan kaya’t nasabi niya sa sarili niya na hindi siya nababagay doon. Kinakaawaan niya ang sarili habang iniisip kung gaano ka-sakim sa pera at karangyaan ang taga-kanan ng San Felipe. Sinagot ni Maximillian lahat ng katanungan niya at bagama’t nagugulumihanan ay pilit niyang initindi ang sitwasyon na kinakaharap niya sa ngayon. Masarap ang pagkain na nakahain sa mesa nila ngunit wala siyang gana. Naiisip niya’y kumakain siya ngayon ng ganitong mga pagkain ngunit ang ama at kapatid niya ay nasa kanilang tahanan – walang anumang ideya sa pagpapakasal niya sa isang taga-kanang bahagi ng San Felipe. Nakokonsensya siya pero ito lang ang pinakamabilis na paraan na naiisip niya para sa problemang kanilang kinakaharap. Patuloy sa pagkain si Maximillian habang sinisilip paminsan-minsan si Aleyna na hindi manlang ginalaw ang pagkain na nasa harapan nila. Pinunasan niya ang kanyang bibig saka tinanong si
Magarbo at marangya ang tahanan ng pamilya Gael. Ang bulwagan nito’y napakalaki at halos lahat ng miyembro ng pamilya ay naroroon. Maging ang mga kamag-anak nila na nasa ibang bansa ay biglaang napauwi ng San Felipe nang malaman na ikakasal na ang panganay na apo sa panganay na anak ni Maximo. Hindi lahat ay natuwa sa nadatnan nilang sitwasyon. Karamihan sa kanila ay dismayado at nagtatanong sa kani-kanilang isipan kung bakit hindi pamilyar sa kanila ang babae na nasa prestihiyosong tahanan ng pamilya Gael. Mabilis pa din ang tibok ng puso ni Aleyna. Kung kanina ay kinakabahan siya, mas lalong nagtakbuhan ang tila ba kaybayo sa dibdib niya nang paakyatin sila ni Maximillian sa isang maliit na entablado. Hindi lamang pala basta hapunan ang gabi na iyon kung hindi mismong araw ng deklarasyon para sa kasal bukas at pormal na pagpapakilala sa magiging asawa ni Maximillian. Bagama’t ang agarang pamilya lamang ni Maximillian ang may alam sa kontrata, walang naglakas ng loob na magsalita l
Naihatid si Aleyna sa isang lugar na hindi pamilyar sa kanya, ang tanging alam niya lamang ay isa itong napakagandang gusali. Matayog ito ay mayroong magandang pasilidad, kahit saan ka lumingon ay maaaninag mo ang karangyaan na isinisigaw ng lugar. Ang mga salamin sa gusali ay makakapal, ang disenyo kulay bughaw at puti, marmol ang sahig, at mayroong nasa limampung palapag. Ang lugar na iyon ay isa sa mga hotel ng Gael Industries. Isa lamang iyon sa daan daang gusali nila sa bayan ng San Felipe at iba pang karatig na lugar at maging sa ibang bansa. Tahimik na namangha sa lugar si Aleyna habang sumusunod sa mga tauhan ni Maximillian. Pumasok sila sa asensor saka pinindot ng isa sa mga tauhan ni Maximillian ang ika-apatnapung palapag. Bawa pag-akyat ng bilang sa asensor ay lalong nadaragdagan ang kaba niya. Nang makarating sa hinahangad na palapag ay naglakad sila muli at pumasok sa isa sa mga silid. Sinalubong si Aleyna ng tatlong babae, dalawa sa mga ito ang pamilyar sa mukha niya
“What the hell.” Bulalas ni Maximillian saka marahas na ibinaba si Aleyna sa kama. Sa sandaling lumapat ang likod ni Aleyna sa malambot na kama ay nakaramdam siya ng ginhawa. Hindi na siya nagpumiglas pa kay Maximillian gaya kanina at hinayaan na ito sa ginawa sa kanya dahil sa antok. Napailing si Maximillian saka nagbihis at kaagad na umalis upang pumunta sa kompanya. Hindi niya dinala sa kanyang silid si Aleyna kung hindi sa sarili nitong silid na ipinaayos niya sa tahanan niya. Bilang sila lang naman ang nasa bahay na iyon ay hindi siya nakakakita ng anumang dahilan para magsama sila sa iisang silid. Umalis si Maximillian saka kaagad niresolba ang naging aberya sa kumpanya. Nais niyang maging maayos ang lahat bago ang nakatakda niyang plano na iwan ito at ipamahala kay Jackson na asawa ng kapatid niyang si Melanie ang pagiging CEO. Balak niyang pasukin ang mundo ng pulitika. At iyon din ang isa sa mga dahilan kung bakit niya pinakasalan at pinili si Aleyna. Oo nga’t pangarap n
Sa isang mahirap na tao, gipit, at talaga namang walang ibang makakapitan, masakit man sa kalooban niya ay gagawa siya ng paraan upang kahit papaano’y makaangat. Lulunukin ang prinsipyo at ang mga bagay na pinaniniwalaan kung kailangan – lalo na kung ang benepisyo nang lahat ng ito ay para sa pinakamamahal na pamilya. Tahimik na inusisa ni Aleyna ang silid. Matapos siyang sabihan ni Maximillian na ang kwartong mayroong kulay na berde at puti ay sa kanya, inutusan siya nito na magtungo doon upang magbihis at ayusin ang sarili upang magtungo sila sa kaliwa. Lingid sa kaalaman ni Aleyna ay pinabili na ni Maximillian ang sekretarya niya ng damit para kay Aleyna, lahat ng iyon ay para hindi na magdala pa ng anumang gamit sa bahay ni Maximillian si Aleyna. Mayroong mga blusa, dress, pantalon, shorts, nighties, maging mga panloob. Lahat ng iyon ay mayroon pang price tag at talaga namang bago at mamahalin. Napailing si Aleyna, “nagsasayang sila ng pera sa ganitong bagay samantalang kami ay
Hindi lubos na maintindihan ni Aleyna ang asal ni Maximillian. Alam naman niya na pagpapanggap lang ang lahat ng iyon pero sa isip ni Aleyna ay hindi naman nila kailangang kumilos talaga na parang mag-asawa kung hindi tawag ng pagkakataon at hindi kinakailangan. “A-ano ba ang… ang ibig-sabihin nito Aleyna?” Mangilid-ngilid ang luha ng ama niya na nagtatanong. Nakapirmi ang mga mata nito sa singsing na suot ng nag-iisa niyang anak na babae. “Nagpakasal ka? Hindi ba’t wala ka namang nobyo?” Hindi kailanman pinagbawalan ni Ruel ang anak niya na pumasok sa relasyon pero si Aleyna mismo ang may ayaw sa ganoong mga bagay. Ang katwiran ng anak niya sa kaniya ay mas gusto niyang unahain ang kapakanan nilang pamilya at huwag mahati ang atensyon at oras niya. Nahihirapan na magpaliwanag si Aleyna sa kanyang ama. Hindi niya masabi lahat ng bagay na gusto niyang sabihin dahil nandoon si Maximillian. “Sige na Maximillian, nakikiusap ako.” Ngumisi si Maximillian, “what? Hindi mo ba masabi sa pam
Sa sasakyan ni Maximillian nakasakay sina Ali, Aleyna, at si Ruel. Sa sasakyan ng mga gwardya naman sumakay si Belinda. Nagpumilit pa siya kanina na sumakay sa sasakyan nina Maximillian ngunit dahil malaki siya at 4-seater lang ang kotse na dala ni Maximilian ay hindi siya kasya. Tahimik lang sila sa loob ng sasakyan. Hindi maiwasan ni Ali na mamangha nang lumagpas na sila sa arko ng San Felipe na naghahati sa dalawang bahagi nito. Mula sa nakikita nilang mga tanawin ng mga bata’t matanda sa kalye, palengkeng puno ng mga tao, maliliit na simbahan na madaming nagtitinda sa harapan, at mga eskinitang puno ng basura. Nagbago ang kanilang nakikita. Malinis ang kalsada, malawak, nagtataasan ang mga gusali, at para bang nasa ibang lugar sila at hindi iyon San Felipe. Halos itutok na ni Ali ang mukha niya sa salamin ng binatana ng sasakyan upang makita ng mabuti ang tanawin sa labas. “Ate, ang ganda naman dito!” Bulalas ni Ali. Maging si Aleyna ay manghang mangha doon nang una siyang maka
Umuwi si Maximillian sa tahanan niya, pasado alas-dose na nang makarating siya pero hindi niya inaasahan na gising pa din si Aleyna at bubungad ito sa kanya. Tahimik na naghihintay sa kanya sa salas ang babae. Nakaupo ito sa sofa at bagama’t inaantok ay pilit pinaglalabanan ang bawat hikab niya. “Hindi mo ako kailangang hintayin,” maangas na wika ni Maximillian. Kaagad na nagbaling ng tingin sa kanya si Aleyna, “tinutukan mo ng baril si papa.” Matigas at direkta ang wika ni Aleyna. May bahid ito ng galit at inis sa lalaki na kausap niyan ngayon, naka-ngisi sa kanyang harapan. Nagsukatan sila ni Aleyna ng tingin. Hindi niya mawari ang nasa isip ngayon ni Maximillian. “Tapos? Ano ngayon kung tinutukan ko siya ng baril?” Nang mag-usap si Aleyna at ang kanyang ama kanina ay inamin nito lahat ng nangyari sa pagitan nila ni Maximillian nang nag-aayos siya ng mga gamit sa silid kasama ang kapatid na si Ali. Galit ang unang naramdaman ni Aleyna, hindi niya inaasahan na gagawin ‘yun ni Maxi
Hindi na nagpatumpik-tumpik pa si Maximillian, hiningi niya ang tulong ng labinlimang kapitan del barrio upang tulungan siya sa darating na eleksyon. Kinumbinsi niya ang mga ito at inilatag sa kanya ang mga plano niya. Ngunit mahirap kumbinsihin ang mga taong may pinaniniwalaan na. Lalo pa’t nasubukan na nila ang bulok na sistema, gumagana naman iyon para sa kanila, at nabubuhay naman sila doon kahit paano. Takot sila sa pagbabago at sa pamumuno ng ibang taong hindi nila gaanong kakilala. Hindi nila kilala si Maximillian o ang mga Gael sa larangan ng pulitika, mga negosyante ang mga ito, kapitalista, malalaking tao – kaya’t nagtataka sila sa kabutihang ipinapakita nito sa kanila. O baka gaya ng maraming tao ay pangako lamang ang mga iyon at mananatiling mga mabubulaklak na salita. “Baka naman mas masahol ka pa kay Landerlin?” Wika ng isa sa mga lalaki, nagbaling doon ng tingin si Maximillian at saka umiling. “I am a thousand times better than that guy.” Itinikom ni Maximillian a
Payapa ang kalangitan habang pinagmamasadan ito ni Maximillian. Hindi gaya ng mga nakaraang taon sa buhay niya – hindi siya mag-isa sa mga sandaling iyon. Halos isang buwan na ang nakalipas, mula nang maikasal sila ni Aleyna. Hindi niya masabing umaayon ang lahat sa plano dahil kahit maayos naman ang takbo ng relasyon nila ni Aleyna, wala kasi sa plano niya ang mahulog sa babae. Yakap ni Maximillian si Aleyna habang marahang hinahaplos ang balikat niya. Mag-iisang buwan na simula nang maikasal sila, at kahit hindi niya aminin ay nasasanay na siya sa presensya ni Maximilian. Sa bawat araw na dumadaan mula nang magdesisyon si Maximillian na sa iisang silid na sila matulog ay tila ba nagbago ang lahat. Gumigising siyang si Aleyna ang unang nakikita at natutulog na siya ang huling naalala. “Hindi ba malamig dito masyado?” Tanong ni Aleyna, umiling si Maximillian bilang tugon. “Just enough because of your warmth.” Tila ba ibang tao si Maximillian mula ng makilala niya ito sa House of
Hindi mapakali si Anastacia sa kinahihigaan niya. Nakailang baling na siya upang makuha ang tamang pwesto sa pagkakahiga pero hindi pa din siya makatulog. Siguro dahil sa panaginip niyang hindi niya maunawaan. Nababahala siya at hindi maiwasang isipin kung ano nga ba ang nais ipahiwatig ng mga panaginip na iyon. Pagod siya sa maghapong trabaho, sa susunod na linggo kasi ay magsisimula na ang konstruksyon ng building ng mga Gael kaya naman inaayos niya na ang lahat ng supply na manggagaling sa kanila, ayaw niyang mapahiya sa mga Gael. Batay sa panaginip niya ay nakasakay siya sa isang pampublikong sasakyan bitbit ang isang bag. Nakaupo siya sa gilid ng bintana, umuulan, at siksikan ang bawat sasakyang nakikita niya – maging ang sinasakyan niya sa mga sandaling iyon. Hindi niya alam kung bakit pero sa panaginip na iyon ay sobrang bigat ng pakiramdam niya – para bang ayaw niyang umalis, hindi niya gusto ang nangyayari, at tila may iniwan siyang hindi niya mawari kung ano o sino. Haban
Matapos ang filing of candidacy, opisyal na magkalaban na sa pwesto sa pagka-alkalde sina Maximillian at Kalistro. Kaagad na umuwi si Maximillian matapos resolbahin ang problema niya tungkol kay Wenina.Kausap ni Aleyna ang pamilya niya sa telepono. Nakinig siya sa walang katapusang kwento ni Ali habang gumagawa ito ng proyekto, masaya pa dina ng kapatid niya dahil sa isang araw na bakasyon sa private island na pinuntahan nila. Ganoon din si Belinda, bukod sa walang kapaguran na pagsasalita nito ay nagrereklamo din tungkol sa pagkakaroon ng sarili nilang katulong. Hindi pa din pumapayag si Aleyna dahil nakikita naman niyang kaya ni Belinda ang mga gawaing bahay, halos wala na nga itong gingawa dahil kahit pumapasok sa eskwelahan si Ali ay ito pa din ang nag-aasikaso kay Ruel. Sa loob ng isang Linggo ay ganoon ulit ang routine ni Aleyna, pupunta sa pamilya niya, tutulong kay Manang Sabel, maglilinis ng bahay at aasikasuhin si Maximillian sa tuwing uuwi ito sa bahay. Hindi kagaya noo
Hindi nakakilos si Aleyna nang paglapatin ni Maximillian ang labi nilang dalawa. Mabagal ang halik nito habang naglalakbay ng bahagya ang kamay sa bandang likuran niya. Napasinghap si Aleyna nang bigla siyang binuhat ni Maximillian at panandaliang naghiwalay ang mga labi nila. “We’re good?” Hindi nakasagot si Aleyna. Kagabi lang nag-aaway sila, kagabi lang ay galit siya. Tapos kaninang umaga nang gumising siya’y gusto niyang ayusin ang nangyari kagabi, hindi naman niya inaasahan sa ganoong paraan makikipag-ayos sa kanya si Maximillian. Hindi na hinintay pa ni Maximillian ang sagot ni Aleyna, hinalikan niya muli sa labi ang asawa at saka marahang naglakad paahon sa pool. Walang karanasan si Aleyna sa ganitong bagay kaya nagpatangay na lamang siya kay Maximillian. Hindi din nagtagal ay nakarating sila sa silid. Ibinaba ni Maximillian sa kama si Aleyna at saka tiningnan ng taimim ang babae. Ramdam ni Aleyna ang malakas na tibok ng puso niya at ang pag-init ng kanyang pisngi. Tila
Bago lumapat sa mukha ni Maximillian ang mga kamay ni Aleyna ay napigilan niya ito, “what the hell is your problem?” Sinubukang kuhanin ni Aleyna ang kamay niya mula sa pagkakahawak ni Maximillian pero hindi niya iyon nagawa. “Bitawan mo ako!” Hindi sumunod si Maximillian, sa halip ay hinila niya palabas ng bahay si Aleyna upang makausap ito ng maayos. “What is your problem?!” Kanina lamang ay maayos ang lahat. Nag-eenjoy sila sa payapang isla at nakakapag-usap ng maayos. Hindi gaanong nakihalubilo si Maximillian sa pamilya ni Aleyna ngunit naroroon siya upang asikasuhin sila – isang bagay na hindi niya nagawa sa mismong pamilya niya. “Anong sinasabi mo kay Ali?! Alam kong pinaimbestigahan mo ang pamilya ko kaya anong sinabi mo sa kapatid ko?” Hindi nagpupumilit si Ali kapag tumatanggi sa usapan sina Aleyna at Ruel pero kanina ay nagulat sila dahil nagtaas ito ng boses at pilit na nagtatanong tungkol sa kanilang ina. “Anong sinabi mo sa kanya?!” Hinampas ni Aleyna sa dibdib si
Sa ganoong posisyon nadatnan nina Ali, Ruel, at Belinda sina Maximillian at Aleyna. “Hoy! Hindi sa kusina ginagawa iyan!” Sigaw ni Belinda na siyang ikinainit ng mukha ni Aleyna. Tinulak niya si Maximillian saka kaagad na tumayo. “She lost her balance.” Pagpapaliwanag ni Maximillian habang hindi makatingin ng diretso kay Aleyna, maging siya ay nabigla dahil sa nangyari. “Sus! Huwag na kayong magdahilan. Ang mga kabataan talaga!” Naghilamos si Aleyna. Kinukuha niya ang tingin ng ama niya pero umiiwas ito. Matapos nilang magtanghalian at makapagpahinga ng kaunti ay kaagad na nagbihis si Belinda at Ali. Hindi ganoon kataas ang sikat ng araw kaya naman kahit alas-dos ng tanghali ay hindi ganoon kainit. Tahimik lamang si Ruel habang pinagmamasdan ang pamilya niya. Naiwan sa loob ng bahay si Maximillian dahil mayroon itong kausap sa telepono. Nilapitan ni Aleyna si Ruel, “pa?” Sila lamang ang nandoon sa tahimik na isla, banayad ang hangin, at talaga namang damang-dama ang kapayapaan
Nakarating ang buong pamilya ni Aleyna sa Cleave’s Private Island. May kalayuan ito sa bayan ng San Felipe ngunit madali ang naging biyahe dahil kay Maximillian. Lumapag ang chopper na sinasakyan nina Aleyna. Mula sa bahay ay sinundo sila ni Maximillian saka sila bumaba sa kaparehong building kung saan inayusan si Aleyna noon. Nagtungo sila sa rooftop at doon ay nag-aabang sa kanila ang mismong private helicopter ni Maximillian. Hindi naiwasan ni Aleyna na kabahan dahil unang beses pa lamang niyang makakasakay sa isang sasakyang panghimpapawid. Si Belinda naman ay panay ang daldal dahil sa pagkamangha sa kakayahan ni Maximillian. “Diyan ba tayo sasakay? Hindi pa ako nakakasakay sa ganyan! Nakikita ko lang ‘yan sa telebisyon. Ayos ka talaga Aleyna!” Maingay ang helicopter pero malakas din ang bibig ni Belinda kaya naman dinig na dinig ni Aleyna ang tinuran ng kanyang madrasta. “Let’s go.” Hinawakan ni Maximillian ang kamay ni Aleyna at inalalayan siya upang makasakay. Nang makasak
Hindi nakakilos si Aleyna dahil sa titig ni Maximillian, tila ba natigil ang paghinga niya dahil sa lalaki. Ang katotohanan ay kinamumuhian ni Aleyna ang mga tao sa Kanan – at dahil taga-Kanan si Maximillian ay isa siya sa mga taong inaayawan niya. Ngunit sa unti-unti nitong paglapit sa kanya at sa kanyang pamilya, tila ba namumuo ang tanong sa kanyang isipan kung radikal ba na isiping hindi naman siguro lahat ng taga-Kanan ay masasamang tao. Umiling siya upang iwaksi sa kanyang kaisipan ang ibang mga bagay. Mali at wala iyon sa diksyunaryo niya, pakitang-tao lamang ang lahat. “Stay here for a second.” Tumingin si Aleyna kay Maximillian ng may pagtataka, pilit niyang iniwasan ng tingin ang labi ni Maximillian. “B-bakit?” Tanong niya nang hindi makatingin ng diretso kay Maximillian, “where’s your mother?” Napabalikwas si Aleyna sa kanyang kinauupuan. Hindi niya inaasahan na manggaling kay Maximillian ang katanungan na iyon, alam niyang pina-imbestigahan siya ni Maximillian kaya naman