“Mahina ka Aleyna, nagtatapang-tapangan ka lang para sa pamilya mo.” Ito ang salitang tumatak kay Aleyna sa lahat ng sinabi sa kanya ni Maximillian kaninag umaga. Iniwan niya ang tahanan ni Maximillian upang magtungo sa pamilya niya na nasa kabilang subdivision lamang, inihatid siya ng mga tauhan ni Maximillian doon dahil na din sa habilin ng amo nila na bantayan ang kilos ni Aleyna. Sa sandaling makababa si Aleyna sa sasakyan ay bumungad sa kanya si Belinda, magiliw itong sumasayaw sa harap ng tahanan habang nagpaptugtog ng isang malakas na musika sa loob ng tahanan. “Aleyna, anak ko!” Turan nito sa kanya na siyang nagpa-ikot ng mata ni Aleyna, “ano ho ang kailangan niyo?” Maamo sa araw na iyon si Belinda. Habang umiindayog siya sa musika ay nakangiti siya ng abot tainga kay Aleyna, “tinawag ka lang na anak, ang sungit mo naman!” Nasanay si Aleyna na hindi sa ganitong maayos na paraan siya kinakausap ng madrasta niya. Hindi na sana papansinin pa ni Aleyna ang madrasta niya pero p
Isang napakalaking balita para kay Aleyna ang makilala si Lolita at malaman na kaya isinama siya ni Maximillian sa kanyang opisina ay para sa magaganap na eleksyon. “Anong ibig-sabihin nito?” Hindi pinansin ni Maximillian ang tanong ni Aleyna, sa halip ay bumaling ito kay Aleyna at inilahad ang kamay niya upang magbigay ng karapatan dito na magsalita. “A month from now ay magfa-file ng candidacy si Mr. Gael as San Felipe’s Mayor, isa ka sa magiging taga-kampanya niya bilang kanyang asawa. You don’t have to worry anything, tutulungan at tuturuan kita tungkol sa lahat ng bagay na gagawin mo.” Magiliw na wika ni Lolita, “I’ll be seeing you next week since Mr. Gael told me na you have a lot of things to do pa. Naistorbo pa yata ng darating na eleksyon ang honeymoon niyo.” Napaismid si Aleyna habang si Lolita naman ay abot tainga ang ngiti sa kanilang dalawa ni Maximillian. “Yeah. We had to postpone the honeymoon, but we’ll get there. Hindi ba, Aleyna?” Mapanuyang sabi ni Maximillian,
Bumalik si Aleyna at ang sekretarya ni Maximillian sa opisina na akala mo ay walang nangyari sa pagitan nilang dalawa, nag-angat ng tingin si Maximillian kay Aleyna saka siya sinuri ng tingin. “Hey, get me a cup of coffee. Take Aleyna with you, she looks like she’s hungry.” Walang anumang pagpapakahulugan o lambing sa tono nito, waring nag-aasar pa kay Aleyna. Sumunod lang si Aleyna saka lumabas ng silid, inip na inip na siya pero ayaw siyang paalisin ni Maximillian. Gusto sana niyang asikasuhin sa araw na iyon ang mga dokumento ng kapatid niya upang makapag-aral na ito, gayundin ay aasikasuhin niya na ang magiging check-up ng ama niya. Nang muling makalabas si Aleyna sa silid, agad na nauna sa kanyang lakad ang sekretarya ni Maximillian saka pilit na pinatunog ang heels nito habang naglalakad sila. Tanging ang tunog ng heels ang naririnig sa buong pasilyo, pati sa paglalakad ay tila nakikipag-kumpetisyon sa kanya ang babae. Lumabas sila ng building ng Gael Industries saka pumunta
Inihatid muli ni Maximillian ang pamilya ni Aleyna, nagpasalamat ang mga ito sa kanya. ‘It’s my responsibility,” tanging wika niya bago sila nagpaalam ni Aleyna. Sa loob ng sasakyan ay hindi maiwasan ni Aleyna na isipin lahat ng ginawa ni Maximillian. Siya ang gumastos sa pagpapagamot ng ama at kapatid niya, napag-usapan nila na sa susunod na linggo ay makakabalik na ito sa pag-aaral, pinag-drive sila ni Maximillian, at pinakain pa. “Salamat,” sinserong sambit ni Aleyna habang nakayuko ang ulo. Nahihiya siyang tingnan si Maximillian dahil sa mga pangyayari nung nakaraan. Ang pagtutok nito sa baril sa kanyang ama at maging sa kanya, at ang pinakita nitong kabaitan ay talaga namang nakakalito. Ngunit sa buong araw na iyon ay buong puso ang pasasalamat niya dahil sa ginawa ni Maximillian. “Tungkol sa pagtakbo mo bilang Mayor ng San Felipe, isa din ba ‘yun sa dahilan kaya ako ang pinakasalan mo?” Pinarada ni Maximillian ang sasakyan. “Oo,” diretsuhan niyang sagot. “Kailangan kong makuh
Magarbo ang bawat pasilyo ng tahanan ni Kalistro Landerlin. Kulay itim at ginto ang tema, mula sa mantel ng mga mesa, ang telon, mga kurtina. Kumikinang ang kulay ng ginto sa eleganteng pagtitipon, karamihan sa mga bisitang naroroon ay nakasuot din ng itim at gintong kulay na pormal na mga damit. Hindi pa nagsisimula ang selebrasyong pinamunuan ng Mayor ng bayan ngunit mainit na ang mga usapin tungkol sa dahilan ng engrandeng pagpupulong. Madaming pagkain, lahat ng mesa ay mayroong nakapatong na mamahaling alak, ang lahat ay naghihintay para sa magaganap. Alam na ng karamihan na ito’y para sa ganap na deklarasyon ng kandidatura ng kasalukuyan nilang Mayor upang tapusin ang termino nito. Bukod doon ay inaabangan din ng karamihan na makausap ito upang makipag-alyansa o di kaya naman ay mag-deklara ng pagsuporta upang magkaroon ng koneksyon. Palakasan, upang sa pagdating na umupo muli ang Mayor ay madami silang proyektong maipapasok sa lugar. Matapos ayusin ni Kalistro ang ilang dokume
Malaki ang ngisi ni Kalistro dahil sa pagkamangha sa tinuran ni Aleyna. Hinigit niya ang bewang ni Aleyna at hinapit pa ito lalo palapit sa kanya, bumulong siya sa tainga nito, “I envy Maximillian. You’re one heck of a woman, dating taga-Kaliwa ngayon ay nandito at isinasayaw ng Mayor ng San Felipe.” Diretsong wika nito na ikinainis ni Aleyna. “Dahil nasa kanya ako at wala sa’yo? Pakiramdam mo nalamangan ka niya?” Nahahalata niyang mayabang si Kalistro at mayroon pa itong mas malalim na galit kay Maximillian, ang hindi naman niya maintindihan ay si Maximillian na hinayaan siya. Hinawakan ni Kalistro ang kulot na buhok ni Aleyna at marahan itong hinaplos, kaagad na inalis ni Aleyna ang kamay na iyon ni Kalistro. “Pera lang ba talaga ang dahilan mo kaya mo pinakasalan si Maximillian? Alam mo, namumukhaan kita.” Umiling si Aleyna, “ngayon lang ako napadpad sa Kanan.” Sagot ni Aleyna. Hindi lang dahil na kay Maximillian na si Aleyna kaya naiinggit si Kalistro, aminado siya sa sarili n
Sinubukang tanggalin ni Aleyna ang make up na kumalat na sa kanyang mukha, wala siyang panyo o anumang gamit kaya naman nahirapan siya. Wala ding available na tissue sa loob ng banyo kaya naman umasa lang siya sa kanyang kamay at sa tubig, ibinaliktad niya din ang laylayan ng dress niyan upang punasan ang kanyang mukha ngunit hindi iyon gaanong epektibo dahil sa tela ng chiffon dress. Napabuntong-hininga siya saka humarap sa salamin, buti na lamang ay wala pang ibang pumapasok sa banyo at patapos na pagtitipon kaya kahit paano ay gumaan ang kanyang loob. Sinubukan niyang gawin muli ang ginawa niya kanina upang mabawasan ang pagkakalat ng make-up niya, nang sa tingin niya’y ayos na siya ay lumabas na siya ng banyo at taimtim na umusal na sana ay umuwi na sila ni Maximillian. Nakayuko ang ulo niya sa paglalakad upang walang makakita sa kanya, ginamit niya din ang mahaba niyang buhok upang takpan ang kanyang mukha. Mula kanina ay hindi inalis ni Kalistro sa kanyang mga mata si Aleyna,
Naalala ni Aleyna ang unang beses na magkita sila ni Maximillian – sa house of Magda. Ang dating nito’y arogante at talagang mayroong ipagmamalaki dahil madaming pera, idagdag pa na mula ito sa Kanan. Naalala ni Aleyna ang unang bese na tingnan siya ni Maximillian – puno ng panghuhusga at pagkilatis – at hindi gaya noon ang tingin sa kanya ngayon ni Maximillain. May kakaiba doon, malalim ang tingin at waring inaasar si Aleyna. Nag-iwas ng tingin si Aleyna, sa sahig dumako ang paningin niya, “salamat, pero alam mo naman na hindi mo na kailangan na gawin iyon. Hindi mo naman kailangang kuhanin ang loob ng pamilya ko, alam naman ng tatay ko na isang taon lang ang kasunduan na ‘to. Pagkatapos ng lahat ng ‘to, babalik na din kami sa Kaliwa o kaya sa ibang bayan para magsimula ulit.” Dire-diretsong wika ni Aleyna habang hindi pa din matingnan ng diretso si Maximillian. Itinaas ni Maximillian ang kanyang kanang kamay sa pader – sa taas ng ulo ni Aleyna. Ang kaliwang kamay naman niya ay